AMERICAN STAFFORDSHIRE TERRIER
Staffordshire Bull Terriërs (ook wel Engelse Staffies genoemd) en American Staffordshire Terriërs (Amstaffs) gaan terug op gemeenschappelijke voorouders, namelijk de Bull en Terriërs die men omstreeks 1800 in vooral het Engelse Staffordshire fokte.
De Bull en Terriër kwam voort uit kruisingen tussen de Oud-Engelse Bulldog en diverse terriërrassen uit die tijd.
De fokkers keken bij het fokken aanvankelijk alleen naar de prestaties van de honden. Het uiterlijk deed er wat minder toe.
Voor de fokkers was de combinatie van de immer buitengewone mensvriendelijkheid van de Oud- Engelse Bulldog en de scherpte en vasthoudendheid van de oude terriërsoorten van belang.
Langzamerhand ging men bij het fokken alleen Bull en Terriërs gebruiken waardoor er omstreeks 1860 geleidelijk een hond was ontstaan die we qua uiterlijk kunnen vergelijken met de huidige Staffordshire Bull Terriërs.Na de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) trokken veel industriearbeiders uit Engeland, Ierland en Schotland naar de Verenigde Staten op zoek naar een beter leven. Ze namen hun geliefde Bull en Terriërs mee.
Vanaf die tijd ontwikkelde zich de American Staffordshire Terriër als apart ras. Vooral de mensen die hun Bull en Terriër gebruikten om huis, haard en kudden te verdedigen tegen rovers als de wolf en en de coyote hadden behoefte aan grotere honden. Daartoe kruisten ze de grotere exemplaren met elkaar. Velen die wisten hoe de Bull en Terriër ontstaan was, hebben bij het fokken op grootte de Bull en Terriër met de Airedale of Ierse Terriër gekruist.
De American Staffordshire Terriër is van oudsher in de Verenigde Staten bijzonder populair en zeer geliefd vooral om zijn vrolijke aard en de geweldige vriendelijkheid naar mensen. Zijn zachtheid tegenover kinderen is opvallend. De Amerikanen zijn de Amstaff zelfs als een inheems ras gaan beschouwen, wat oorspronkelijk natuurlijk niet zo is.
Een jaar na de erkenning als apart ras van de Staffordshire Bullterriër in Engeland erkende de American Kennel Club in 1936 de American Staffordshire Terriër als ras.
* Karakter Een American Staffordshire Terriër is een middelgrote hond. Een reu is ongeveer 48 cm hoog, de teven iets kleiner. Hij weegt om en nabij 28 kg als hij volwassen is. Dat betekent dat u in ieder geval qua postuur in staat moet zijn om deze enthousiaste hond onder controle te houden. Hij heeft de neiging aan de lijn te gaan trekken als u hem dat niet op zeer jeugdige leeftijd heeft afgeleerd. Ik kan u verzekeren dat hij verbazingwekkend sterk is, als hij eenmaal volwassen is.
Een puppycursus met uw pup valt zeer aan te bevelen. U zult merken dat uw pup het heerlijk vindt met de andere hondjes om te gaan. Hij geniet van de opdrachten en zal zijn best doen het u naar de zin te maken. Een vervolgcursus is niet alleen zeer leerzaam en leuk, maar versterkt ook de band tussen hond en eigenaar. U zult versteld staan wat uw Staff op zo'n cursus allemaal niet opsteekt. Om de pup aan alle situaties die hij in zijn leven kan tegenkomen te laten wennen, is het een goede zaak hem zo veel mogelijk mee te nemen. Hij moet wennen aan de auto, aan plaatsen waar veel mensen zijn, aan het verkeer. U kunt hem natuurlijk ook een paar uurtjes alleen thuislaten als u weg wilt gaan zonder hond.
Aan alleen zijn moet de pup ook wennen. U kunt hem hem beste eerst een minuut of tien alleen laten zijn en de tijd langzaam opvoeren. Als de pup doorkrijgt dat zijn baas altijd weer terug komt, zal hij niet gaan blaffen of joelen, zodat uw buren geen overlast van het dier zullen ondervinden.De Amstaff heeft een fantastisch karakter. Hij is een loyaal lid van het gezin.
Hij is moedig, vasthoudend en zeer aanhankelijk. Voorts heeft hij een uithoudingvermogen dat het uwe waarschijnlijk verre te boven gaat. Hij is gek op beweging, spelletjes en soms apporteert hij ook nog. U moet er wel rekening mee houden dat hij een terriër is. Terriërs zijn een tikje eigenwijs. Wilt u een hond die altijd uw weggeworpen tak of bal terugbrengt kunt u beter een jachthond nemen. Hij is een weinig onstuimig in de begroetingen van de visite. U moet er wel rekening mee houden dat vooral de reuen nog wel eens dominant naar andere reuen kunnen zijn. Een macho is hij dus wel.
Een Amstaff wordt in Nederland gehouden als gezinshond. Ze hebben de naam waakzaam te zijn, al zet ik daar persoonlijk een vraagteken bij, daar mijn Staffs iedere bezoeker ook al is het de gas- en lichtopnemer die ze nog nooit gezien hebben kwispelstaartend tegemoet springen. Een Staff is zeer vriendelijk voor mensen. Kinderen kunnen (bijna) geen kwaad bij hem doen.
Ik wil ervoor waarschuwen een hond alleen met een kind te laten. Dat moet u niet doen met geen hond van welk ras dan ook. Kleine kinderen vinden hondenogen mooie glimmende knikkers waar ze graag met hun vingertjes aankomen.
Geen hond vindt het plezierig vingers in zijn oog te krijgen. Ook de oren van een hond zijn voor kleine kinderen machtig interessant. Daar trekken ze graag aan. Als een hond ten einde raad dus wel eens naar uw kind gromt, moet u eigenlijk niet de hond toespreken, maar uzelf, omdat u het zo ver heeft laten komen. De Amstaff kan uitstekend opschieten met andere huisdieren. Zeker als hij als pup in contact komt met bijvoorbeeld katten, aanvaardt hij deze als lid van het gezin.
De kat van de buren duldt hij echter niet in de tuin. Het is mijn ervaring dat ook oudere Staffs nog kunnen wennen aan uw andere huisdieren. U dient een en ander uiteraard wel te begeleiden, daar uw katten nog wel eens kunnen schrikken van een nieuwsgierige Staff die zijn neus enthousiast in zijn vacht steekt als de kat ligt te slapen. Na een paar halen op zijn neus weet de Staff dat de kat een even vriendelijke als onstuimige hondenbegroeting niet altijd op zijn waarde weet te schatten.
Voed uw Staff consequent op. Realiseert u zich wat u wel en niet wilt wat de hond in huis doet. Als u er geen prijs op stelt dat de hond thuis op de bank ligt, verdient het aanbeveling dat direct in te prenten, anders bent u uw favoriete plekje op de bank kwijt, als u opstaat. Het toppunt van genot is voor de Staff bij de baas of bazin op schoot.
U moet beseffen dat de pup die zo heerlijk en aandoenlijk bij u ligt als u voor de buis zit, uitgroeit tot een hond van om en nabij de 28 kg die er echt voor zorgt dat hij zich in de voor hem comfortabelste houding bij u op schoot nestelt. Als u daar moeite mee heeft, leert u de Staff dan direct op een bepaalde plaats te gaan liggen. Eenmaal geaccepteerde gewoontes kunt u maar moeilijk afleren. Ook voor het koekje bij de koffie, of het hapje op tafel heeft de Amstaff een meer dan gemiddelde belangstelling.
U moet niet raar opkijken als er iets van tafel verdwenen is, als u even niet oplet. Nu is dat niet typisch voor de Staff, maar hij kan er door zijn grootte gemakkelijk bij. U bent gewaarschuwd.
De verzorging van een Amstaff is betrekkelijk eenvoudig. Als u één- of tweemaal per week met een rubberen borstel de losse haren uit zijn korte en glanzende vacht borstelt, is dat voldoende. Zorgt u er wel voor dat er altijd een bak met fris water voor hem klaar staat. Wat de voeding betreft, verdient het de voorkeur de maaltijd in twee porties te verdelen en hem die 's morgens en 's avonds voor te zetten. Dat verteert hij beter. Laat u hem niet direct na de maaltijd rennen of andere inspanningen verrichten. Dat kan moeilijkheden veroorzaken.
Let u erop dat het dier zijn jaarlijkse entingen krijgt. Nederland is een klein landje met vele honden. Een ziekte is snel opgelopen.
De Staff houdt van beweging. Hij vindt het heerlijk om te rennen. U kunt hem naast de fiets laten lopen, eerst een klein stukje daarna langzaam de afstand vergroten, maar begint u daar niet aan voor de hond volledig volgroeid is.
Als laatste een waarschuwing. De American Staffordhire Terriër heeft volkomen ten onrechte de naam een gevaarlijke hond te zijn. Vanaf het ontstaan van het ras is er altijd gefokt op mensvriendelijkheid. Een Amstaff zal een mens niet bijten. Hij is daarom bijvoorbeeld ook volkomen ongeschikt als politiehond. Hij wordt echter wel gebruikt als blindengeleidehond, nl de geleidehond Ice van Danny Hilferink, Ice werd getraind door Pieter-Jan Blok.. U moet zich wel realiseren dat u bij het uitlaten van uw hond geconfronteerd zal worden met onwetende en daardoor soms angstige mensen, die op televisie iets hebben gezien of in de krant iets naars hebben gelezen over uw Staff. Ze zullen u vragen stellen of opmerkingen maken over uw hond. Blijft u altijd vriendelijk en beleefd en laat u de mensen rustig kennismaken met uw hond. U zult merken, dat u binnen de kortste keren veel waardering voor uw huisdier zult krijgen.
Algemene indruk. De American Stafforshire Terrier behoort de indruk te geven van grote kracht in verhouding tot zijn grootte. Een hond die stevig in elkaar zit, gespierd maar ook lenig en gracieus is en attent ten opzichte van zijn omgeving.
Hij moet geblokt zijn, mag geen lange poten hebben en niet 'racy' in outline zijn. Zijn moed is spreekwoordelijk.
