ik heb dit jaar een opdrachtje voor m'n studie moeten maken over zeehondjesjacht, met een hele hoop verzamelde informatie kwam ik tot de volgende tekst:
De Noorse regering geeft al jaren toestemming voor het vangen van jonge zeehonden in de Noordelijke IJszee. De reden dat dit wordt toegestaan, is nog steeds dat de vissers klagen over het opeten van de vis door deze dieren. Volgens zeehondendeskundigen heeft het doden van de nu gangbare aantallen echter geen regulerend effect, daarvoor zouden er veel meer omgebracht moeten worden.
De Nederlandse milieubeweging heeft het beleid van de Noorse regering afgekeurd. Ook in het Europarlement heeft Nederland dit beleid scherp veroordeeld. EcoMare, zeehondencrèche Pieterburen en Alterra hebben zich achter de protesten geschaard.
Peter Reijnders, onderzoeker van zeezoogdieren en werkzaam bij onderzoekscentrum Alterra te Texel, vindt het belachelijk dat zeehonden gedood mogen worden omdat ze te veel vis zouden opeten.
Zijn er inderdaad te veel zeehonden, zoals in Noorwegen wordt gezegd?
Reijnders: "Dat hangt er maar net vanaf of je dit benadert vanuit natuurbelangen of jachtbelangen. Er zijn inderdaad veel zeehonden, maar niet té veel. Een zeehond eet maar zo’n twee en een half á drie kilo vis per dag, maar dat zeehonden vis eten is een natuurlijk gegeven. De visstand gaat niet achteruit door de zeehonden. De visstand gaat achteruit door overbevissing”.
Volgens schattingen bedraagt de hoeveelheid vis die door zeehonden wordt gegeten in de noordelijke Noordzee ongeveer 10% van de visserijvangst. “Maar de grootste reden voor het tekort aan vis ligt toch echt bij de visserij”, aldus Peter Reijders.
Ook in Canada gaat de jacht op zeehonden nog door. Het voornaamste argument is ook hier de, nooit afdoende bewezen, concurrentie met de visserij. “In de wateren rondom Canada leven inderdaad veel zeehonden, maar ook hier hangt het er maar net vanaf welke belangen er vooropgesteld worden om dat aantal te groot te noemen”.
Als het probleem inderdaad bestaat, is er dan eigenlijk wel een ‘humane’ manier voor het doden van zeehonden?
Reijnders: “Het jagen op deze dieren is heel moeilijk, het lukt namelijk niet altijd om het gedode dier daadwerkelijk binnen te halen. Eigenlijk zou het alleen gedaan moeten worden door specialisten. Maar het doden van een dier is natuurlijk nooit ‘humaan’. Ik vind dat er pas gejaagd zou mogen worden wanneer het echt noodzaak is, er moet aantoonbare schade zijn”.
Er zijn sowieso ook andere oplossingen te bedenken om een groot aantal zeehonden terug te dringen. “Zeehonden houden niet van drukte. Dus als er onrust in hun leefgebied is, denk bijvoorbeeld aan toerisme, vertrekken ze gewoon naar een rustiger plekje”.
Wat vinden de Noren van onze zeehondencrèche, zijn we er te sentimenteel over?
“Je kan eigenlijk beter spreken van een andere opvatting over de natuur in Noorwegen”, aldus Reijnders.
Hoewel ook in Noorwegen een quotum is vastgesteld voor het aantal zeehonden dat jaarlijks gedood mag worden, overweegt de Noorse regering toestemming te geven om de zeehondenvloot uit te bereiden. Daarnaast wordt de zeehondenindustrie in Noorwegen zwaar gesubsidieerd. Ondanks de jacht is het aantal zeehonden in de Noordelijke IJszee de afgelopen jaren namelijk aanzienlijk gestegen. Deze toename houdt waarschijnlijk verband met het herstel van de visstand. De Noorse vissers zien die grote hoeveelheid zeehonden als concurrentie voor de visserij op lodde (een industrievis gevangen voor vismeel en -olie) en kabeljauw. Er gaan dan ook weer stemmen op om de Noorse zeehondenjacht aanzienlijk uit te breiden.