Ik zie geloof ik alleen maar mama's en mama's in spé praten hier hehe 
Nu vraag ik mij af...Waar zijn de papa's en papa's in spé
??
Nu vraag ik mij af...Waar zijn de papa's en papa's in spé
??
Flockonderwerp · 9419
132x bekeken
Je bent de 2de vader hiero ik snap t ook nie
Allemaal te lui zeker gheghe
gheghe ja blijkbaar. Ik kan alleen vertellen van mijn vent en die zit nooit achter de comp alleen maar op zijn werk en heel afentoe kijkt hij dan wel eens naar mijn profiel om te zien of er andere foto's op staan, maar verder is het niet echt iemand die lekker zal gaan internetten, dus die hoef je hier niet te verwachten.
Wel leuk hoor een bijna papa erbij zo, want die hoor je idd te weinig vertellen over hun ervaringen.
GO ALVADER
Wel leuk hoor een bijna papa erbij zo, want die hoor je idd te weinig vertellen over hun ervaringen.
GO ALVADER hehe Mijn mannetje heb genoeg te vertellen over zijn ervaringen.. Maar of die het ook wil?!
Hij is amper online..
Hij is amper online..
Hahaha ik merk dat alle papa's geen zin hebben om online te komen
Ik blijf wel gewoon komen hoor hehehe 
Ik blijf wel gewoon komen hoor
hehehe Hahaha ik merk dat alle papa's geen zin hebben om online te komen
Ik blijf wel gewoon komen hoor hehehe
Doe maar ja want het is best leuk om het eens vanuit jullie positie te zien.
hehe Mijn mannetje heb genoeg te vertellen over zijn ervaringen.. Maar of die het ook wil?!
Hihih die van mij wordt al gek van mijn verhalen. Ik vertel het tegen iedereen die het horen wil en hij heeft dus zo'n 99999x moeten luisteren naar het verhaal van de bevalling...Arme man van mij en stug netjes blijven luisteren elke keer dat ik het vertel he. Dus hij is wel heel lief
heb ik meer geluk denk ik
Die van mij vond de hele bevalling een grote belevenis zei die..
Dus ja als ik het vertel dan verteld hij lekker mee
Die van mij vond de hele bevalling een grote belevenis zei die..
Dus ja als ik het vertel dan verteld hij lekker mee
heb ik meer geluk denk ik
Die van mij vond de hele bevalling een grote belevenis zei die..
Dus ja als ik het vertel dan verteld hij lekker mee
Ja heb je idd meer geluk. Nick heeft altijd gereis en toen heeft hij een paar weken geholpen op een boerderij en toen moest daar een vrouw bevallen en daar moest iedereen bij hepen en hij dus ook. Dus dit was niet de eerste bevalling die had had meegemaakt. Vond het wel jammer op zich hoor dat het voor hem daardoor minder speciaal was. En hij wilde ook dat het tijdens de bevalling allemaal om mij draaide en dat hij er voor de praktische zaken was zodat ik me daar niet druk om hoefde te maken. We waren namelijk nog niet helemaal voorbereid, want we dachten dat we nog wel 2 weekjes hadden. Dus er moesten nog wel wat dingen gebeuren en dat heeft hij gedaan zodat ik rustig kon bevallen. En eigenlijk voordat hij echt rustig bij me zat hadden we al een kindje, het ging ook zo snel (6 uurtjes waarvan ik hem de eerste 3 heb laten slapen)
HIj vond het wel speciaal hoor dat het zijn vrienmdin was met zijn kindje, maar denk ook dat ik iets emotioneler ben dan hij.
Hihih nu is hij trouwens de beste papa die er maar is hoor en hij laat geen seconde voorbij gaan om Bayon te laten merken hoeveel hij van hem houdt. T was alleen de bevalling die hem minder deed dan mij.
Ja dat ligt voor iedereen anders he 
Voor mij was het heeeel belangrijk dat mijn mannetje overal mee naartoe ging en alles deed wat te maken had met me zwangerschap.
Mijn zus deed toen ze zwanger was alles alleen en dat was een voorbeeld voor mij wat ik absoluut NIET wilde. Dat zou me namelijk het gevoel geven dat ik een alleenstaande mamsie was.
Gelukkig vond me mannetje het niet erg om alles mee te maken. Hij is zowat elke afspraak mee geweest. En uiteindelijk moest ik in het ziekenhuis bevallen.
Ik had om 24 uur al weeen maar dacht dat ik vreselijke buikpijn had en dat er iets mis was. De volgende ochtend heb ik het ziekenhuis gebeld omdat ik een controle wilden want het voelde niet goed. Ik was toen al 5 daagjes overtijd.
Me mannetje ging met me mee (beiden gingen we met het idee dat we op controle kwamen) maar toen we daar aankwamen had ik al 1 a 2 cm ontsluiting en mog dus meteen blijven! Daarna ging alles razendsnel. We zijn tot zo'n 6 cm ontsluiting lekker met zijn 2tjes geweest en ik moet zeggen ik vond het HEERLIJK!
Ik kreeg een ruggenprik en me mannetje mog eigenlijk niet mee waarop ik natuurlijk zei als hij niet mee mag ga ik ook niet haha
Uiteindelijk mog hij toch mee en is hij de hele bevalling bij me geweest. Sindsdien is onze relatie nog beter geworden dan dattie al was! Ik weet dat ik op hem kan rekenen wanneer ik hem ECHT nodig heb en dat is toch wel heel fijn
Voor mij was het heeeel belangrijk dat mijn mannetje overal mee naartoe ging en alles deed wat te maken had met me zwangerschap.
Mijn zus deed toen ze zwanger was alles alleen en dat was een voorbeeld voor mij wat ik absoluut NIET wilde. Dat zou me namelijk het gevoel geven dat ik een alleenstaande mamsie was.
Gelukkig vond me mannetje het niet erg om alles mee te maken. Hij is zowat elke afspraak mee geweest. En uiteindelijk moest ik in het ziekenhuis bevallen.
Ik had om 24 uur al weeen maar dacht dat ik vreselijke buikpijn had en dat er iets mis was. De volgende ochtend heb ik het ziekenhuis gebeld omdat ik een controle wilden want het voelde niet goed. Ik was toen al 5 daagjes overtijd.
Me mannetje ging met me mee (beiden gingen we met het idee dat we op controle kwamen) maar toen we daar aankwamen had ik al 1 a 2 cm ontsluiting en mog dus meteen blijven! Daarna ging alles razendsnel. We zijn tot zo'n 6 cm ontsluiting lekker met zijn 2tjes geweest en ik moet zeggen ik vond het HEERLIJK!
Ik kreeg een ruggenprik en me mannetje mog eigenlijk niet mee waarop ik natuurlijk zei als hij niet mee mag ga ik ook niet haha
Uiteindelijk mog hij toch mee en is hij de hele bevalling bij me geweest. Sindsdien is onze relatie nog beter geworden dan dattie al was! Ik weet dat ik op hem kan rekenen wanneer ik hem ECHT nodig heb en dat is toch wel heel fijn
ja het ligt idd voor iedereen anders.
Wel een mooi idee dat je hem er zo bij wilde betrekken en hij dat ook wilde. Zo heb je het idd echt met z'n tweeen gedaan. Bij mij was het idd het tegenovergestelde...
Nick is wel elke controle enzo meegeweest hoor en hij heeft ook met een wcrol geluisterd naar zijn hartje en aan me buik gevoeld zodra hij weer an het boksen was, maar tijdens de bevalling zelf wilde ik het zelf doen en echt zelf.
Daarna was ik ook heel trots dat IK helemaal zelf de pijn heb doorstaan en een kindje op de werled heb gezet, en dat de rest alleen maar publiek was die me aanmoedigde. Al heb ik zijn hand (en de hand van de kraamverzorgster) flink blauw geknepen hoor en die had ik ook echt nodig om extra energie uit te krijgen.
Gelukkig weet ik ook dat Nick er altijd voor me zal zijn maar bij mij komt dat omdat ik de hele zwangerschap ziek ben geweest en elke keer als ik weer boven de pot hing, zat hij achter me om me bij te staan en me te helpen enzo... tis niet echt romantisch maar hij was er elke seconde voor me. Hij dacht nooit aan zichzelf alleen maar aan mij en eigenlijk heeft hij dat nog, al staat Bayon nu ver bovenaan natuurlijk, die krijgt van ons allebei alle aandacht die hij nodig heeft en daarna komen wij pas (maar zo hoort het ook vind ik)
Wat ik wel nog even moet zeggen is dat Nick het wel allemaal heel bijzonder en speciaal vond hoor. Hij was en is maar al te trots op mij en Bayon (ook toen hij nog in me buik zat). En ook de geboorte vond hij bijzonder, maar hij is wat nuchterder dan ik en zal er niet snel over praten met anderen. Maar ik weet dat de zwangerschap, de bevalling en de tijd daarna heel speciaal voor hem zijn geweest en nog steeds is...
Wel een mooi idee dat je hem er zo bij wilde betrekken en hij dat ook wilde. Zo heb je het idd echt met z'n tweeen gedaan. Bij mij was het idd het tegenovergestelde...
Nick is wel elke controle enzo meegeweest hoor en hij heeft ook met een wcrol geluisterd naar zijn hartje en aan me buik gevoeld zodra hij weer an het boksen was, maar tijdens de bevalling zelf wilde ik het zelf doen en echt zelf.
Daarna was ik ook heel trots dat IK helemaal zelf de pijn heb doorstaan en een kindje op de werled heb gezet, en dat de rest alleen maar publiek was die me aanmoedigde. Al heb ik zijn hand (en de hand van de kraamverzorgster) flink blauw geknepen hoor en die had ik ook echt nodig om extra energie uit te krijgen.
Gelukkig weet ik ook dat Nick er altijd voor me zal zijn maar bij mij komt dat omdat ik de hele zwangerschap ziek ben geweest en elke keer als ik weer boven de pot hing, zat hij achter me om me bij te staan en me te helpen enzo... tis niet echt romantisch maar hij was er elke seconde voor me. Hij dacht nooit aan zichzelf alleen maar aan mij en eigenlijk heeft hij dat nog, al staat Bayon nu ver bovenaan natuurlijk, die krijgt van ons allebei alle aandacht die hij nodig heeft en daarna komen wij pas (maar zo hoort het ook vind ik)
Wat ik wel nog even moet zeggen is dat Nick het wel allemaal heel bijzonder en speciaal vond hoor. Hij was en is maar al te trots op mij en Bayon (ook toen hij nog in me buik zat). En ook de geboorte vond hij bijzonder, maar hij is wat nuchterder dan ik en zal er niet snel over praten met anderen. Maar ik weet dat de zwangerschap, de bevalling en de tijd daarna heel speciaal voor hem zijn geweest en nog steeds is...
hehe ik ben dus ook heeel ziek geweest me hele zwangerschap door en zelfs met de bevalling moest ik spugen..
En tuurlijk hoort je kindje op de eerste plek te komen. Maar soms ik het wel ff wennen. Eerst heb je veel tijd voor elkaar en alle aandacht. En dan opeens als je aandacht wilt geven aan elkaar, moet de kleine weer eten offff issie aan het huilen..
Dus ja dan heb je niet veel tijd meer over voor elkaar dus ben blij dat het weer weekend is. Dan hoef me mannetje gelukkig niet te werken
En tuurlijk hoort je kindje op de eerste plek te komen. Maar soms ik het wel ff wennen. Eerst heb je veel tijd voor elkaar en alle aandacht. En dan opeens als je aandacht wilt geven aan elkaar, moet de kleine weer eten offff issie aan het huilen..
Dus ja dan heb je niet veel tijd meer over voor elkaar dus ben blij dat het weer weekend is. Dan hoef me mannetje gelukkig niet te werken
En dan opeens als je aandacht wilt geven aan elkaar, moet de kleine weer eten offff issie aan het huilen..
Ja wij hadden het in het begin wel ff moeilijk hoor, we waren alleen nog maar papa en mama en niet meer vriend en vriendin. Nu is dat gelukkig wel bij getrokken en hebben we een betere relatei dan voordat Bayon er was. Al geloof ik wel dat Bayon het beste anticonseptiemiddel is dat er bestaat. Laatst toen we net aan stalten wilde maken om het romantisch te maken, gaat meneer ineens heel hard babbelen in z'n bed, weg romantiek. Maar stiekem konden we daar wel weer om lachen.
Bayon slaapt 's middags altijd 2 uurtjes en hij gaat er 's avonds om 7 uur in, dus we hebben altijd de hele avond voor ons 2en, das wel heel lekker hoor.
Nick heeft dit weekend ook lekker vrij dus we gaan het heel gezellig maken, overdag gaan we met Bayon allemaal leuke dingen doen en 's avonds met z'n 2en....
Papa van Bayon zit nu naast me, dus hij is er wel eventjes whehehe....
Hehe idd!!
In het weekend hebben wij ook meer tijd voor elkaar
Aangezien we dan alles lekker met zijn 2tjes doen heb ik dan ook meer tijd voor mezelf
In het weekend hebben wij ook meer tijd voor elkaar
Aangezien we dan alles lekker met zijn 2tjes doen heb ik dan ook meer tijd voor mezelf
Hehe hele gesprekken ineens hierzow
Trouwens...de kleine is er nog niet
2 dagen overtijd nu
Trouwens...de kleine is er nog niet
2 dagen overtijd nu
oef... spannend dus .. t kan elk moment komen...
nou veel sterkte
.. t kan elk moment komen...nou veel sterkte
En als goed is is de kleine er nu wel maar ik heb nog steeds niet officieel iets gehoord GRRRRR.
Vraag me nu toch echt af is het nou wel of niet zo
Vraag me nu toch echt af is het nou wel of niet zo