Hey ik was ff aant surfen op het internet en fond dit stuk tekst wat vinden wij hiervan??
![[img width=200 height=284 cacheid=0005ea4d00005d7ced2856601a0170590a]http://www.youngworks.nl/nieuwsbrief/art/oldscool-gabber.jpg[/img]](/images/cache/0005ea4d00005d7ced2856601a0170590a "Bron: http://www.youngworks.nl/nieuwsbrief/art/oldscool-gabber.jpg")
Van Aussie tot Lonsdale
Veel jongerenstijlen maken de laatste jaren een revival door. Van punk uit de jaren zeventig tot gothic uit de jaren tachtig. En zelfs een recente jongerenstijl als gabber keert tien jaar na dato weer terug. Maar kunnen we in het geval van de nieuwe gabber nog wel spreken van een jongerenstijl? Young Works stuiterde op 250 beats per minuut door de gabbercultuur en kwam tot de conclusie dat Aussies passé zijn en de gabber anno 2005 eigenlijk best een lieverdje is.
In 1995, tijdens de hoogtijdagen van gabber, hakten en zaagden duizenden jongeren zich een ongeluk in donkere kale loodsen op afgelegen plekken. Ze ‘dansten’ op tenminste 180 beats per minute in hun uniforme gabberoutfits: trainingspakken van de merken Australian (Aussies) en Cavello. Deze rauwe subcultuur werd gekenmerkt door harde muziek, overmatig drugsgebruik, kale koppen (ook voor meisjes, al lieten zij de bovenste helft van hun hoofd bedekt met een staartje), stroboscopen, weinig pracht en praal en flirten met terror en de duivel. De naam gabber verwijst naar het Rotterdamse woord voor maatjes, broeders. De gabber-jongeren adopteerden het als geuzennaam.
Terror en happy hardcore
Gabbers luisteren naar gabberhouse (ook wel hardcore genoemd), waarbinnen verschillende substromingen zijn, zoals terror, oldstyle, hardstyle en happy hardcore (de commerciële versie). Deze typisch Nederlandse subcultuur is in de jaren negentig ook geëxporteerd naar andere landen. Hardcore party’s gingen door in Zwitserland en Italië, terwijl gabber zich in Nederland door over-commercialisering (o.a. kids-gabberparty’s en hitparade-gabber) snel terugtrok naar de underground.
‘Oldscool’ dj’s en stijgend speedgebruik
Begin dit jaar verschenen de eerste berichten over een nieuwe lichting massale hardcore-feesten. De revival begon met Ten Years Anniversary van Masters of Hardcore in het Thialf Stadion in Heerenveen. De dj’s van toen, zoals Darkraver, Lady Dana en Pavo draaien weer volop op de feesten. Ook lijkt het drugsgebruik binnen de gabberscène weer richting een zelfde niveau als in de jaren negentig te gaan. Destijds gebruikten de jongeren vooral veel xtc (salmiakjes, dolfijntjes, tonnetjes). Na jaren van een dalend drugsgebruik in het uitgaansleven meldt onder andere Jellinek dat dit nu weer begint te stijgen. Voornamelijk speed, een typische gabberdrug, wordt weer meer gebruikt, al gaat het maar om enkele procenten in vergelijking met bijvoorbeeld xtc en cocaïne.
Andere looks en bredere muziekvoorkeur
Toch verschilt de gabber anno 2005 nogal van de oorspronkelijke gabber uit de jaren negentig. Hoewel hardcore-muziek bijvoorbeeld nog steeds bovenaan zijn lijstje staat, luistert de hedendaagse gabber tegelijkertijd naar lichtere dance-varianten als techno of trance, en zelfs naar hiphop en R&B. Anja (17 jaar): “Ik luister de muziek vooral op party’s en soms ook bij mijn vriend thuis. Maar de hele dag die harde muziek... daar kan ik niet tegen.”
Ook het typische uiterlijk van de gabber is verdwenen. Een kale kop is geen must meer en het ‘uniform’ van de gabber, de Aussie of Cavello, is zo goed als verdwenen. Vooral legerbroeken, kistjes en het merk Lonsdale zijn nu populair. Lonsdale is veel op een negatieve manier in het nieuws geweest vanwege de groep rechts-extremistische jongeren die dit merk heeft geadopteerd, maar veel gabbers willen daar zelf niks van weten. Michael (19 jaar): “Het is eigenlijk een heel mooi merk, maar het is kapotgegaan door de verkeerde groep.”
Gabbers van nu geven vooral aan dat gabber leuk vermaak is. Ze vinden het heerlijk om op een hardcore-party helemaal los te gaan, maar op zondagmiddag zitten ze weer gewoon bij moeder aan tafel. In de jaren negentig behoorde je met hart en ziel tot de gabbercultuur, in 2005 ben je gabber zolang de party duurt.
Van Aussie tot Lonsdale
Veel jongerenstijlen maken de laatste jaren een revival door. Van punk uit de jaren zeventig tot gothic uit de jaren tachtig. En zelfs een recente jongerenstijl als gabber keert tien jaar na dato weer terug. Maar kunnen we in het geval van de nieuwe gabber nog wel spreken van een jongerenstijl? Young Works stuiterde op 250 beats per minuut door de gabbercultuur en kwam tot de conclusie dat Aussies passé zijn en de gabber anno 2005 eigenlijk best een lieverdje is.
In 1995, tijdens de hoogtijdagen van gabber, hakten en zaagden duizenden jongeren zich een ongeluk in donkere kale loodsen op afgelegen plekken. Ze ‘dansten’ op tenminste 180 beats per minute in hun uniforme gabberoutfits: trainingspakken van de merken Australian (Aussies) en Cavello. Deze rauwe subcultuur werd gekenmerkt door harde muziek, overmatig drugsgebruik, kale koppen (ook voor meisjes, al lieten zij de bovenste helft van hun hoofd bedekt met een staartje), stroboscopen, weinig pracht en praal en flirten met terror en de duivel. De naam gabber verwijst naar het Rotterdamse woord voor maatjes, broeders. De gabber-jongeren adopteerden het als geuzennaam.
Terror en happy hardcore
Gabbers luisteren naar gabberhouse (ook wel hardcore genoemd), waarbinnen verschillende substromingen zijn, zoals terror, oldstyle, hardstyle en happy hardcore (de commerciële versie). Deze typisch Nederlandse subcultuur is in de jaren negentig ook geëxporteerd naar andere landen. Hardcore party’s gingen door in Zwitserland en Italië, terwijl gabber zich in Nederland door over-commercialisering (o.a. kids-gabberparty’s en hitparade-gabber) snel terugtrok naar de underground.
‘Oldscool’ dj’s en stijgend speedgebruik
Begin dit jaar verschenen de eerste berichten over een nieuwe lichting massale hardcore-feesten. De revival begon met Ten Years Anniversary van Masters of Hardcore in het Thialf Stadion in Heerenveen. De dj’s van toen, zoals Darkraver, Lady Dana en Pavo draaien weer volop op de feesten. Ook lijkt het drugsgebruik binnen de gabberscène weer richting een zelfde niveau als in de jaren negentig te gaan. Destijds gebruikten de jongeren vooral veel xtc (salmiakjes, dolfijntjes, tonnetjes). Na jaren van een dalend drugsgebruik in het uitgaansleven meldt onder andere Jellinek dat dit nu weer begint te stijgen. Voornamelijk speed, een typische gabberdrug, wordt weer meer gebruikt, al gaat het maar om enkele procenten in vergelijking met bijvoorbeeld xtc en cocaïne.
Andere looks en bredere muziekvoorkeur
Toch verschilt de gabber anno 2005 nogal van de oorspronkelijke gabber uit de jaren negentig. Hoewel hardcore-muziek bijvoorbeeld nog steeds bovenaan zijn lijstje staat, luistert de hedendaagse gabber tegelijkertijd naar lichtere dance-varianten als techno of trance, en zelfs naar hiphop en R&B. Anja (17 jaar): “Ik luister de muziek vooral op party’s en soms ook bij mijn vriend thuis. Maar de hele dag die harde muziek... daar kan ik niet tegen.”
Ook het typische uiterlijk van de gabber is verdwenen. Een kale kop is geen must meer en het ‘uniform’ van de gabber, de Aussie of Cavello, is zo goed als verdwenen. Vooral legerbroeken, kistjes en het merk Lonsdale zijn nu populair. Lonsdale is veel op een negatieve manier in het nieuws geweest vanwege de groep rechts-extremistische jongeren die dit merk heeft geadopteerd, maar veel gabbers willen daar zelf niks van weten. Michael (19 jaar): “Het is eigenlijk een heel mooi merk, maar het is kapotgegaan door de verkeerde groep.”
Gabbers van nu geven vooral aan dat gabber leuk vermaak is. Ze vinden het heerlijk om op een hardcore-party helemaal los te gaan, maar op zondagmiddag zitten ze weer gewoon bij moeder aan tafel. In de jaren negentig behoorde je met hart en ziel tot de gabbercultuur, in 2005 ben je gabber zolang de party duurt.
laatste aanpassing
