toen ik in groep 4 zat was net onze trouwe vriend overleden aan kanker..

mijn vader wilde graag een nieuwe hond maar mijn moeder zag t allemaal niet meer zo zitten

..na een tijd was t nogsteeds erg stil in huis als mijn broer en ik in bed lagen dus kwam mijn moeder toch op t idee om weer een hond te nemen.. ze vertelde mijn broer en mij niks en ging met mijn vader naar t asiel bij ons in de buurt.. smiddags moest mijn moeder helpen bij mij op school als handwerkmoeder en toen zei ze "Jamie ik moet je iets vertellen.. je vader en ik zijn vanmorgen naar t asiel geweest en hebben een hond uitgezocht" ik was door t dolle heen en schreeuwde van geluk.. eindelijk weer een maatje

..die middag mochten we weer terug gaan kijken en zagen we onze nieuwe aanwinst

.. het was een duitse herderpup van 20 weken oud.. ik snap nu nogsteeds niet wat zo een hondje op die leeftijd al in t asiel doet maargoed..we mochten haar een week later op komen halen..ik kon niet wachten tot t moment was aangebroken en zat vol spanning.. we kwamen binnen en ze sprong me letterlijk overhoop.. ze likte me overal ..wat was dat hondje op dat moment gelukkig

.. we namen haar mee en ze groeide samen met mij op..was mijn maatje..mn speelkameraadje MN ALLES

..ik werd ouder en rustiger en mischa ook..ze was bijna nooit ziek en altijd vrolijk..zo tevreden met de kleine dingen ..echt geweldig.
Tot vorig jaar

ze kreeg een dikke bult bij haar keel en had moeite met eten.. mn vader is toen met haar naar de dierenarts gegaan en die constateerde kanker..omdat ze al oud was was t voor t beestje beter om der een spuitje te geven voordat ze pijn zou gaan krijgen..hij wilde haar direct laten inslapen maar mn vader wist dat als hij haar niet mee naar huis nam ik door t lint zou gaan omdat ik niet thuis was toen mn vader met haar wegging.. de dierenarts snapte dat ook en ze mocht weer mee naar huis.. toen ik hoorde dat ze kanker had en t niet meer te verhelpen was zakte ik huilend ineen.. daar ging een deel van me..

mijn maatje die er altijd voor me was in goede en slechte tijden...daar moest ik afscheid van nemen..ik kon t niet begrijpen.. waarom waarom waarom.. ze was nog een week bij ons gebleven..ik kon er moeilijk aan wennen ..de gedachte dat ze er over een paar dagen niet meer zou zijn ..ik vond t verschrikkelijk.. dat was 1 van de zwaarste periodes in mn leven.. Mijn alllerliefste trouwe hond..was er niet meer
maar de gedachte dat ze toch 12 geweldige jaren bij ons door heeft mogen brengen deed me wel weer goed..
Ik moest er niet aan denken om weer een nieuwe hond te hebben.. ik wilde geen nieuwe .. ik wilde mischa terug.. maar dat kon nu eenmaal niet dus ben ik 3 maanden later op t internet gaan zoeken..
op marktplaats.. daar vond ik duitseherderpuppies..ik mailde die fokker en maakte een afspraak om een kijkje te komen nemen.. en zodoende hebben we nu Chess..
ze is alweer een jaar oud..
ik heb zelf chess uitgezocht maar ik weet dat ik nooit meer zo een band met een hond krijg als ik met mischa had..
Voordeel aan een hond uit t asiel.. vind ik die is zooo snel tevreden met kleine dingen.. (ik weet natuurlijk niet hoe t is als een hond wat ouder is..die van ons was 20 weken)
en chess die komt bij de fokker vandaan ..dat is zo een verwend mormel.. die is met niks tevreden.. die moet altijd meer en meer meent ze
nadeel aan een asiel hond : ze hebben een (vaak) tragisch verleden..die van ons kwam bij een stel vandaan die man was militair en de vrouw was hoogzwanger en hadden al een kindje van 1 jaar.. als we in het begin thuis kwamen was mischa als de dood dat ze geslagen zou worden en ging dan van schrik al op de grond liggen.. echt zielig

.. mn vader zei dan tegen ons dat we met haar moesten spelen en knuffelen en dat t dan wel over zou gaan.. en dat ging gelukkig

.. ook was ze erg bang voor schoten en harde knallen (als er bijvoorbeeld iets omviel was ze als de dood) die vorige eigenaar had haar ook meegenomen naar de schietbaan en dat vond ze duidelijk niet leuk

!!..dat is nooit meer overgegaan.. maar ze wist dat ze bij ons niet bang hoefde te zijn en kon zich ontpoppen tot een trouwe vriend
voordeel aan een hond van de fokker is dat ze wienig tot niks mee hebben gemaakt..