Het is nog een stilte voor de echte storm en er zijn nog niet veel toeristen, maar evengoed is er elke dag wel volk in de zaak en kan er ook gewerkt worden. Vandaag had ik een moeder met een klein jongetje in de zaak, een beetje overdreven gedrag van de moeder die met een kind van nog geen 4 jaar even een tatoeage gaat uitzoeken en advies vraagt aan haar zoontje, ik denk dan ook echt waar het met deze wereld heen moet. Maar even goed was er een aantal minuten geen zoontje te horen en werd alle aandacht gezet op de boeken, haar zoontje stond zich lekker te vermaken met de 10 liter drinkwater dat ik in de zaak heb staan voor mijn klanten. De vloer werd steeds natter en het water opvang bakje stond al in het rood. Op gegeven ogenblik zit ik achter mijn desk en zie de vloer glimmen alsof ik aan zee zat, ik zeg niets, pak een dweil en mop het weg, vervolgens gaat de moeder het kind staan afdreunen daar schrok ik gewoon van, ik zei dat ik niet wilde dat zij haar kind zou slaan zolang ze in mijn zaak is, er zijn talloze andere manieren om een kind kenbaar te maken dat het iets verkeerds heeft gedaan. Direct start ze de discussie en begint te gillen dat zij de moeder is en dat als zij haar kind wil slaan dat zij dat zelf uitmaakt, ik reageerde nogal kort en zei haar ook dat het niet voor niets is dat men in Engeland een hoog percentage kindermishandelingen heeft en hoe anders kun je de agressie van deze generatie veranderen. in ieder geval breekt ze het gesprek en zegt mij dat ze hier nooit meer wil komen en loopt weg, Ik had echt de gedachte dat ze het maar fijn moest gaan uitzoeken.Begin deze maand is de vakantie begonnen en je merkt het direct, de zaak staat van 12 uur tot 22 uur propvol en ik werk me dan ook suf, Vandaag kwam er een meisje uit de drukte en vroeg me een pen en papier, vervolgens loopt ze weg en staat aan de balie over een boek gebogen. Ik ga kijken en zie dat ze mijn eigen ontwerpen aan het over trekken is, vervolgens zeg ik, what are you doing? geeft ze nog gewoon antwoord ook dat ze staat over te trekken, ik zei; Wil je maken dat je mijn zaak uit bent, wat jij staat te doen is stelen, de volgende keer geef ik je aan bij politie, dus laat ik jou gezicht hier niet meer zien. pffff de wereld is stroef!!
Vandaag kwamen er twee meisje binnen de een wilde een tatoeage zo klein en goedkoop mogelijk in d'r lies. dus ze begon eerst met een roosje, toen een pegasus-je en op het laatst wilde ze een vlindertje piep klein in het rose ook nog. De minimum prijzen zijn hier toch wel 35 euro, maar zei wilde er toch slechts 20 euro voor betalen, ik zei; bij 35 euro sta ik pas op. Vervolgens loopt madam door de zaak en zegt; dan ga ik toch naar een ander (alsof een ander hier iets zal zetten voor 20 euro) nee dat zal ze nog gaan tegen vallen. Ik snap dit soort mensen niet, een goedkope tatoeage kan uit eindelijk nog een hele dure worden. ik sta er dan ook helemaal achter dat iemand even heel goed na denkt voor die dit soort stappen zal gaan zetten. Vandaag kwam onverwacht ook nog mijn hartsvriendin Esther aan met haar bejaarde hondje Pluis, Ze was een weekje weg geweest naar Ibiza, maar ook daar was alles schrikbarend duur, ze vertelde dat ze even wat waren gaan eten met vrienden en dat het etentje voor 5 personen om en nabij de 250 euro kwijt waren, ik schrok er van, want voor de normale burger zou dat een vakantie zijn die nooit echt te betalen is, maar in ieder geval kon ze het wederom niet laten iets te kopen voor mij, het gaat niet om de afbeelding maar het was haar meer te doen om de decoraties er overheen, of ze mij nu werkelijk nog zo voor zich haalt na al die jaren of dat het echt om de decoraties is geweest is en blijft voor mij de vraag en voor haar de weet. Gelukkig ben ik toch wel iemand van de "pay back"dus we zullen nog zien wat de toekomst brengt.

Weer een maand voorbij, het weer werkt goed mee en de zon is vol op aanwezig. Toch willen de hoeveelheid toeristen niet veel verteren, ik denk dan vaak dat ik in hun schoenen zou staan, ik zou zo niet eens op vakantie willen gaan. Het was 1 April en van grappen en grollen is hier geen sprake geweest, ik denk dat men blij is met het weer en de lol van 1 April is vergeten. Ongelooflijk zo stil als het deze maand kan zijn, Mensen komen wel binnen lopen maar alles is al snel te duur, zo had ik gisteren een stel binnen waarvan de vrouw aan mij vroeg hoeveel het pegasus ontwerp moet kosten, normaal zou ik er € 400,00 voor vragen, maar wilde wel weer iets zetten, dus dacht ik zal eens kijken of ze het doet voor € 150,00. Tot mijn grote stomheid geslagen zei ze dat het te duur was, ik heb stellig mijn mond gehouden en dacht echt dat als ze een andere dag terug komt, ik de normale prijs laat betalen.
Het is soms verbazingwekkend waar mensen mee aankomen, Veel gesproken komen er mensen binnen met een dergelijke wens die in de grote gros als normaal design worden bestempeld. Mensen met specifiekere ontwerp wensen van een overleden partner of kind, of een aandenken van een geliefde, maar buiten deze komt er dus af en toe ook wel eens een het onmogelijke vragen, en kan dit niet als tattoo worden gezet. Wordt men boos en begint kortaf te worden. Dat snap ik nu echt niet, als ik in hun schoenen zou staan, dan zou ik een eerlijk advies alleen maar zeer op prijs stellen.
Laat in de avond verzamelen wij ons in het Restaurant van Sjors en Petra. Het paar was al vertrokken en zo gezegd naar huis gegaan. Het mocht de pret niet drukken, iedereen werkte vol overgaaf mee aan de rotzooi en de versieringen. Het restaurant moest wel bespaard blijven want we konden het de gasten niet aan doen om hun een confetti diner voor de neus te zetten. Het was omstreeks 16:00 uur dat het paar aankomt bij het restaurant, bij aankomst kon men de vlag van Terschelling al zien hangen en wist men direct de rest van wat men zou gaan zien al invullen. Hier begonnen bij Sjors de nerven te werken, de nerveusiteit stond hem op het gezicht geschreven, De hele dag heeft Sjors lopen prakizeren over wat hem die dag nog te wachten stond. Dit excalleerde nog even met de kinderen, maar iedereen hield zijn mond en dat bracht deze spanning met zich mee. Op gegeven ogenblik hoorde Petra en Sjors van de website en zijn s'avonds rond 21:00 uur naar het dichtbij gelegen internet cafe gegaan, De groep met gasten stonden (zoals afgesproken bij een ander restaurant te wachten tot Sjors en Petra waren uit gekeken. Dat duurde en duurde, het leek wel een eeuwigheid, we twijfelde over het feit of ze ons al door zouden hebben, maar dat was niet zo.  Hoe later het werd, zo nerveuzer werd Sjors, en de sfeer was om te snijden.  Dan tegen de klok van 22:00 uur sluipen we met de groep van 10 personen richting de gevel van Bar, Restaurant de Boekanier. iedereen nog een laatste zak confetti en wat party poppers. (dat zijn kleine schietkokers met feestelijke glitter en glamour) De deur trekken we open en springen met zijn allen de zaak in, ik loop naar Sjors en Jacobien loopt naar Petra, wij trokken onze zeerover doeken en ooglapjes met snor uit onze zak en kleden het stel aan.  Het was een knal feest, moest wel even los komen, maar dat liet niet lang op zich wachten. Op gegeven ogenblik ontstaat er rook uit de hoek van de bar, het lijkt er even op dat er brand ontstaat, maar al snel was duidelijk dat er een paar rookbommen zijn afgestoken, de gasten gingen naar buiten en de tranen stonden Sjors in de ogen, hij leek wel emotioneel. Niets was minder waar, Sjors is een doorzetter en laat zich door een rookbom niet de zaak uithalen, de rook sloeg je dus duidelijk op de ogen.  Vervolgens neemt Karin het roer over en schenkt Sjors en Petra namens de groep het kado, een reddingsband met klok er in, en een asbak met aansteker voor Sjors (in de vrouwelijke vormen van vrouwenborsten) Sjors en Petra werden uit hun functie ontheven en Jacobien ging samen met Job achter de bar. Het is hun feest en er mag dan niet worden gewerkt. De hele avond zijn er foto's gemaakt en deze zullen zo spoedig als mogelijk op de website worden geplaatst. Het is niet echt al te laat geworden, iedereen moet de volgende dag weer fris aan het werk, maar evengoed zijn de paar uurtjes wel explosief geweest en hebben we ze toch een leuke dag kunnen bezorgen. Achteraf komt er een bericht via, via, je kent dat wel! dat ik een reclamebord zou hebben meegenomen van het Hollands Cafe Tio Loco, ik kan dan nergens meer aan denken als aan dat verhaal, en dan ook nog een persoon die dat zou hebben gezien. Het geouwehoer barst dus los, zelf weet ik uiteraard beter en is mij bekend dat er onder de Hollanders in Benidorm nogal geroddeld of graag gesproken word over de ander. om een sensatie verhaal te kunnen vertellen aan de hand van een drankje. De beheerders van Tio Loco zijn andere mensen als dat ik gewend ben. Soms is er tijd nodig om te beseffen dat iets niet klikt of dat je niet samen met een ander door een deur kan omdat je anders bent en denkt over bepaalde stand van zaken. Om dan juist op dat idee te komen het reclamebord weg te nemen bij deze groep mensen, komt niet eens op in mijn gedachte.
Mensen die mijn goed kennen weten dan ook dat ik wel humor heb, maar nooit een ander op deze wijze een hak zetten of beledigen. Ik ben iemand met een eigen mening waar ik ook duidelijk voor uitkom. en ik ben eerlijk, dat zijn trekken die ik van mijn ouderlijk huis al jong heb meegekregen. Erg lullig hoor, dat er mensen zijn die op deze manier een fout beeld van een ander willen schetsen.