Gedichtje gemaakt over mn gevoel: dichten jullie ook wel ns?

Hmmzzz deze staat in Liefde, Relaties en Sex, omdat het gedicht specifiek over de liefde gat. Het onderwerp "dichten" zelf is misschien meer iets voor Expressie, maar omdat dit toch een beetje specifiek is pleur ik m hier neer!

Tja, ik ben nogal een schrijvert, zou niet weten wat ik zonder mn pen en papier (en toetsenbord ) zou moeten. Heb de laatste weken ook veel gedichtjes gemaakt. Meesten zijn echt heel persoonlijk en zal ik nooit openbaar maken. Maar af en toe wil ik gewoon effe iets online knallen, omdat ik me afvraag of mensen begrijpen wat ik bedoel en omdat ik op dat moment juist wel even open wil zijn.

Kweenie, dichten/schrijven jullie wel eens als je je klote voelt? Helpt het? Mij nl. wel. Er komt altijd een beetje orde in de chaos in mijn hofd. Daarom helpt dichten me meer als scrhijven. Je bent dan zowat verplicht een beetje structiir aan te brengen in je gedachten, waardoor het er in een keer een stuk helderder uitziet.

Ik knal er hier eentje online, lijkt me tof om ok van anderen misschien eens wat werkt te aanschouwen, of om gewoon eens te ontdekken of er op PF ook mensen bezig zijn met dit soort dingen!




Lekgeprikt.

Verzin maar eens de juiste woorden
als je gedachten
een grote brij zijn

Zo moeilijk iets zinnigs op te schrijven
als je kapot gaat
van de pijn

Chaotische puinhoop,beelden, visioenen
Steeds weer jou en haar
voor me zien

Zich steeds herhalende woorden in mijn hersenpan genesteld
Zou je bij haar zijn
nu misschien?

Vorige maand nog je prinsjesje
Jij mijn prins
op het witte paard

Maar je sprong eraf en ging verder lopen
Mij achterlatend
tot stront verklaard

Al die jaren geloofde ik heilig
dat je werkelijk
van me hield

Maar jij prikte heel mijn droom lek
jij hebt mijn luchtkasteel
vernield

En hier badend in mijn tranen
vraag ik me af
zal ik nog ooit

Iemands woorden kunnen geloven
Of meent iedereen
alles nooit?

Ik kan alleen maar gaatjes dichten!

TRANEN
Tranen zijn niet weg te vegen ,al heb je erg veel verdriet.
Veel mensen lopen met veel tranen die een ander niet ziet.
Maar je kan wel blijven treuren ,maar het leven gaat toch door.
Dus veeg die tranen uit je ogen,want verdriet hebben is niet alles hoor!

Op het moment ben ik gevoelig,gespannen en heb geen trek.
Nutteloos roken,soms denken IK WORD GEK.
Maar ik blijf adem halen,hoe vermoeiend het ook is.
1 Ding is zeker
DAT IK JE MIS!

Roses are red
spikels are green
i love your legs
and what's in between

hahaha lol

Staan echt mooie tussen!

Ik heb er ondertussen al 20 gemaakt deze week ofzo, gewoon omdat mn kop zo vol zit, en ik me nog STEEDS klote voel. Al een maand lang amper aan iets anders kan denken. Tja dat dichten en schirjven en erover lullen is het enige wat me een beetje helpt het te verwerken, maar vrees dat er nog een hele lange weg te gaan is!

Komt goed Wackiejacky

Er zijn zat mensen die aan je denken,en van je houden!

en ook wel van je willen houden
het zal gewoon een hele tijd duren voordat je erover bent en eventueel weer ergens aan toe bent...

khad je verhaaltje gelezen hierover, dat je um dacht te kennen... heel vreemd en zeker niet leuk Sterkte

Jee

wat een mooie gedichten, ben er effe stil van

LaterZz

Dat gedicht van wackiejacky klopt helemaal bij mij... Heb slecht nieuws te horen gekregen vanavond

Ik dicht ook weleens...

Maar de afgelopen tijd niet echt meer !

hihi deze is wel lol, kwam ik net ergens tegen:

Walkin' down Canal Street, Knockin' evrey door,
God Damn Son of a bitch I couldn't find a hore.
Fin'ly founs a hore, she was tall and thin
God Damn Son of a bitch I couldn't get it in.
Fin'ly got it in, worked it all about,
God Damn Son of a bitch I couldn't get it out.
Fin'ly got it out, it was red and soar,
The morale of the story is: Don't ever fuck a hore!

is dichten niet wat ouderwets? wat je vroeger in de middeleeuwen met een veer deed? kan me niet indenken dat jeje daar beter door gaat voelen, de meeste klinken allemaal zo ellendig...

dat is nou juist het hele idee: ellende van je af schrijven.

ooh dan gaat t dus om t schrijven.. niet om het lezen.

Precies bass-V, al kan het lezen ervan ook veel goed doen vor mensen. Iedereen heeft dara zn eigen manieren voor. Kan me best voorstelen als je zelf niet zo handig bent met scrhijven, dat het wel goed doet als je dingen leest van anderen die je gevoel goed omschrijven en dat je daar steun aan hebt.

En ik dicht ok wel eens als ik me hapy voel, maar t is vooral om een beetje door moeilijke periodes heen te komen!

Nooit gesproken woorden
Op het puntje van mijn tong
Die aan jou toebehoren
Maar die ik steeds verdrong
Woorden als glas zo breekbaar
Gebroken in mijn mond
Voor eeuwig onuitspreekbaar
Omdat ik de moed niet vond


uit een film (weet niet meer welke):

he was my north, my south, my east, and west.
my working week and my sunday rest.
my noon, my midnight, my talk, my song.
I thought that love would last forever..
I was wrong.

Ik dicht vaak (zie mijn en chris rijmtopic maar) maar da's meer vol de lol, niet om mijn gevoelens te uiten ofzow

Die eerste van jou Nancy is wel erg bekend ja, heb ik al vaak gelezen, komt die uit een film ja?

die nederlandse niet, die heb ik gewoon van het internet afgeplukt.
die engelse komt uit een film, maar welke..

I'll make it alone,
When love is gone,
Still you made your mark,
Here in my heart....


"Het licht"

Het licht ligt naast mij, en ademt licht,
Het schijnt nooit verblindend, altijd zacht op mijn gezicht.

Het licht heeft handen, voeten en kort donker haar haar,
Het licht is 80 kilo zwaar.

Hij is nooit vals en nooit schel,
Hij is heel sterk, maar tegen mij nooit fel.

Hij licht mij uit, hij licht mij voor,
Hij licht mij aan, hij licht mij door.

Soms licht hij dwars, soms ligt hij tegen mij aan,
Ik hoop eén ding....dat het licht niet uit zal gaan

Ik dicht ook weleens, het helpt inderdaad om sommige gebeurtenissen te verwerken.

Hart Geklaag


mijn hart die
klaagt
het mist haar
hart
die mijn hart
plaagt

ik dichtte vroeger heel erg veel, toen ik nog
een puber was en in de knoop zat met mezelf en mijn gevoelens, tegenwoordig dicht ik niet meer, maar ik schrijf nog steeds al mijn shit van me af,soort van zelftherapie, als ik schrijft schep ik orde in mijn drukke hoofd en je relativeert je problemen, wat je op dat moment gek maakt lijkt minder erg als je t er allemaal uitgegooid hebt, ik ga ff mijn oude gedichtenschrift opzoeken...

herkennning? (voor J**)
Mijn hart begon te bonzen
Ik schrok me echt dood
Ik stond te trillen op mijn benen
Mijn hoofd kleurde langzaam rood

En dat allemaal om jou
Ja jij met je lieve lach
Ik deed net of ik je niet kende
Omdat ik in jouw ogen geen blik van herkenning zag

Maar ik ken jouw soort jongens
Ik ken jouw "ras"
Met een meisje gaan voor een avond
En dan ontkennen dat jij het was

Maar het is je vergeven
Ja jij met je lieve lach
Ik kan ermee leven
Dat ik in jouw ogen geen blik van herkenning zag


Masker
Ik verschuil me achter n masker
er is niemand die t ziet
Ik verschuil me achter n masker
en van binnen voel ik niets dan verdriet
Ik verschuil me echter n masker
ik hoop dat er iemand komt die t ziet

W****
Liggend in t gras
Starend naar de lucht
Drijf ik mee met de wolken
Het lijkt net alsof ik vlucht
Weg van deze wereld
Weg van deze pijn
Hoe kan ik ooit begrijpen
Dat jij niet meer bij mij wil zijn


Q****
Ik begon zelf al te geloven
Dat ik je vergeten was
Dat ik je uit mijn hoofd had gezet
Dat je verleden tijd was

Maar opeens dook je weer op
Ik keek in je mooie groene ogen
Ik zag je lieve lach
Toen wist ik gelijk
Dat mijn gevoel voor jou terug was

Maar ik zal me niet vernederen
Door achter je aan te gaan
Want ik weet zeker
Dat je me toch niet ziet staan

Maar elke keer als ik je zie
Dan begin ik over "ons" te dromen
Maar ik zal je proberen te vergeten
Want ik weet dat die dromen
Toch nooit uit zullen komen..


Down..
Ik weet wel dat het leven
niet bestaan kan
Uit alleen maar zonneschijn
Maar ik wist niet
dat t donker zo oneindig eenzaam
en zo zwart kon zijn
Zo boordevol met twijfels,
vragen en onzekerheid
En zo vervuld van pijn

????
loslaten om je bij me te houden
jij hebt je vrijheid nodig
ik heb aandacht nodig
Voel me klote
Hormonen en dope gieren door mijn lijf
Tranen prikken achter mijn ogen
Ik wil je bellen
bellen om wat af te spreken
Ik durf t niet
Bang dat je boos wordt
"ik had gezegd dat ik jou zou bellen"
Maar je belt niet
Wil bij je zijn
Liefde voelen
Maar voel me steeds klote en alleen
Ik weet t niet meer schat
Alles of niets
Aan een klein beetje heb ik geen donder
Ga ik me alleen nog maar kutter door voelen
Begrijp dat ik bezitterig ben
En dat je daar niet tegen kan
Maar zie je niet in dat dit ook niet opschiet?
Als dit zo door gaat
dan is t beter als t over is tussen ons 2
maar aan de andere kant
heb ik nog niet eerder zoveel van iemand gehouden
Mooie toekomst samen
Maar wat heb ik aan dromen
als ik me in de realiteit klote voel?
Bel nou schat, alsjeblieft?
Loslaten om je bij me te houden...

Boh !!!! sanne !! die laatste is echt SUPER !!! krijg d'r gewoon tranen van in m'n ogen.
want bij mij speelt dus nou het zelfde !!!

en da voelt hendig k*t en klopt allemaal pcies wat erin staat.

die laatste is zeker en herkenbaar

Opschrijven wat je voelt maakt t zo definitief... K zou t dan ook echt niet kunnen. Ookal krijgt niemand het te lezen verder. Als ik rottige gedichten zou schrijven en k lees dat terug zou k denken "gatver wat een zeikerd was ik gister zeg". Of bij lieve gedichten " *puke* wat een geslijm". Ook dat symbolische is nix voor mij. Als iemand schrijft "Je lach is als een zonnestraal". Zou ik alleen maar denken "kankerverwekkend?" terwijl 9 op de 10 meiden meteen weg zwijmelen. Heb trouwens nix aan te merken op jullie gedichten. Natuurlijk zijn ze mooi en ga ook vooral door om wat voor rede dan ook. Ik ben gewoon een btje vreemd...

K schrijf al gedichten vanaf dat k 9 jaar was en doe t nu nog steeds. Gewoon lekker om alles ff van je af te schrijven. Alleen worden die van mij altijd verkeerd opgevat omdat ze altijd n beetje deprimerend zijn. Je zou haast gaan denken dat k levensmoe ben. Wat dus echt niet zo is, maar dat is gewoon mijn manier van afreageren.

Jups ik dicht ook wel eens, maar dat zijn personelijk gedichten, die ik met niemand deel
en alleen voor mij zelf gemaakt zijn
een gedicht die ik jaren geleden eens vond en mij wel aansprak: (en misschien spel ik dingen wel verkeerd, mja boeie!)

"the night is bright, with a moonlight sky,
i sit and think, as time passing by...
o stary night with a moonlight sky,
give me a reasen why,
give me a reason why i lost a friend,
give me a reason why love ends..
i sit and think as time pasing by..
no one gives me a reason,
why..why..why.."

Iedereen zegt dat je gelukkig bent
Maar jij weet dat dat niet zo is
Iedereen denkt dat hij je heel goed kent,
Maar niemand weet wat je mist

Soms voel je je erg alleen
Zo verdrietig en verlaten
Waarom is er dan niemand om je heen
met wie je echt kunt praten

Maar niemand weet wat er achter jezelf schuilt
Dan voel je je alleen van binnen
Niemand weet dat je heel hard huilt
en denkt "wat moet ik beginnen"

Natuurlijk zijn er ook leuke momenten bij
Maar die zie je nog niet staan
Over een tijdje ja, dan word je echt weer blij
En zal je leven weer doorgaan.

Het moeilijkste wat je kan doen is de gene waarvan je houd van een ander zien houden.
En wat doe je wanneer de enige pesroon dat je kan doen stoppen met huilen de persoon is dat je doen huile heeft.

Npu was nog wat bij maar weet niet meerw at .
Schrijf vaak dingen maar zijn dan we persoonlijk dus die krijgen julli niet te zien .

Weet niet of ik het moet posten omdat het nogal persoonlijk is... Maar heb dit eens voor een meisje geschreven...

Wanneer er liefde is,
Heb je zin om te vliegen,
En de tijd die je samen doorbrengt,
Is haast nooit voldoende...

Wanneer er liefde is,
Ga je minder met je vrienden uit,
En zoek je rustige hoekjes,
Om je met haar te verbergen...

Wanneer er liefde is,
Voel je je alle kanten op slingeren,
Zoals een vastgebonden draad van dwaasheid...

Dan doe je dingen,
Die je nog nooit hebt gedaan.
Zoals je in de spiegel bekijken,
Alvorens naar haar te lopen...

Wanneer de liefde je neemt,
Wat je dan in een oogwenk doet,
Zul je je altijd blijven herinneren,
Maakt het je niet bang ver te gaan...

Ik heb ooit twee hele bundels geschreven, één voor elk jaar maar ik hou dat verder helemaal voor mezelf....(Sorry..!!­!)

wat dacht je zelf dan?
alles gaat je voor de wind?
geen zorge, wat nou morge!
alles hoe ik het goed vind!
tot je ondervind
hoe blind je door je leve sprint
tenslotte inbind
voor het eerst eensgezind
bezint en zielsbemind
want je bent zijn kind
en dan die fucking rouwlint

ff een beetje ge*edit* Was van een paar jaar geleden toen ik me dus echt zwaar RUK voelde

Onzekerheid
het maakt me gek
gaat het fout?
Zo ja, wat?
en wanneer?
Of gaat het toch goed
Nee ik weet dat het fout gaat
al hoop ik van niet
ik hou van ze allemaal
hopelijk blijven ze bij elkaar
de twijfels die ik nu bezit
maken me gek en onzeker
het begon leuk
ik stortte me in een avontuur
met gezelligheid en plezier
maar naarmate de tijd verstrekt
wordt alles anders
leuke momenten worden overgenomen
steeds meer nare gebeurtenissen en gedachten
nemen hun plaats in
met pijn in mn hart
luister ik naar de verhalen
langzaam besef ik
wat er werkelijk gebeurd
en nog kan gebeuren
als iemand
wie dan ook
erover praat
word ik gek
pijnscheuten door mn hart
ik blijf als verdoofd zitten
tot de bom in mn hoofd ontploft
en ik vlucht
zelfs als ik er alleen aan denk
doet het pijn
en voel ik me machteloos
wanneer is het over?
ik kom er wel achter
maar ook daar weer onzekerheid
wanneer?
Wat?
En hoe?
Ze zijn nu ver weg
maar ik heb ze liever bij me
ik wil ze omhelsen
en nooit meer loslaten
ik hou van ze
maar de onzekerheid
maakt me gek...

--------------------------------------------------

So many questions
running through my mind
so many answers
I'm desperate to find
Do you love me?
Do you hate me?
Tell me what I've got to do
To make you fall in love with me
The way I fell in love with you
Should I stay or should I go
And leave you there behind
So many questions
Running through my mind
So many..

ehmmmmmmm

waarom zijn meisjes zo lief
waarom zijn vrouwen zo mooi
waarom ben jij zo lief en zo mooi
jouw poesje past bij mijn banaan
ja jou lieve schat, laat ik nooit meer gaan

Als ik er niet over kan praten schrijf ik et op....

--------------------------------------------------

Ik zal altijd van je houden ook al ben je zo ver weg...
Ik weet dat je nooit van mij gehouden hebt en dat is voor mij pech...
Mijn gevoel voor jou is niet te beschrijven...
Maar et zal voor eewig blijven...

--------------------------------------------------

Et was een stem van binnen wat et zei,
jij bent een goeie jongen voor mij.
Et gevoel kwam diep van binnen,
jij bent de jongen waar ik iets mee wil beginnen.
Tussen pijn en liefde door,
ben en blijf ik et luisterende oor.
Et oor waar jij altijd al op wacht,
ben ik nu tog een meisje die jij anders had verwacht????

--------------------------------------------------

Ik hou van je maar ben bang dat ik je niet krijg,
als ik je dan eindelijk heb,
ben ik bang om je kwijt te raken...

"de tijd met jou"

hoe lang moet ik nog zoeken
naar een uitweg voor de pijn
een stap terug in het verleden
naar de tijd waar ik wil zijn

de tijd waar liefde niet doorzichtig is
geen plaats is voor verdriet
de tijd waar wij weer dolgelukkig zijn
en iedereen het ziet

hoelang moet ik nog vechten
voor de plek die ik ooit had
warm verscholen in je hart
voor de wolk waar ik op zat

kom weer bij me net als vroeger
het gemis doortast mijn leven
krijg jou nog steeds niet uit mijn kop
geen dag, geen nacht, zelfs niet voor even

hoelang moet ik nog huilen
het heden doet me niets
geef alleen nog om 't verleden
mis jij mij ook, voel je nog iets

ik heb je keuze gespecteerd
dat ik je mis is geen verwijt
maar het doet me pijn je te vergeten
de tijd met jou, mijn mooiste tijd

Lieve Mama

Ik wilde je even laten weten
Hoeveel ik van je hou
Dat jij mijn beste maatje bent
En jij de enige bent die ik vertrouw

Dat ik blij ben met wat jij mij geven kan
Jouw liefde en jouw kracht
Jouw spirituele kennis en je kennis van het leven
Dit alles bij elkaar
Heeft mij op vele momenten hoop gegeven

Als ik je nodig heb dan ben je er voor mij
En als jij mij nodig hebt ben ik er voor jou
Samen delen wij vreugde en verdriet
En lang boos zijn op elkaar kunnen wij niet

Dit is waar vele mensen jaloers op zijn
En maar al te graag in willen stoken
Maar deze band is iets van ons tweeën
En daar zal niemand tussen komen

Lieve Mama

Ik wilde je even laten weten
Hoeveel ik van je hou
Dat jij mijn beste maatje bent
En jij de enige bent die ik vertrouw

Dat ik blij ben met wat jij mij geven kan
Jouw liefde en jouw kracht
Jouw spirituele kennis en je kennis van het leven
Dit alles bij elkaar
Heeft mij op vele momenten hoop gegeven

Als ik je nodig heb dan ben je er voor mij
En als jij mij nodig hebt ben ik er voor jou
Samen delen wij vreugde en verdriet
En lang boos zijn op elkaar kunnen wij niet

Dit is waar vele mensen jaloers op zijn
En maar al te graag in willen stoken
Maar deze band is iets van ons tweeën
En daar zal niemand tussen komen

en zo heb ik der nog veel meer

2 john de sloper:

Voor een dag van morgen, van Hans Andreus

Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt, hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind, dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen, vertel het aan de stad, hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat alleen maar een man alleen maar een vrouw, dat een mens een mens zo lief had als ik jou.

Deze heb ik laatst gemaakt:

ik schrijf bijna geen gedichten, maar het doet me wel erg goed om een gedicht te lezen waarin ik me gevoel herken.
soms moet ik daardoor huilen maar dat is alleen maar goed!!
Na dan nogmaals het gedicht gelezen te hebben voel ik me tog blij van binnen, want daardoor weet ik dan dat ik niet de enig ben die verdriet heeft..

en dan zal ik toch hier zeker mijn allerbeste Sinterklaasgedichtje neerzetten... nee dat doe ik maar niet. 5 december is vroeg genoeg.

Maar, mooie gedichten hoor, en zeker de zelf gefabriceerde

Als je een btje tussen de regels doorleest, kon je doorhebben dat ik zelf dus niet kan dichten (eigenlijk is het willen) als ik ellende van me afschrijf wil ik het kwijt. als ik mijn gedichtjes weer ga lezen dan voel ik die ellende weer opkomen, nee dank je. Als ik zou dichten, dicht ik over vrolijke gebeurtenissen zoals bijvoorbeeld vette party's

I Love techno, Awakenings, of een ander bruut feest
ik ga er lekker naartoe en gedraag me als een beest
Maak veel plezier
Drink nogal wat bier
stamp in het rond
maak het nogal bont
wachtend op het hoogtepunt dat komen gaat
deins ik heerlijk mee op de maat
ik ga helemaal op in het hier en nu
anderen denken dan: sodeju
wat gaat die gozer uit zijn stekker
het kan me niets schelen, ik ga hardstikke lekker
als we aan het eind naar buiten gaan
ben ik moe maar toch voldaan

nou dat rolde er eigenlijk best wel uit... let maar niet op de kwailteit ben een gelegenheids versjes maker.

Blijf niet malen,
geluk komt niet naar je toe,
maar moet je halen.
Iedereen moet hier zijn prijs voor betalen

ik dicht heel veel, heb schriften vol!!!!

Pffffff en WEER een oud topic omhoog gehaald!!!

De zee brengt kleine woordjes aan, zijn lief en zacht geschreven.
komen snel aangedreven door de nacht.
ik kan uren bij de zee staan,
voor de woorden die jij mij schreef op wacht.
op zoek naar nieuwe woorden, op zoek naar jou.
je woorden als een fluistering in mijn oor, de sterling van de wind,het zand
ik wacht en staar maar vind niets..
het is de zon die mij verblind alsof ik het niet meer mag zien.

kim 1996