Robin Borneman

Het recente leven van Robin Borneman laat zich het beste omschrijven als een spannend en muzikaal boek; als een jongensdroom die is uitgekomen. Ergens in 2013 werd deze in het Brabantse Oss geboren zanger-muzikant via een YouTube filmpje ontdekt door Trans-Siberian Orchestra (TSO), een Amerikaans 20-koppig rock-orkest. TSO is een van de meest succesvolle amerikaanse producties ooit, met meer dan 10 miljoen verkochte albums -en evenzoveel concertkaarten! TSO-oprichter en producer Paul O' Neill [LINK] was dusdanig onder de indruk van Robin's 'whiskey-voice' dat hij hem acuut een vaste plek gaf in de band. Sindsdien tourt Robin met TSO elke winter langs alle grote arena's van de Amerikaanse Oostkust. Met ruim 60 optredens van gemiddeld zo'n 15.000 bezoekers braken ze vorig jaar records [VIDEO] Op 30 juni 2015 sloot TSO bovendien ook nog eens 's werelds grootste hardrock- en metalfestival Wacken Open Air in Duitsland af voor ruim 80.000 bezoekers [VIDEO] Het is een even sensationeel als explosief avontuur dat maar voor weinigen is weggelegd. In Robin's eigen woorden: "Alsof je een oproep krijgt om je dienstplicht te vervullen, en bij aankomst direct wordt gepromoveerd tot generaal."

De man die uitverkochte stadions in Amerika bezweert met zijn rauwe stem heeft echter ook een hele diepzinnige, gevoelige, ja zelfs filosofische kant. Een kant die muzikaal bijna haaks staat op wat Robin bij zijn Amerikaanse broodheer doet. TSO's symfonische, progressieve rockmuziek versus zijn eigen mix van donkere roots, blues, folk, country en filmmuziek. Een stijlencombinatie die verbaast, verrast en ontroert; die tot de verbeelding spreekt, en de luisteraar meeneemt op avontuur. In zijn meeslepende nummers vol dynamiek -noem het gerust mini-hoorspelen- beschrijft en bezingt de eigenzinnige Borneman zijn moed, wanhoop, angst en liefde voor de wereld in liederen die uiteenlopen van heel klein en kwetsbaar tot zeer bombastisch en vlijmscherp.

Het in 2012 in eigen beheer uitgebrachte album 'Home' ging zo vaak over de toonbank van muziekwinkels in Nijmegen en Arnhem dat het op de tweede plaats eindigde in hun eindejaars verkooplijst, zelfs top-selling artiesten als Muse en Ben Howard liet hij achter zich! Daarop besloot Henk Visser van het kersverse muzieklabel Kroese Records om Robin een platencontract aan te bieden. Op dat label verscheen in 2015 'Folklore I: The Waving Days'; het eerste deel van een poëtische trilogie over een reiziger zonder naam. Invloeden van Tom Waits, 16 Horsepower en Johnny Cash razen door het spookachtige landschap, maar ook de sprookjesachtige warmte van Nick Drake en Leonard Cohen is nooit ver weg. Het kenmerkende filmische aspect van Robin's muziek komt op Folklore volledig tot zijn recht. Het album kreeg dan ook louter geweldige recensies (o.a. in OOR) en behaalde de 7e plek in de Vinyl Top-50. Niet lang na de release tekende Robin bij het Nederlandse boekingskantoor Bureau Zwaardvis, speelde hij met zijn band op o.a. Mundial en Valkhof, deed hij mee aan de Popronde, en verdween vervolgens weer naar de V.S. voor een nieuwe tournee met TSO.

Dit jaar verschijnt het tweede deel van Borneman's epische drieluik. "Een zowel muzikale als lyrische trip die je niet in de koude kleren gaat zitten" belooft hij. "Zorg voor voldoende proviand en zet je schrap want het wordt een heftige rit." Met deze onheilspellende woorden zullen fans in Nederland -én in de V.S.- handenwrijvend uitkijken naar het nieuwe album van deze getalenteerde artiest.