Hoogdruk is een grafische techniek.
Hoogdruk kenmerkt zich doordat de inkt zich voor het drukken op de verhoogde gedeelten van de drukplaat bevindt.
Voorbeelden zijn de houtsnede en de linosnede.
De oudste techniek van het drukken berust op het principe van de stempel. Het drukkende deel ligt hoger dan het niet drukkende gedeelte. Kenmerkend zijn de scherpe strakke randen van de letters of afbeeldingen (kraalranden) en de 'moet', het doordrukken van de drukelementen zodat je ze aan de andere kant van het papier bijna kan voelen. Vroeger (tot in de 19e eeuw) werd vrijwel al het drukwerk in hoogdruk vervaardigd. Daartoe werd de degelpers gebruikt. Het papier wordt hierbij tegen het blok gedrukt door een vlak (= degel) dat aangespannen wordt door middel van een vijzel. Door zijn oorspronkelijke toepassing kreeg deze techniek ook de naam 'boekdruk'. Een andere veel gebruikte vorm van hoogdruk is de flexodruk. In plaats van loodzetsel en clichés gebruikt men hier rubber stempels en kunststofplaten.
Hoogdruk kenmerkt zich doordat de inkt zich voor het drukken op de verhoogde gedeelten van de drukplaat bevindt.
Voorbeelden zijn de houtsnede en de linosnede.
De oudste techniek van het drukken berust op het principe van de stempel. Het drukkende deel ligt hoger dan het niet drukkende gedeelte. Kenmerkend zijn de scherpe strakke randen van de letters of afbeeldingen (kraalranden) en de 'moet', het doordrukken van de drukelementen zodat je ze aan de andere kant van het papier bijna kan voelen. Vroeger (tot in de 19e eeuw) werd vrijwel al het drukwerk in hoogdruk vervaardigd. Daartoe werd de degelpers gebruikt. Het papier wordt hierbij tegen het blok gedrukt door een vlak (= degel) dat aangespannen wordt door middel van een vijzel. Door zijn oorspronkelijke toepassing kreeg deze techniek ook de naam 'boekdruk'. Een andere veel gebruikte vorm van hoogdruk is de flexodruk. In plaats van loodzetsel en clichés gebruikt men hier rubber stempels en kunststofplaten.