Om iets te accepteren
is wel te leren.
Misschien valt het niet altijd mee,
maar lukt het, dan ben je over jezelf heel tevree.
Accepteren moet je vaak leren vanwege een gemis, geaardheid of een bepaalt persoon.
Je behandelt een ander toch net als jezelf,
heel gewoon.

Wat die persoon of geaardheid betreft gaat het dan nog wel,
maar dat gemis blijft toch een kwel.

Het is wel heel makkelijk om te zeggen;
je moet je erbij neerleggen
of probeer het te vergeten
terwijl een ander het wel van jou blijft weten.

Je voelt jezelf geamputeerd met jouw gemis.
Het maakt dan niet uit of het een persoon of lichaamsdeel is.

Voor God echter blijf je altijd van waarde
want Jij bent voor Hem als Het Zout der aarde.

Vertrouw jouw gemis aan Hem toe,
dan ga je vast leren
jouw gemis te accepteren.