Gehandicapt kind krijgen?

heey mensen misschien een vreemde vraag..
maar vraag me wel is af hoe mensen er op zullen reageren als ze weten of niet weten dat ze een gehandicapt kindje krijgen, zijn er mensen die t zouden weghalen.. of ga je t opvoeden zoals je met een gezond kindje zou doen.
aangezien het niet altijd even makkelijk is als je kind gehandicapt is. en zou je nog een kindje proberen te krijgen in de hoop dat t deze x wel geheel gezond is?
alleen serieuse meningen graag tis niet iets om over te spotten lijkt me..

sowieso is het best moeilijk.. het kind heeft een hele andere levensstijl en word waarschijnlijk ook niet oud..

maar wel voor mensen die het doen

Een kind opvoeden is sowiezo moeilijk.En als die kleine d'r eenmaal is hou je echt niet minder d'r van omdat het 'n gehandicapt kindje is .
Maar als je het weet vóór de geboorte, dan zou ik de keuze wel nemen om het te laten weghalen...

Het lig eraan hoe het kind gehandicapt is , vind ik ..

Als het enkel een mongooltje is, vind ik het niet zo erg, maar is het kind echt spastisch, kan het amper leven zonder zorg, tsja dan word het moeilijk.
Op zo'n moment moet je dan een besluit nemen en het ervoor over hebben om telkens op zo'n kind te passen, om ervoor te zorgen en om het wel of niet weg te willen halen..

Mij lijkt de keuze echt heel erg moeilijk, maar ik denk dat ik met een spastisch kind het toch wel weg zou laten halen, maar met een mongooltje als kind kan ik wel gelukkig zijn

Uitspraak van Laurine op woensdag 1 juni 2005 om 17:39:

Dat is toch alleen als je boven de 30 bent? Of als zoiets in de familie voorkomt, want die onderzoeken kunnen schadelijk zijn dacht ik..

Je kunt (op eigen kosten) tussen de 9 en 13 weken zwangerschap een nekplooimeting laten doen. En een medische echo (ook op eigen kosten) rond de 24 weken. (maar dan is het geen abortus meer maar een vroeg geboorte). Kost rond de 60 euro per keer. Maar dan kijken ze alles na. En je krijgt een leuke DVD met alles er op. Wij hebben het ook laten doen voor de geboort van mijn dochter. Ze kijken meteen alles na. Letterlijk armpjes, beentjes en teentjes tellen. Hartje en nieren bekijken enz enz. Bij mijn dochter was alles gezond. En dat was een hele opluchting!

mijn broertje en zusje zijn gehandicapt maar komt omdat mn moeder drugs en alcohol gebruikte tijdens zwangerschap maar ik vind niet erg, ze zijn ook maar licht gehandicapt maar geef echt heel veel om hun. en als ik zelf een gehandicapt kind zou krijgen zou ik even veel van houden als van een "normaal" kind

Uitspraak van BabyG_8900 op woensdag 1 juni 2005 om 20:52:

en als ik zelf een gehandicapt kind zou krijgen zou ik even veel van houden als van een "normaal" kind

Ik (persoonlijk) zeg niet dat ik niet van mijn gehandicapte kind zou houden. Tuurlijk zou ik daar even veel van houden als een "normaal" kind. Maar als ik het van te voren wist en de keuze zou hebben zou ik het te moeilijk vinden om het op te voeden e.d.

Ja ok, ieder kind opvoeden is moeilijk.. maar een kind met handicap heeft tog iets meer complicaties lijkt mij..?

hoe dan ook zou ik wel even veel van het kind houden.. het zijn wel de gelukkigste mensen op aarde



jeetje wat vervelend joh Maar goed dat je even veel van je houd

zal wel moeilijk zijn maar tis wel je kind...en dat kindje kan er nix aan doen..

als ik zeker weet dat dat kindje geen "normaal" leven kan lijden en zijn of haar leventje niet zelf kan eten, drinken, lopen noem maar op zou ik er toch even bij stilstaan wat nou het beste is..

Als het nog in mijn buik zou zitten en ik zou er dan via een test achter komen dat het kind gehandicapt is, dan zou ik het laten weghalen als dat nog kon. Maar als het zo geboren wordt en ik wist het niet van tevoren, dan ga ik het wel opvoeden...

wat is gehandicapt iemand met het syndroom van down ja! iemand die slechthorend is ja maar dat is een handicap hebben. meervoudig ja is een handicap welke handicappen bedoel je

Uitspraak van verwijderd op woensdag 1 juni 2005 om 20:27:

Ze kijken meteen alles na. Letterlijk armpjes, beentjes en teentjes tellen. Hartje en nieren bekijken enz enz. Bij mijn dochter was alles gezond. En dat was een hele opluchting!laatste aanpassing 1 juni 2005 20:37

Maar ze zien alleen of alles er goed op en aan zit, maar of een kind een psychise afwijking heeft kunnen ze niet zien.

ik zou het weg laten halen...ik denk niet dat ik zo'n kind kan opvoeden en daarom dat het dan voor mij en ook voor het kind het beste is om het niet te laten komen

ik denk dat ik het zou laten weghalen als ik weet dat het een mongooltje wordt..

klinkt kort door de bocht, ik weet het.

Uitspraak van permanent verbannen op zondag 5 juni 2005 om 21:30:

ik denk dat ik het zou laten weghalen als ik weet dat het een mongooltje wordt..

klinkt kort door de bocht, ik weet het.

ik zou het misschien ook weg laten halen die kinderen hebben 99% kans op een hart afwijking
maar een meervoudig gehandicapt kind zou ik echt weglaten halen

Ik werk met verstandelijk gehandicapten en ik moet hier even voorop stellen dat mensen met het syndroom van down de aller leukste mensen zijn die er bestaan!

Ik zou het een voorrecht vinden zo'n kindje te mogen krijgen! Ze zijn heerlijk puur, zeggen wat ze denken en kunnen heel lief zijn (maar ook stronteigenwijs)

Natuurlijk zijn er ook bij mensen met het syndroom van down hoge en lage niveaus, maar ik vind het eigenlijk schokkend om te lezen dat mensen dit soort kindjes zouden laten aboteren omdat het down heeft en 99% op een hartafwijking! Natuurlijk komt het bij hen vaker voor, maar tegenwoordig zijn de dokters en artsen ook verder ontwikkeld!

Ik zou een kindje pas laten aboteren als het zwaar meervoudig gehandicapt zou worden.. dat het niks zou kunnen en ongelukkig zou worden. Maar toch heb ik hierbij zon idee dat als het echt niet zou kunnen dat het lot het dan zou bepalen en het dan een miskraam zou worden.. ik weet het niet.. vind dit toch altijd iets waar je hard over na moet denken..

laat ik dat nu nog maar even niet doen.. want tegen de tijd dat ik kinderen hoop te krijgen wil ik wel 30 zijn..
dat duurt nog ff..

Klinkt misschien hard, maar wanneer het blijkt dat het gehandicapt is tijdens de zwangerschap laat ik het zeker weghalen... Ik weet namelijk van mezelf dat ik daar absoluut niet mee om kan gaan, en ik voorkom toekomst-problemen liever.
Dan heb ik het natuurlijk wel over een zwaar lichamelijk of geestelijke handicap.

Blijkt achteraf (na de bevalling) dat het gehandicapt is... zal het wel houden, dan is het al te ver en heb je ook al een band. Dan zal ik me maar aan moeten passen

Ik zou et ook weg laten hale als jt bij de zwangerschap al zou kunne zien!

Maar als dat niet et geval is zou ik het kind natuurlijk gwoon net zo goed behandele en verzorgen als een gezond kind!

het gebeurt ook heel vaak tijdens de geboorte (spreek uit ervaring heb zelf een gehandicapte broer)

bij mij broer was er sprake van zuurstof te kort ... wat lijde tot een hersenbeschadeging

het is erg moeilijk om in het begin hier mee om te gaan en het veranderd natuurlijk je hele leven ... maar me broer is en blijft toch zeker wel de belangrijkste persoon in mijn leven ...

2 mij broer

daarnaast had hij het ook veel erger kunnen treffen ...hij kan nog tenminste fietsen (welis waar met zijn armen)... computeren en dat soortdingen ken die ook allemaal ... dus gelukkig heeft hij genoeg plecier,op zijn manier, in het leven dat de moeite waard is om te blijven volhouden

als ik zon kind zou krijge,,
zou ik er alles voor over hebben..

ik zou het weg late halen

daarom moet een vrouw geen troep gaan gebruiken want als ze jarenlang drugs gebruikt,rookt en zware alcoholist is heb je zeker kans dat je kind gehandicapt wordt!

Ik zou net zo blij zijn
Heb met ze gewerkt en ook met baby's

Uitspraak van Laurine op woensdag 1 juni 2005 om 17:39:

Dat is toch alleen als je boven de 30 bent? Of als zoiets in de familie voorkomt, want die onderzoeken kunnen schadelijk zijn dacht ik..

Dat is dus veranderd Sinds een half jaar kan iedereen die zwanger is, een echo (nekplooimeting) en een bloedonderzoek doen.

Ik ben zelf ook zwanger en mij hebben ze deze keuze dus voorgelegd.

Zit er nog wel over te dubben of ik het nou wel of niet wil doen, want al zou die nekplooi dikker zijn dan normaal, is het helemaal niet zeker of het kindje wel daadwerkelijk een afwijking heeft. Het zou net zo goed zo gezond als een vis kennen zijn

ja das zo vet moeilijk..
tis en blijft een kind van je..
mja het ligt er ook aan wat voorn handicap het kind heeft..syndroom van down of een er lichte lcihamelijke handicap of ernstige...dat zal ook wel uitmaken denk ik toch?

ik heb verder geen id wat ik zou doen
er veel over praten met mensen die daar open voor staan en die je vertrouwd..familie en vrienden enz..

dat lijkt me niet makkelijk

maar zal er alles voor doen om voor te zorgen, veel werken en veel centen om leuke dingen te doen en goede verzorging
niks zal hem/haar tekort komen

Zou aandringen op abortus.

Vind trouwens dat gehandicapten gesteriliseerd moeten worden. (De overheid moet er altijd voor opdraaien.)

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 8 juli 2005 om 19:51:

Zou aandringen op abortus.

Vind trouwens dat gehandicapten gesteriliseerd moeten worden

ben volledig met je eens!

Ik zou het kindje wel houden denk ik, ondanks dat het heel moeilijk is...
Ik bedoel het is wel krom om je kindje ineens weg te doen als het gehandicapt is..

Ik zou even schrikken maar zou het houden en het gewoon opvoeden..wetende dat het ind waaarschijnlijk noot zelfstandig zal worden da's zwaar.

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 8 juli 2005 om 19:51:

Zou aandringen op abortus.

Vind trouwens dat gehandicapten gesteriliseerd moeten worden. (De overheid moet er altijd voor opdraaien.)

Dat vind ik een kutopmerking(N)

ik zou het weg laten halen

ik heb een gehandicapt broertje.. en kan me geen beter broertje wensen hoor haha...
maar als ik later zou weten dat ik een gehandicapt kind zou krijgen zou ik het laten weghalen....
om goeie redenen...

als ik serieus overweeg een kind te nemen en het word een gehandicapt kind zou ik er net zo goed voor zorgen als dat ik voor een normaal kind zou doen, ik zeg altijd dat als ik kinderen wil ik er maar eentje wil, maar in zo'n situatie weet ik nog niet zeker of ik een tweede neem

veel mensen weten gewoon niet hoe zo met een gehandicapt kind om moeten gaan!! bang voor de gevolgen...
dus vaak halen die hem weg..
bij mijn broertje kwamen ze der pas na een dag achter ofzo.

maar het valt allemaal wel mee hoor!! (al ben ik niet de moeder, moet der ook veel voor zorge hoor) het komt allemaal vanzelf...
en dat mensen naar hem kijkn enzo... na een paar jaar intereseerd je het niet meer!!
ik weet het is mijn broertje en ik hou van hem zoals hij is!! hij is LIEF

Ik denk dat veel mensen hier anders zullen reageren als ze er echt mee geconfronteerd zouden worden. Ik vind de reacties ook onvolwassen. Ik heb zelf ook een dochter en ze mankeert gelukkig niets maar ik weet zeker dat als wij in de zwangerschap er achter zouden komen dat we een gehandicapt kindje zouden krijgen dan zouden we dat met evenveel liefde verzorgen.
Als je zwanger bent dan kijk je heel anders tegen dat soort dingen aan en je verheugd je op de komst van je kindje ookal is het erg zwaar en zal het je verdriet opleveren maar de wil en liefde ontbreekt niet om je eigen kind te verzorgen en je zal er veel voor terug krijgen en zeker als je ziet dat al je moeite je kindje gelukkig maakt en dan geeft je dat ook een gelukzalig gevoel.

Hopelijk zijn er nog meer mensen die er zo overdenken.

Uitspraak van TavulliaVale op zaterdag 9 juli 2005 om 16:24:

Hopelijk zijn er nog meer mensen die er zo overdenken.

daar ben ik het helemaal mee eens

Gelukkig

Uitspraak van TavulliaVale op zaterdag 9 juli 2005 om 16:24:

Ik vind de reacties ook onvolwassen.

hoezo dat?? Is een mening gelijk onvolwassen als het een andere mening is dan die jij hebt?

Ik vind het onvolwassen als mensen zeggen van ik zou het weg laten halen. Want dat klinkt als "lekker makkelijk".

zo lijkt het misschien...Ik zie geen toekomst in een kind dat een kasplantje is...dat vind ik ook voor een kindje met het syndroom van down...naast dat...zon kindje past niet in mijn levensstijl...ik ga reizen, veel van de wereld zien...dat kan niet met zon kindje..die heeft voortdurend aandacht en verzorging nodig...dus een stukje zelfbelang zit er ook in...maar het is beter dat ik het dan weghaal dan dat ik het hou en het ga verwaarlozen....

Zoals ik al zei...


Daar kan geen reis of bestemming ter wereld tegenop. Maargoed je eigen belang gaat dus voor je eigen kind. En je moet hoe dan ook je levenstijl bij een komst van een kind erg aanpassen.

Uitspraak van TavulliaVale op zaterdag 9 juli 2005 om 17:01:

Maargoed je eigen belang gaat dus voor je eigen kind.

In dit geval wel ja...als ik zon kindje zou krijgen zou ik het in een tehuis moeten stoppen...dat vind ik dus niks...ik kan zon kindje geen toekomst bieden...beter dat ik het dan weghaal dan dat ik het laat creperen...

Ik begrijp je antwoord.

Ik denk wel dat je anders zal reageren als je eenmaal zwanger bent en je verheugd op de komst van je kindje.

ikke zal er altijd voor zorgen dan.. het is je eigen vlees en bloed.. een ookal is het kind anders..iedereen verdient een kans en ik zal er net zoveel van houden als me normale kind dan

Ik zei altijd dat ik mijn kindje dan weg zou laten halen.
Nu ben ik moeder van een gezond kindje van 14 maanden en twijfel je daar toch sterk aan. de liefde die je aan je kindje geeft, die je krijgt.. om te smelten!!

Het zal idd moeilijk zijn en weet niet of ik dat aankan.. nu zeg ik nee, maar sta ook niet stabiel genoeg om een gehandicapt kindje te onderhouden, want het neemt zeer en zeer zeker veel meer met zich mee dan een gezond kindje

Het verbaasd mij dt zoveel mensen zeggend dat ze het kindje weg zouden laten halen. Waar leg je dan de grens? Bovendien zijn er ook genoeg gebreken die men niet kan ontdekken tijdens de zwangerschap. Wat moet er van die kindjes terecht komen als hun moeder ze liever niet had gehad???
In mijn ogen heeft een minder bedeeld kindje net zoveel recht op leven als een helemaal gezond kindje. En persoonlijk vind ik het heel egoistisch om te zeggen dat je zo'n kindje dan niet wil.
In mijn werk kom ik veel ouders met allerlei soorten gehandicapte kinderen tegen, het leven met zo'n kind is niet makkelijk, maar voor die ouders is het "hun" kind en houden ze net zoveel van hun kind als van hun gezonde kinderen.
Bovendien waar gaat het naar toe als gehandicapten geen bestaansrecht meer mogen hebben.. De ideale gezonde mens???

ik weet het niet, je moet zoiets gewoon bekijken als je het echt meemaakt, het is wel leven waar je mee speelt.
het ligt eraan hoe erg gehandicapt ook.

Als ik erachter kom terwijl ik nog zwanger ben en het nog mogelijk is om het weg te halen zou ik dat doen ja

Ik zou het houden, het is toch een kind, hoe kun je dat zomaar weg laten halen? en anders zou je het wel houden, nou erg zwak dat je het dan wel weg haalt..
Als je zo'n kind krijgt, dan hou je daar net zoveel van als al je andere kinderen, dat weet ik zeker ... Ik zou het iig niet over me hart verkrijgen om het weg te laten halen, daar zou ik alleen maar spijt van krijgen...



Ja dat is aan de ene kant ook wel zo, want op zon moment lijkt me dat best moeilijk...

Ik zou een kindje niet zomaar weg laten halen als het gehandicapt is natuurlijk wordt het misschien zwaarder en moeilijker dan waneer je een "normaal" kindje krijgt.. maar mensen met een verstandelijke of lichaamlijke beperking kunnen ook een heel gelukkig leven hebben
En gewone kinderen kunnen soms nog véél moeilijker worden dan kinderen met een handicap..