Als we toch met gezondheidstips gaan smijten, heb ik er nog een paar:
- Voor de doe het zelvers, biologische zaden (ook kiemzaden, alfalfa, taugé etc, erg gezond uit je eigen vensterbank)
www.debolster.nlze worden in Nederland gekweekt, zonder GM. Dus als je wil weten of je komkommer wel zo gezond voor je is, kan je ze zelf gaan kweken. Uit de winkel weet je niet altijd waar de zaden vandaan komen. De Ruiter zaden is bv. overgenomen door Mansanto en dat zegt denk ik genoeg. Verder voor betaalbare biologische groente en andere producten kan je eens langs gaan bij een dichtstbijzijnde zorgboerderij
www.zorgboeren.nl/zorgboerderijen.php
- Himalayazout/netipot: Himalayazout bevat 84 verschillende mineralen en sporenelementen, opgelost zoals beschreven op de website, kan je het gebruiken als neusspoeling, oogspoeling, voetenbad etc. ook kan je het gebruiken als drinkkuur, 1 theelepel sol (zie website) toevoegen aan een glas water als aanvulling op je dagelijkse voeding
www.fascinerend.nl/92/himalayazout ik gebruik zelf de neusspoeling als ik verkouden ben, ik merk dat m’n neus daardoor minder geïrriteerd aanvoelt. Filmpje neusspoeling met netipot:
http://www.youtube.com/watch?v=anxUt6ZJJOE Het zout kost zo’n 15 euro per kilo en daar kan je erg lang mee doen.
- Oliekuur: Koudgeperste zonnebloemolie zo’n 15 minuten in je mond ‘spoelen’ dit werd ook als tip gegeven in het boek “Uit je bol” zie website
www.kruidenvrouwtje.nl/therapieen/oliekuur.htmeen fles bio zonnebloemolie kost zo’n 5 euro en je hebt een eetlepel per keer nodig, dus zo’n bult kan je je er niet aan vallen. Ik heb het zelf een poosje gedaan en in die tijd niet ziek geweest, maar goed ik ben ook niet veel ziek. Verder staan er nog andere therapieën op, ik zou het oliedispersie bad wel eens willen proberen, maar ja ik heb geen bad. Er staat een link bij naar Firma indruk voor die olie spullen en op hun site staat weer een Bio-waterwervelaar, ziet er interessant uit, is om water weer meer ‘energie’ te geven, maar voor 100 euro net ff te duur voor mij om uit te proberen, iemand anders ervaring mee?
- Effectieve Microorganismen (EM) weet iemand hier iets van? Hier een paar sites erover:
www.eminfo.nl/sitemap.htm ,
[url]www.emwinkel.nl[/url] , via deze site:
www.eco-logisch.nl/Details.asp?ProductID=1309 kan je een emmer bestellen om ipv je groenafval te composter je afval te fermenteren wat zorgt dat er meer voedingstoffen in blijven. Is weer goed voor je zelfgekweekte komkommer
Ik weet dat in mijn woonplaats een bedrijf er gebruik van maakt om z’n planten te kweken, dus neem ik aan dat het goed werkt.
- Dat waren de goedkope tips, verder heb ik nog gelezen over Chlorela en Barley, maar dat vind ik vrij prijzige supplementen, iemand daar ervaring mee?
- En extra vitamine c slikken natuurlijk.
Ik heb verder geen aandelen ofzo in de bovenstaande bedrijven, ik wil gewoon graag ongevraagd advies geven
O, ja en een leuke
column Je bent hoe en wat je eet!
Het is nu bijna een jaar geleden dat ik stopte met roken. De oplettende lezer weet wellicht nog dat ik met de Afrikaanse wortel Iboga Tabernanthe van mijn eeuwige kwelling afkwam zonder de gebruikelijke bijproducten als moordneigingen en vreetbuien. Helaas heeft mijn stofwisseling toch een tik gekregen en ben ik ruim 12 kilo aangekomen. Daarbij heb ik ook regelmatig last van hypoglycaemie gekregen (schommelende bloedsuikerspiegel). De gevolgen daarvan zijn: snel geïrriteerd, slechte concentratie en af en toe black-outs. Ik ken deze verschijnselen: bij al mijn eerdere stoppogingen ben ik ze ook tegengekomen. Meestal besloot ik dan na een maand of 3 weer te gaan roken om maar van die verdomde bijverschijnselen af te zijn.
Maar nu niet. Nu ben ik vastbesloten om tot de kern van het probleem door te dringen. Diverse specialisten op het gebied van natuurgeneeskunde legden mij de oorzaak uit: gebrek aan liefde in de vroege jeugd. Gevolg: veel snoepen. Klopt als een bus. Ik liep op een zeker moment zelfs een krantenwijk om mijn snoepverslaving te kunnen bekostigen. In mijn wijk lag snoepwinkel De Zoete Inval, waar ik mijn dagelijkse pond drop of snoep kocht. Bielzen. Manneke Pis. Salmiakballen. Trekdrop. Perziksnoepjes. Alsof ze zo rechtstreeks uit de hemel kwamen, zo lekker. Later ontdekte ik dat roken, alcohol, blowen en weer later coke en pillen, de leegte nog veel beter dempten. Een voor een heb ik mijn verslavingen afgeleerd, om dan nu bij de misschien wel hardnekkigste uit te komen: eten.
Homeopathisch arts Hans Reijnen adviseerde resoluut: vanaf nu alleen nog 3 maaltijden per dag. Geen tussendoortjes, snoep, snack en snaaien, maar regelmaat. Geen brood meer, geen aardappels. Geen rijst. Groente, fruit, vis en ’s morgens een zogeheten Budwigpapje. Binnen een maand waren de mij zo bekende verschijnselen van hypoglycaemie zo goed als verdwenen en begon wat daar onder zat eens te meer te lonken. Leegte. Geen intimiteit aan durven gaan. Alles leek te worden uitvergroot, ook mijn gebruikelijke verdedigingsmechanismes en maskers. Bah! Waar is de tijd gebleven dat ik mij overeind hield met sloten koffie, sloffen sigaretten en andere spiritualia? Maar eerlijk is eerlijk: ik heb mij voorgenomen om tot de bodem te gaan. En geloof me, die heb ik goed geraakt.
Zeker deze winter. Er leek geen einde aan te komen. En het leek wel of ik met de dag futlozer en leger werd. ‘Zie je wel,’ dacht ik vaak genoeg, ‘niet voor niets dat die arme reformmensen allemaal zo bleek zien. Dat krijg je er van met die natuurvoeding.’
Wat ik wel kon merken is dat mijn bewustzijn steeds helderder werd in de loop der maanden. En dat mijn negatieve gedachten en oordelen (sorry lieve reformmensen!) steeds minder werden. Ik dacht aan het gevleugelde credo: ‘Je bent wat je eet’ en hoe waar dat is. En schrok me andermaal een hoedje als ik een supermarkt of benzinestation in liep. Wat een rommel ligt daar! Door mijn rap getrainde natuurvoedingsogen kon ik maar moeizaam iets eetbaars ontwaren. Misdaad tegen de mensheid is het.
Mijn energiepeil wilde toch nog niet echt vlotten. Moet je voor de grap eens proberen, als mensen aan je vragen hoe het met je gaat en dan naar waarheid ‘moe’ antwoorden. Je wilt niet weten hoeveel al dan niet goedbedoelde adviezen je dan naar je hoofd geslingerd krijgt. Fijn hoor! Not.Terwijl het best bedoelde advies uiteindelijk van mijn moeder kwam. Vijfendertig jaar geleden. Duizenden keren moet ze het tegen me hebben gezegd: ‘Eet toch eens niet zo snel.’ ‘Goed kauwen, Lars.’ ‘Eet je mond leeg, niet wegspoelen.’ Ik zag de adviezenreeks als een vijandelijke invasie die afgewend moest worden, en de rebel in mij groeide alleen maar. Geen water bij mijn eten? Goed joh, dan cola.
Totdat een dag of drie geleden het eurokwartje viel. Hoe kan het zijn dat ik de allerbeste voeding eet die er is, en dat ik nog steeds geen puf heb? Ik slik vitaminepreparaten. Doe nier-, darm-, gal-, en leverreinigingen. Ga op tijd naar bed. Beweeg zo af en toe eens. Doe werk dat me inspireert. Heb een gelukkig en liefdevol gezin. Zal ik dan toch maar weer gaan roken, zijn we van dat gezeur ook weer af. Ik kan de kritische stem weerstaan en hoor een andere: ‘Goed kauwen, Lars.’ Nou ja, horen: ik lees ‘t. In een boek van Dr Hiromi Shinya. De beste man heeft honderdduizenden darmen van binnenuit onderzocht (het zal je beroep maar zijn…). Een van zijn conclusies over het westerse ziektebeeld is dat de westerse mens… te weinig kauwt. Ik jaag de moeder in mijn hoofd weg en overweeg Shinya’s aanbod: 35 tot vijftig keer kauwen. Per hap! Om het eten vast voor te verteren en de onontbeerlijke enzymen vrij te maken. Klinkt logisch en bovendien: kost geen geld. Want door die natuurwinkel moet ik er onderhand een baantje bij nemen.
Ik besluit tot een mindful experiment en kauw mijn morgenpapje met kiwi, kwark, noten, lijnzaadolie, gebroken lijnzaad en tarwekiemen tergend langzaam. Hetzelfde doe ik met mijn middagsalade van avacado en kip. Ik ga voor de hoofdprijs en kauw 50 keer per hap. Die hele salade kost me bijna een half uur. Normaal gesproken is die in een minuut of vijf toch wel weg. En dan de lakmoesproef: energiepeil. Even met een slag om de arm, want te kort dag voor conclusies: energiepeil is top. Geen afterlunchdip. Gewoon frisse middagzin. De volgende dag hetzelfde liedje. Geen enkele terugval. Ik hoor mijn moeder ergens in mijn bovenkamertje echoën: ‘Ik zei het toch, toch, toch, t…’
Dan toch terugval. Uit onverwachte hoek. Nog geen twee uur geleden diende het avondeten zich aan. Althans, twee kleine jochies van twee en vier die gevoed wilden worden. Geen zin om te koken. Dan als bij toverslag komt de M in mij op. Nee, niet van Montignac. Van Mac Donalds. Mijn kersvers aangekweekte natuurvoedingsbewustzijn is in één klap onklaar gemaakt als ik mijzelf hoor zeggen: ‘Zullen we patatjes eten?’ Waarom gebruiken we toch altijd verkleinwoordjes voor onze zonden? Het zal mijn kids een worst wezen, die gillen luidkeels: ‘Jaaaaa…’ En zo zitten we 20 minuten later in de Mac en wordt mijn kroost verziekt met kadootjes en ballonnen. Ik kijk om mij heen. En zie hoe vadsige, halfdode mensen troosteloos voor zich uit staren naar de metershoge videoschermen. De hand volautomatisch naar de mond. Ik tel mee. Een gemiddelde 7.8 seconde is er nodig om een volgende schrokbeweging te maken. Waar is Dr. Shinya als je hem nodig hebt? Ik voel me Pinokkio in het pretpark, tussen al zijn vriendjes die alles kapot mogen maken en mogen snoepen wat ze willen. Totdat ze ezelsoren en -staarten krijgen en het te laat is. Obesitas, kanker, hersenbloedingen, hartaanvallen. Ik zie in levende lijve hoe ze om mij heen gekweekt worden. En zie tot mijn schrik dat ik de gehele ‘maaltijd’ (Big Mac, medium frietjes, frietsaus, cheeseburger) al weg heb geschrokt. Hoeveel ‘maal-tijd’ heb ik hiervoor genomen? Ik schat een minuut of vijf. Vast en zeker niet langer dan 10 seconde per hap.
Deze slag heb ik verloren. Maar geloof me, morgen kom ik terug. Nu voel ik me vol en leeg, het overbekende Mac Donalds-effect. Kennelijk was deze veldslag nodig om mijn vastberadenheid te testen. En om tot mijn bewustzijn door te dringen. Want mijn god, wat ben ik hardleers. Grapje, zo zou het oordeel van mijn moeder luiden. Ik ben lerende. En vier kilo afgevallen, de afgelopen twee maanden!
over goed kauwen wilde ik jullie ook niet onthouden
Dus ik ben blij dat ik nu dit plantje heb, too sweeten things up a bit 
