Twijfel tussen gestoordheid en perfecte emotie-lligentie
Soms zijn het de momentopnames die de verbeelding laten spreken,
Van de hak op de tak immer, niemand die erop let
Zieke gedachtes ontsprongen, de geschiedenis willen wreken.
Niemand is iemand, iemand is eenzaam
Iedereen op de bres voor een wezen zonder persoonlijkheid
Afgebekt door onze eigen harten, gedachten
Hardop klootzak genoemd, gemarteld zonder einde, zonder tijd
De enige uitweg lijkt op een sterfbed
Van buiten leef ik, van binnen lijk ik net de dood
Moordende blikken verlaten de ogen
Het aanzicht kleurt langzaam rood
Gevormd door een process die naar de tering is gegaan
Gebakken door daden die hersenen marginaliseren
Niemand bakt het beter, heeft de juiste ingredienten
Laat mijn hand, ik ben het niet die jij moet eren.
Soms zijn het de momentopnames die de verbeelding laten spreken,
Van de hak op de tak immer, niemand die erop let
Zieke gedachtes ontsprongen, de geschiedenis willen wreken.
Niemand is iemand, iemand is eenzaam
Iedereen op de bres voor een wezen zonder persoonlijkheid
Afgebekt door onze eigen harten, gedachten
Hardop klootzak genoemd, gemarteld zonder einde, zonder tijd
De enige uitweg lijkt op een sterfbed
Van buiten leef ik, van binnen lijk ik net de dood
Moordende blikken verlaten de ogen
Het aanzicht kleurt langzaam rood
Gevormd door een process die naar de tering is gegaan
Gebakken door daden die hersenen marginaliseren
Niemand bakt het beter, heeft de juiste ingredienten
Laat mijn hand, ik ben het niet die jij moet eren.
