In oktober maakte het Engelse dance-magazine DJ Mag hun jaarlijkse DJ Top 100 bekend. Tot verbazing van velen stond er dit keer niet één vrouw in de lijst. Schande! Niet dat ze er niet zijn, in tegendeel. Partyflock ging opzoek naar de nummer één draaitafeldame en kwam uit bij Charissa Saverio ofwel DJ Rap. Ze is in Nederland niet heel bekend, maar internationaal staat ze haar mannetje. Ze is door online dancecommunity Shejay uitgeroepen tot de #1 vrouwelijke DJ ter wereld, wordt bestempeld als de godin van de drum-'n-bass, ze produceert, heeft muzieklabels, acteert en doet nog veel, heel veel meer.
Charissa, om bij het begin te beginnen. Wanner ging bij jou voor het allereerst de muzikale motor op volle toeren draaien?
De eerste keer dat ik echt wat met muziek ging doen, was toen ik piano ging spelen. Ik kan me het eerste muziekstuk dat ik ooit hoorde nog herinneren, dat was 'Midnight Sonata' van Beethoven. Ik was toen een jaar of vijf.
Wist je op dat moment ook al dat muziek jouw ultieme levensdoel ging worden of had je hele andere plannen?
Ook al was ik nog heel jong, op dat moment wilde ik al niets liever dan muzikant en acteur worden. Ik geloof ook dat het zo moest zijn. 'I'm born that way!'
Je hebt een klassieke achtergrond. Wanneer ging het dancebloed stomen?
Qua dance was ik helemaal in de juiste tijd op de juiste plaats toen de legendarische Engelse dancescene werd geboren. Ik was zeg maar bij de bevruchting, heb het vanaf het prille begin zien ontstaan en maakte er volledig onderdeel van uit. Eerst als raver, maar al snel als muzikant. Mijn eerste plaat 'Ambiance' kwam in 1989 tijdens de 'Second Summer of Love' (zie kader) uit op Paul Oakenfold's label Perfecto.
Second summer of love
De 'Summer of Love' was één van de hoogtepunten van de hippiecultuur in de jaren '60. Hij vond plaats in Haight-Ashbury, een buurt in San Francisco in 1967. Deze wijk was al een poosje het middelpunt van jongeren die zich afzetten tegen de gevestigde orde, wilden experimenteren met drugs en zich steeds meer verzetten tegen de oorlog in Vietnam. In 1988 en 1989 werd acid house muziek razend populair in Engeland. De veelal gratis raves met elektronische dancemuziek schoten als paddo's uit de grond waarbij en masse werd geëxperimenteerd met MDMA. Ook LSD beleefde een comeback. De zomers van deze twee jaartallen dragen daarom de naam 'Second Summer of Love'.
De 'Summer of Love' was één van de hoogtepunten van de hippiecultuur in de jaren '60. Hij vond plaats in Haight-Ashbury, een buurt in San Francisco in 1967. Deze wijk was al een poosje het middelpunt van jongeren die zich afzetten tegen de gevestigde orde, wilden experimenteren met drugs en zich steeds meer verzetten tegen de oorlog in Vietnam. In 1988 en 1989 werd acid house muziek razend populair in Engeland. De veelal gratis raves met elektronische dancemuziek schoten als paddo's uit de grond waarbij en masse werd geëxperimenteerd met MDMA. Ook LSD beleefde een comeback. De zomers van deze twee jaartallen dragen daarom de naam 'Second Summer of Love'.
Draaide je toen al drum-'n-bass of heb je eerst nog met andere stijlen geëxperimenteerd?
De dancemuziek waar ik als eerste mee ging werken was house. Drum-'n-bass was toen nog niet uitgevonden. Op een gegeven moment ging dance door een happy hardcore fase. Ik ben meer van de donkere dance en heb een groot hart voor de underground sound. In mijn zoektocht naar een alternatief werd ik verliefd op de sound en het technische aspect van drum-'n-bass en daar ben ik toen mee verdergegaan. Ik ben trouwens begonnen met het produceren van muziek, ik ben later pas gaan mixen.
Wanneer is DJ Rap geboren dan?
Ik heb leren DJ'en op een piratenradiostation waar ik mijn muziek kon promoten. Mijn doel was om het eerste meisje met een professionele carrière in de dance te worden dus ik wilde alle aspecten ervan leren, van de studio tot het runnen van een platenlabel. DJ'en was voor mij slechts een klein onderdeel van een veel groter doel. Op de eerste plaats staat zingen, songwriter en muziekproducer. Ik heb voor mezelf, maar ook voor allerlei andere bekende artiesten songs geschreven.
Welke artiesten inspireerden jou in die tijd en wie doen dat nu?
Op technisch vlak, de Amerikaanse artiest BT. Ik vind hem echt geweldig! Drum-'n-bass artiest. Roni Size is er nog zo één. Maar ook artiesten als David Bowie en de rockband Nine Inch Nails spreken mij heel erg aan. Eigenlijk alle artiesten die een eigen pad creëren in plaats van de kudde te volgen.
Engeland en Londen hebben een sleutelrol gespeeld in de internationale dancescene. Was het makkelijk of juist moeilijk om in die turbulente tijd een carrière op te bouwen?
Eerlijk gezegd was het beide. Enerzijds was ik de eerste vrouwelijke DJ die op de grote evenementen speelde en muziek produceerde. Kortom, de eerste vrouw die een glansrijke carrière in de dance aan het opbouwen was. Anderzijds kreeg ik hetzelfde betaald als de mannen en was ik absoluut niet van plan om me te conformeren naar de achtergrond waar de meeste vrouwelijke dance artiesten zich op dat moment bevonden. Deze houding heeft mij heel veel goeds gebracht, maar me ook vaak verdrietig gemaakt. Ik besloot al vroeg dat ik me niet zomaar in een hoek laat zetten, maar het is ook best wel een seksistische wereldje waarin sommige mannen er niet van houden als een vrouw hun ass kickt in de studio en achter de decks. Daarom moedig ik nu alle vrouwen in de muziek aan. 'If you are great, let it shine!'
Wanneer shinede je eigenlijk voor het eerst achter de decks op een feest?
Dat was in een club in de Londense wijk Hackney tijdens een show van Fantasy FM. Zo'n drieduizend mensen kwamen op dit feest af en dat had echt niemand verwacht! We hielden rekening met maximaal 200 mensen. Dat optreden was zowel wonderbaarlijk als eng tegelijkertijd, haha.
'Sommige mannen houden er niet van als een vrouw hun ass kickt in de studio en achter de decks'
En hoe ging het vanaf dat moment? Stap voor stap of in de stroomversnelling?Het is ineens erg snel gegaan. Veel nummers die ik maakte werden hits en ik groeide uit tot één van de pioniers in de drum-'n-bass. Vooral na het uitkomen van één van mijn grootste platen ooit, 'Spiritual Aura' in 1994, ging het snel!'
Waar komt je DJ naam eigenlijk vandaan?
Voordat de jungle sound er was mixte ik hip hop breaks onder houseplaten en daar is de naam uit ontstaan. Eerlijk gezegd ben ik helemaal niet zo blij met de naam en heb ik zelfs overwogen om hem te veranderen. Dat zou een grote vergissing zijn gezien de bekendheid ervan, dus mocht ie blijven.
Je draagt de eervolle titel 'godin van de drum-'n-bass' maar je draait ook house en progressive. Hoe is jouw huidige stijl te omschrijven?
Ik sta voor de beste muziek, klaar! Ik mix hoofdzakelijk tech en progressive waar ik vooral in Amerika om bekend sta en in Engeland is het meer drum-'n-bass. In 1998 kwam mijn album 'Leaning Curve' uit op Sony Music en verkocht meer dan twee miljoen exemplaren. Toen werd het echt een gekkenhuis. Ik stond ineens in de Top 20 van de DJ Mag, maar kreeg tegelijkertijd ook een hoop shit over me heen omdat ik deed wat ik deed. Het werd toen namelijk als een zonde beschouwd om allerlei stijlen door elkaar te mixen zoals ik doe, terwijl dat tegenwoordig heel gewoon is. Ik voel me heel gelukkig als ik met verschillende stijlen bezig ben en dat wilde ik 'vieren' door me op 'Leaning Curve' niet te binden aan één ding.
Op je Wikipedia las ik dat je tijdens je kinderjaren op veel verschillende continenten hebt gewoond. Is dat ook van invloed geweest op je brede muzikale interesse en talent?
Ja, zeker! Als je opgroeit met zoveel verschillende culturen en heel veel reist dan word je vanzelf beïnvloed met alle mooie dingen die de wereld ons biedt. Dat vindt vanzelf zijn weg in je onderbewustzijn en dus uiteindelijk ook in de muziek.
Je heb wereldwijd optredens, produceert muziek en runt labels. Is er een specifiek moment geweest dat je je realiseerde dat je aan de top staat?
Dat moment was denk ik toen 'Leaning Curve' uit kwam en ik beveiligers om me heen had tijdens shows omdat ik anders werd belaagd. Toen begon ik me wel af te vragen hoe lang dat zou standhouden. Het was meedogenloos hard werken, maar tegelijkertijd een geweldige ervaring die ik niet had willen missen! Maar ik was nauwelijks meer in de studio om te doen waar ik echt van hou: muziek maken. Ik was vooral interviews aan het geven.
Hoe ik nu in mijn carrière sta, voelt eigenlijk als het échte succes. Zelfs veel meer dan toen. Ik ben niet meer constant onderweg voor optredens en ben heel gelukkig in hoe de zaken nu gaan. Ik heb geleerd dat niet het aantal optredens de maatstaaf is van succes, maar mijzelf gelukkig voelen. Het heeft even geduurd voordat ik dit doorhad, haha. Hoe dan ook, ik heb nog steeds niet te klagen; ik heb al vijftien jaar een geweldige carrière en dat doen niet veel mensen mij na. Ik voel me heel, heel erg gelukkig!
Ik las in één van je blogs dat je na een lastige periode weer een hoop mooie dingen in het verschiet hebt. Vertel!Ik zal je niet vervelen met de mindere ervaring die ik had met Ministry of Sound. Laat ik zeggen dat het label me erg heeft teleurgesteld na alle energie die ik in mijn laatste album 'Synthesis' heb gestoken. Anyway, we gaan gewoon door en leren weer een wijze les.
Er is een nieuw album in de maak dat later dit jaar uitkomt en ik gun mijzelf eindelijk de tijd om me meer te verdiepen in die andere passie: acteren. De eerste film waar ik een hoofdrol in speel is een paar jaar geleden opgenomen. Helaas is die film nog niet uit, maar de ervaring was zo gaaf dat ik nu acteerlessen neem bij Howard Fine (ooit docent van o.a. Brad Pitt en Lindsay Lohan, red.). Hij is dé acteerdocent in de industrie en ik geniet van elk moment dat ik les van hem krijg. Mijn agent wil me in januari de jungle der audities insturen, haha. Ik was voorheen te druk om me er volledig toe te zetten, maar ben nu vastbesloten en daarom doe ik het momenteel rustig aan qua optredens. Ik heb zoveel huiswerk en moet zoveel voorbereiden, maar vind het te gek!
Respect dat je het allemaal weet te combineren!
Ik moet wel heel goed bedenken waar ik wel of niet voor kies. Ik heb vorig jaar ook een tv show gedaan en heb 2 nieuwe aanbiedingen voor een tv-programma, maar ik ben heel serieus over acteren dus een verkeerde keuze zou de kiss of death kunnen zijn.
Ik ben eigenlijk ook wel tevreden met wat ik nu doe en kan me niet herinneren dat ik me ooit zo rustig heb gevoeld. Mijn doel is om in balans te blijven en gelukkig te zijn. Ik kies alleen de projecten die echt iets betekenen voor mij en waarmee ik nieuwe dingen kan ontdekken. Zo werk ik bijvoorbeeld voor Next Aid om een school te openen in Afrika waar vrouwen alles over muziek kunnen leren. Ik geef ook parttime colleges en wil dat zeker blijven doen omdat het zoveel voldoening geeft. Natuurlijk blijf ik muziek maken en uitbrengen in alle genres waar ik van hou; dat is mijn zuurstof!
Je bent ook model toch? Wat kwam trouwens eerder: model of muziek?
De muzikale aspiraties waren er eerst. Ik heb een paar hele gave billboardcampagnes gedaan voor Calvin Klein en Caterpillar, maar ben niet echt een model hoor.
Met zo'n indrukwekkende carrière loop je waarschijnlijk over van de anekdotes. Kan je er één noemen?
Ik had ergens een optreden achter de rug en ging terug naar mijn hotel. Toen ik binnenkwam lag de clubpromotor op mijn bed, in zijn boxershort, stijf van de cocaïne. Gelukkig lukte het om de beveiliging te bellen en is hij zonder al te veel ellende afgevoerd. Het is één van de honderden verhalen en ik ben een boek aan het schrijven waarin al deze schaamteloze zondaars aan bod gaan komen, haha!
'Toen ik binnenkwam lag de clubpromotor op mijn bed, in zijn boxershort, stijf van de cocaïne'
Wat doet DJ Rap als ze niet aan het werk is?
Ik lees veel, ben gek op mijn honden en mijn vriend, kook graag en ben een echte filmjunk!
Verliefd, verloofd, getrouwd, kinderen, honden, stationwagen, hutje op hei?
Haha, verliefd, honden en géén stationwagen. nooit!
Is er ten slotte nog niets dat je met de Dutchies wilt delen?
Toen ik nog in Engeland woonde ging ik vaak naar Nederland. Het is een bijzonder land dat ik best wel eens mis. Ik hoop dat ik jullie snel weer zie, de feesten in Nederland zijn echt geweldig!
Dit jaar staat er niet één vrouw in de DJ Mag Top 100 lijst met de populairste dance-artiesten. Hoe zou dat komen? Is DJ'en echt een mannending? Willen alleen mannen de beste zijn en dat bevestigd zien in een lijst? Zijn draaitafeldames te nuchter om campagne te voeren en die lijst te veroveren?Wat vind jij Charissa? Streef jij een plaats in die lijst na?
Ik heb ooit in de Top 20 van die lijst gestaan maar het betekent niet zo veel voor mij omdat het geen reflectie is van je talent, je harde werken of hoeveel albums je verkoopt. Het is alleen een populariteitscontest voor clubpromotors die willen uitvinden wie ze moeten boeken. Als je een schaap bent, is deze lijst jouw herder.
Wat vond je van jouw nummer één spot in de Shejay DJ poll met de 100 beste vrouwelijke DJ's?
Aan de andere kant is het natuurlijk altijd leuk om erkenning te krijgen voor je talent, maar dat moet nooit het uitgangspunt zijn. Het gaat niet alleen om plaatjes draaien. Je moet echt bovenop je eigen carrière zitten en je eigen industrie creëren.
Ben je het eens met de eerste plaats voor David Guetta of had jij iemand anders op die plaats verwacht?
Ik zal mezelf nooit verlagen tot een negatieve reactie. Hij werkt hard en ik ben trots op iedereen die zijn best doet!
Is het een voordeel om een vrouw te zijn in deze door mannen gedomineerde wereld of juist het tegenovergestelde? Of maakt het helemaal niets uit?
Het maakt niets uit, denk ik. Ik heb mijn eigen carrière gemaakt met mijn eigen werk en blijkbaar zijn er fans die dat geweldig vinden. Het heeft nergens anders mee te maken. Het is iets tussen mij en mijn fans.
Waar ligt het denk je aan dat er veel minder vrouwen achter de decks staan? Wij mannen vinden dat trouwens best jammer!
Het is een muziekbusiness, geen vriendenbusiness. Het is soms best een schimmige wereld waarin vrouwen het zwaar kunnen hebben. Hoe dan ook ben ik het levende bewijs dat je daar overheen kan stappen.
Het is jammer dat het niet alleen maar over goede muziek gaat. Er zijn veel meer goede artiesten dan diegenen waar wij via de charts gedwongen naar luisteren. Maar goed, het is zoals het is en ik heb mijn punt bewezen. Inmiddels is het ook minder belangrijk voor me, want er is meer in het leven dan DJ'en met een gigantisch ego. We zijn er niet om levens te redden, maar om ze te veraangenamen.
Welke vrouwelijke collega's spreken jou aan?
Zo veel! Ik vind het heel moeilijk om een favoriet te kiezen omdat ze allemaal super zijn in hun eigen speciale manier. Misstress Barbara, Reid Speed, DJ Irene, Collette om er een paar te noemen.
www.djrap.com
