Eigenlijk is het niet heel verwonderlijk dat PollerWiesen – het Keulse ravebegrip van intimiteit en zielverwantschap - en Nederland elkaar op 28 mei treffen op het Bloemendaalse strand. Denk aan alle ravevriendjes die hun zondagse kater negeren en naar Keulen toeren om het weekend van een daverend slotstuk te voorzien. Peiki heeft ze meteen in de smiezen, de Hollandse 'feierbiesten', zoals Louis van Gaal ze zou tutoyeren. 'Ik hou van de Hollandse ravers, ze zijn altijd positief en gaan ervoor. Op de aanstaande Pollerwiesen willen we de Nederlandse liefhebbers samenbrengen met onze Duitse fanbase.'
En waren rood, wit en blauw niet de themakleuren van de eerste feesten die Peiki organiseerde? Een barbecue voor families met een ambient uitstraling en een octopus als logo. Door extreme droogte en de kans op brandgevaar viel de bbq in duigen. Peiki, net terug van een inspirerende wereldreis naar India, richtte zijn blik op de overkant van de Rijn en glunderde. 'Het was altijd mijn droom om een Pollerwiesen aan de boorden van de Rijn te doen. Het is de mooiste denkbare plaats, met het uitzicht op de Dom en de boulevard.'
Regenboog
Terg naar 1993. Het gedroomde lijkt in duigen te vallen, want voor een duur geluidssysteem is geen geld. Peiki fronst, maar ziet in zijn ooghoek iemand in beeld verschijnen. 'Wat heb je nog nodig?', vraagt hij. 'Duizend D-mark.' Een volle portemonnee schiet open het feest kon beginnen. 'We hebben van twaalf tot tien doorfeest, met ruim vijfhonderd mensen en deejays als Paul Cooper, Mate Galic, Christian Kohr.'
Het zijn illegale tijden, Peiki danst zelf nog de ballen uit zijn broek op menig houseparty en op zijn eigen feesten is de optie opgerold te worden altijd sluimerend aanwezig. 'Ik kan me een party herinneren waar we langs een steile helling moesten afdalen om bij de locatie te komen.' Toen alles na wat angstvallige momenten eindelijk op zijn plaats stond, beet Peiki zelf de spits af. 'Onder een stralende regenboog, dat was heel speciaal.' Maar de politie steekt al snel een stokje voor de rave en na overleg wordt besloten het feest af te gelasten. Al snel blijken de feestgangers met meer te zijn dan de afhakers. 'Een aantal uur later zijn we op een andere plaats verder gegaan en hebben we tot in de avond doorgefeest.'
Grabbelen
Heel wat hoogtepunten verder is PollerWiesen legaler, maar ook groter dan ooit. Met zesduizend bezoekers tijdens de laatste editie en bijna evenzoveel volgers via facebook als Awakenings. 'Het is meer professioneel geworden, maar veel minder chaotisch. En het is nog steeds heel leuk om een eigen feest te geven. Eerst ging ik zelf als een beest tekeer op party's, nu zijn we het hele jaar met een team van mensen bezig met PollerWiesen.'
De intimiteit van vroeger is behouden, met de bijna romantische en steevast uitverkochte boatparty's over de Rijn en feesten in Mülheim an der Ruhr en Leverkusen. Peiki verkneukelt zich al bij de gedachte aan de eerste schreden van PollerWiesen over de landsgrenzen. Voor één keer niet op zondag en ook niet met een picknickkleedje in de weide, maar wel aan strand met zand, zon en zee.
De fanbus vanuit Keulen loopt gestaag vol en met Keulse Kompaktpioniers als Michael Mayer en Tobias Thomas achter de decks, kondigen soepele danspasjes zich aan. 'De Duitse en Nederlandse fans samenbrengen op een toffe plaats, dat is onze insteek.' En misschien dat de regenboog weer vanzelf gaat schijnen. Badslippers zullen niet overbodig zijn, want als Thomas en Mayer gaan grabbelen in hun platenarsenaal, is het al snel sein om verkoeling te zoeken in de Noordzee.
