Hardcore in mijn oren
Hardcore op mijn jas
Hardcore wil ik horen
Door Hardcore blijf ik in mijn sas
Hardcore in mijn hoofd
Hardcore wil ik zien
Door Hardcore verdoofd
Hardcore is waar ik voor dien
Hardcore mijn muziek
Hardcore mijn leven
Dj's zijn uniek
Die mijn hardcore geven
Hardcore is waar ik voor leef
Hardcore is mischien waar jij voor beeft
Gabber ben je niet voor even
Gabber ben je voor het leven
De Hardcore , De Terror , De Speedcore.
Je voelt de trilling door je lijf.
Je denkt aleen maar dat je moet stampen , Hellemaal stijf.
De lichten , De Mensen , De sfeer.
Er valt niks beterse tewensen.
Je staat daar maar te stampen.
Je voelt de krampen in je kuiten.
Je bent hellemaal nat van de zweet.
Maar dat boeit me geen ene hol.
Het gevoel zit daar , Diep in me hart.
It's a feeling , Hardcore and me. Never be apart.
De bass Bonkt in je hoofdt.
Je staat daar maar te flippen. Hellemaal verdooft.
je denkt nergens anders meer aan.
Als aleen maar aan je hardcore & om te gaan stampen.
Terror is een error.
Stampen is ons vak.
En de muziek bij ons appart.
Geen gezeur , Geen Gezeik.
Stampen tot we geen lucht meer kregen.
De Muziek die bij ons het hart verdooft.
De Muziek die ons lichaam zegt.
Dat wij gewoon moeten blijven stampen.
De muziek waar wij voor gaan.
Ons helle leven lang blijven wij stampen.
We zullen ons 110% van de stampstrijd geven.
wij zijn wie we zijn.
Wij zijn hardt & kennen geen pijn.
De buiterlanders moeten niet komen koeieneren.
Want ga dan terug naar je eigen land terug imigreneren.
Kom bij ons niet over de beste muziek praten.
Dan gaan wij jou alleen mar hardere haten.
Kom bij ons niet oordelen over dit & dat.
Want wij zijn de echte mensen.
Dus Maak met ons gabber's geen ene fucking grap.!
Feesten ieder weekend, blowen iedere dag. Heerlijk om te doen, wat niet mag. De kluts kwijt door de pillen en de speed. Dat we eraan kapot gaan, zien we lekker niet. Die jongen die daar neergaat, dat is toch no big deal. Het komt niet door de drugs hoor, dat hij zonet neerviel. Dat meisje op de dansvloer, het bloed stroomt door haar neus. dat krijg je van dat snuiven, het is haar eigen keus. Dooien in de plee. Maar trek het je niet aan, hak jij maar lekker verder, want jij hebt een leuk bestaan De bass die bonkt in je hoofd, Je staat daar maar te flippuh. Helemaal verdoofd! Je denkt nerges anders meer aan, als aan trippuh! De hardcore...De terror...De speedcore... De trillingen door je lijf. Alleen maar stampuh! Helemaal stijf! De lichten...De sfeer...De mensen... Er valt niks beters te wensen. Je staat daar maar te stuiten, krampen in je kuiten! Helemaal nat van 't zweet, maar dat boeit je geen reet! Het gevoel zit daar, diep in je hart! It's a feeling...HARDCORE and me... never be apart!!!!!!!!!
Hardcore
Het gevoel, de bass, het gedreun in je oren
Ik zal nooit met andere muziek kunnen
Alleen hardcore kan mij bekoren
Het feesten en hakken
Het compleet uit je dak gaan
De hele nacht door
En pas laat in je bed gaan
Ze zeggen: stom en kaal..
En ze slikken pillen illegaal.
Wat kan jullie onze stijl nou schelen..
Want JULLIE stijl begint mij te vervelen..
Jullie zeggen dat onze muziek klote herrie is..
Maar vergeet niet dat het ONZE klote herrie is..!! duzz staat t je niet aan Lach Me Maar Uit.
Rot Maar Op.
Het Maakt Mij Geen Flikker Uit.
Ik Ben Wie Ik Ben.
Ik Ben Tenminste Mezelf.
Ik Ben Misschien Raar.
Ik Ben Misschien Anders, Maar Ik Ben Mezelf.
Daar Heb Ik Voor Gekozen Heel Bewust.
Dus, staat het je niet aan?
Dan opgerot!!
liefde is het enige sprookje dat eindigt met .....er was eens !!!!!
.............../´¯/)
............,/¯../ /
.........../..../ /
....../´¯/'...'/´¯¯.`·¸
../'/.../..../.....:^.¨¯\
('(...´...´.... ¯_/'...'/
.\.................'...../
..'\'...\.......... _.·´
....\................
doe ik ook niet meer hoor zusje maar ik blijf het leven kk vinden
het leven is ook kk hoor brOertjee ,
ik vind dat zelf ook ,
maar als je jezelf wat doet word ik wel heel raar ,
wand dat wil ik ook eGt niet !
straks bn ik me liefste brOertjee kwijt !
dat mOet dus oook niiett,,, doe ik ook niet zusje
Begin jaren 90 ontstond in Rotterdam een harde, snellere variant van de populaire House-muziek als reactie op de House van de Amsterdamse scène, waar hardcore-liefhebbers werden geweigerd in discotheek RoXY. In de Rotterdamse discotheek Parkzicht begon de meest populaire jeugdcultuur die Nederland ooit gekend heeft....
Met de eigen dress-code, dezelfde muzieksmaak (hardcore), een eigen taaltje, een aparte manier van drugsgebruiken (dope en alcohol) en hun aparte manier van dansen (op 230 BPM in trance raken) zetten de Gabbers zich af tegen andere subculturen, die van de Hiphoppers bijvoorbeeld. Veel Gabbers hebben ondanks dat ze eruit zien als extreemrechtsen niets te maken met racisme. Je hebt juist Gabbers die duidelijk tegen racisme zijn. Maar er zijn ook Gabbers die stoer lopen te doen dat zij stickers hebben ontvangen van extreemrechts en die worden als slaafjes gebruikt door extreemrechtse clubjes en partijtjes als Stormfront en de NVU om zoveel mogelijk leden te winnen.
GABBER ZIT IN JE EN WORDT JE MEE GEBOREN....... HARDCORE IS VAN DE GABBERS EN ZAL ALTIJD ZO BLIJVEN!!!!!!!!!!! GABBA 4 LIFE and BEYOND
GABBERS:
Muzieksoorten;
- Hardcore
- Hardstyle
- Trance
- Speedcore
- Techno
- Digital Hardcore
- Old school
- Old style, is het begin van de hardcore, de eerste hardcore muziek die er was.. Het is ontstaan in 1991/1992 en is een soort van house met iets meer bas.
Mening;
Wij hebben niet zoveel met gabbers, maar hebben er geen last van. Je ziet ze eigenlijk niet zo veel meer want op feesten word ook veel hardcore gedraaid en gaat iedereen ook uit zijn dak, niet alleen gabbers. Het zijn goede mensen, je hoort altijd dat ze voor overlast en geweld zorgen maar wanneer hoor je dat nou? Bijna niet/ nooit!
Overige dingen;
Een gedicht van een gabber;
Vraag een buitenstaander waar een gabber voor staat?
Drugs gebruik en rassenhaat.
Nee zo\\\'n opmerking vinden wij niet fijn!
We zijn trots om gabber te zijn.
Te veel slechte publiciteit in krant en op tv!
Nee, de pers werkt nooit in ons voordeel mee.
Vele van ons zijn al jaren aan het feesten.
Maar er blijven er altijd bij die ons zien als beesten.
Wij zakken niet in blijven doorgaan!
Gabber zal altijd blijven bestaan!
Wat is het gabber gevoel? Lees dit en je weet het;
Het beste gevoel op deze hele wereld..
Dat je met een paar duizend andere mensen uit je plaat loopt te gaan..
Op de beste, hardste en ruigste muziek van de wereld..
Niemand van de harde kern zal je aan de kant te zien staan
Het gevoel in je buik van de harde basdrums.
De piep in je oor van het overstuurde geluid..
Dan komt de bas en daar gaat de hele
muid. Met de hele zaal HOLLAND roepen, Omdat het onze muziek is,
Je hoort het van iedereen die hard groepen,
Alle andere stylen zijn kattenpis.
Nergens kan je zo uit je dak gaan als op HARDCORE.
Nergens zijn de drums en geluiden zo hard.
En omdat het zo\\\'n goed gevoel geeft daardoor, zijn wij gabbers in nier en in hart!
Gabbers,
De gabberstijl ontstond aan het eind van de jaren ’80.
De Gabberstijl is dus ontstaan rond 1989, het is van oorsprong een Nederlandse jeugdstijl
In Nederland werden in Amsterdam de eerste party\\\'s georganiseerd, in leegstaande fabriekshallen, zwembaden of havenloodsen. Ook de clubs draaiden voortaan house en de sfeer was er vriendelijk.
Toen voetbalsupporters en hooligans de muziek house beschouwde als een ideale manier om helemaal door het lint te gaan, kreeg het een ander karakter. Het werd ruiger en harder. Toen deze jongeren (nog maar kort gabbers genoemd) vanaf 1989 uit deze clubs weg gingen, gingen ze later naar hun eigen feesten. Daar werd geen mellow house gedraaid, maar snoeiharde house, op een strakke en sobere vierkwartsmaat. Vanwege deze kernachtige harde beat wordt gabberhouse wel als afstammeling van de techno en - meer direct - New Beat genoemd. In Nederland ligt de oorsprong van deze \\\'stoerdere\\\' party\\\'s in de havenstad Rotterdam. Deze voetbalsupporters en hooligans wilden zo vaak mogelijk naar deze party’s en ontwikkelden dus een soort van eigen stijl. In de loop van de tijd gingen ze ook nog dezelfde kleding dragen, ze wilden er hetzelfde uitzien. De gabbers werkten overdag en feesten ‘s nachts, ze werkten vaak heel veel en lang om genoeg geld te verdienen voor hun feesten. Op een gegeven moment kwamen er ook mensen op de party’s die drugs meegenomen hadden (harddrugs), drugs kwamen nog niet voor in Nederland en werden dus door de Amerikanen meegenomen naar de party’s in Nederland. De gabbers waren hier blij mee, want zo konden ze de hele nacht door feesten. Toch is drugs gebruiken geen must als gabber, sommige doen het en sommige niet. De drugs die dan door gabbers genomen worden zijn uppers, hiervan krijg je een opgepept gevoel en je wordt niet moe.
Toen kwamen de kleren erbij, waar elke gabber aan te herkennen is en de kaal geschoren kop. Dat maakte hun cultuur compleet, een echte gang van denken hebben ze niet. Bij hun cultuur kan iedereen horen die maar wil, je hoeft geen speciale manier van denken te hebben. Je hoeft alleen maar van de muziek te houden en graag je moet van een feest houden waar je met de mede gabbers samen kan feesten.
Kleding;
Er zijn verschillende manieren om je te kleden als gabber. Als kleding dragen gabbers trainingspakken of Levi\\\'s- jeans met daarboven een shirt van een echt gabbermerk. Dit laatste zie je nu steeds meer, trainingspakken worden vooral door de oudere generaties gedragen. De trainingspakken horen van het merk Australian of Cavello te zijn. Onder je trainingspak draag je niets of hooguit een dun t-shirt, het liefst van een bekend merk (Adidas of Nike). De Levi\\\'s- jeans zijn meestal blauw of zwart. De shirts zijn van de merken Lonsdale, Pitbull, Hooligan en Fred Perry. Dit zijn de bekendste merken.
Vooral Lonsdale wordt hiervan gedragen en is ook het bekendste gabbermerk van nu. In veel discotheken is Lonsdale verboden omdat bekend staat als racistisch. Dit zijn de Gabbers dus gaan dragen nadat de buitenlanders hen aanvielen. Er zijn verschillende kledingstukken van Lonsdale: polo’s, vesten, truien, t-shirts, spencers, petten, tassen, riemen en blouses. Elk van deze kledingstukken worden op een andere manier gedragen.
Veel gabbers dragen kleding die de kleuren hebben van het vaderland. Lonsdale heeft op de kraag drie strepen staan, één rode, één witte en één blauwe. Verder hebben ze er soms zelf vlaggen op genaaid. Er is eigenlijk maar één echte gabberschoen, de Nike Air Max. Dat is de meest gedragen schoen door gabbers. Het is een comfortabele loopschoen en is enorm populair onder de gabbers, dit komt door de soepelheid en stevigheid wat je nodig hebt op de haknummers. Sterker nog, echt goed hakken kan allen maar op “Maxxies”. Maar net als bij de andere kledingstukken is het bezitten van de Maxxies niet voldoende, je moet ze ook op de juiste manier weten te dragen. Deze manier is de volgende: je dient ze te gebruiken als superinstappers. De uiteinden van de veters worden niet aan elkaar geknoopt, maar via de bovenste twee gaatjes zo onzichtbaar mogelijk terug naar binnen gelust, of onder de tong weggestopt. Als meisje draag je best de kleinst mogelijke maat want dat staat het mooist. Als echte gabber maak je, je kleding nog af met een bomberjack of een jas van Nickelson. Dit zijn dé jassen voor gabbers. Vooral de bomberjack is voor gabbers, maar hoort meer bij de oudere generaties. De nieuwe generatie gabbers draagt steeds vaker een Nickelson jas, die hetzelfde model heeft.
Gabbers
Jeugdcultuur van kaalhoofdige hardcore dansers in trainingspakken
Over gabbers bestaan veel misverstanden en vooroordelen: ze zouden racistisch zijn en veel drugs gebruiken. Dat kan natuurlijk niet zonder meer van alle gabbers gezegd worden. In dit infoblok gaan we in op verschillende kenmerken van gabbers. Ze gelden niet allemaal evenveel voor alle gabbers, maar het geeft wel een beeld van deze jeugdcultuur. De gabbercultuur ontstond in de jaren ’90 in Nederland. Gabber was toen erg populair, dankzij bijvoorbeeld DJ Paul Elstak en Charlie Lownoise & Mental Theo.
Muziek
Wat alle gabbers met elkaar overeen hebben is hun liefde voor hardcoremuziek. Dit is een soort housemuziek maar met een veel hoger tempo. Daardoor moet je op deze muziek heel snel dansen. De meeste gabbers dansen op deze muziek door hun benen naar voren te schoppen. Daarbij gebruiken ze de armen vaak om te zwaaien of te wijzen.
Omdat het lekker zit bij het dansen dragen veel gabbers daarbij een trainingspak en sportschoenen. Ook scheren sommige gabbers hun hoofd kaal, zodat het tijdens het dansen niet in de ogen kan komen. Vrouwelijke gabbers hebben hun haar vaak in een strakke staart. Het uiterlijk van een gabber is dus op het dansen aangepast.
Het is erg vermoeiend om lang op hardcoremuziek te dansen. Daarom gebruiken sommige gabbers speed of xtc. Daardoor kunnen ze langer doorgaan zonder moe te worden. Dit wordt echter lang niet door alle gabbers gedaan.
De gabbercultuur werd in de jaren ’90 populair door Gabbertje, Hakkûhbar, Party Animals, DJ Paul Elstak, DJ Darkraver en Thunderdome. Bij het gabber-zijn gaat het dus vooral om de muziek en om de feesten.
Aandacht
De gabbercultuur is nu niet zo populair meer. De afgelopen tijd is de gabbercultuur vooral op een negatieve manier in de media gekomen. Gabbers worden vanwege hun uiterlijk vaak voor Neonazi’s aangezien. Doordat sommige gabbers kaal zijn, Lonsdale-kleding dragen met soms een Nederlandse vlag erop, denken mensen dat ze tegen buitenlanders zijn. De meeste gabbers zijn echter erg tegen zulk racisme.
Wel is het zo dat nu niet zo veel mensen meer gabber zijn, een deel van de overgebleven gabbers is geradicaliseerd. Dat betekent dat ze bijvoorbeeld extreem-rechtse denkbeelden aanhangen en vinden dat blanke Nederlanders de beste zijn. Er zijn echter ook veel gabbers en dj’s van allochtone afkomst: gabbers zijn dus niet per se blanke Nederlanders.
Niet alle gabbers gaan evenveel mee in de kenmerken die hierboven staan. Sommige houden alleen van de muziek en doen er verder niets mee. De meeste gabbers worden dan ook niet graag geassocieerd met skinheads.
HIPPIES:
Het ontstaan van de hippies;
De naam Hippies is overgenomen uit Amerika. Daar ontstonden de hippies in 1965 in Californië en New York. Deze hippies waren eigenlijk nog een beetje gelijk aan de Provo, maar ze waren meer in zichzelf gekeerd en ze hadden niet zo de drang om de wereld te verbeteren. Deze beweging ontstond toen door de Viëtnam oorlog. De jongeren vonden het natuurlijk maar niks en ze begonnen met protesteren tegen de oorlog. In 1967 hief de Provo zich op en iedereen die bij de provo hoorde stapte over naar de Hippies. Rond 1970/1975 werd de Hippiecultuur ingevoerd.
Kleding en haardracht;
De hippies hadden lang haar, het liefst geverfd in (oranje)rood met henna. De mannen hadden vaak ook een snor of een baard, omdat ze niet verwijfd wilden lijken. Ze hadden een scheiding in het midden of een pony. Ook waren kroezende krullen in een bolvorm met een zo groot mogelijke diameter erg in. Dit waren de zogenaamde afrokapsels, die voor antiracisme stonden. Het lange haar symboliseerde de vrijheid.
De hippies droegen weinig of geen make-up. Bodypaint en oosterse make-up was wel in.
Onder de hippies zijn vier kledingstijlen te herkennen;
- Felle kleuren, fel gekleurde kleding, effen of met aparte patronen. Vaak waren er ook oosterse figuren of bloemen prints opgedrukt. Veel hippies hadden broeken met wijde pijpen, of hele korte rokjes en jurkjes met grote zonnebrillen. De mannen droegen jasjes, overhemden en dassen. Later kwamen er ook nog plateauzolen bij.
- Sobere stijl, Bij deze stijl zag je veel versleten spijkerbroeken en overhemden. Alles was tweedehands.
- Exotische stijl, Bij deze stijl zag je veel indiakleding. Alles was lang, en enkelbandjes, armbanden en kettingen waren in. Je zag veel mooie stoffen. De jongens zagen eruit als een prins uit een sprookjesboek.
- Opa- en omakleding, de meisjes droegen omajurken. De kleding was duur en van mooie stof gemaakt. De mensen droegen echte bontjassen, wat toen nog gewoon kon. De jongens droegen opabroeken en oude overhemden. Ze hadden ook ouderwetse sieraden om zoals bijv een zakhorloge.
Hippies symbool;
Het symbool van de hippies is het peace teken; wat vrede betekend.
Uitspraak wat hippies veel gebruikten was; “make peace not war”
Muziek;
Hippies hielden van psychedelische rock, een combinatie van rock, blues, country en western, volk en Indiase ragas. Deze muziek was eenvoudig en emotioneel. De muziekanten leefde hun muziek die, net als drugs, bedoeld was om het bewustzijn te ‘vergeten’. Bekende bands in dit genre waren Jefferson Airplane, Gratful Dead en ook de Beatles werden door deze stijl beïnvloedt.
Daarnaast was undergroundmuziek populair, bijvoorbeeld Frank Zappa en The Mother of Invention en The Velvet Underground. Zeer geliefd was Jimi Hendrikx.
Ook Oosterse muziek werd veel beluisterd, als ze gingen blowen draaide ze muziek als Ravi Shankar en Tibaanse meditatie muziek.
Muziek speelde een belangrijke rol in het hippieleven. Je luisterde samen naar muziek, mediteerde en blowde op muziek en maakte ook zelf muziek met elkaar. Ze draaiden de hele dag muziek, vanaf het opstaan. Platen kocht je tweedehands en ze wisselden uit. Op de muziek werd ook wel gedanst, al was dansen minder belangrijk dan luisteren. Hippies zagen dansen als een vorm van zelfexpressie.
Belangrijk voor hippies; wat doen ze in hun vrije tijd?
- Flower power Hasj roken
- Tegen geweld Naar concerten gaan
- Vrede Party’s geven
- Milieu beland
- Tegen racisme
Gabber ben je niet voor even,
Gabber ben je voor je leven...
Gabber ben je voor altijd,
Gabber raak je nooit meer kwijt...
Gabber is een hakker en een makker,
Gabber is zeker geen stakker...
Gabber ben je voor iedereen,
Gabber ben je nooit alleen...
Gabber is een woord en begrip,
Gabber is liefde,en niet sip...
Gabber is niet te beschrijven,
Gabber moet je voelen in hart en lijven...
Gabber zit heel diep in je hart,
Gabber word je zeker nooit zat...!!
Mening:
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik vroeger omdat het me een leuk onderwerp lijkt.
In leiding:
De mafia heeft zich vroeger ontwikkeld in het achterland van Palermo, een gebied rijk aan grote landgoederen. Hier maakte de mafia werkelijk een eigen staat, met een eigen wet, een eigen regering. De mafia werd toen gezien als een misdaadorganisatie die vooral plaatselijk werkte.
In Italië zijn in de loop der jaren een serie anti-mafiawetten van gemaakt , die vanwege de niet al te grote bereidheid tot medewerking van de plaatselijke bevolking nauwelijks effect hadden.
Het is maar pas na de moord op Falcone en Borsellino, twee rechters, dat de wereld zich bewust geworden is dat de mafia niet een probleem is van Italië, maar van heel de wereld.
De georganiseerde misdaad is reeds lang geen plaatselijk probleem meer. De Siciliaanse mafia kreeg vaste voet aan de grond in Noord-Amerika en Europa.
Oorsprong Van De Naam ‘Mafia’:
Een legende vermeldt dat de Franse invasie van Sicilië in 1282 tot de anti-Franse leuze leidde, 'Morte Alla Francia Italia Anela'Afgekort luidt de kreet M.A.F.I.A.
Het woord mafia slaat in de eerste plaats op het gedrag en het karakter van de grote, georganiseerde misdadiger: uiterlijk correct, burgerlijk, eervol, ruimhartig, maar in feite gemeen, bedrieglijk, inhalig, gewelddadig en vals.
Onstaan van De Mafia:
De mafia groeide op in het het Sicilië van de 18de en de 19de eeuw, een land van armoede en feodalisme.
Omdat de centrale staat zich op Sicilië nooit heeft kunnen doorzetten, nooit zijn wil heeft kunnen opdringen aan de Sicilianen, is dit eiland tot diep in de twintigste eeuw, tot in de jaren veertig en vijftig, een primitieve samenleving gebleven. De boeren en herders kennen en respecteerden maar één wet: de wet van de sterkste.
Aanloop tot de moderne Mafia:
De Amerikanen landden op 10 juli 1943 op het eiland.
De had mafia bij de geallieerden de reputatie een verzetsorganisatie te zijn.
De Amerikanen wachtten dan ook niet lang met het belonen van de moed van deze nieuwbakken vrijheidsstrijders.
De mafioso werd rechter, politiecommissaris, burgemeester én pastoor. Hij werd de eerste burger van het dorp, en nog nummer één ook. En hij, de grote crimineel, begon om te gaan met de betere burgers. In die kringen kreeg hij toegang tot de macht. Tegelijkertijd bouwden de mafiafamilies door aan de internationale illegale handel waar ze na de oorlog in waren gestapt.
In die dagen rookte zo goed als iedereen in Italië gesmokkelde Amerikaanse sigaretten.
Van sigaretten was het maar een kleine stap naar een nog betere business: de drugshandel.
Door deze internationale drugshandel kwam er zeer veel geld naar Sicilië.
Een nieuwe mafia groeide: de financiële mafia.
Generaal Dalla Chiesa:
In 1982 vroeg Italiaanse premier, generaal Dalla Chiesa prefect van Palermo te worden. De mafia begroette Dalla Chiesa zoals te verwachten was. Dalla Chiesa werd zelf vermoord, samen met zijn lijfwacht vrouw. Een van de gebruikte vuurwapens was een kalasjnikov, het wapen van de mafia.
De moord op Dalla Chiesa deed een schok door Italië gaan. Eindelijk besefte men hoe machtig de mafia was geworden.
Dalla Chiesa was vermoord omdat hij teveel wist, hij begreep de mafia te goed. Zijn onderzoek was doeltreffend.
Giovanni Falcone:
Palermitaanse rechter uit Palermo In 1983.
Het verhaal dat Buscetta aan Falcone deed was vooral van fundamenteel belang omdat de 'boss' voor de eerste maal onthulde hoe de mafia in elkaar zat.
Na de onthullingen van Buscetta had de anti-mafiapool in Palermo voldoende materiaal om honderden mafiosi, niet alleen 'soldaten' maar ook ' bosses', voor de rechter te brengen. Er werd speciaal een bunkerzaal van 700 miljoen frank gebouwd, waar begin 1986 het grote maxiproces begon dat het eerste grote succes van de mafiajagers moest worden.
De aanklacht, het werk van Falcone en zijn collega's in de antimafia-pool was 8 607 pagina's lang, met daarbij 660 000 documenten. Volgens de staat waren de mafiosi schuldig aan een groot aantal moorden, onder andere die op Dalla Chiesa en zijn vrouw, en aan het organiseren van de handel in verdovende middelen.
Toen op 16 december 1987 eindelijk de vonnissen werden uitgesproken, had het hof
1 800 uren gezeten, waren er 1 337 getuigen gehoord en had de jury 36 dagen nodig gehad om haar conclusies te trekken.
Ook de vonnissen braken alle records: 28 veroordelingen tot levenslang en 2665 jaren gevangenisstraf voor andere.
Iedereen kent de mafia. De mafia is geinfiltreerd in de hele wereld, maar is ontstaan in Italie. In Sicilie ontstond honderden jaren geleden een netwerk van families die Cosa Nostra genoemd wordt. Vanuit Sicilie is dit netwerk uitgebreid.
De Siciliaanse mafia Cosa Nostra is ontstaan doordat het eiland tussen de 9e en 15e eeuw continu bezet werd door buitenlandse legers. Hierdoor ontstonden er geheime broederschappen die zich tegen de overheersers verzetten. Dit was nog niet de echte mafia, maar de geheime broederschappen werden net zoals bij de hedendaagse mafia door geheimhouding en loyaliteit bij elkaar gehouden.
In 1920 kwam Mussolini aan de macht. In zijn strijd om de mafia te vernietigen pakte hij alleen de lagere echolons aan. De mafia groeide ondergronds door. Toen de geallieerden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog Sicilie bevrijden, lieten ze alle tegenstanders van Mussolini vrij uit de gevangenissen. Dankzij de mafiosi die vrijkwamen kreeg de mafia meer macht.
Netwerk van families
De mafia was tot dan toe alleen een netwerk van families dat criminele activiteiten ontplooide. Maar toen de landbouw op Sicilie in de jaren 50 steeds meer belangrijk werd, verhuisde de mafia mee met de duizenden werkloze boeren die naar de steden trokken. De mafia behaalde grote winsten door te voorzien in de grote vraag naar woningen. Daarnaast sloot de mafia ook een verbond met de Christen-democratische partij. Zij zou de politiek steunen in de strijd tegen het communisme.
Tussen 1945 en 1955 werden 43 vooraanstaande communistische en socialistische politici vermoord. Dit gebeurde met behulp van bendes zoals die van Salvatore Giuliano. In 1950 werd Guiliano een nationaal schandaal. De mafia en de staat spanden samen en Guiliano werd vermoord. In dit geval tolereerde de Italiaanse staat de mafia, maar dat is niet altijd zo.
Verbond Italiaanse en Amerikaanse mafia
In 1957 begonnen de Siciliaanse en Amerikaanse mafia (die ontstaan door de Italiaanse emigranten die de mafia mee naar Amerika namen) een verbond. De twee mafia werden gezamenlijk actief in de heroinehandel met als doel deze te domineren. Deze handel leverde gigantische winsten op en in 1963 barste de eerste mafiaoorlog los. De inzet was absolute macht. Na een bomaanslag waarbij 7 agenten om het leven kwamen en nadat de aanstichter van de oorlog (Michele Cavataio) was vermoord, werd de oorlog beeindigd. De politie pakte vele mafiosi op. Dit leidde tot het eerste maxi-proces in 1967 waarbij 114 mafiosi terecht stonden. Het proces was een aanfluiting en 104 mafiosi werden vrijgesproken.
Mafiaoorlog
De macht van de mafia werd weer uitgebreid en in 1981 kwam de tweede mafiaoorlog. De heersers van de Cosa Nostra, de Corleonesi, rekenden af met hun tegenstanders. De oorlog kostte ruim 400 mensen het leven. Een van deze leiders, Riina, wilde de leider worden van de Cosa Nostra en begon een voor een zijn bondgenoten uit te schakelen. Daarnaast besloot hij tot een agressief optreden tegen de staat, terwijl de mafia altijd zaken op de achtergrond doet. Dit bracht de Corleonesi tot een ondergang. Riina werd Capo dit tutti Capi op Sicilie maar begon in de jaren 90 zijn macht te verliezen en is uiteindelijk opgepakt.
Twee rechters versus mafia
Twee rechters in Italie (Borsellino en Falcone) wilden iets aan de mafia doen. Zij begonnen met samenwerken met een aantal mafiosi. De mafia blies in 1986 een trein op om de aandacht af te leiden van de bekentenissen van deze mafiosi. Dit werkte niet en uiteindelijk kwam er wederom een maxi-proces tegen 458 mafiosi. 344 beklaagden werden schuldig bevonden en kregen in totaal 2665 jaar cel. Veel mafiosi verdwenen uit de gevangenis als ze verlof hadden en in 1989 zaten er nog maar 60 vast- Falcone en Borsellino zetten door en moesten dat met hun leven bekopen. Beide werden gedood bij bomaanslagen.
Na de dood van deze rechters werd de mafia hard aangepakt. In twee jaar tijd werden er 46 procent meer arrestaties verricht en het aantal moorden daalde met 42 procent. Daarnaast werden de gekozen besturen van meer dan 70 plaatsen ontbonden omdat ze geinfiltreerd waren door de mafia. Ook de Christen/democratische partij werd verpletterd en uiteindelijk opgeheven.
Berlusconi versus mafia
In 1994 won mediamagnaat Berlusconi de verkiezingen en onder zijn bewind nam de strijd tegen de mafia snel af. In 1998 staat Bernardo Provenzano aan de macht van de Siciliaanse mafia. Deze Cosa Nuova hecht meer waarde aan het opereren op de achtergrond en de traditionele Omerta. Zij houdt zich bezig met de nieuwe economie. De Cosa Nostra is volgens een rapport van de Italiaanse autoriteiten druk bezig te reorganiseren en volgens een ex-mafiosi is de strijd tegen de mafia verloren. `De mafia heeft gewonnen.`
Andere mafia-organisaties zijn in Italie:
Camorra
De Camorra is de georganiseerde misdaad in Napels en is van Spaanse afkomst. De Spanjaarden bestuurden in de 16e eeuw Napels en hadden ook hun criminele broederschap Garduna meegenomen. In Napels vervolgde de Garduna zijn activiteiten en Napolitanen werden ook lid. Hier kwam de Caomrra uit voort. Rond 1800 beheerste de Camorra de gok- en geldhandel in Napels. In 1859 werden voor het eerst 300 leden gearresteerd en in 1863 moest het leger een einde maken aan de Camorra. Alleen een klein deel bleef over en wist zich in 1900 weer op te werken als een machtige factor in de onderwereld.
De Camorra is een mafia die goed voor zijn mensen zorgt. Iedereen krijgt een keurig maandloon uitbetaald en er is zelfs een systeem van sociale zekerheid waarbij de leden en hun familieleden financieel worden bijgestaan bij ziekte of gevangenisstraf. De Camorra is genesteld in alle Napolitaanse gemeentes.
De voornaamste bronnen van inkomsten zijn drugs- en wapenhandel, afpersing, verduistering van fondsen, industriele namaak van luxe producten, massaproductie van cd´s en videos en handel in huisvuil en industrieel afval. Daarnaast houdt de Camorra zich bezig met illegale loterijen en paardenrennen. De grootste bron van inkomsten is de smokkel van sigaretten.
De Camorra is opgebouwd uit bendes die ieder een eigen hoofd die weer onder leiding staan van de Grote Raad. In 1993 waren er zo´n 115 bendes met een geschat ledenaantal van 7000.
´Ndrangheta
De ´Ndrangheta, mafia in Calabrie, is ook onder drie andere namen bekend: het eerzame broederschap, de Fibbia en de Calabrische mafia. De ´Ndrangheta was een ander soort mafia dan zijn meeste soortgenoten. De leiders waren bescheiden en verwierven respect van mensen zonder geweld en intimidatie. Dit veranderde in het begin van de 20e eeuw. De ´Ndrangheta zocht de steden op en ging zich bezighouden met corruptie, afpersing, intimidatie en vanaf de jaren 70 met lokale drugshandel. Dit wijdde zich uit tot de grootschalige internationale drugshandel in Europa en Noord-Afrika.
De ´Ndrangheta is grotendeels gebaseerd op bloedverwantschap en familiebanden en werd altijd beschouwd als het kleine neefje van de Siciliaanse mafia. Dit misverstand heeft ertoe geleid dat de ´Ndrangheta zich meer dan dertig jaar ongestoord heeft kunnen versterken. Tegelijk met de groei lijkte de organisatie zich te hebben aangepast. Er is een tweedeling ontstaan. Sommige groepen zijn verdeeld in een Maggiore (senior) en een Minore (junior) niveau. De Minore houdt zich bezig met de dagelijkse criminele activiteiten en de Maggiore met de hogere misdaad op financieel en politiek gebied. Door deze tweedeling weten de leden van het ene niveau weinig tot niets over het andere niveau. De organisatie bestaat vermoedelijk uit 150 bendes met 6000 leden en heeft steeds meer invloed gekregen. Dit door de grote bekwaamheid van de leiders en de banden met Colombiaanse kartels.
Stidde
De Stidde is van oorsprong een weinig hechte criminele organisatie. Veel leden zijn overlopers van de Cosa Nostra en willen het terrein van deze mafia overnemen. De Stidde heeft zich nadat de Cosa Nostra verscheidene klappen heeft gehad snel over Sicilie verspreid. Actie is belangrijker dan eer, regels en codes. Ook internationale expansie en macht lijkt ze weinig te kunnen interesseren.
Sacra Corona Unita
De Sacra Corona Unita betekent de Verenigde Heilige Kroon en is een ´nieuwe´ mafia. Pas in 1983 werd zij bekend. De Sacra Corona Unita is ontstaan toen Cosa Nostra en de Camorra op zoek waren naar nieuwe havens en kusten waar hun smokkelroutes ongestoord door en langs konden lopen. Hierdoor kwamen zij in Brindisi en Bari aan de Tyrrheense zee.
De Sacra Corona Unita houdt zich voornamelijk bezig met de traditionele misdaden; afpering, drugs sigarettensmokkel, goktenten en EG-subsidies. Na 10 jaar had de organisatie al verklikkers die naar de politie stapte. Hierdoor is de verwachting dat deze mafia niet lang zal bestaan en dat de leden zullen overstappen naar de andere misdaadorganisaties, in de Sacra Corona Unita ontbreekt namelijk de historische hechte eenheid. Er zouden ongeveer 30 bendes zijn met 2500 leden.
Hij is jaren lang de meest gevreesde gangster van Amerika geweest en ook de meest gezochte door de FBI. Zijn familie immigreerde van Napels naar Amerika in 1894 en 5 jaar later werd hij in een buitenwijk van Brooklyn geboren. Ik heb het natuurlijk over Alphonse Capone(of op z’n Amerikaans Al capone)
Zijn ouders zijn naar america gekomen om een kapperszaak te beginnen. Dat lukte natuurlijk niet meteen dus zijn vader begon als groenteman. Ondanks dat ze 4 jongens hadden moest al z’n moeder ook werken om zo rond te komen. Wat voor mensen waren Gabrielle en Teresa om zo’n top crimineel te wereld te brengen. Werd Al veel geslagen thuis???Groeide hij op tussen de moordenaars en criminelen??Het antwoord is nee. De thuis situatie was juist heel goed!Zijn beide ouders waren eerlijke harde werkers.
In mei 1904 kreeg al’s vader Gabrielle een Amerikaans paspoort, met als gevolg dat de namen van de familieleden veranderde. Alphonse werd dus Al, vincento werd James, raffaele werd Ralph en salvatore werd Frank. Al had dus 3 broers. Kort na zijn geboorte verhuisde de familie capone naar een wat betere buurt waar Gabrielle zijn eigen kapperszaak kocht. In tegenstelling tot zijn ander buurt waar het merendeel italiaans was woonde in hier voornamelijk Ieren, chinezen en Duitsers. Door deze blootstelling aan andere rassen werd Al erg beïnvloed en dit was het begin van zijn latere carrière als top crimineel.
Op school werden de immigranten sterk benadeeld. Ze werden niet gemotiveerd om door te leren en kregen alleen basis stof om in de samenleving te passen. Er werd door zeer jonge Ierse vrouwen les gegeven, meestal maar een paar jaar ouder dan de leerlingen zelf. Het kwam dan ook vaak voor dat leerlingen met hun lerares in gevecht kwamen. Toen Al 14 jaar was verloor hij zijn geduld met een lerares, zij sloeg hem en hij sloeg haar een gebroken neus terug. Hij is toen geschorst en nooit meer terug gegaan.
Rond deze tijd ontmoette Al een man die zijn veel invloed op zijn toekomst heeft gehad: de gangster Johnny Torrio. Johnny had veel invloed op de jeugd in zijn buurt en veel jongens verdiende wat zakgeld bij hem. Na verloop van tijd begon johnny steeds meer gesteld op Al te raken en hij kreeg wat meer vertrouwelijke baantjes. Ondertussen leerde Al door observatie veel van johnny. In 1909 ging Johnny naar Chicago en Al Capone ging bij een straat bende, waar jonge jongens voor het eerst rookte en stiekem alcohol dronken.
Dit alles wees er niet op dat hij een crimineel zou worden. Hij volbracht zijn taken thuis nog als verwacht. Als je van school ging moest je werken om de familie te steunen. Het ging goed met de famlilie, de kapperszaak liep goed en Teresa kreeg nog 2 jongens en 2 meisjes erbij.
Al werkte 6 jaar lang voor zijn familie bij saaie baantjes, zoals in een papierfabriek papier knippen.
Al ontmoette Frankie Yale. Op aanraden van Johhny terrino werd de 18 jarige Al Capone als barjongen aangenomen in Frankie’s nightclub. In tegenstelling tot Jonhhy was Frankie een erg gewelddadige Gangster. Zijn taken in die club waren: de bar bedienen, uitsmijter en mocht het nodig zijn moest hij als ober dienen.
In zijn 19e jaar ontmoette hij een blond iers meisje: genaamd Mae. Ze kregen een kind en trouwde later. Al Copone had nu een zoon: Albert capone en hij had een gevoel voor verantwoordelijkheid. Hij stopte met werken voor Frankie Yale en ging naar baltimore om daar als aannemer te werken. Dit ging goed, hij was erg slim en had een goed ruimtelijke inzicht.
In november 1920 stierf Al’s vader aan een hartkwaal en dit had een wreemd effect op Al. Waarschijnlijk had hij nu een vrij gevoel om zonder toezicht van zijn vader een leven als gangster te beginnen.
Hij nam ontslag als aannemer en verhuisde naar Chicago om daar weer voor Johnnie Terrino te gaan werken. Hij had nu wat meer ervaring op gewelddadig gebied.Chicago was een ideale stad voor de misdaad. De politici waren corrupt, er was veel vraag naar alcohol.
Terrino had een Bordeel in Chicago. Zijn moeder was erg ziek en hij vertrok naar Italië om voor haar te zorgen. Al Capone nam de leiding over tot hij terug was. Al zijn doelen waren duidelijk: Hij wou heel Chicago bezitten. Zijn broer Ralph opende nog een bordeel voor Al en Al zelf hielt zich voornamelijk bezig met gokken. Hij was daarom ook de nieuwe eigenaar van een paardenren.
Al zijn doel was dus veroveren van Chicago. Hij wou daarom ook burgemeester worden. Maar Al’s aanpak was niet zo goed. Hij liet zijn handlangers de andere kandidaten ontvoeren. De politie kwam hier achter en een undercover team werd ingezet. Al’s Broer Frank(die de ontvoeringen leidde) werd door de politie doodgeschoten. Al wilde natuurlijk wraak en ontvoerde een paar officials van de politie. Het hoofd van het bureau werd vermoord.
In 1925 vertelt Torrino dat hij met pensioen wil, omdat het nu veel te gewelddadig voor hem was. Hij liet al zijn clubs en territorium aan Al capone achter.
Dit gaf capone nog meer power, want hij had nu, gokpaleizen, brouwerijen, barren, bordelen, nightclubs warenhuizen noem maar op.
Nu was al Capone aan de top. Zijn levensstijl veranderde enorm. Hij woonde niet langer in een huis, maar trok in Metropole hotel waar hij een suite van 5 kamers per dag huurde voor $1500,- (Dollar ).
In december van dat jaar moest Al naar New York om zijn zoontje te laten behandelen aan zijn oorontsteking. Hij kon nu dingen combineren. Terwijl zijn zoon werd geopereerd, zocht hij zijn oude baas Yale op om zijn te kort aan wiskey op te lossen. Dat lukte ook. Een nieuwe deal werd gesloten om zo de grote vraag naar wiskey in Chicago te voldoen.
Yale nodige Al uit om op kerstdag bij hem te komen eten. Yale kreeg een tip van een van zijn handlangers dat zijn rivaal Richard Lonergan een aanslag zou plegen op het feest. Yale wou het afblazen,maar Caapone vond dat het door moest gaan en plande zijn eigen tegenaanval. Toen het zover was waren waren de manne van Richard zo verrast dat ze niet eens tijd hadden om zichzelf te verdedigen en Al liet zo zien dat de gangster wereld van Chicago ver voor lag op New York.
Hij werd nu gezocht voor moord, Al eerst schoot, dus was het geen zelfverdediging. Hij dook 3 maanden onder. En meer dan 300 detectives waren naar hem op zoek. In die onderduik tijd ging Capone steeds anders over zichzelf denken.Hij zag zichzelf als een heel erg belangrijk persoon voor de samenleving. Hij zorgde dat duizenden mensen werk hadden(voornamelijk banen als chauffeur of horeca personeel). Zijn ego werd steeds groter en hij dacht er serieus over om uit het criminele leven te stappen.
Hij kon natuurlijk niet zijn hele leven onderduiken. Hij besloot zich dan ook over te geven aan de politie. Op 28 Juli 1926 moest hij voorkomen voor moord. Hij had de goeie beslissing genomen, want er was onvoldoende bewijs en hij werd dus niet vervolg. Al de moeite en oproer van de media was dus voor niks. Al Capone was een vrij man.
De inwoners van Chicago waren het zat om steeds in de krant te lezen over Gangsters oorlogen, moorden. Capone hield daarom een toespraak om tegen al zijn concurrenten in de drankhandel en alle gangsters te zeggen dat de markt groot genoeg was voor iedereen en dat niemand vermoord hoeft te worden. Er werden 2 dingen afgesproken. 1: Niemand in de drankindustrie mocht vermoord worden. En 2: Alle wraak gevoelens moesten gekoesterd blijven.
In januari 1927 werd Al’s goeie vriend Theodore Anton dood aangetroffen. Capone was er kapot van en begon er nu weer aan te denken om met pensioen te gaan. Maar zijn verlangen naar macht en geld stelde zijn pensioen keer op keer uit.
Hij kocht nog een huis in Miami voor de winter. Daar dacht hij na over hoe hij Frankie Yale uit de weg kon ruimen, want de wiskey deal die ze hadden klopte niet helemaal meer. Er werden steeds meer vrachtwagens overvallen en Al dacht dat Yale er achter zat.
Toen Yale in juli 1928 van een bar nar zijn auto liep, reed er een zwarte Sedan voorbij. De ramen gingen naar beneden en hij werd doodgeschoten. Het wapen dat gebruikt werd was The Tommy gun(plaatje) dit was de eerste keer dat de tommy gun gebruikt werd om een New York gangster te vermoorden.
Eindelijk had de politie iets waarmee ze Capone konden pakken. Belastingontduiking. Het bewijs werd verzameld door de jonge agent Elliot Ness(plaatje). Hij zocht een groep jonge agenten met lef bij elkaar en ze waren er zeker van dat ze Capone konden pakken voor belastingfraude.
Capone die niks van dit onderzoek afwist ging in Mei 1929 naar een vergadering waar gangsters van allerlei verschillende organisaties bij een kwamen. Ze praatte over hoe ze zouden kunnen samenwerken in plaats van tegen elkaar werken. De voormalige gangster Johnny Torrino waar Al zijn hele imperium aan te danken heeft was hoofd van het Chicago district. Al zou zijn bezittingen moeten delen met hem. Hier voelde hij echter weinig voor.
Na de meeting ging al naar de bioscoop en toen hij het theater uitliep werd hij opgewacht door 2 agenten. Binnen 24 uur was Al Capone gearresteerd en veroordeeld voor het op zak hebben van een illegaal vuurwapen. Hij liet zijn broer Ralph de zaken regelen zolang hij in de gevangenis zat. Jammer was dat Ralph lang niet zo slim was als zijn broer en Elliot ness had hem dan ook binnen no-time gearresteerd voor belastingontduiking. Ness had zijn telefoon al maanden getapt zonder dat hij het zelf wist en sprak zijn zake dus gewoon over de telefoon terwijl Elliot Ness meeluisterde. Met de kennis die Ness kreeg door die telefoontjes wist hij dus veel van Capone’s zaken af en viel met zijn groepje agenten(the untochables) een paar van Al z’n brouwerijen binnen.
In maart 1930 kwam al capone alweer vrij(een paar maanden eerder wegens goed gedrag) een week later zette het hoofd van de politie een lijst op met de meest gezochte criminelen. Al Capone stond op nr 1 en de rest van de top 5 behoorde ook onder zijn gezag. Op nr 2 stond Frank Capone. Toen Al dit las in de krant was hij woedend maar vooral vernederd.
De Fbi had een informant binnen het imperium van Al Capone nodig om zo bewijzen te verzamelen. De beste man daarvoor was Micheal J. Malone. Hij was slim, had stalen zenuwen en had een getinte huid om een beetje als italiaan over te komen. Hij ging onder de naam De Angelo en hij ging checkte zich in het hotel waar Al Capone verbleef. Na verloop van tijd kwamen een paar van capone’s gangsters met hem in gesprek en ze hadden wel werk voor hem. De Angelo speelde dit natuurlijk mee.
Net voordat Ralph Capone moest voorkomen, kwam De Angelo erachter dat ze de getuigen tegen Ralph wilden vermoorden. De politie greep in en versterkte de beveiliging rond de getuigen en zo werd Ralph veroordeeld
Nu ging het alleen nog maar bergafwaarts voor Capone. Elliot nes en zijn team rolde de grootste bier brouwer van Capone op. Capone moest nu bier importeren om zo zijn horeca gelegenheden in bedrijf te houden.
Op 5 juni 1931 werd Capone Gearresteerd wegens belastingontduiking. Capone had gelukkig een deal weten te sluiten(D.m.v omkoping) dat als hij schuldig zou pleiten hij een cel straf zou krijgen tussen 2 en 5 jaar. 2 weken later kwam hij voor het gerechtshof. Hij zat er heel kalm en pleitte schuldig. De rechter James Wilkerson had echter een verassing voor Capone, want hij wist dat de politie een deal had gesloten,maar daar ging hij niet mee akkoord! Capone was geschokt en trok zijn verklaring terug. Hij moest opnieuw voorkomen op 6 oktober. Hij dook weer onder en liet zijn mannen een lijst met jurieleden omkopen. De Angelo(nog steeds werkend voor hem) kwam hier achter en overlegte met de rechter. Die zei dat hij zich geen zorgen hoefde te maken.
Capone kwam op 6 october voor weer denkend dat hij er licht van af zou komen. Maar weer had Rechter Wilerson een ander idee. Hij draagde de zaak over op een andere rechter en dus ook andere jurileden. Hij had de jurieleden zelf geselecteerd en ze waren allemaal van boerenafkomst net als hij zelf. Weer was Capone geschokt.
Op 17 oktober kwam de juri met een besluit. Al Capone was van sommige aanklachten voor belastingontduiking schuldig gevonden en werd veroordeeld tot 50.000 dollar boete en 11 jaar gevangenis straf.
Nog 4 jaar wist Al vanuit de gevangenis zijn zaken nog een beetje te runnen, maar in 1934 werd hij overgeplaatst naar Alcatraz(plaatje) waar hij helemaal niks kan doen vanaf binnen.
Op 48 jarige leeftijd overleed Alphonse Capone in een ziekenhuis aan syfilis
De mafia heeft zich vroeger ontwikkeld in het achterland van Palermo, een gebied rijk aan grote landgoederen. Hier vormde de mafia werkelijk een eigen staat, met een eigen grondwet, een eigen regering. De mafia werd toen gezien als een misdaadorganisatie die vooral plaatselijk werkte.
De relatie van de Italiaanse staat met de mafia was er na de eenheid van het land een van naast elkaar leven. Dit werd verbroken op het ogenblik dat de mafia van natuur veranderde door zich in te schakelen in de internationale drugshandel.
De wereld dacht dat er alleen een mafia werkzaam was in Italië. Af en toe kwam de Cosa Nostra in het nieuws door een spectaculaire moord, maar daarmee was het dan ook afgelopen.
In Italië zijn in de loop der jaren een serie anti-mafiawetten van kracht geworden, die vanwege de geringe bereidheid tot medewerking van de plaatselijke autoriteiten nauwelijks effect hadden.
Het is maar pas na de moord op Falcone en Borsellino, twee rechters, dat de wereld zich bewust geworden is dat de mafia niet een probleem is van Italië, maar van heel de wereld.
De georganiseerde misdaad is reeds lang geen gelokaliseerd probleem meer. De Siciliaanse mafia kreeg vaste voet aan de grond in Noord-Amerika en Europa.
Zo machtig en rijk als de Cosa Nostra in de jaren tachtig en aan het begin van de jaren negentig was, zal zij vrijwel zeker nooit meer worden. Vooral de opkomst van de meedogenloze Russische mafia en de groei van de Turkse, Japanse en Chinese georganiseerde criminaliteit zorgen voor veel concurrentie, waardoor de Siciliaanse mafia het monopolie voor de drugshandel heeft verloren.
Hormonenmafia, BTW-mafia, Colombiaanse drugsmafia, Russische mafia. De term mafia is een van de meest ingeburgerde Italiaanse woorden. Mafia werd synoniem met georganiseerde misdaad.
Wij hebben ons de vragen gesteld: Heeft de mafia een invloed gehad op de evolutie van Europa?
Kon de opkomst van de mafia vermeden worden? Deze vragen worden beantwoord in dit eindwerk.
In dit werk zullen wij het vooral over de Cosa Nostra hebben en haar partners. Onder deze laatste vermelden wij de Camorra uit Campanië, de 'Ndrangheta uit Calabrië en de Sacra Corona Unita uit Apulië.
GESCHIEDENIS EN IDEOLOGIE
OORSPRONG VAN DE NAAM ' MAFIA'
De oorsprong van het woord mafia is al jarenlang onderwerp van vele geschriften en er is nog steeds geen etymologische verklaring waarmee iedereen kan instemmen.
Een legende vermeldt dat de Franse invasie van Sicilië in 1282 tot de anti-Franse leuze leidde, 'Morte Alla Francia Italia Anela' ('Dood aan de Fransen is de smeekbede van Italië). Afgekort luidt de kreet M.A.F.I.A. Een andere legende verhaalt over een moeder die 'Ma fia, ma fia' ('mijn dochter, mijn dochter') zou hebben geroepen, nadat haar dochter was verkracht door een Franse soldaat.
De term mafia zelf verscheen in 1868 voor het eerst in een woordenboek van het Siciliaanse dialect, dan nog met de vermelding dat het een ingevoerd woord was. Het oudste document waarin dit woord voorkomt dateert van 1658 en dient om een toverkol aan te duiden. Procureur Don Pietro Ulloa had het in 1838 reeds over machtige broederschappen die elk een chef hadden en op hoge bescherming konden rekenen.
De meeste mafiosi, in tegenstelling tot bandieten of gewone dieven die zich buiten de respectabele samenleving stelden, bleven regulier werk behouden, en gebruikten geweld en intimidatie door de organisatie om diensten van anderen te verkrijgen. Veel van de vroegere mafiosi waren gewapende bewakers of administrateurs die Siciliës grote landgoederen beheerden bij afwezigheid van de grootgrondbezitters.
Traditioneel was de mafioso intermediair, hield de boeren in het gareel en zorgde ervoor dat de oogst kon worden binnengehaald, terwijl hij zijn heerschappij over het land gebruikte om concessies van de grootgrondbezitter los te krijgen.
Het woord mafia slaat in de eerste plaats op het gedrag en het karakter van de grote, georganiseerde misdadiger: uiterlijk correct, burgerlijk, eervol, ruimhartig of zelfs minzaam, maar in feite gemeen, bedrieglijk, inhalig, gewelddadig en vals.
Het is dus niet fout om te spreken van de Siciliaanse mafia, de Amerikaanse mafia en de Russische mafia of van een politieke mafia, enz. Daarmee wordt alleen gezegd dat de bedoelde groepen of personen vals spelen en tot veel, zo niet alles in staat zijn.
De mafia is echter geen organisatie. De Siciliaanse peetvaders hebben gelijk als ze, in hun schaarse ontmoetingen met niet-ingewijden, steeds van wal steken met het gevleugelde gezegde : ' De mafia bestaat niet. Maar de Cosa Nostra, de Camorra, de 'Ndrangheta wel.'
Inmiddels is de officiële Nederlandse schrijfwijze 'maffia' geworden.
ONTSTAAN VAN DE MAFIA
De mafia groeide op in een samenleving die erg vruchtbaar was voor geheime genootschappen van criminele aard, namelijk het Sicilië van de 18de en de 19de eeuw, een land van armoede en feodalisme. Het eiland kende nochtans een welvarend verleden, als graanschuur en bakermat van cultuur ten tijde van de antieke Griekse beschaving (Pythagoras riep hier "Eureka") en het Romeinse Rijk. Ook na de Arabische verovering in de 8ste eeuw en die van de Noormannen in 1090 was Palermo een stad van bloeiende handel en cultuur.
Terwijl het noorden van Italië in de 14de eeuw bloeide, begon het zuiden, Sicilië inbegrepen, te ontvolken, al bleef Sicilië het noorden van graan, suiker en katoen voorzien en bleef Palermo een belangrijk handelscentrum. Het verval duurde voort en op het einde van de 16de eeuw was Sicilië geen belangrijke graanuitvoerder meer. De landbouwmethodes waren even achterhaald als de sociale verhoudingen, waardoor de grond uitgeput raakte. De grootgrondbezitters hielden zich steeds minder zelf met de landerijen bezig en verhinderden elke gezonde economische ontwikkeling. Als echte parasieten staken ze de opbrengsten van de landbouw meer en meer in waanzinnige dure villa's.
In de 17de eeuw werd de toestand alsmaar erger toen de Spaanse heersers de bevolking steeds hogere belastingen oplegden, waartegen Palermo in 1647 in opstand kwam.
Het werd een constante in de Siciliaanse geschiedenis van de voorbije eeuwen: voor het grootste deel van de bevolking betekende het staatsgezag, dat van buitenuit kwam, uitbuiting. Dat gezag werd ervaren als een vijand, ook na de Italiaanse eenmaking.
De geschiedenis van de mafia en die van de moderne Italiaanse staat vallen samen. Direct nadat
Garibaldi en zijn troepen uit het noordelijke Piemonte in 1860 Sicilië hadden bezet en bij de rest van de nieuwe Italiaanse natie hadden gevoegd, stuitten zij op het probleem van de welig tierende misdaad. In de chaos die op de eenwordingsstrijd volgde, teisterden bandieten het platteland en moordden ze de regeringstroepen uit. Misdaadorganisaties probeerden de verkoop en de verdeling van land in handen te krijgen en zetten daartoe hun eigen mannen als bewakers op de vruchtbare tuinen en boomgaarden in en rond Palermo. De noorderlingen stonden paf van de Siciliaanse weigering samen te werken met de nieuwe regering, van het koppige stilzwijgen, ook van onschuldige slachtoffers, en van de tendens op juridisch gebied de eigen zaakjes te regelen.
Het woord 'mafia' werd toen aan het Italiaanse vocabulair toegevoegd, om het bijzonder koppige soort georganiseerde misdaad te omschrijven.
De Westeuropese, centraal gestuurde naties zijn in de achttiende eeuw geëvolueerd naar democratische rechtsstaten met een wetgeving en met stevig onderbouwde spelregels die bepalen wat mag en wat niet mag in de relaties tussen hun onderdanen. Die wetgeving zegt wat rechtvaardig en billijk is voor iedereen, en door het gebruik van legitiem geweld dwingen de overheden hun onderdanen de wet ook te respecteren. Geen enkele burger heeft nog langer het recht om zelf te bepalen hoe hij zich tegenover zijn medeburgers gedraagt.
Sicilië en het hele zuiden van Italië, tot een stuk ten noorden van Napels, zijn in de marge van die evolutie blijven steken. Omdat de centrale staat zich op Sicilië nooit heeft kunnen doorzetten, nooit zijn wil heeft kunnen opdringen aan de Sicilianen, is dit eiland tot diep in de twintigste eeuw, tot in de jaren veertig en vijftig, een primitieve samenleving gebleven. De boeren en herders kennen en respecteerden maar één wet: de wet van de sterkste.
Dat een dictator als Benito Mussolini besloot op meedogenloze en willekeurige wijze een einde te maken aan de mafia was te verwachten. Cosa Nostra was immers een alternatieve macht, die onafhankelijk en niet te controleren was en daarom in strijd met zijn fascistische idealen van ordelijke nationale eenheid en eensgezindheid.
Mussolini gaf in 1924 de opdracht de mafia te vernietigen. Mussolini realiseerde zich vrijwel onmiddellijk hoe machtig de mafia was, toen hij in hetzelfde jaar voor de eerste keer Sicilië bezocht. Burgemeester Don Ciccio Cuccia maakte daar met de gebruikte arrogantie van een mafioso tegenover een politicus de vergissing Mussolini te vragen waarom hij zoveel 'sbirri', smerissen, bij zich had. 'Als u met mij meegaat, hebt u niets te vrezen,' vertelde hij de ontstemde dictator.2
Nog geen twee weken na zijn terugkeer benoemde 'il Duce' Cesare Mori tot prefect van Sicilië.
Hij bood zich op Sicilië aan als de grootste mafioso van allemaal, als de man die van niemand bang was. Hij beledigde de mafioso die weggedoken zaten in hun schuilholen, hij riep dat hun vrouwen met zijn soldaten sliepen. Mori daagde de mafiosi uit tot een gevecht van man tegen man. De dons waren verplicht te voorschijn te komen, anders verloren ze hun eer en hun gezicht. Uiteraard hadden ze geen schijn van kans tegen de overmacht van de politieprefect.
Het Siciliaanse mafialandschap liep snel leeg. Steeds meer mafiosi weken uit naar de Nieuwe Wereld.
Ze zijn pas teruggekomen toen Mussolini de rekening gepresenteerd kreeg en de Amerikanen het eiland bezetten. De onmacht van de Italiaanse overheid zorgde ervoor dat de mafiosi hun vroegere macht heroverden.
AANLOOP TOT DE MODERNE MAFIA
De Amerikanen landden op 10 juli 1943 op het eiland, waar vooral de snel groeiende partij van separatisten hen met open armen ontving. Ook de mafia, die zich achter de onafhankelijkheids-
beweging had geschaard, stond vooraan. Dankzij de onderdrukking door Mussolini en haar enthousiaste hulp aan de Amerikaanse en Engelse agenten die als voorlopers op de bevrijders per parachute waren gearriveerd om Sicilië te verkennen, had de mafia bij de geallieerden de reputatie een verzetsorganisatie te zijn.
De Amerikanen wachtten dan ook niet lang met het belonen van de moed van deze nieuwbakken vrijheidsstrijders. Nu het fascistische regime op het eiland in elkaar was geklapt, was er een bestuurs-
vaccuum ontstaan dat door de Amerikanen voor negentig procent met separatisten werd gevuld.
Dat een groot aantal van deze mannen in feite mafioso was, kon de bevrijders niet schelen. Het gevolg was dat in talloze plaatsen vergeten en bejaarde 'peetvaders' zich plotseling tot burgemeester zagen gepromoveerd.
De mafioso werd rechter, politiecommissaris, burgemeester én pastoor. Hij werd de eerste burger van het dorp, notabele nummer één. En hij, de grote crimineel, begon om te gaan met de betere burgers. In die kringen kreeg hij toegang tot de macht: de vertegenwoordigers van de staat in het verre Palermo en zelfs in Rome, de politici. Deze heren hadden de mafioso veel te bieden. Zij waren de weg naar alles wat hij wilde: macht, invloed, bescherming ... Zij zorgden voor wapen-vergunningen en pasten de politierapporten aan. Zij benoemden de mafioso, zijn familieleden en zijn vrienden tot politiecommissaris, belastingontvanger. Zij plaatsten zijn mannetjes in het bestuur en in de magistratuur. Zij zorgden ervoor dat de staat en de politie, de grote vijanden, hem niet meer lastig vielen. Dankzij de politiek erkende de staat de macht van de mafiosi.
Uiteindelijk werd de greep van de dons op de plaatselijke politiek en op de vertegenwoordigers die de plaatselijke politiek naar Palermo of naar Rome stuurden, zo groot dat de mafia één werd met de politiek. De mafioso werd de officiële vertegenwoordiger van de staat.
Eind jaren veertig, begin jaren vijftig slopen de eerste plattelandsmafiosi de grote stad binnen. De mafia dei giardini, de tuintjesmafia, die altijd al over de streek rond Palermo had geheerst en daar de landbouw, de fruitteelt en de waterdistributie beheerste, paste zich enthousiast aan de moderne wereld aan. Zij veranderde in de urbane mafia, die de exploderende bouwsector ontdekte en de hoeveelheid geld die de overheid daarvoor vrijmaakte.
De concurrentie op de bouwmarkt leidde tot de hardhandige uiteenzettingen. Binnen de kortste keren vloeide er bloed. Op tientallen bouwplaatsen ontploften bommen en handenvol mafiosi stierven in de straten.
Tegelijkertijd bouwden de mafiafamilies voort aan de internationale illegale handel waar ze na de oorlog in waren gestapt. De Siciliaanse mafiosi kwamen de Corsicanen goed van pas. Het aan land brengen van de illegale waar langs de nauwelijks door de politie of douane bewaakte kusten van Zuid-Italië en Sicilië was bepaald interessant. Vooral de baai van Napels bleek een efficiënte en veilige losplaats voor de snelle smokkelboten van de Corsicanen. In die dagen rookte zo goed als iedereen in Italië gesmokkelde Amerikaanse sigaretten. De sigarettensmokkel is een lucratieve bezigheid en bleef tot de jaren zeventig een belangrijke bron van inkomsten voor de mafia.
Van sigaretten was het maar een kleine stap naar een nog betere business: de drugshandel.
De Corsicaanse piraten hadden onmiddellijk in de gaten dat drugs méér geld opleverden dan sigaretten en dat drugs ook handiger smokkelwaar zijn. In die tijd was het enige nadeel van drugs de kleine markt, die nog helemaal moest openbloeien. Maar de vooruitzichten waren gunstig. In Amerika begon heroïne populair te worden. De Corsicaanse heroïnesmokkel naar de Verenigde Staten zou twintig jaar later wereldberoemd worden als The French Connection.1
The French Connection, het laatste obstakel dat de Sicilianen nog in de weg stond, werd in de begin jaren zeventig weggewerkt door de toenmalige president van de Verenigde Staten: Richard Nixon. Tot dan betrokken de mafiafamilies hun heroïne van de Corsicanen die in Marseille de morfine-base raffineerden. De Corsicanen en de Marseillanen hielden de aanvoer van de ruwe heroïne stevig onder controle. Maar toen kwam Nixon in de vroege jaren zeventig met zijn versie van War on Drugs. De Franse overheid werd zwaar onder druk gezet en de French Connection werd vernietigd: het netwerk in de VS werd opgedoekt en de labs in Frankrijk ontmanteld. Met de Corsicanen uit de weg viel het volledige traject van drugs, van producent tot consument in de schoot van de Siciliaanse mafia.2
Jarenlang heeft de mafia een mythe overeind gehouden: de mythe dat mafia-dons, echte mannen van eer, zich nooit met drugssmokkel hebben willen inlaten, dat ze drugs een kwalijke zaak vonden waarmee alleen benedenmenselijke figuren zich bezighielden. Het echte tuig: de Turken, de Chinezen, de zwarten in de Verenigde Staten, dat soort handelde in drugs. Een Siciliaanse mafiosi die zichzelf respecteerde en gerespecteerd wilde worden, deed dat niet. Deze mythe is belachelijk. De Siciliaanse mafia zat vanaf het begin ook in de internationale drugshandel.
Door deze internationale drugshandel kwam er zeer veel geld naar Sicilië. Er kwam te veel geld naar het eiland. De mafiosi konden die vele dollars onmogelijk helemaal aan bontjassen en Alfa Romeo's besteden, of ze integraal op het eiland investeren. Men was verplicht grotere hoeveelheden geld elders te parkeren, in Rome, Milaan en Turijn, en in Zwitserland. Maar dat betekende ook dat er op industriële schaal geld moest worden witgewassen.
De mafia kende toen al mensen in de hoogste kringen die dat voor haar konden doen. Ze had de heren leren kennen via haar politieke vrienden. Een nieuwe mafia groeide: de financiële mafia.
Aan het eind van de jaren zeventig maakten de politie en het gerecht zich helemaal niet druk. Wat hen betrof was er niets aan de hand, waren Sicilië en de Sicilianen totaal heroïnevrij. Men wist nergens van of deed alsof. Gedurende de hele jaren zeventig tot een stuk in de jaren tachtig werd de wereldhandel van de mafia geen strobreed in de weg gelegd. Corrupte politici, magistraten en politie-
mensen zorgden daarbij voor het juiste sfeertje: ze riepen hard dat de mafia niet bestond.
Jarenlang hadden de regeerders in Rome het bestaan van de mafia in Sicilië genegeerd. Toen de mafiadoders vanaf 1980 meer en meer vooraanstaande politici en magistraten in hun vizier namen, begreep Rome dat de mafia toch een reëel gevaar betekende.
Na de spectaculaire moorden van 1982 kwamen er nieuwe wetten en structuren om de mafia te bestrijden, die vanwege de geringe bereidheid tot medewerking van de plaatselijke autoriteiten nauwelijks effect hadden. Dit was voor de regering reden om een vaste kamercommissie in te stellen, die op de naleving van deze wetten moest toezien. Voorts werd, naar aanleiding van de spectaculaire moord op generaal Dalla Chiesa, prefect van Palermo, een Hoge Commissaris aangesteld die belast was met het coördineren van de strijd tegen de mafia. Desalniettemin werden de eerste successen pas behaald met de arrestatie, in de Verenigde Staten, van Tommaso Buscetta, een belangrijke boss van de Siciliaanse mafia, in 1986. Daarop werden honderden arrestaties verricht, gevolgd door massa-
processen. Veel veroordeelden kwamen al spoedig weer op vrije voeten, mogelijk door duistere banden van de mafia met hoge politieke en rechterlijke autoriteiten. De moorden op de speciaal met de bestrijding van de mafia belaste rechters Gionanni Falcone en zijn opvolger Paolo Borsellino gaven en nieuwe impuls aan de aanpak van de misdaad.
Dankzij de medewerking van honderden mafia-leden (pentiti = berouwhebbenden) die in ruil voor hun verklaringen vrijwaring van straf en bescherming kregen, konden ook de kopstukken van de organisatie worden gearresteerd, zoals de grote baas op Sicilië, Salvatore (Toto) Riina, die in maart 1995 tot levenslang werd veroordeeld.
Door inspanningen van het openbaar ministerie in Milaan onder leiding van de officier van justitie
Antonio di Pietro, werden de banden tussen georganiseerde misdaad, politiek en bedrijfsleven ontrafeld. Dit alles bracht de mafia een zware slag toe, maar het betekende allerminst, dat de organisatie was uitgeroeid.
DE ZUSTERS
De mafia 'apellation contrôlée', de Siciliaanse Cosa Nostra staat centraal. Het verschijnsel van de malavita, de georganiseerde misdaad als maatschappelijke, politieke en economische macht, beperkt zich echter niet tot Sicilië. De regio's Campanië en Calabrië zijn evenzeer getroffen, Apulië is aangetast.
In februari 1989 had in Nice een vergadering plaats waaraan vertegenwoordigers van de drugskartels uit Colombia en Venezuela, van Cosa Nostra, de 'Ndrangheta en de Camorra deelnamen. Dit was het bewijs dat de misdaadorganisaties uit Calabrië en Campanië volwassen partners waren.
COSA NOSTRA
In 1957 werd de Siciliaanse Cosa Nostra officieel op poten gezet in het Palermitaanse hotel Albergo delle Palme. In 1963, na de eerste mafia-oorlog, zakte deze misdaadstructuur in elkaar, maar ze werd weer opgericht in het midden van de jaren zeventig, de gouden jaren.
Een half mensenleven lang was het verhaal dat de mafia, de Cosa Nostra, niet bestond. De mafiosi, die inmiddels een nogal lachwekkend ritueel moesten ondergaan, waarbij heiligenprentjes werden verbrand, bloed werd geplengd, moesten en moeten op straffe van dood blijven ontkennen dat de mafia bestaat. Dat deden ze dus ook.
Binnen de individuele families heersen de capi decina, de tienmannen, over de soldati, de uomini combinati (ingewijde voetvolk).
De soldaten hebben op hun beurt tientallen picciotti onder zich: straattuig dat rond de families draait en het vuile werk moet opknappen, in de hoop zelf combinato te worden.
Boven de capi decina staan de capi famiglian, de familiehoofden. Zij kiezen een capo mandamento, die de families vertegenwoordigt in de Cupola Provinciale, de Provinciale raad. Alle Siciliaanse provincies, met uitzondering van Messina en Ragusa, hebben zo'n Provinciale raad.
De provincies sturen een vertegenwoordiger naar de Cupola Regionale, de Commissie: het hoogste Cosa Nostra-orgaan, dat traditioneel werd voorgezeten door de sterke man uit de hoofdstad Palermo. Ruzies werden aan de Cupola voorgelegd en deze zocht daar dan oplossingen voor.
De Cosa Nostra is een democratische organisatie. In de mafia heb je geen geheime stemmingen. Iedereen laat weten wat hij vindt door zijn hand op te steken, zodat anderen kunnen zien wat hij denkt. Elke capo wordt verkozen door de basis, door de soldaten. De familie, daar draait het bij de mafia om.
Door de oprichting van de Cupola werd de Cosa Nostra een anti-staat, een tegenpool van de staat.
Daarmee hebben ze een eigen regering, een eigen grondgebied, eigen regels, eigen wetten en een eigen belastingssysteem: de pizzo, die elke zelfstandige, middenstander en ondernemer aan de mafia moet betalen.
Berekenen hoeveel leden de Cosa Nostra heeft, ligt niet voor de hand. In 1992 schatte rechter Falcone het aantal mafiosi op Sicilië op vijfduizend, waarvan er ongeveer vijftienhonderd in Palermo wonen. De stad en de provincie Palermo zijn de trotse thuishaven van meer dan honderd Cosa Nostra-families.
CAMORRA
De Camorra kan oude geloofsbrieven voorleggen: in de achttiende eeuw was het reeds een verzamelnaam voor bendes die zich soms door de Bourbonmonarchie lieten gebruiken tegen lastige landeigenaars.
Na de tweede wereldoorlog hielden de Camorrabendes van Napels zich vooral bezig met sigarettensmokkel, later ook met de bouwspeculatie, de fruithandel en het toerisme in de buurt van Salerno. Ook hier groeiden nauwe banden met politici.
In de jaren zeventig werd het 'normale' Camorra-leven verstoord door vrijbuiter Raffaele Cutolo, die zijn gebied meer en meer uitbreidde ten koste van andere clans. Hij zette de Nuova Camorra Organizzata (NCO) op poten en wierf voetvolk onder de vele werkloze jongeren van Napels en omgeving. Als reactie tegen deze NCO richtten de andere clans, bondgenoten van de Siciliaanse mafia, de Nuova Famiglia op. Toen eind 1980 een hevige aardschok een groot deel van Campanië verwoestte, kwam er na de lavastromen een enorme geldstroom voor de wederopbouw. Deze geldstroom wakkerde de oorlog binnen de Camorra aan, de inzet was immers enorm. In de periode 1981-1983 viel in de streek van Napels ongeveer één dode per werkdag in botsingen tussen de
Camorrarivalen.
In de jaren '90 waren de Camorraclans een grote economische macht geworden, de grootste werkgevers uit de streek met controle over minstens een vierde van de economie in Napels en omstreken: bouwfirma's, cementfabrieken, agro-industrie, toerisme, lokale banken, EG-subsidies.
Tegenwoordig is de Camorra weer op dreef, voortgestuwd door de bloeiende smokkelhandel, vooral in (gedroogde en zuivere) tabak en heroïne en door de stijgende inkomsten uit afpersing. Witwassen is op dit ogenblik een van de hoofdactiviteiten van de Camorra. Ze ontvangt geld van andere Italiaanse misdaadgroepen en wast dit wit door een internationaal netwerk van legale en illegale financiële bedrijven.
'NDRANGHETA
De 'Ndrangheta was rond 1980 nog een vage term voor weinig gesofistikeerde misdaadbendes die hun schuilplaats in de bergen van Aspromonte hadden waar ze hun gekidnapte slachtoffers soms jaren vasthielden. Ontvoeringen en afpersingen waren de traditionele bronnen van inkomsten.
De 'Ndrangheta werd altijd beschouwd als het kleine neefje van de Siciliaanse mafia. Dit misverstand heeft ertoe geleid dat de 'Ndrangheta, waarvan de leden zich bescheiden gedragen en hun rijkdom en macht niet openlijk tonen, zich kon versterken. Haar leden bouwden aan hun netwerk en macht in de schaduw van hun beroemde collega's in Sicilië. Meer dan dertig jaar lang kon de 'Ndrangheta ongestoord aan haar wereldwijde netwerk en macht werken. In Italië is de 'Ndrangheta uitgegroeid tot een hecht georganiseerde en goed bewapende organisatie, die zich door corruptie een toegang heeft verschaft tot de haute finance en de politiek.2
'Ndrangheta is een verbasterd Grieks woord dat in Calabrië werd gebruikt voor iemand die in hoge mate over mannelijke moed en deugdzaamheid beschikt. De 'Ndrangheta is uit hetzelfde milieu als de mafia gegroeid, uit dezelfde laag van tussenpersonen die in naam van de grootgrondbezitters de land-
arbeiders onder de knoet hielden. Maar de 'Ndrangheta heeft nooit een piramidale machtsstructuur gekregen zoals de Siciliaanse Cosa Nostra.
Net als elders wierp de Calabrese misdaad zich ook op de openbare werken (havens, luchthavens, autowegen, woningbouw) en op de EG-subsidies voor de landbouw en op de wapenhandel.
In de jaren tachtig wierp de 'Ndrangheta zich los van Cosa Nostra op de heroïnemarkt. De Sicilianen probeerden niet eens de Calabrese misdadigers weg te werken, zij namen hen als partners.
In 1990 was de 'Ndrangheta een geduchte misdaadorganisatie geworden, volgens kenners even goed gestructureerd als de Cosa Nostra, met operationele basissen in Milaan, Turijn, Genua, Rome, Duitsland, Canada, de Verenigde Staten en Australië.
In de lente van 1992 werd het stadsbestuur van de grote stad Reggio Calabria door de regering ontbonden omdat zowat elk lid ervan van ver of dichtbij banden had met de 'Ndrangheta.
SACRA CORONA UNITA
Het jongste en kleinste broertje van de Italiaanse criminele bewegingen, de Sacra Corona Unita, is ontstaan toen mafiosi van de Cosa Nostra en de Camorra die op zoek waren naar nieuwe havens en kusten waar hun smokkelroutes ongestoord door en langs konden lopen, arriveerden in de havensteden Bari en Brindisi, in het verre Apulië aan de Tyrrheense Zee.
Vanaf 1989 begon het aantal moorden in het tot dan rustige Apulië ineens sterk te stijgen. Bari kreeg in korte tijd de hoogste jeugdmisdadigheid van Italië.
Afpersing, drugs, sigarettensmokkel (Brindisi kreeg de bijnaam Malboro City), goktenten en EG-subsidies, hiermee houdt de Sacra Corona Unita zich bezig. Ook hier bouwt de misdaad stemmenreservoirs op waarmee politici onder druk gezet kunnen worden. Vooral in de sector van openbare werken groeit een medeplichtigheid tussen politici en de misdaadfirma's. De Sacra Corona Unita heeft ook vertakkingen in het noorden van Italië en in Duitsland.
De korte termijn zal de Sacra Corona Unita wel overleven, maar de langetermijnvooruitzichten zijn niet al te gunstig. Amper tien jaar oud heeft de Sacra Corona Unita nu al pentiti voortgebracht.
Het ontbreken van een historische, hechte verbondenheid tussen de leden zou wel eens kunnen betekenen dat de leden hun heil gaan zoeken bij andere gevestigde mafia's.1
CORLEONE
Corleone ligt een beetje verwaarloosd, waardeloos uitgespreid over een handvol verdroogde, gele bergflanken, op anderhalf uur langs desolate tarwevelden rijden van Palermo. Het bergdorp met zijn twaalfduizend inwoners stelt niet veel voor: nauwe, bochtige straatjes vol oude, scheefgetrokken huizen en betonnen mafia-nieuwbouw. En toch is het dorp wereldberucht; vanwege de fictieve Amerikaanse mafiafamilie Corleone uit The Godfather van schrijver Mario Puzo en van regisseur Francis Ford Coppola.1
Corleone liet zich, zoals het een stad met zo'n uitdagende naam als 'Leeuwenhart' betaamt, al vroeg gelden. Toen Palermo in 1282 tegen de Franse bezetters in opstand kwam, sloot Corleone zich als tweede stad bij de opstandelingen aan. Nadat in Corleone de bewoners de Franse troepen hadden afgemaakt, verdween het stadje uit het nieuws tot aan het begin van deze eeuw. Corleone werd toen ook betrokken in het verbitterd conflict dat Sicilië rond de eeuwwisseling teisterde: het conflict tussen de straatarme landarbeiders en de 'gabellotti', de mafiose agenten van de afwezige groot-
grondbezitters.
Het eerste slachtoffer van de mafia daar was een dagloner, Luciano Nicoletti. De moord op hem werd een jaar later gevolgd door de moord op dr. Orlando, die de boeren had bijgestaan in hun strijd tegen de maffia.2
De honderden, duizenden lijken waarop hun rijk is gebouwd, hebben Corleone wereldwijd de naam gegeven de hoofdstad van de mafia te zijn, het walhalla van de georganiseerde misdaad. Uiteraard is Corleone dat niet. Maar Corleone blijft een sinister oord. Het is het hol van het Beest, het dorp dat al veertig jaar lang wordt bestuurd door de bloeddorstige boerenhufters.
Het dorp Corleone is zeer belangrijk voor mannen als Riina. De Siciliaanse Cosa Nostra is meer dan een georganiseerde groep misdadigers. Ze hebben veel meer macht dan bijvoorbeeld de Marseillaanse misdadigers. Hoe berucht deze ook zijn, ze kunnen geen politieke beslissingen afdwingen. De Cosa Nostra kan dat wel. Die macht van de mafia hangt rechtstreeks samen met de volledige beheersing - ook politiek - die de families over hun dorp, over hun thuisgebied hebben, in dit geval Corleone. Dit is hun hinterland, waar ze uit beeld kunnen verdwijnen, waar ze ongezien wegzinken in de mafiatraditie, in de mafiasubcultuur. Hier wonen de familieleden, hier rekruteren ze hun handlangers, hier verbergen ze hun vluchtelingen, hier zitten de pakken stemmen die ze aan de politici in Palermo en Rome verkopen. Corleone is hun burcht waar ze alles en iedereen in hun macht hebben. De Corleonezen leven elke dag in een mafiasubcultuur. Het uitgangspunt is: je bemoeit je niet met andermans zaken, je laat leven, en op die manier blijf je in leven. In deze cultuur speelt ook de eer een zeer grote rol. Een man, een echte man, heeft alleen recht op die eer als hij zelf zijn zaakjes geregeld krijgt, als hij zelf zijn familie en zijn belangen kan beschermen. Op welke manier dan ook.
In Corleone bestaat geen misdaad. Hier worden geen drugs verkocht en gebruikt. Niemand zou het aandurven een bank te overvallen. Veel Sicilianen gaan niet naar de politie of naar de plaatselijke rechter, zij stappen naar de plaatselijke don. Hij zorgt voor rechtvaardigheid en bescherming. Het is niet de staat die je werk geeft en maakt dat je in rust en vrede kunt leven. De mafia doet dat.
Geen enkele don wil lawaai op straat. Geen enkele don wil ontevreden mensen die herrie maken. Hij wil rust en kalmte waarin hij zonder zorgen zijn illegale zaakjes kan regelen.
In Corleone heeft 25 procent van de bevolking geen werk. Het gros van de mensen hier leeft op de rand van de armoede, terwijl de mafiosi in weelde baden. Veel mensen in Corleone begrijpen niet dat uitgerekend het mafiose systeem, dat hier al decennialang bestaat, er medeverantwoordelijk is dat zij niets hebben, dat de centen naar de mafiosi gaan.
Gelukkig is deze mafiavriendelijke mentaliteit aan het verdwijnen. En dat is belangrijk, want het is wegens die mentaliteit, dat de mafia blijft bestaan.
DE PEETVADERS DER PEETVADERS : Salvatore Riina
Op 15 januari 1993 werd Salvatore (Toto) Riina gearresteerd op zesenvijftig kilometer van Corleone, het dorpje waar alles begon, na drieëntwintig jaar voortvluchtig te zijn geweest.
Drieëntwintig jaar lang bleef de meest gezochte crimineel van Italië een vrij man. Niemand, geen politieman, geen magistraat, wist zogenaamd waar hij zat. Niemand wist hoe hij eruitzag. Er bestonden maar twee foto's van hem, en die waren meer dan vijfentwintig jaar oud. Toen zijn gezicht voor de eerste keer op tv werd getoond, werd er in de Italiaanse huiskamers ongelovig gelachen. Is dit de man die duizend mensen heeft laten vermoorden, die mensen met zijn blote handen wurgde ?
Deze brave, oude man met zijn kwabbig gezicht. Alleen zijn ogen, diep weggezakt tussen de lagen vlees, veraadden hem. Ze waren koud.
Riina is dertien wanneer de Amerikanen Sicilië binnenvallen om Italië te bevrijden. De Cosa Nostra schaart zich aan de zijde van de geallieerden. Toto, gevangen gezet na een maïsdiefstal wordt snel in vrijheid gesteld dank zij de bemiddeling van zijn vrienden uit de onderwereld. Zo maakt hij kennis met de straffeloosheid van de mafia-families. Hij had een grote bewondering voor de grote mafiabaas van Corleone nml. Luciano Leggio. Leggio was de wreedaardigste van allemaal. Een jonge man die uitgeteerd wordt door beendertuberculose, een wilde killer die op latere leeftijd de schooljuffrouw onder dwang verplichtte hem te leren lezen. Deze Leggio is vijf jaar ouder dan Toto Riina.
Riina wordt door deze boef ingewijd in de geheimen van de zwarte markt, de smokkel van tabak en afpersing. Toto heeft snel begrepen dat men de Familie beter te vriend kan houden. De naoorlogse periode in Corleone is hard; honderdzevenenvijftig moorden in enkele jaren tijd.
Riina zou Leggio geholpen hebben bij de executie van een vakbondsleider. Vanaf die tijd is Riina van alles op de hoogte. Leggio vertrouwt hem steeds belangrijker zaken toe. Dan komt het moment van de initiatie. Het is dokter Navarra, de Peetvader, die hiervoor instaat. Luciano Leggio wil Peetvader worden. Hij verzamelt een aantal getrouwen rondom zich, onder wie Toto Riina, hij koopt gronden en richt in alle stilte bedrijven op. Dokter Navarra wordt boos. Er ontstaat een felle strijd tussen de dokter en Leggio. Ze staan elkaar naar het leven. Tenslotte wordt dokter Navarra vermoord door de handlangers van Leggio, waaronder Toto Rina. Gedurende de volgende vijf jaar wordt het leven in Corleone bepaald door de botsingen tussen de voorstanders van Leggio en die van Navarra.
Sinds de moord op dokter Navarra heeft Toto Riina ondergedoken geleefd. Het is door een jonge kapitein van de carabinieri, Dalla Chiesa, dat Toto Riina in 1963 gearresteerd wordt. Kort daarna wordt Leggio ook opgepakt. Vanuit de gevangenis voeren Leggio en Riina, bijgstaan door de beste advocaten van heel Italië, een echte gerechtelijke guerrilla. Rechter Terranova beschuldigt hen van een tiental moorden en ze worden allebei voorgeleid voor het assisenhof van Bari, waar ze tot ieders verbazing vrijgesproken worden. Ze worden simpelweg onder huisarrest geplaatst, maar trekken zich daar niets van aan en keren naar Palermo terug.
Daar heeft de tijd niet stilgestaan. Na jaren van bloedige strijd heeft de Cosa Nostra haar activiteiten op een laag pitje gezet. Leggio en Riina stellen meteen orde op zaken. Op hun verzoek stellen de overlevenden van de verschillende Families een driemanschap aan dat is samengesteld uit: de jonge Stefano Bontate die een van de belangrijkste Families van de stad leidt; Gaetano Badalamenti die de streek rond Cinisi in handen heeft en dus ook het vliegveld van Palermo; en Toto Riina. De eerste twee worden in 1970 aangehouden. Toto Riina blijft dus alleen over en hij wordt Don Salvatore voor de Familie. Hij trekt alle macht naar zich toe. De Cupola wordt opnieuw samengesteld en Riina staat zijn plaats af aan Leggio die zijn intrede doet in het parlement van de Cosa Nostra.
In 1974 wordt Luciano Leggio onderschept in Milaan. Toto neemt zijn plaats in aan het hoofd van de Corleone Familie. Hierdoor wordt hij lid van de Cupola, waar hij zijn machtspositie steeds meer versterkt door het op te nemen tegen de grote leider Gaetano Badalamenti.
Riina huwt met Antonietta Bagarella, een lerares. Ze kan schrijven en rekenen, wat een zeldzaamheid is in deze gemeenschap van analfabeten. In de daarop volgende zes jaren kregen ze vier kinderen. Zes jaren die in clandestiniteit worden doorgebracht en waarin Toto Riina, het wilde beest, zijn machtspositie zal verstevingen. Hij wordt door alle politiekorpsen van Europa gezocht, en al werden al zijn kinderen op dezelfde plek geboren, werd hij niet gevonden.
Alhoewel Riina een gruwelijke killer is, speelt hij toch de voorbeeldige huisvader. Hij stuurt zijn kinderen naar de beste privé-scholen van Palermo. Zij worden wel onder een valse naam ingeschreven.
Halverwege de jaren tachtig ontdekt de FBI de macht van Riina. Riina had de macht in handen. Er was niemand meer om hem tegen te houden. Alles vertrekt vanuit Corleone en niet meer vanuit Palermo. Riina was een van de rijkste mannen van Italië. Zijn bezittingen werden geschat op ongeveer 30 miljard BEF.
Maar jammer genoeg voor de Peetvader veranderen de tijden. De tijd van de spijtoptanten is aangebroken. Ze geven hun broeders van de Cosa Nostra aan bij de gerechtelijke diensten.
Meer dan driehonderd mannen van eer verschijnen voor de rechtbank van Palermo.
Volgens de spijtoptanten doet Riina een beroep op een politicus die nauwe banden onderhoud met de Cosa Nostra, Salvo Lima, opdat die in Rome zou bemiddelen. Deze Salvo Lima is oudburgemeester van Palermo, Europarlementslid en een van de leiders van de christen-democraten in Sicilië, en de Siciliaanse proconsul van Giulio Andreotti, de ex-eerste minister.1
Deze twee moesten voor Riina de zaak klaren. Maar het lukte Lima en Andreotti niet meer. Ze waren opgebrand. Hun naam was al te vaak in de krant gekomen in verband met smerige mafiazaakjes. Riina deed wat hij altijd deed: hij dreigde en hij moordde. Hij besloot de kaarten opnieuw te schudden. Het bestaande evenwicht moest opnieuw worden bekeken, de oude politieke vrienden moesten weg. Op 12 maart 1992 stierf Salvo Lima in de straten van de badplaats Mondello. In september 1992 werd Ignazio Salvo, de rijke mafioso met wiens geld Lima de verkiezings-
campagnes betaalde, ook afgemaakt. Dat was hun straf omdat ze niet meer in staat waren de mafia te beschermen tegen de staatsrepressie, tegen het gerecht, tegen de politie.
Tenslotte werd Riina gearresteerd door kapitein Ultimo. Met de woorden 'We weten wie en wat je bent' deed Ultimo hem de handboeien om.2 Als hij voor het assisenhof van Palermo verschijnt straalt hij zelfzekerheid uit. Hij heeft zijn kleding met zorg gekozen, jas en polo zijn op elkaar afgestemd. Hij praat twee uur lang. Hij geeft ongetwijfeld gecodeerde berichten door aan zijn manschappen. De verklaring van Don Salvatore Riina, bijgenaamd Toto wordt integraal op de televisie uitgezonden.
De Cupola heeft zich teruggetrokken om een volgende Peetvader te verkiezen. Wie de nieuwe machthebbers binnen de Cosa Nostra zijn geworden is nog niet duidelijk.
In Sicilië is er een spreekwoord dat zegt: 'De Peetvader is altijd diegene waarover niet gepraat wordt.'3
DE MAFIAJAGERS
Jarenlang hadden de regeerders in Rome het bestaan van de mafia in Sicilië genegeerd. Toen de mafiadoders vanaf 1980 meer en meer vooraanstaande politici en magistraten in hun vizier namen, begreep Rome dat de mafia toch een reëel gevaar betekende.
De Cosa Nostra was in de schaduw van het terrorisme in staat geweest een ware nationale drugs-
epidemie te ontketenen. In 1974 stierven nog maar acht mensen in Italië aan een overdosis en vond de politie slechts anderhalve kilo heroïne die het land werden binnengebracht. Tegen 1980 waren er naar schatting tweehonderdduizend verslaafden in Italië.
Een communistisch lid van de anti-mafiacommissie, Pio La Torre, hamerde er in het parlement op nieuwe anti-mafiawetten aan te nemen. Hij wilde van het lidmaatschap van de mafia een misdaad maken en hij wilde de regering de mogelijkheid geven de economische macht van de mafia te breken door de bezittingen van bekende mafiosi aan te slagen, als kon worden aangetoond dat hun eigendommen met illegale winsten waren verworven.
GENERAAL DALLA CHIESA
In 1982 vroeg Spadolini, Italiaanse premier, generaal Dalla Chiesa prefect van Palermo te worden. Voordat Dalla Chiesa daarin toestemde had hij aangedrongen op speciale volmachten om de anti-
mafiainspanningen in heel Sicilië te kunnen coördineren, maar men had hem ertoe overgehaald de beperktere rol van belangrijkste ambtenaar op te nemen. Politici in Rome beweerden dat het slechts een kwestie van tijd was voordat hij de bredere volmachten die hij wilde zou krijgen.
Dalla Chiesa wist maar al te goed dat zijn missie in Palermo stond of viel met politieke steun, en de weken voordat hij ging, besteedde hij aan een poging steun te krijgen, tegelijkertijd verduidelijkend dat hij niet van plan was de politieke beschermheren van de Siciliaanse mafia te ontzien.
Dalla Chiesa zag in dat prestige van groot belang was in de Siciliaanse wereld, maar zijn eigen status werd ondergraven door kritische opmerkingen van politici en het getreuzel van de regering bij het aannemen van een duidelijke strategie tegen de mafia.
De speciale volmachten die beloofd waren aan Dalla Chiesa werden nooit gerealiseerd.
De mafia begroette Dalla Chiesa zoals te verwachten was. Op 30 april, vlak voordat hij zijn nieuwe functie zou betreden, vermoordde de mafia Pio La Torre.
Amper vier maanden later, op 3 september 1982, werd Dalla Chiesa zelf vermoord, samen met zijn lijfwacht en zijn jonge tweede vrouw. Een van de gebruikte vuurwapens was een kalasjnikov, het wapen van de mafia.
De moord op Dalla Chiesa deed een schok door Italië gaan. Eindelijk besefte men hoe machtig de mafia was geworden.
Dalla Chiesa was vermoord omdat hij teveel wist, hij begreep de mafia te goed. Zijn onderzoek was doeltreffend. Dalla Chiesa beschouwde zichzelf als mogelijk doelwit, in plaats van de illusie te koesteren dat de mafia iemand van zijn allooi nooit zou durven vermoorden. In zijn laatste interview zei hij: " Ze vermoorden de machthebber als er sprake is van de volgende fatale combinatie: hij is te gevaarlijk geworden, maar hij kan worden vermoord omdat hij geïsoleerd is geraakt.
GIOVANNI FALCONE
Tommaso Buscetta had in Rome de juiste biechtvader gevonden. In de zomer van 1983 werd hij op een speciale afdeling van de Rebibbia-gevangenis dag in, dag uit verhoord door de Palermitaanse rechter Gionanni Falcone.
De 'boss van twee werelden', nu een van de eerste 'pentiti' in de geschiedenis van de mafia, had de 44-jarige magistraat begroet met de woorden: "Ik waarschuw u, mijnheer de rechter. Na dit verhoor wordt u een beroemd man, maar ze zullen proberen uw persoon en uw werk om zeep te helpen. De rekening met de Cosa Nostra wordt nooit gesloten."1
Falcone voelde dat dit een van de meest interessante episodes in zijn carrière zou worden. Het verhaal dat Buscetta aan Falcone deed was niet alleen belangrijk omdat hij honderden namen noemden waardoor later bijna 350 mafiosi konden worden opgepakt, maar het was vooral van fundamenteel belang omdat de 'boss' voor de eerste maal onthulde hoe de mafia in elkaar zat. Het was opwindend omdat eindelijk een buitenstaander een blik kon werpen in het inwendige van Cosa Nostra, hoorde waar men de mensen vandaan haalde en hoe de structuur was.
Al jaren had men iedere gebeurtenis waarbij de mafia was betrokken, gezien als een alleenstaand incident. Nu werd eindelijk ontdekt dat er een directie bestond, de Cupola. Het had een enorme invloed op de bestrijding van de mafia.
Na de onthullingen van Buscetta had de anti-mafiapool in Palermo voldoende materiaal om honderden mafiosi, niet alleen 'soldaten' maar ook ' bosses', voor de rechter te brengen. Er werd speciaal een bunkerzaal van 700 miljoen frank gebouwd, waar begin 1986 het grote maxiproces begon dat het eerste grote succes van de mafiajagers moest worden.
Het proces was mogelijk dankzij de 'methode-Falcone'. Die bestond er in de eerste plaats in Cosa Nostra niet langer te zien als een losse verzameling van families, wel als een hiërarchisch geheel met een eenheidscommando. De aanklacht, het werk van Falcone en zijn collega's in de antimafia-pool was 8 607 pagina's lang, met daarbij 660 000 documenten. Volgens de staat waren de mafiosi schuldig aan een groot aantal moorden, onder andere die op Dalla Chiesa en zijn vrouw, en aan het organiseren van de handel in verdovende middelen.
Toen op 16 december 1987 eindelijk de vonnissen werden uitgesproken, had het hof 1 800 uren gezeten, waren er 1 337 getuigen gehoord en had de jury 36 dagen nodig gehad om haar conclusies te trekken. Ook de vonnissen braken alle records: 28 veroordelingen tot levenslang en in totaal
2665 jaren gevangenisstraf voor de anderen. Vrijspraak kregen slechts 144 personen.2
Voor de eerste maal in de geschiedenis van de mafia hadden zoveel 'bosses' besloten hun eed van
'omerta' te breken en als spijtoptant in de getuigenbank te verschijnen.
De voornaamste spijtoptanten waren Buscetta en Contorno. Buscetta maakte er geen geheim van dat hij zich nog altijd een mafioso voelde, maar legde het hof uit dat hij gedesillusioneerd was omdat de mafia haar aloude 'code van eer' had afgeschaft. Volgens hem werd de mafia niet langer gedomineerd door respect en moed zoals vroeger, maar door geweld en wreedheid.
Falcone kon goed opschieten met Buscetta. Hij behandelde de spijtoptanten met respect. Het feit dat Falcone een Siciliaan was, hielp hem enorm bij het bestrijden van de maffiosi. Falcone is geboren op 20 maart 1939 in een buurt die tegen de beruchte Palermitaanse achterbuurt Kalsa aanligt. Hij speelde daar dikwijls met jongens die later bekende mafiosi werden en verstond hun taal uitstekend.
Zijn achtergrond was die van een keurig burgergezin. Vader werkte op een laboratorium en de familie leefde zuinig van zijn kleine inkomen. Over de mafia werd in het gezin nooit gepraat.
In 1961 studeerde hij af om onmiddelijk naar Lentini te vertrekken, waar hij kantonrechter werd. Hij was kort tevoren met Rita Bonnici getrouwd, maar het huwelijk liep al snel mis.
Desondanks vertrok het paar van Lentini naar Trapani, waar Falcone griffier werd. Toen hij in 1978 twaalf jaar in Tapani had gewerkt en naar Palermo wilde terugkeren, bleek zijn huwelijk gestrand.
Falcone vertrok alleen naar de Siciliaanse hoofdstad, waar hij op de dag dat rechter Terranova werd vermoord, zijn eerste aanstelling kreeg als assistent van Rocco Chinnici. In het kantoor van Chinnici trof hij ook een oude schoolvriend aan. Paolo Borsellino was niet alleen in dezelfde buurt geboren als Falcone, hij had ook dezelfde scholen doorlopen en eveneens rechten gestudeerd. Met hem en Chinnici begon Falcone een nauwe samenwerking, daarbij gesterkt door een grote vriendschap, de voorloper van de antimafia-pool.
Ondanks het succes waren Falcone en Borsellino niet populair in het paleis van justitie. Zij werden gedwarsboomd en ervan beschuldigd dat ze de Palermitaanse economie wilden te gronde richten.
Na de moord op Chinnici kregen zij Caponnetto als overste. Falcone en zijn collega's hadden het niet beter kunnen treffen. Net als zijn voorganger zag Caponnetto onmiddelijk het grote belang in van een kern van mafia-experts en nog geen tien dagen na zijn aankomst was de antimafia-pool een feit. Op 68-jarige leeftijd ging Caponnetto op pensioen. Tot ieders verbazing benoemde de Italiaanse raad van magistraten Antonio Meli als hoofd van de 'pool' en passeerde daarmee Falcone.
Het ergste gebeurde, Meli begreep niets van de mafia. Hij verdeelde de mafia-zaken over verschillende rechters en elimineerde op deze manier de antimafia-pool.
Borsellino werd overgeplaatst naar Marsela en voor Falcone was de maat vol en hij nam ontslag,
maar hij kwam terug en werd benoemd als directeur-generaal voor strafzaken in Rome. Hij had besloten het aanbod voor deze functie te accepteren, aangezien zijn werk in Palermo hem niet langer voldeed en de atmosfeer hem daar steeds meer tegenstond.
In Rome ontdekte hij snel dat men hem de vrije hand gaf en hij kreeg weer plezier in zijn werk. Het duurde niet lang of de mafia begon in te zien dat Falcone in Rome nog veel gevaarlijker was dan in Palermo.
Op zaterdag 23 mei 1992 om even voor zes uur werden Falcone en zijn tweede vrouw vermoord door een bom die in de waterpijpen onderweg was aangebracht. Falcone werd vermoord toen hij op het punt stond te worden benoemd tot 'superprocureur' van de strijd tegen de mafia.
Toen het nieuws van de bomaanslag op Giovanni Falcone bekend werd, was het alsof het staatshoofd was vermoord. Alle grote televisiestations onderbraken hun programma's met het nieuws. Miljoenen Italianen bleven voor hun televisie zitten en treurden om hun held.
Tegelijkertijd klonk er hoerageroep en applaus onder de gedetineerden in de Palermitaanse gevangenis. Het Italiaanse parlement riep een dag van rouw af en schorste de zitting tot dinsdag.
De stad die vaak onverschilligheid en soms irritatie had getoond vanwege de commotie die Giovanni
Falcone en de antimafia-pool veroorzaakten, leek nu door zijn dood getraumatiseerd. Toen hij nog leefde was het een soort sport hem te bekritiseren, te klagen over de sirenes van zijn politie-escorte en te speculeren over de machtsstrijd achter de schermen van het Paleis van Justitie, maar het was voor de stad desalniettemin een geruststelling om te weten dat hij er was, van 's morgens tot
's avonds, in zijn kogelvrije bunker, bezig documenten door te nemen, getuigen te ondervragen, sporen van bankrekeningen na te trekken en telasteleggingen te produceren. Nu hij plotseling weg was, voelden ze zich vreselijk verlaten en kwetsbaar.
Toen gebeurde er iets nieuws en het gebeurde in de hele stad: mensen begonnen lakens uit hun ramen te hangen, met daarop kreten van protest of verdriet: 'Palermo eist gerechtigheid.' 'Genoeg !'
'Gooi de mafiosi uit de regering !' 'Falcone, je leeft voort in onze harten.'1
DE BAND TUSSEN DE MAFIA EN DE CLERUS
DE PAUS KIEST PARTIJ
Toen paus Johannes Paulus II op een dag in mei 1993 tijdens een mis in Agrigento zijn crucifix bezwerend omhoog hield en met daverende stem uitriep: ' God heeft gezegd: " Gij zult niet doden." Geen mens, geen enkel mens, niet de mafia, kan deze heilige wet veranderen en vertrappen, ' was het de eerste maal dat een paus Cosa Nostra in zulke dramatische woorden veroordeelde.
De honderdduizenden Italianen aan de voet van de Romeinse tempel braken in applaus los, terwijl de Heilige Vader donderde: ' En de mannen die schuldig zijn aan het verstoren van de vrede, die zoveel menselijke slachtoffers op hun geweten hebben, moeten begrijpen dat het niet toegestaan is onschuldigen te doden. Ik zeg tegen hen die verantwoordelijk zijn: heb berouw. De Dag des Oordeels komt.'
Na de aanslag van Ciaculli in 1963, waarbij zeven leden van de ordediensten de dood vonden, vroeg paus Paulus VI aan kardinaal Ernesto Ruffini om de mafia duidelijk te veroordelen. De kardinaal had tot dan toe alle berichten over mafia-activiteiten afgedaan als 'communistische laster, gericht tegen de christen-democraten.' Hij gaf in 1963 niet toe aan de druk van hat Vaticaan, omdat dit volgens hem 'koren op de molen van de communisten zou zijn.' Ruffini en het grootste deel van de Siciliaanse katholieke hiërarchie stonden onverdeeld achter de Democrazia Cristania, waarvan verscheidene leiders sterk aanleunden bij Cosa Nostra.
In 1974 was het Paulus VI geweest, die eindelijk in het openbaar de Cosa Nostra veroordeelde.
In een nieuwjaarstoespraak verklaarde de paus diepbedroefd te zijn over de kwalijke invloed van de mafia op 'onze naam, onze waardigheid als volk en onze christelijke overtuiging als aanhangers van de kerk.'
Johannes Paulus ging veel verder. Hij handelde daarbij vrijwel zeker onder de invloed van een groot aantal priesters en intellectuelen die voor zijn reis naar Sicilië in een open brief de Paus onder andere hadden gevraagd op te treden tegen de mensen, priesters of leken die te nauw verbonden waren met het 'maffiose systeem'. En in tegenstelling tot zijn laatste bezoek in 1982, toen hij tot teleurstelling van vele de mafia nooit had genoemd, had hij van deze reis een kruistocht gemaakt tegen de 'dodelijke cultuur van de onderdrukkers' der Sicilianen.
Met zijn woorden gaf hij de antimafiabeweging op het eiland een enorme duw in de rug. Eindelijk had het Vaticaan duidelijk gemaakt aan welke zijde de Rooms-katholieke Kerk stond.
Dat het zo lang heeft geduurd voor het zover kwam, is niet verwonderlijk. Eeuwenlang speelden de geestelijken en de mafia onder hetzelfde hoedje. Op Sicilië was de mafia al de beste bondgenoot van de Kerk en deze band verstevigde enkel toen ze zich gezamelijk begonnen te verzetten tegen de politiek van Rome.
DE MAFIA IN DE CLERUS
Don Calò Vizzini, die twee broers had die priester waren en twee ooms die bisschop waren, had openlijk alle mafiosi opgedragen voor de christen-democraten te stemmen bij de eerste regionale parlementsverkiezingen op Sicilië. Ondanks dit bevel en een agressieve campagne van de Kerk tegen het 'Rode Gevaar'4 , won deze ruimschoots.De traditie werd ononderbroken voortgezet, ook al omdat de Kerk sinds de oorlog werd gedomineerd door kardinaal Ernesto Ruffini.
Ruffini deed tijdens zijn ambtstermijn regelmatig een oogje dicht, zo ook voor de schokkende activiteiten van een franciscanenklooster in Mazzarino, in Centraal-Sicilië.Deze instelling kreeg in 1958 voor de eerste maal aandacht van de pers, hoewel de monniken al twee jaar lang hun buurt terroriseerden.
Het was niet de eerste keer dat geestelijken zich te buiten gingen aan mafiose praktijken. Een uitschieter was echter de moord op de abt van het klooster Santo Stefano in 1923. Hij werd door een monnik, een lid van de mafia, op de kloostertafel onthoofd, omdat hij de 'capo' was van een andere 'clan'.1
In Mazzarino was het veel beter georganiseerd. Jarenlang zonden vier monniken regelmatig brieven aan de bewoners van het dorp en vroegen hun om geld. Niet voor henzelf, zo beweerden zij, maar op verzoek van iemand anders. De meesten betaalden, behalve de rijke burger Angelo Cannada. Hij was de vriend van de padre Carmelo, die niet alleen de prior van het klooster was, maar ook de leider van de 'gang'. De padre bracht Cannada een bezoek in de hoop hem op andere gedachten te brengen. Het ging slechts om 10 miljoen lires, vertelde hij, maar zijn vriend weigerde. 'Wat zal er gebeuren als de mafia dat niet pikt?' vroeg Carmelo. Toen Cannada antwoordde dat alleen God dit wist, barstte de prior uit:' Mijn zoon, wat heeft God hiermee te maken? We praten over geld en de mafia!' Een paar dagen later meldden zich vier mannen aan Cannada's huis, sleepten hem het huis uit en schoten hem in zijn eigen boomgaard dood.
DE GELIJKENIS
Het valt overigens niet te ontkennen dat Cosa Nostra in vele opzichten veel gemeen heeft met de Rooms-katholieke Kerk en beïnvloed is door de Kerk. Falcone beweerde altijd dat lid worden van de mafia gelijk stond aan het bekeren tot de Rooms-katholieke Kerk. Hij wees erop dat Cosa Nostra net zo strak georganiseerd was als de kerk van Rome en even hardnekkig probeerde de manier van denken te beïnvloeden. 'Bovendien kun je je niet terugtrekken uit het priesterschap, evenmin als uit de mafia,' schreef hij. Ze hadden een 'paus' die tijdens het megaproces nooit zonder zijn Bijbel in de beklaagdenkooi verscheen.3
De beëdiging van een nieuw lid van Cosa Nostra deed ook al denken aan een uit de hand gelopen priesterwijding. De initiatieceremonie vond plaats in een afgelegen huis, waar de kandidaten, diep onder de indruk, werden opgesloten in een verduisterde kamer. Daar werden hun de 'geboden' uitgelegd: U zult nooit een hand uitsteken naar de echtgenote van een andere man van eer. U zult nooit een man van eer vermoorden, tenzij dat absoluut noodzakelijk is. U zult nooit in contact treden met de politie en nooit een van ons verklikken. U zult niet vechten met andere mannen van eer. Uw gedrag zal altijd ernstig en respectvol zijn. U zult in aanwezigheid van vreemden nooit of te nimmer over de Cosa Nostra spreken. Het is strikt verboden zelf uw stand en hoedanigheid kenbaar te maken aan andere 'mannen van eer'. Het protocol vereist dat een derde aanwezige, die ook combinato is, u zegt : 'U bent hetzelfde ding.' En ten slotte nog dit heel belangrijk punt: zodra het om de Cosa Nostra gaat, bent u verplicht de gehele waarheid te zeggen aan uw gelijken.4
Daarna kwam het belangrijkste onderdeel: de Don haalde een klein pakje heiligenplaatjes, een doorn van een bittere sinaasappel (of een mes) en een doosje tevoorschijn. De eerste kandidaat houdt een vinger vooruitgestrekt, maar niet zomaar één: het is de wijsvinger die meestal op de trekker van zijn vuurwapen rust. In zijn andere hand legt de Don een klein heiligenprentje: dat waarop het bezoek van de aartsengel aan Maria afgebeeld is. 25 maart, Maria Boodschap5 , is ook de feestdag van de Cosa Nostra.
Met een snelle beweging maakt de Don een snee in de vinger, brengt die vervolgens tot boven het heiligenprentje en laat er enkele druppels bloed op vallen. Dan vormt de aspirant met beide handen een kom waarin het heiligenprentje wordt gelegd. 'U zult nu deel uitmaken van de Cosa Nostra. Maar ik waarschuw u plechtig. U mag onze geheimen nooit verraden. Met bloed treedt men de Cosa
Nostra binnen, en slechts met bloed zal men haar verlaten. Zeg nu de rituele woorden na die van u een man van eer zullen maken.'1
Decennia lang hielden de mannen van eer het verloop van de initiatieceremonie angstvallig geheim. Men veronderstelt dat de vertoning haar oorsprong vond in de vorige eeuw, toen de Peetvaders nog pachters waren die meedogenloos de orders van de grootgrondbezitters deden opvolgen. Het ritueel overleefde de uittocht van de Cosa Nostra van het platteland naar de stad en kende in de jaren zeventig een opmerkelijke opleving.
Niemand, behalve de ingewijden, kende de details van de ceremonie. Pas in het begin van de jaren tachtig zouden enkele mannen van eer, met gevaar voor eigen leven, het stilzwijgen verbreken en de structuur van de siciliaanse clans openbaren.
Men weet nu dat dit eigenaardige toelatingsritueel zich bijna dagelijks afspeelt op Sicilië: in luxueuze villa's, in arme hutjes en zelfs binnen de muren van de Italiaanse staatsgevangenissen.
Volgens een mafialegende zou de organisatie de vleesgeworden Christus zijn. Deze kwam in de gedaante van een Catalaanse ridder, Osso geheten, eeuwen geleden uit de zee opdagen, tezamen met twee andere ridders, Mastrosso en Carcagnosso. Terwijl deze twee, in feite de aardsengel Michael en de apostel Petrus, naar Calabrië en Campanië doorreisden, bleef Osso op Sicilië achter om daar zijn orde, de mafia, te stichten.2
DE VEROORDELING
Wat nog nooit eerder op Sicilië was gebeurd, vond plaats in 1981, toen de kardinaal een speciale mis opdroeg aan de slachtoffers van de mafia. Een jaar later, bij de begrafenis van generaal Dalla Chiesa, ging Pappalardo een stap verder. Hij beschuldigde de regering in Rome ervan Palermo over te laten aan het geweld van de mafia. Hij vergeleek zijn stad met Sagunto, een stad die door de oude Romeinen in de steek was gelaten en door de barbaren was bezet.
Het was voor de eerste maal dat een kopstuk van de Rooms-katholieke Kerk zo'n openlijke aanval had gedaan op de traditionele partner, de christen-democratische regering in Rome.
De mafia kon zijn woorden niet negeren en toen Pappalardo dat jaar voor zijn gebruikelijke paasviering naar de Ucciardone-gevangenis kwam, zaten alleen de cipiers in de kapel. De gevangen hadden 'van hogerhand' opdracht gekregen de kardinaal te boycotten. Pappalardo liet zich niet intimideren en drong er bij Falcone's begravenis op aan dat Rome een einde zou maken aan 'de troebele relatie tussen de mafia en een corrupte zakenwereld' en aan 'de samenzwering tussen politici en "bosses", die de Italiaanse instellingen en de mensen die deze vertegenwoordigen in diskrediet brengen.'
De Kerk liet het niet bij retorica. De bisschopen wilden ook op Sicilië de maffiosi dwingen tot boetedoening. Hoewel zij weigerden hen volledig te excommuniceren, lieten zij weten dat het mogelijk is hun het sacrament te onthouden. Ook was het niet langer toegestaan een 'capo' peetvader van een kind te maken. Dat was een harde klap, aangezien het de mafiafamilies nauwer bindt. En opzienbarende begrafenissen van 'mannen van eer' waren voortaan uit den boze.
Natuurlijk kon de mafia dat niet over haar kant laten gaan. Nog voor het einde van 1993 nam zij wraak en schoot pater Giuseppe Puglisi, de pastoor van de beruchte Brancaccio-wijk, voor zijn huis neer.
De eerste dode in het conflict tussen de Kerk en de mafia was gevallen na de openlijke veroordeling van de mafia door Johannes Paulus II.
DE BAND MET HET VATICAAN
De man die de mafia heeft geïntroduceerd bij de internationale grote bedrijven en die de Italiaanse misdaad heeft omgeschoold tot een financiële wereldmacht, is ongetwijfeld Michele Sindona geweest. Deze Siciliaan uit Messina, superbankier, was in de jaren zeventig een van de machtigste mannen in het internationaal geldverkeer. Hij controleerde vanuit Milaan en New York goed vijfhonderd bedrijven, verspreid over de hele wereld.
Door de wisselkantoren en via rekeningen bij zijn banken sluisden rijke Italiaanse en Amerikaanse families hun smerige geld naar verre bestemmingen.
De diep katholieke Sindona zat ook gebeiteld bij de twee meest rijke instituten van Italië: de mafia en het Vaticaan. Hij was lid van de mafia. De bisschop van Messina had Sindona aanbevolen bij kardinaal Giovanni Batista Montini, die later paus Paulus VI zou worden. Sindona werd het financiële brein van het Vaticaan; hij beheerde de katholieke kapitalen en stuurde haar goddelijke beleggingen.
Sindona waste het drugsgeld van de mafia wit. En alles liep zoals het moest lopen. Tot Sindona een Amerikaanse bank kocht. In 1975 ging die bank met veel lawaai failliet, leeggeroofd door Sindona. Honderden miljoenen dollars van het Vaticaan en van de mafia waren spoorloos verdwenen. Paus Paulus VI kwam niet verder dan de opmerking dat de duivel er vermoedelijk mee te maken had, maar de mafia was minder vriendelijk. In 1979 werd Sindona in New York ontvoerd en naar Sicilië gebracht. Normaalgesproken had Sindona daar en dan moeten sterven, want de mafia vergeet niet. Maar hij had de Sicilianen iets te bieden: een lijst met vijfhonderd namen. Het waren de namen van de Italianen, allemaal belangrijke ondernemers, politici en militairen, die via zijn financiële netwerk geld hadden weggesluisd. De mafia nam de lijst in ontvangst en gaf Sindona uitstel van executie, maar als witwasser werd hij aan de kant gezet. 1
Hij werd vervangen door zijn hulpje Calvi. Net als Sindona werkte Calvi voor het Vaticaan, net als Sindona gebruikte Calvi pauselijk personeel om misdaadgeld te manipuleren en de kassen van het Vaticaan te plunderen, en net als Sindona verdonkerde Calvi een pak geld van de mafia.
DE 'ANNUNCIATIE'
Zoals reeds vermeld in het vorig hoofdstuk is Maria-Boodschap de patroonheilige van de mafia. Vandaar dat ik een schilderij neem over Maria-Boodschap. Ondanks het feit dat er vele andere werken over Maria die de boodschap ontvangt bestaan, heb ik voor de 'Annunciatie' van
Roger Van der Weyden gekozen omdat het een duidelijke afbeelding is en ik dit de mooiste vond.
De 'Annunciatie' is een werk uit de 15e eeuw. Het is één van de eerste werken van Van der Weyden. Van der Weyden behoort tot de Vlaamse Primitieven. Jan Van Eyck was een meester van Van der Weyden. Van der Weyden liet zich voor dit werk inspireren door Van Eyck en ook door Campin, een andere meester van hem.
Slechts twee werken van Van der Weyden zijn gesigneerd en gedateerd, namelijk "De kruisiging" en "De kruisafneming". Al de andere werken zijn aan Van der Weyden toegeschreven door de kunstwerken onderling te vergelijken op vlak van de stijl. Hierdoor is de 'Annunciatie' ook geïdentificeerd.
Het werk is een schilderij van 86 cm op 92 cm en is geschilderd in 1435. Het is het middelste deel van een drieluik.
Het rood van het bed springt naar voor, het vraagt de aandacht. Doordat Maria voor het bed zit, krijgt zij ook een deel van die aandacht. Doordat de achtergrond vooral in rood-bruine tinten is, springen de twee figuren naar voor. Op de achtergrond zijn er verschillende roden. Het rood van het bed is vuriger dan het rood van de kussens. Het rood van het bed is complementair met het groen van de tegels en het groen dat in de achtergrond zit.
De engel in het wit contrasteert met Maria in het blauw-zwart.
De engel heeft een goudkleurige mantel aan om aan te tonen dat de engel even kostbaar en speciaal is als goud. De mantel is ook bezet met verschillende edelstenen en parels. Het blauw-zwarte kleed van Maria maakt haar sober en niet echt speciaal.
Voor de kleur van de vleugels van de engel zou men wit verwachten maar de vleugels hebben in het midden een blauwe tint en naar het uiteinde naartoe worden de vleugels ook echt blauw.
De plooien in het kleed van Maria en de mantel en het kleed van de engel zijn niet natuurlijk. De plooien zijn in werkelijkheid niet haalbaar. De krullen in de haren zijn ook niet realistisch geschilderd. De bank aan de linkerzijde is ook niet realistisch, ze is namelijk zo smal dat er niet op kan gezeten worden. Net zoals de bank is ook de stoel, in het midden achteraan, niet mogelijk, de stoel is ook te smal.
Er zijn vele details in het werk. Enkele voorbeelden: het motief in de vloer, tegeltje per tegeltje uitgewerkt; het motief op de mantel van de engel; de versieringen aan de bank.
Er zijn ook details die enkel dienen om het tafereel te 'breken'. Zoals bevoorbeeld de vaas met de bloem linksonderaan; het flesje op de schouw in de linkerbovenhoek. Als men de vaas in de linkeronderhoek van naderbij bekijkt, dan ziet men hoeveel oog Van der Weyden had voor detail. Zelfs in de heel kleine hals van de vaas zit een motiefje. In de vaas staat er lelies die de maagdelijkheid, de zuiverheid weergeven.
Het schilderij heeft geen juiste vluchtpunten, dit komt omdat er toen nog geen gebruik werd gemaakt van het lineair perspectief. De lijnen die normaal naar de vluchtpunten leiden, gaan allemaal naar verschillende punten. Daardoor klopt het perspectief niet. Zelfs het perspectief van elk voorwerp in de ruimte klopt niet. Als men het vluchtpunt bij de bank aan de linkerzijde probeert te zoeken, dan komt men op verschillende punten uit.
De lichtinval is juist waardoor men een (klein) effect terugvindt van schaduw en licht, zoals de lichtweerspiegeling op het bed. De engel laat ook duidelijk een schaduw achter op de bank.
Het schilderij wordt door de verticale rechte A door midden gedeeld. Deze lijn komt overeen met de rechte die wordt gevormd door de luster en de kan. Deze lijn scheidt ook de twee figuren; het aardse en het hemelse. De rechte B, die het schilderij horizontaal in twee deelt, loopt enkele millimeters boven de onderkant van het kastje. De illusie wordt gewekt dat de onderkant van het kastje het midden is, maar als men het nameet, klopt dit niet. Het kruispunt van de verticale A en de horizontale B komt overeen met het topje van de linker middenvinger van de engel.
De lijn C die die de linkerschouder van de engel aftekend is evenwijdig met de lijn C' die de linkerschouder van Maria aftekend. De lijn D die de rug raakt van Maria loopt evenwijdig met de lijn D' die de rug raakt van de engel.
Door deze twee aan twee evenwijdige rechten zitten de bovenlichamen van de engel en Maria in dezelfde houding.
De afstand van het blad van het kastje tot de horizontale middellijn B komt overeen met de afstand van de onderste plank van het kastje tot dezelfde middellijn. (Zie hiervoor naar lijn E en E')
Van der Weyden heeft duidelijk het kastje evenveel boven als onder het midden van het werk geplaatst. Het kastje staat eveneens evenveel links als rechts van de middenlijn A. (Zie lijn Fen F')
Het kastje staat dus volgens de compositie centraal, maar door de kleur en de omgeving valt de centrale plaats niet op.
DE OCTOPUS
De mafia is een criminele organisatie die als een octopus vanuit Sicilië haar tentakels over Europa en tot in de Verenigde Staten uitstrekt.
De groei van de mafia en haar Italiaanse zusters leverde in de jaren zeventig en tachtig alsmaar grotere winsten op. Met de opbrengsten uit de drugs- en wapenhandel hadden de mafiafamilies ontzaglijke fortuinen en stelde zich steeds meer het probleem van de witwasserij. De integratie van de Italiaanse economie in de wereldeconomie schiep voor de mafioso economie gunstige omstandig-
heden. De groei van de fiscale paradijzen en het steeds onontwarbaar worden van de financiële circuits kwamen niet alleen fraudeurs, maar ook misdaadorganisaties goed uit.
Milaan was voor de mafia belangrijk als poort naar Europa. Naarmate de grenzen in West-Europa meer open gingen, groeiden de mogelijkheden voor de mafia.
De EG was jarenlang een zeer gemakkelijke bron van inkomsten voor de mafiosi, die allerlei middeltjes bedachten om vooral landbouwsubsidies binnen te rijven.
Falcone vertelde hoe de mafia beter werd van de EG-subsidies voor het vernietigen van citrus-
vruchten. Olijven werden van boomgaard naar boomgaard gevoerd om telkens weer te worden
gesubsidieerd. In heel Italië bestaan spookfirma's die met valse facturen jaarlijks hun deel nemen van de tientallen miljarden EG-subsidie.
De mafiosi hebben natuurlijk niet op de EG-eenheidsmarkt gewacht om over de grenzen te opereren.
MONACO
Monaco is een van de geliefkoosde toevluchtsoorden voor mafiosi en minder scrupuleuze zakenlui die er geregeld topbijeenkomsten hielden. Het biedt nog steeds alle faciliteiten voor ondoorzichtige
transacties. Het wemelt er van banken, studiebureaus, postbusbedrijven en financiële consortiums.
Boze tongen beweren zelfs dat Grace Kelly door haar huwelijk met prins Rainier van Monaco mafiaconnecties naar de Azurenkust meebracht.
DUITSLAND
Reeds in 1993 had de mafia al uitgebouwde vertakkingen in Duitsland. Er was bijvoorbeeld een stevige drugsas Frankfurt-Milaan. Ook deden de 'families' meer en meer beroep op doders uit Duitsland om snel een aanslag te komen plegen en dan nog sneller te verdwijnen.
Italiaanse en Duitse speurders werkten reeds sinds de jaren tachtig nauw samen. Het Duitse parlement keurde een wet goed die het witwassen van misdaadgeld strafbaar maakt.
De val van de Berlijnse Muur opende voor de mafiosi nieuwe perspectieven. De gewezen DDR hongerde naar deviezen, de herkomst ervan was niet belangrijk. De octopus sloeg zijn armen uit en veroverde in minder dan geen tijd het centrum van Leipzig en maakte zich meester van winkels, warenhuizen, restaurants en gebouwen. In Berlijn botsten ze wel op de harde concurrentie van Russische, Tsjetsjeense misdaadorganisaties. Maar na een tijdje besloten de mafia en de misdaad-
organisaties dat ze meer te winnen hadden als ze samenwerkten.
BELGIE
België ontsnapte niet aan de aandacht van de mafiosi die zich vooral in gebieden met grote Italiaanse bevolking bijna als een vis in het water voelden. Hun aanwezigheid kwam enkele keren spectaculair in het nieuws: de moord begin 1989 op journalist Stéphane Steinier die snuffelde in de zaken van koppelbazen rond Charleroi en de affaires die de Luikse PS vanaf 1992 beroerde.1
In de streek van Charleroi bleek de mafia een stevig filiaal te hebben, geleid door een uitbater van een pizzeria, bijgestaan door een patron uit de bouw en een uit de textiel.
In het Luikse werden in mei 1992 twee beruchte mafiosi aangehouden. Dit mafianet bleek mafiageld te hebben geïnvesteerd in Luikse herbergen en restaurants. In deze affaires doken sterke Italiaanse connecties op, onder meer rond de levering van helicopters door het Italiaanse Agusta.
Begin 1993 werd in Anderlecht een netwerk opgerold van de mafia dat gespecialiseerd was in de handel van cocaïne. De drugs belandde via Amsterdam in Anderlecht en vandaar werd het in bevroren vlees naar Italië gestuurd.
Een ander netwerk dat in België actief is, wordt soms de 'handgranatenbende' genoemd omdat handelaars die de belasting aan de mafia niet willen betalen met handgranaten tegen hun zaken tot rede worden gebracht. Dit netwerk beschikt over een vleesbedrijf dat Denemarken voorziet van cocaïne in hespen.
In hoeverre de mafia de Belgische economie kon infiltreren zullen wij wel nooit met zekerheid te weten komen.
OOST-EUROPA
De economische crisis, de sociale ontwrichtingen na de val van de Berlijnse muur waren een gunstige bodem voor de georganiseerde misdaadbendes van die landen. Maar ook de Italiaanse mafia namen hun kans waar.
Rusland, potentieel het rijkste land ter wereld, was te koop. Begin 1991 werden in ons land wagon-
ladingen roebels gevonden. Ook in het noorden van Italië en andere landen zoals Zwitserland werden roebeltreinen aangetroffen. Waartoe kunnen die uitgevoerde roebels dan wel dienen? Met een bank-
rekening in roebels en goede connecties kunnen in Rusland voor een prikje winkels, gebouwen, be-
drijven enz. worden gekocht. De privatisering in Rusland worden dan ook vaak 'de solden van de eeuw genoemd'.1
Bovendien is Rusland rijk aan strategische metalen, wapens, nucleair materiaal, zaken waar elders grote vraag naar is. Er is een nieuw internationaal mafiakartel gegroeid dat zich niet met drugs bezig-
houdt maar wel met verrijkt uranium, plutonium, cesium en andere strategische stoffen.
De greep van de mafia op de smokkel in gevaarlijke wapens betekent ook dat de mafia zelf over zeer gesofistikeerd tuig beschikt in de strijd tegen zijn vijanden.
De Italiaanse mafia en de Russische mafia werken nauw samen. De samenwerking draait vooral rond drugs en wapens.
De armen van de octopus strekken zich ook over de rest van Centraal- en Oost-Europa uit. Boedapest was al van in de jaren tachtig een belangrijk centrum voor het witwassen van mafiageld.
De internationale gemeenschap reageerde pas laat op de toenemende macht van de mafia, van haar Italiaanse zusters en haar buitenlandse partners en concurrenten.
Ondanks vele maatregelen getroffen ter bestrijding van de mafia, blijven de belastingsparadijzen bestaan, waardoor het erg moeilijk blijft zwart geld en misdaadgeld op te sporen.
De elite van de georganiseerde misdaad dringt de hogere sferen van de financiële wereld binnen. Er is een steeds nauwere verstrengeling tussen de elite van de misdaad en sommige kapitalistische groepen.
BOEKBESPREKING : DE MAFIALIJST
KORTE INHOUD
Faber is een inspecteur van de CRI, de Centrale Recherche Informatiedienst. Hij wordt naar aanleiding van de moord op de Nederlandse vrachtwagenchauffeur Smulders in Italië naar Interpol Rome gestuurd als assistentie. In Italië aangekomen, gaat Faber samen met zijn collega Lafeber op onderzoek als hulp van de Italiaanse criminele politie. Die denken namelijk dat de mafia hier achter zit. Door dit vermoeden wordt de 2 heren verteld hoe de mafia ineen zit en ook het bestaan van de mafia lijst.Op deze lijst komen de vijanden van de mafia terecht, en eens je daarop staat ben je ten dode opgeschreven. Na een tijd keert Faber terug naar Nederland.
Vito Calderone woont samen met zijn ouders en broer Claudio in een klein bergdorpje. De drie mannen werken voor een boer tot op een dag dat de vader onslagen wordt. Claudio is het hier echter niet mee eens en slaat de boer neer. De man valt op een steen en is dood. Moord. Claudio vlucht maar de politie kan hem toch arresteren. Vito is woedend. Vito zegt na dit incident het dorpje vaarwel en trekt naar Palermo. Daar komt hij in contact met de mafia. Zij willen Claudio bevrijden op voorwaarde dat Vito zich aansluit bij de mannen van eer. Hij stemt toe en krijgt Don Antonio als capo. Na enige tijd mag Vito naar het vasteland om daar een handel in kostbare inhouden van trucks
op te zetten. Maar door een vergissing van een handlanger wordt de chauffeur, Smulders, vermoord.
Na dit ongeluk krijgt Vito een veel belangrijkere opdracht, hij moet een meisje van rijke afkomst
ontvoeren.
Het meisje, Marianne, komt voor enkele dagen vanuit Nederland naar Italië voor haar studies. Ze gaat eerst een week bij een professor logeren en dan trekt ze nog een week verder. En juist die professor wijst de mafia op de kans voor de ontvoering. De man was dankzij de mafia een hogerop geraakt en hij wist dat hij op een bepaalde dag iets moest terug doen, en die dag was nu gekomen.
Als de vader van Marianne verneemt wat zijn dochter is overkomen, schakelt hij Faber in. Samen reizen ze naar Bologna en daar krijgen ze de hulp van agent Scalfone, die ook een vriend is van Faber. Ze krijgen regelmatig telefoon van de ontvoerders en ze doen wat er gevraagd wordt. Het losgeld wordt verzameld. Bij de eerste poging om het geld te geven wordt een man, die het geld kwam halen, doodgeschoten. Er komt een tweede poging met meer geld. Op de dag van de overdracht doet Faber wat er gevraagd wordt en op het einde van de dag is Marianne vrij. De volgende dag worden de vader en dochter verenigd en ze keren allen terug naar Nederland.
Na de ontvoering worden enkele medeplichtigen opgepakt, maar de grote kopstukken ,zoals Calderone, blijven buiten schot. Enkele maanden later volgt het proces en Faber wordt opgeroepen als getuige. Het wordt een zenuwslopend proces en na afloop blijft Faber nog enkele dagen in Italië.
Tijdens een gesprek met Scalfaro krijgt Faber te horen dat de Nederlandse minister van Justitie, Krabbe, op de mafialijst voorkomt. Faber besluit om op onderzoek te gaan op Sicilië. Zijn aankomst gaat daar echter niet onopgemerkt voorbij en hij wordt vanaf het begin geschaduwd. Bij zijn vertrek wordt hij achtervolgd door Calderone, maar hij kan nog juist ontsnappen dankzij de hulp van zijn collega's op de luchthaven.
Na de mislukte moordpoging van Calderone op Faber wordt Vito op het matje geroepen. Hij krijgt van Don Antonio de opdracht Krabbe te vermoorden. Calderone geraakt na een lange trip per boot en auto bij de villa van Krabbe. Vito instaleert de bom in de auto en vlucht dan naar Parijs om daar op het vliegtuig te stappen. Terwijl Vito naar Parijs rijdt, ontploft de auto en de minister is dood. Faber en het onderzoeksteam vermoeden onmiddellijk dat Calderone hier achter zit en ze krijgen enkele uren later te horen dat Calderone gedood is op de luchthaven van Rome.
Faber wordt nog maar eens opgeroepen als getuige en moet dus nog eens naar Palermo.
Daar aangekomen besluit hij om met Don Antonio te gaan praten maar Claudio Calderone, de broer van de dode Vito, was hen voor. Net toen Faber aankomt, wurgt Claudio de capi di tutti capi en gaat er vandoor. De grootste, machtigste man van eer is dood. Alle schuldigen zijn gestraft, ofwel achter de tralies ofwel dood.
PESONAGES
- Marc Faber : Hij is het hoofdpersonage. Faber is de hoofdinspecteur van de Centrale Recherche Informatiedienst. Eens hij zich op een zaak zet, zal hij deze ook oplossen. Faber is een doorzetter, hij geeft niet snel op. hij wil kost wat kost de misdaad uit de wereld helpen. Hij offert zichzelf op om andere mensen te redden. Het is een vlak personage.
fragment : Maar wat dan? Hij keek op zijn horloge en zag, dat hij niet al te veel tijd meer had. Er moest nu snel een oplossing gevonden worden. Hij zag de deuren van de twee liften zich regelmatig openen en sluiten. Mensen stapten de liften in of kwamen eruit. Daar lag Misschien een kans. Als hij erin slaagde vóór Calderone in een lift te komen had hij een voorsprong. Een kleine weliswaar, maar toch. En dit hotel zou zeker een achteruitgang hebben. Voor het personeel, de leveranciers en de mensen van de keuken. Nauwelijks had hij het bedacht of hij sprintte naar een van de liften, waarvan de deuren wijd open stonden. Hij sprong er in en drukte op de zes, de knop van de hoogste verdieping. Terwijl de deuren zich tergend langzaam sloten, zag hij Calderone met grote passen naderbij komen, met schrik in de ogen, maar hij was te laat. De liftdeuren waren dicht, de lift begon te stijgen en Faber hoopte en bad, dat de andere lift met veel gasten heel lang onderweg zou zijn voordat de Italiaan die zou kunnen nemen.
STIJL
Het is een eenvoudige stijl. De lange zinnen worden afgewisseld met korte zinnen en met dialogen. De lange zinnen hebben vooral een beschrijvende functie. Doordat de auteur van het boek van plaats afwisselt, lopen twee kleine verhalen, dat van Marianne en dat van Calderone, door elkaar die samen gehouden worden door hetzelfde hoofdpersonage, Faber.
In de roman is ook duidelijk te merken dat de auteur vroeger zelf CRI-inspecteur was, hij schrijft de acties heel geloofwaardig wat de begrijpen is met zijn achtergrond.
VERBAND
In de roman worden echte plaatsen in Italië genoemd, zoals de Aeroporto Punta Raisi, en de grootste man van Eer Don Salvatore Riina wordt ook vermeld. Het hele verhaal handelt over de strijd van Faber tegen de mafia, en de mafia is het uitgangspunt van dit eindwerk.
BESLUIT
Honderdtweeëndertig jaar geleden, toen men voor de eerste keer de term mafia gebruikte, had men nooit verwacht dat het woord nu nog zou bestaan, en zeker niet dat het zo een grote organisatie zou vertegenwoordigen.
De opkomst van de mafia zou waarschijnlijk kunnen vermeden zijn, moesten de grootgrondbezitters hun opbrengsten in de landbouw en niet in dure villa's hebben gestoken. In de zestiende eeuw ging de arme bevolking van Sicilië hier niet mee akkoord en begon zich te verzetten. Dit verzet gebeurde aan de hand van geheime groeperingen die later evolueerden naar de mafia.
Na de eenmaking van Italië wou Sicilië zich niet aansluiten bij de rest van Italië, en dit kwam dan weer goed uit voor de mafia. Hun vooruitgang bleef duren.
Vóór de landing op Sicilië had Mussolini de mafia bijna in zijn greep maar door de tussenkomst van de Amerikanen zagen de mafiosi hun wereld opengaan. Niet alleen konden ze terug hun gang gaan op Sicilië en in Italië, ook de Verenigde Staten lagen binnen handbereik.
De mafia heeft in Europa de handel, weliswaar illegaal, doen opwaaien. Ze gaven 'werk' aan diegene die werk zochten. Ze zagen erop toe dat als er onrecht aan broeders werd aangericht, dit ook vereffend werd.
Europa zou er helemaal anders hebben uitgezien moest de mafia niet hebben bestaan. Hoe Europa er dan zou hebben uitgezien, zullen we nooit weten, want ook al proberen velen te ontkennen dat de mafia bestaat en actief is, toch zijn er genoeg bewijzen en verklaringen om aan te nemen dat de mafia bijna in alle takken van de handel zit, van de kleinste boer tot de grootste industrieël.
Toen er dan eindelijk magistraten opkwamen voor het gewone volk en tegen de mafia, kregen ze onmiddellijk tegenkantingen van de mafia maar ook uit de politiek. Zo werd Dalla Chiesa 100 dagen na zijn aankomst in Palermo vermoord, werd Falcone zijn auto opgeblazen en werd Borsellino gedood door een bom. Deze mensen hadden heel hun leven gewijd aan de strijd tegen de mafia, zij maakten hun onpopulair bij de Justitie, maar zij kregen, weliswaar na hun dood, wel het respect van heel de bevolking. Iets waar de mafia alleen maar kon van dromen.
Nu is de mafia een begrip en iedereen leert ermee leven. Ze wordt niet geaccepteerd nog getolereerd maar toch is ze niet verdwenen.
Of de mafia een goede toekomst tegemoet gaat, is en zal steeds de vraag blijven. Als niet-ingewijde kan men namelijk niet tot op het bot kijken hoe het ermee is gesteld. Het zal afwachten worden hoe het met de mafia verder zal gaan, maar er zullen eens en altijd voorstanders maar ook tegenstanders zijn.
Door dit werk te maken, heb ik de mafia echt leren kennen en heb ik mijn idee over de mafia, dat het enkel moorden is, moeten herzien. De mafia is namelijk meer. Het is een organisatie waarbij de leden verbonden zijn met elkaar, die samen een geschiedenis hebben. Ze zullen elkaar blijven verdedigen en daar zal wellicht nooit iets aan te veranderen zijn.
De Maffia in Italië.
De Italiaanse maffia ontstond eerst op Sicilië. Daar ontstond een netwerk van families die Cosa Nostra genoemd wordt. In de 15e of 16e eeuw ontstond in Napels de Camorra. Nog weer later kwamen daar de 'Ndrangheta in Calabrië, de Sacra Corona Unita in Puglia en de Stidde op Sicilië bij. Aan het begin van 1991 zei de minister van Binnenlandse Zaken, Vincenzo Scotti, dat er meer dan 500 criminele organisaties waren met 15.000 leden en meer dan 100.000 handlangers, een militair-industriële macht met een zakencijfer van 30 miljard Euro. Pogingen om de maffia uit te roeien mislukten. Er zou een SUPERPROCURA worden opgericht. Zij zou de maffia moeten bestrijden en kreeg daarvoor speciale volmachten. De SUPERPROCURA werd echter niet opgericht omdat de 2 belangrijkste rechters die hem zouden moeten leiden, Paolo Borsellino en Giovanni Falcone, vermoord werden in 1992. De maffia is in het begin van de jaren-60 veel nauwer gaan samenwerken. Sinds de jaren-80 werken de Cosa Nostra, de Camorra, de 'Ndrangheta en de Sacra Corona Unita in vrijwel volmaakte symbiose samen. De maffia is in Italië, maar ook in andere landen in de politiek geïnfiltreerd. Zo beheerst zij vele stemmen en heeft zij soms zelfs eigen kandidaten die aan verkiezingen meedoen. Volgens een onderzoek in het begin van de jaren-90 is de maffia qua grootte de 4e politieke partij van Italië. De maffia is al zeer lang bezig zich over de wereld te verspreiden. Italiaanse emigranten die naar de USA gingen kregen de maffia mee. Ook Europa is werkterrein van de maffia geworden.
2.1.De Maffia van Sicilië. de Cosa Nostra.
Tussen de 9e en de 15e eeuw werd Sicilië continu bezet door buitenlandse legers. Er ontstonden geheime broederschappen die zich tegen de overheersers verzetten. Deze voorlopers van de hedendaagse maffia werden door geheimhouding en loyaliteit bij elkaar gehouden. In 1920 kwam Mussolini aan de macht. Hij wilde de maffia vernietigen. Maar alleen de lagere echelons werden echt aangepakt. De maffia groeide ondergronds gewoon door. Toen de geallieerden Sicilië bevrijden, lieten ze alle tegenstanders van Mussolini vrij uit de gevangenissen. Hieronder bevonden zich vele maffiosi. Onbewust installeerden de geallieerden veel maffiosi op belangrijke politieke en zakelijke posten. De macht die de maffia aan het eind van de oorlog kreeg, leidde tot een verandering in vorm en inhoud van haar activiteiten. Tot dan toe was de maffia een ruraal netwerk van families dat criminele activiteiten ontplooide. Maar in de jaren-50 werd de landbouw op Sicilië minder belangrijk en trokken duizenden werkloze boeren naar de steden. De maffia verhuisde mee en behaalde grote winsten door te voorzien in de grote vraag naar nieuwe woningen. De maffia beheerste de aannemersbedrijven volledig. In de periode 1959-1964 kregen slechts 3 personen 2500 van de 4000 bouwcontracten in Palermo. De maffia sloot ook een verbond met de Christen-democratische partij. Zij zou de politiek steunen in de strijd tegen het communisme. Tussen 1945 en 1955 werden 43 vooraanstaande communistische en socialistische politici vermoord. Dit gebeurde met behulp van gewapende bendes zoals die van Salvatore Giuliano, die 7 jaar lang ongestoord misdaden kon plegen. In 1950,toen Giuliano een nationaal schandaal werd, spanden de maffia en de staat samen en werd hij vermoord. De Italiaanse staat tolereerde de maffia. In 1955 schreef een lid van het hooggerechtshof:"Men zegt dat de maffia de politie en het justitiële apparaat niet respecteert; dat is niet waar. De maffia heeft het justitiële apparaat en de politie zelfs altijd gerespecteerd, heeft zich geschikt in zijn vonnissen en magistraten nooit een strobreed in de weg gelegd. Bij het vervolgen van bandieten en vrijbuiters heeft ze zelfs actief met de politie samengewerkt." In 1957 bespraken Siciliaanse en Amerikaanse maffiosi in Palermo enkele geschillen. De uitkomst van dit gesprek was dat men gezamenlijk actief zou worden in de heroïnehandel die zij dan uiteindelijk zouden gaan domineren. Ook werd tijdens die bespreking de Cupola opgericht. De heroïnehandel leverde gigantische winsten op. In 1963 barste de eerste maffiaoorlog los. De inzet was de absolute macht. Na een bomaanslag,waarbij 7 agenten om het leven kwamen, werd de oorlog beëindigd. De aanstichter, Michele Cavataio, werd vermoord. Als reactie op de bomaanslag pakte de politie vele maffiosi op. In 1967 leidde dit tot het eerste maxi-proces, waarbij 114 maffiosi terecht stonden. Het proces bleek een aanfluiting te zijn. 104 maffiosi werden vrijgesproken. Vanaf 1969 begonnen de Corleonesi hun macht uit te breiden. Zij isoleerden langzaam hun voornaamste tegenstanders en speelden ze tegen elkaar uit. In 1981 barstte de tweede maffiaoorlog los. Daarin rekenden de Corleonesi af met hun tegenstanders. De oorlog kostte ruim 400 mensen het leven. De Corleonesi waren de absolute heersers van de Cosa Nostra. Riina begon nu zijn bondgenoten een voor een uit te schakelen, omdat hij hen zag als bedreiging voor zijn eigen positie. Hij besloot tot een agressief optreden tegen de staat. De maffia had zijn zaken altijd op de achtergrond gedaan. Door deze strategie leidden de Corleonesi hun eigen ondergang in. Doordat ze de traditionele regels hadden geschonden,ondermijnden ze de cultuur van interne solidariteit en omerta. Veel maffiosi gingen met justitie samenwerken, waardoor de maffia onder steeds grotere druk kwam te staan. Italiaanse rechters als Falcone en Borsellino kregen een groot inzicht in de maffia door de pentiti. Op 23 december 1986 blies de maffia een trein tussen Bari en Rome op. Er vielen 16 doden en 200 gewonden. De aanslag had als doel de aandacht af te leiden van de bekentenissen van de pentiti. Daarin slaagde de maffia niet. Op 16 februari 1986 begon een maxi-proces tegen 458 maffiosi. Op 16 december 1987 werden de vonnissen voorgelezen. 344 beklaagden werden schuldig bevonden en tot in totaal 2665 jaar cel veroordeeld. 114 beklaagden werden vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. Hierna verdween de maffia echter weer op de achtergrond. In de tweede helft van 1988 verdwenen veel veroordeelde maffiosi uit de gevangenis, als ze verlof hadden. In 1989 zaten nog slechts 60 van de veroordeelden van het maxi-proces vast in de gevangenis. Falcone en Borsellino zetten echter door. Op 23 mei 1992 werd Falcone gedood bij een bomaanslag. Op 19 juli van datzelfde jaar komt ook Borsellino om het leven bij een bomaanslag. De aanslagen maken deel uit van van een nieuwe tactiek van Riina, de leider van de Corleonesi. In februari 1992 was door de Cupola besloten tot een terreurcampagne. Zo werden begin 1993 bomaanslagen gepleegd in Rome, Firenze en Milaan. Na de dood van Falcone en Borsellino werd de maffia hard aangepakt. Er werden in 2 jaar tijd 46% meer arrestaties verricht en het aantal moorden daalde met 42%. In 1992 en 1993 ontbond de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken de gekozen besturen van meer dan 70 middelgrote en grote steden, omdat ze geïnfiltreerd waren door de maffia.Na Riina's arrestatie op 15-1-1993 besloot de maffia om de tactiek van Riina te laten vallen en om een reorganisatie door te voeren. Alle belangrijke aanhangers van Riina werden door de politie gearresteerd. De "nieuwe" maffia ging weer op de achtergrond opereren. In 1993 vond een topontmoeting plaats tussen de Siciliaanse en de Russische maffia. Er werd een verdrag gesloten over de verdeling van de drugshandel en het witwassen van zwart geld. De omzet van de maffia steeg van 30 miljard in 1991 tot 80 miljard in 1996. In heel Italië betalen 3 van de 10 bedrijven "protectiegeld" aan de maffia. Na de dood van Falcone en Borsellino werden ook de politieke contacten van de maffia aangepakt. De christen-democratische partij werd verpletterd en uiteindelijk tussen 23 en 26 juli 1993 opgeheven. De winnaar van de verkiezingen in 1994 was Forza Italia, de partij van mediamagnaat Berlusconi. Onder zijn bewind nam de strijd tegen de maffia snel af. Tevens werden de pentiti aangevallen. In 1998 is de maffia weer terug waar zij het liefst is: onopvallend achter de schermen. Na de eeuwwisseling wordt gesproken over de Cosa Nuova, de nieuwe zaak. Aan de top van de Siciliaanse maffia staat Bernardo Provenzano, een vroegere medewerker van Riina. Deze "nieuwe maffia" hecht weer waarde aan de traditionele Omerta. Ze is niet meer geïnteresseerd in bijvoorbeeld de afpersingspraktijken, maar houdt zich bezig met de nieuwe economie. Voor zijn dood in april 2000 zei Tommaso Buscetta, een van de belangrijkste pentiti, dat de strijd tegen de maffia verloren is. "De Maffia heeft gewonnen".
Enkele topfiguren uit de Cosa Nostra:
Pietro Aglieri "The Little Gentleman" Aglieri werd geboren in 1959.In 1992 zat hij in de Cupola.Hij werd gearresteerd,maar kwam weer vrij.Op 6 juni 1997 werd hij opnieuw gearresteerd.Hij zou toen de tweede man zijn van de Cosa Nostra,achter Bernardo Provenzano. Aglieri was de leider van de familie uit Santa Maria di Gesu.
Bernardo Brusca "Zu Bernardo","Bernardino" Brusca werd geboren in 1929. Hij zat in de Cupola vanaf 1980. In 1985 werd hij gearresteerd. Hij werd in 1986 tot levenslang veroordeeld. Brusca was de leider van San Giuseppe Iato. Op 8 december 2000 overleed hij op 71-jarige leeftijd aan een hartaanval in zijn cel.
Giovanni Brusca "Het Zwijn" Brusca was een zoon van Bernardo. Hij was de leider van de familie uit San Giuseppe Iato. Hij zou de opvolger zijn van Riina als leider van de Cosa Nostra. Op 36 jarige leeftijd werd hij gearresteerd. Brusca was degene die de bom liet ontploffen die rechter Falcone doodde. Hij werd tot 26 jaar cel veroordeeld. Hij werd pentito.
Salvatore Riina "U Curtu", "La Belva" Riina werd geboren in 1930. Hij was de leider van Corleone en de Capo di tutti Capi op Sicilië. Op 15 januari 1993 werd hij gearresteerd.
Bernardo Provenzano "U Viddano", "Bino" Provenzano werd geboren op 31 januari 1933. Hij werd na de arrestatie van Riina de nieuwe leider van Corleone en de nieuwe Capo di tutti Capi. Hij dook aan het eind van de jaren-60 onder en is sindsdien niet meer gezien door justitie.
Benedetto Santapaolo "Il Cacciatore" Santapaolo was een van de belangrijkste maffiabazen. Hij was lid van de Cupola. Santapaolo zou de leider zijn van de familie van Catania. Hij werd op 18 mei 1993 gearresteerd. Santapaolo werd veroordeeld tot levenslang.
Matteo Messina DeNaro "Diabolik" Denaro is geboren op 26 april 1962 in Castelvetrano. Hij is een zoon van Francesco, de leider van de familie uit Castelvetrano.Hij is een van de machtigste leiders van de Cosa Nostra. Volgens velen is hij voorbestemd om Bernardo Provenzano op te volgen als Capo di tutti Capi. Denaro is meerdere malen bij verstek tot levenslang veroordeeld.
Michele Greco "De Paus", "De Ober" Greco werd geboren in 1924. Hij was de leider van Ciaculli. Op 20 februari 1986 werd hij gearresteerd. Hij werd tot levenslang veroordeeld.
Gaetano Badalamenti "Zu Tano" Badalamenti werd geboren in 1923. In WO II deserteerde hij uit het Italiaanse leger. In maart 1946 werd hij gearresteerd. Hij kwam al snel vrij en Badalamenti vertrok naar de USA. Hij werd in 1950 weer gedeporteerd naar Italie. Hij was de leider van Cinisi en zat van 1970 tot 1977 in de Cupola. Hij was een tegenstander van de Corleonesi. Badalamenti was een van de kopstukken van de pizza connection. Hij werd op 7 april 1984 gearresteerd in Madrid. In 1987 werd hij in de USA tot 30 jaar cel veroordeeld.
Leoluca Bagarella Bagarella was de zwager en luitenant van Riina. Hij zat vermoedelijk ook in de Cupola. Na de arrestatie van Riina werd Bagarella een van de leiders van de familie. Op 24 juni 1995 werd hij gearresteerd. Hij werd meerdere malen tot levenslang veroordeeld. Op 11 april 2001 werd hij tot 30 jaar veroordeeld voor een moord.
Giuseppe Bono "Pippo" Bono was de leider van Bolognetta.Hij handelde in heroïne en was betrokken bij de pizza connection. Bono was ook een van de grootste witwassers van de wereld. Hij beheerde via stromannen een netwerk van casino's in Zuid-Frankrijk. Op 15 februari 1983 werd hij gearresteerd.
Stefano Bontate "De Valk" Bontate werd geboren in 1939. hij was arrogant en gewelddadig. Tussen 1970 en 1974 zat hij in de Cupola. In mei 1971 werd hij gearresteerd. Hij handelde in heroïne. Bontate was een tegenstander van de Corleonesi en op 23 april 1981 werd hij op 42-jarige leeftijd vermoord.
Tomasso Buscetta Buscetta werd geboren in 1928. Hij was de leider van Porta Nuova. Buscetta hield zich bezig met de handel in heroïne. Hij werd in 1983 gearresteerd en ging toen samenwerken met justitie. In april 2000 overleed hij aan kanker.
Mariano Tullio Troia Troia was de leider van San Lorenzo. Hij werd in 1933 geboren. Zijn naam werd genoemd als een van de opvolgers van Riina na diens arrestatie. Op 15 september 1998 werd hij op 65-jarige leeftijd gearresteerd. Hij werd verdacht van minimaal 40 moorden.
Vincenzo Virga Virga was de leider van Trapani. Op 25 maart 1994 werd hij gearresteerd. hij kwam al na korte tijd weer vrij. Op 21 februari 2001 werd hij opnieuw gearresteerd na 6 jaar voortvluchtig te zijn geweest. Hij onderhield politieke contacten. Virga was een belangrijke medewerker van Provenzano.
Calogero Vizzini "Don Calo"Vizzini werd geboren in 1877. Hij was de leider in Villalba en Mussomeli. Hij was ook burgermeester van Villalba. Na de oorlog was hij een van de machtigste bazen op Sicilië. Hij overleed in 1954 op 77-jarige leeftijd.
Giuseppe Genco Russo Russo was de leider in Villalba en Mussomeli. Hij was de opvolger van Vizzini. Hij werd geboren in 1893.
Benedetto Spera Spera was de leider van Belmonte Mezzagno. Hij was een belangrijke luitenant van Bernardo Provenzano. Op 30 januari 2001 werd hij gearresteerd in de omgeving van Corleone.
2.2.De Camorra
de georganiseerde misdaad in Napels.
Toen de Spaanse monarchie Napels in de 16e eeuw bestuurde,ontstond daar een criminele broederschap die "Garduna" werd genoemd. Oorspronkelijk uit Spanje, vervolgde het broederschap zijn criminele activiteiten in Napels, waarbij de Napolitanen lid werden van de Garduna. Uit dit Spaans-Italiaans criminele gezelschap kwam de Camorra voort. Rond 1800 beheerste de Camorra de gok -en geldhandel in Napels. Aan de winkeliers legden zij belastingen op. In 1859 werden 300 leden gearresteerd. Het leger moest in 1863 een einde maken aan de Camorra. Alleen een kleine kern bleef over. In het eerste decennium van de 20e eeuw wist de Camorra zich weer op te werken tot een machtige factor in de onderwereld. In 1911 werden 35 kopstukken, waaronder de grote baas, gearresteerd voor moord. De soldaten van de Camorra zijn echte ambtenaren van de misdaad. Zij krijgen een keurig maandloon uitbetaald. Ook is er een systeem van sociale zekerheid, waarbij de soldaten en hun familieleden financieel bijgestaan worden bij ziekte of gevangenisstraf. De Camorra is genesteld in alle Napolitaanse gemeentes. De bendes hebben zich meester gemaakt van de lokale administraties. Ze controleren alle openbare uitgaven. In die gemeentes worden aanbestedingen in de eerste plaats toegewezen aan maatschappijen van de Camorra. De voornaamste bronnen van inkomsten zijn:
-drugshandel.
-wapenhandel.
-afpersing.
-verduistering van fondsen.
-industriële namaak van luxe producten.
-massale productie van cd's, cassettes en video's.
-handel in huisvuil en industrieel afval.
De illegale loterijen ontvangen 10 miljard lire per week. De Camorra heeft illegale paardenrenbanen aangelegd op de hellingen van de Vesuvius. Maar de grootste bedragen worden verdiend met de grootste handelsactiviteit van de stad: de smokkel van sigaretten. De handel in sigaretten is sinds de jaren-70 een multinationale onderneming met een jaarlijkse omzet van 1 miljard Euro. De Camorra is opgebouwd uit bendes met aan het hoofd van elke bende een caporegima. De leiding van de Camorra is: de Grote Raad. In 1993 waren er zo'n 115 bendes met een geschat ledental van 7000.
Belangrijke leden van de Camorra:
Carmine Alfieri.
Alfieri was een van de hoogste leiders van de Camorra. Op 11 september 1992 werd hij door de politie gearresteerd, nadat er 11 jaar lang jacht op hem was gemaakt. Alfieri was 50 jaar oud toen hij werd gearresteerd. Volgens het IL Mondo, een Italiaans magazine, had Alfieri een omzet van 2,5 miljard Euro. Alfieri besloot samen te werken met justitie.
Raffaele Cutolo.
Bijnaam:"De Evangelist".
Cutolo was de leider van een bende die heerste in de Vesuviaanse gemeente Ottoviano. Hij trachtte de verschillende bendes van de Camorra in een bond te organiseren. Cutolo voerde een volwaardig systeem van sociale zekerheid in en verzekerde alle leden van een minimumloon. Zo ontstond de Nieuws Georganiseerde Camorra. Na een maffia-oorlog in de jaren-80 stortte de NGC in en werd Cutolo gearresteerd. Hij bleef de zaken regelen vanuit de cel waar hij een levenslange straf uitzit.
Michele Zaza.
Bijnaam:"De Gek".
Zaza is geboren in Napels in de wijk Portici in de jaren-40. Het strafblad van Zaza was op 20-jarige leeftijd al goed gevuld:
-diefstallen.
-verboden wapenbezit.
-poging tot moord.
-opzettelijke verwonding.
Zaza was een van de machtigste leiders van de Camorra. Hij speelde een grote rol in de internationale handel in drugs en sigaretten. De bende van Zaza controleerde de sigarettensmokkel in Napels. In 1982 vestigde hij zich in Parijs. Op 12 december 1982 werd Zaza gearresteerd door de politie in Rome. Hij kreeg huisarrest. Op 29 december vertrok hij echter naar Parijs, waar hij op 16 april 1984 weer werd gearresteerd.
Op 15 maart 1989 werd hij opnieuw gearresteerd in verband met een omvangrijke sigarettensmokkel. Hij had contacten met Craxi,voormalig premier en met de maffiosi Riina, Greco, Brusca en andere belangrijke maffiosi. Hij werd gerekend tot de 5 rijkste maffiosi met een fortuin van meer dan 1 miljard.
In juli 1994 overleed Zaza op 50-jarige leeftijd aan een hartaanval in Rome.
2.3.De 'Ndrangheta,
de georganiseerde misdaad in Calabrië.
De 'Ndrangheta kent nog drie andere namen:
Het eerzame broederschap,
De Fibbia en
De Calabrische maffia.
De 'Ndrangheta heeft haar machtsbasis in het zuiden van het vasteland van Italië. De 'Ndrangheta was van oorsprong een ruraal fenomeen. De leiders waren bescheiden, waardige individuen die het respect van de mensen verwierven zonder geweld en intimidatie. Aan het eind van de 19e eeuw en in het begin van de 20e eeuw veranderde deze situatie. De 'Ndrangheta zocht de steden op en ging zich bezighouden met corruptie,afpersing en intimidatie. In het begin van de jaren-70 ging ze zich ook bezighouden met de lokale drugshandel en in de 20 jaren daarna bekwaamde ze zich in de grootschalige, internationale drugshandel in Europa en Noord-Amerika. De infiltratie in de 'Ndrangheta is bijna onmogelijk aangezien de 'Ndrangheta grotendeels gebaseerd is op bloedverwantschap en familiebanden. De 'Ndrangheta werd altijd beschouwd als het kleine neefje van de Siciliaanse maffia. Dit misverstand heeft ertoe geleid dat de 'Ndrangheta zich kon versterken. Haar leden bouwden aan hun netwerk en macht in de schaduw van hun "collega's" op Sicilië. Meer dan 30 jaar lang kon zij ongestoord aan haar wereldwijde netwerk en macht werken.Tegelijk met de groei van de 'Ndrangheta, lijkt de organisatie zich te hebben aangepast. Er is een tweedeling ontstaan.Sommige groepen zijn verdeeld in een Maggiore(=senior) niveau en een Minore(=junior) niveau. Het eerste niveau houdt zich bezig met de dagelijkse criminele activiteiten en het tweede niveau met de "hogere" misdaad op financieel en politiek gebied. Door deze opsplitsing weten de pentiti die actief zijn geweest in een niveau, niks of weinig over het andere niveau. De 'Ndrangheta bestaat vermoedelijk uit zo'n 150 'Ndrines(=bendes) met zo'n 6000 leden. De opbrengsten van de 'Ndrangheta worden geschat op zo'n 6,5 miljard Euro per jaar
2.4.De Stidde.
De Stidde is een organisatie die directe actie omwille van de winst prefereren boven ideeën over eer, regels en codes, of over internationale expansie en macht,zoals de andere Italiaanse organisaties die koesteren. De Stidde was oorspronkelijk een weinig hechte criminele organisatie. Sinds de Siciliaanse maffia zware klappen heeft opgelopen,is de Stidde in opkomst. Ze heeft zich snel over Sicilië verspreid. Veel leden zijn vogelvrijverklaarden en overlopers van de Cosa Nostra. Zij zouden het terrein van de Cosa Nostra willen overnemen.
2.5.Sacra Corona Unita,
de georganiseerde misdaad in Puglia.
De Sacra Corona Unita is een "nieuwe" maffia.Pas in 1983 werd zij bekend. Zij houdt zich bezig met de traditionele misdaden. Na 10 jaar heeft de Sacra Corona Unita al pentiti. De verwachting is dan ook dat de organisatie niet lang zal bestaan en dat de leden zullen overstappen naar de andere misdaadorganisaties in Italië. Aan het begin van de jaren-90 zouden er ongeveer 30 bendes zijn met zo'n 2500 leden.
3.Georganiseerde misdaad in de Verenigde Staten.
3.1.De Italiaans-Amerikaanse Maffia.
Vanaf het midden van de 19e eeuw kwam een grote stroom immigranten uit Italië de USA binnen. Onder hen bevonden zich ook maffiosi die Italië uitvluchtten. Rond de eeuwwisseling waren er in heel Amerika lokale bendes die zich vooral bezighielden met het illegale gokken.
Op 16 januari 1920 ging in de Verenigde Staten de drooglegging in. Alle alcoholische dranken werden verboden. Door de drooglegging werden de maffiosi schatrijk, omdat zij illegale drank de USA insmokkelden of het zelf produceerden. Er begonnen grotere bendes te ontstaan, zoals in Chicago, waar Al Capone de drankhandel in handen kreeg door al zijn concurrenten te vermoorden. In 1929 waren er in New York 5 grote bendes actief:
-De bende van Joe Masseria. De grootste van de vijf.
-De bende van de Castellamaresen.
-De bende van Al Mineo.
-De bende van Tom Reina
-De bende van Joe Profaci.
In 1930 begon de Castellamarese oorlog. Een leider van de Castellamarese familie werd vermoord. Salvatore Maranzano werd de nieuwe leider. Masseria werd vermoord in 1931. De Castellamarese oorlog was voorbij. Maranzano organiseerde de Italiaanse maffia. Hij verdeelde New York over 5 families:
-Een familie voor zichzelf. (de latere Gambino-familie)
-Een familie voor Joe Bonanno.
-Een familie voor Salvatore Luciano. (de latere Genovese-familie)
-Een familie voor Joe Profaci. (de latere Colombo-familie)
-Een familie voor Gaetano Gagliano. (de latere Lucchese-familie)
De rest van de USA werd ook verdeeld. Zo bleef Chicago eigendom van Capone. Ook voerde Maranzano de familiestructuur in. Hijzelf werd de Capo di tutti Capi, de baas der bazen. Op 19 september 1931 werd Maranzano vermoord in opdracht van Salvatore Luciano. Luciano werd de nieuwe leider van de Amerikaanse maffia. Hij stelde de commissie in. Elke familie in de USA kreeg een plek in die commissie of werd vertegenwoordigt. De maffia leidde nog een 25-tal onopvallende jaren, waarin veel geld werd verdiend en zij haar positie versterkte. Op 14 november 1957 werd er in Apalachin een grote maffiavergadering gehouden. Zo'n 100 maffiosi, bazen en hun gevolg, kwamen samen. De politie kreeg echter lucht van de bijeenkomst en zette wegversperringen op. Sommige leiders wisten te ontkomen, maar de meeste werden gearresteerd. Vanaf dat moment was de maffia bekend. Ook de FBI, die altijd ontkend had dat er zoiets als de maffia bestond, ging de strijd aan met de maffia. Er werden nieuwe wetten aangenomen en mede dankzij een aantal informanten en infiltranten werd de macht van maffia minder. Veel bazen verdwenen voor levenslang in de cel. De Amerikaanse maffia is echter nog lang niet verslagen. In 2000 kwam bijvoorbeeld de commissie bijeen voor een vergadering. De maffia heeft een deel van haar activiteiten verplaatst. Zo werden er in 2000 een groot aantal mensen gearresteerd op Wall Street, waar zij zich bezighielden met allerlei misdaden voor de 5 New Yorkse maffiafamilies.
3.1.1.Gambino familie.
Albert Anastasia."Lord High Executioner","The Earthquake","The Mad Hatter".Anastasia werd geboren in 1903. Hij was bevriend met Luciano. Rond 1931 werd hij de onderbaas van de familie. In 1951 liet hij zijn baas vermoorden en nam diens plek in. Hij bleef de leider tot hij werd vermoord op 25 oktober 1957.
Anthony Anastasia. "Tough Tony" Anastasia was een broer van Albert. Hij was een belangrijke caporegime. Anastasia was voorzitter van de grootste en machtigste vakbondsafdelingen van havenarbeiders in Brooklyn. Via die vakbond controleerde hij de haven en bevond zich zo in de ideale positie om heroïne de USA binnen te smokkelen. In 1963 overleed hij. Er stonden meer dan 8000 havenarbeiders langs de route van de rouwstoet. De stoet zelf bestond uit meer dan 50 limousines en 15 auto's met bloemen.
Giuseppe Arcuri.Arcuri werd geboren in 1914. Hij was een caporegime. Na de veroordeling van Gotti werd Arcuri getipt als een van zijn opvolgers. Arcuri opereert voornamelijk in Queens en Brooklyn.
Joseph Armone "Piney" Armone werd geboren in 1923. Hij was een belangrijke caporegime van Castellano. Armone hield zich bezig met de handel in heroïne. In 1986 werd hij de onderbaas van Gotti. Hij bleef dit slechts enkele maanden omdat hij werd gearresteerd. In december 1987 werd hij tot 10 jaar cel veroordeeld. Volgens sommige bronnen zou hij in de jaren-90 consigliere zijn geworden. In maart 1992 overleed hij.
Thomas Bilotti.Bilotti was de chauffeur en lijfwacht van Castellano. Hij was een caporegime. Castellano benoemde hem als onderbaas. Op 16 december 1985 werd hij vermoord.
Robert Bisaccia "Bobby Cabert" Bisaccia was een caporegime. In 1993 werd hij tot 40 jaar cel veroordeeld. Die straf werd in augustus 1999 ingekort tot 16 jaar. Bisaccia zal echter als hij vrijkomt een levenslange gevangenisstraf uit moeten zitten in een federale gevangenis.
Constantino Paul Castellano."Big Paul".Castellano werd geboren op 26 juni 1915. In 1934 werd hij voor het eerst gearresteerd. In 1976 werd hij leider van de familie na de dood van zijn zwager Gambino. Op 16 december 1985 werd Castellano vermoord.
Pasquale Conte"Patsy"Conte was een caporegime. Hij werd in februari 1987 gearresteerd, maar niet veroordeeld. In 1993 bekende hij schuld en werd hij tot 6 tot 7 jaar cel veroordeeld. Ondertussen heeft Italië gevraagd om zijn uitlevering op verdenking van witwassen.
Nicholas Corozzo."Little Nick".Corozzo werd geboren op 17 maart 1940. Hij was een caporegime. Later werd Corozzo onderbaas van de familie. In januari 1999 werd hij tot 70 maanden cel veroordeeld.
John D'Amico."Jackie Nose".D'Amico was een caporegime. Hij opereerde voornamelijk in Brooklyn en Queens. In april 2000 begon hij aan een gevangenisstraf van 20 maanden. Op 7 september 2001 kwam hij vrij.
Aniello DellaCroce.DellaCroce was de onderbaas van Carlo Gambino. Toen Gambino overleed zat hij in de gevangenis en werd dus niet de nieuwe baas. DellaCroce bleef onderbaas van de nieuwe baas Castellano. Op 2 december 1985 overleed hij aan kanker. Twee weken later werd Castellano vermoord.
Jimmy Failla."Jimmy Brown".Failla werd in 1919 geboren. Hij was de chauffeur van Carlo Gambino. Later werd hij caporegime. Sinds 1994 zat Failla in de gevangenis. Hij overleed daar op 6 augustus 1999.
Carmine Fatico "Charlie Wagons" Fatico was een caporegime van Anastasia. Hij werd in 1972 op 62-jarige leeftijd aangeklaagd. In 1978 trad hij terug als caporegime. Zijn regime werd overgenomen door John Gotti. In 1996 overleed Fatico.
Joe N. Gallo.Gallo werd geboren in 1912. Hij was de consigliere van de familie. Op 22 december 1987 werd hij tot 10 jaar cel veroordeeld. Gallo overleed in 1992 in de gevangenis.
Carlo Gambino.Gambino werd geboren in 1900. Hij sloot zich aan bij de familie van Anastasia. Toen die werd vermoord werd Gambino leider van de familie. In 1976 overleed hij.
John Gotti."Teflon Don","The Dapper Don".Gotti werd geboren op 27 oktober 1940. Hij werd rond 1978 ingewijd en werd al snel caporegime. In 1985 liet hij zijn baas Castellano vermoorden en werd zelf de nieuwe baas. Op 23 juni 1992 werd Gotti tot levenslang veroordeeld. Op 10 juni 2002 overleed hij aan keelkanker.
John Gotti Jr.Gotti Jr. werd in 1990 caporegime. Hij volgde zijn vader op als leider van de familie, daarbij bijgestaan door een aantal machtige caporegimes. Op 21 januari 1998 werd hij gearresteerd. In 1999 bekende hij schuld en werd hij tot 77 maand cel veroordeeld.
Peter Gotti.Peter Gotti is een broer van John sr. Hij volgde zijn neef op als leider van de familie na diens veroordeling in 1999. In juni 2002 werd hij aangeklaagd.
Salvatore Gravano.Gravano was de onderbaas van Gotti Sr. Hij werd een getuige voor de FBI. In 1999 verliet hij het Witness Protection Program. Gravano werd op 24 februari 2000 gearresteerd op verdenking van xtc-handel. Hij bekende schuld en werd in september 2002 tot 20 jaar cel veroordeeld.
Danny Marino.Marino was een caporegime. Na de veroordeling van Gotti sr. werd hij getipt als nieuwe baas. In 1993 werd hij tot 7 jaar cel veroordeeld. In oktober 2000 kwam hij vrij.
Antonino Francesco Gaggi "Nino" Gaggi werd geboren in 1925. Hij ging rond zijn 18e werken voor Scalise. Hij hield zich bezig met woekerleningen. Hij werd caporegime toen Castellano de leider van de familie werd. Op 25 februari 1984 werd hij op 58-jarige leeftijd gearresteerd. Hij stierf in de gevangenis op 16 april 1988 op 62-jarige leeftijd aan een hartaanval.
Stephen Grammauta "Stevie Coogan" Grammauta was een caporegime. In 1965 werd hij gearresteerd voor heroïnesmokkel van Nederland naar de USA. In 2000 zou hij volgens de FBI de waarnemend onderbaas van de familie zijn.
Vincent Alo"Jimmy Blue Eyes"Alo werd geboren op 26 mei 1904. Alo was goed bevriend met Luciano en Lansky. Alo was een caporegime in de Genovese-familie. Op 9 maart 2001 overleed hij in Miami.
Liborio Bellomo"Barney"Bellomo werd geboren op 8 januari 1957. Hij was de plaatsvervangend leider van Gigante volgens sommige bronnen. In 1997 bekende hij schuld in een moordzaak en werd hij tot 10 jaar cel veroordeeld.
Vincent Cafaro"The Fish"Cafaro werd in 1974 ingewijd in de familie. In 1956 was hij gearresteerd voor drugshandel. Cafaro ging samenwerken met justitie.
Francesco Castiglia (Frank Costello)Costello werd geboren op 26 januari 1891. Hij was goed bevriend met Luciano en werd diens onderbaas. Na de deportatie van Luciano raakte Costello in conflict met Genovese. Nadat hij neergeschoten werd in 1957 trok hij zich terug. Op 18 februari 1973 overleed hij in New York.
Gerardo Catena "Jerry" Catena werd geboren in 1915. Hij zou van 1957 tot 1972 de onderbaas van de familie zijn geweest. In 1972 deed hij vrijwillig een stap terug. Rond 1988 werd hij genoemd als een soldaat binnen de familie. Hij zou zich aan het begin van de jaren-90 hebben teruggetrokken in Florida.
Dominick Cirillo"Quiet Dom"Cirillo werd in de jaren-50 veroordeeld voor drugshandel. Na de veroordeling van Gigante op 25-7-97 werd hij de nieuwe leider van de familie.
Angelo DeCarlo "Gyp" DeCarlo werd geboren in 1902. Hij was een belangrijke caporegime. Hij hield zich vooral bezig met woekerleningen en het illegale gokken. In 1970 werd hij tot 12 jaar cel veroordeeld. Na minder dan 19 maanden verleende president Nixon hem gratie en kwam hij vrij. Op 20 oktober 1973 overleed hij aan kanker.
Thomas Eboli"Tommy Ryan"Eboli werd geboren in 1911. Hij was goed bevriend met Luciano. Na de dood van Genovese in 1969 werd Eboli de leider van de familie. Hij kreeg een conflict met Carlo Gambino en op 16 juli 1972 werd hij vermoord.
Tino FiumaraFiumara is een caporegime in de familie. In 1979 werd hij tot 20 jaar cel veroordeeld voor afpersing. In 1980 kwamen daar nog eens 25 jaar bij. In 1994 kwam Fiumara op borgtocht vrij. In april 1999 werd hij opnieuw gearresteerd.
Rosario Gangi"Rossi"Gangi werd rond 1985-86 caporegime. Hij opereerde op Wall Street. Op 21 januari 1999 bekende hij schuld en in september 1999 werd hij tot 8 jaar cel veroordeeld.
Vito GenoveseGenovese werd in 1897 geboren. Hij werd de leider van de familie na de deportatie van Luciano. In 1959 werd hij tot 15 jaar cel veroordeeld. In 1969 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval.
Vincent Gigante"Chin"Gigante was de leider van de familie vanaf 1987. Hij deed net alsof hij psychiatrisch patiënt was om vervolging te ontduiken. Op 25 juli 1997 werd hij tot 12 jaar cel veroordeeld. Gigante was degene die Costello neerschoot in 1957.
James Ida"The Little Guy"Ida werd geboren op 17 november 1938. Hij was de consigliere van 1990 tot 1997. In 1997 werd hij aangeklaagd voor moord. Als hij schuld zou bekennen zou Ida veroordeeld worden tot 15 jaar cel. Hij weigerde echter en werd tot levenslang veroordeeld.
Salvatore Luciana (Charles Luciano)"Lucky Luciano"Luciano werd geboren op 24 november 1897. Hij werd de leider van de familie nadat hij zijn voorganger Masseria had laten vermoorden. Hij werd in 1946 gedeporteerd uit de USA. Op 26 januari 1962 stierf Luciano aan een hartaanval.
Venero Mangano"Benny Eggs"Mangano was de onderbaas van de familie vanaf 1987. In 1991 werd hij tot 15 jaar cel veroordeeld. Volgens de FBI is Mangano in 2000 nog steeds de onderbaas van de familie.
Giuseppe Masseria"The Boss"Masseria was de leider van de familie. Hij was een van de "oude" maffialeiders. Op 15 april 1931 werd hij vermoord door de jonge generatie van Luciano, Lansky en Genovese.
Quarico Moretti (Willie Moretti)"Willie Moore"Moretti was de onderbaas van de familie. Hij hield zich bezig met het illegale gokken. Op 24 oktober 1951 werd hij vermoord omdat hij leed aan syfilis en niet meer wist wat hij zei.
Anthony Salerno"Fat Tony"Salerno was de leider van de familie van 1981 tot 1987. Hij was daarvoor de consigliere van de familie in die periode. Op 25 maart 1985 werd hij gearresteerd en in 1988 tot levenslang veroordeeld. Op 29 juli 1992 overleed hij op 80-jarige leeftijd.
Francesco Alphonse Tieri"Funzi"Tieri was een caporegime. In 1972 werd hij de leider van de familie. In 1980 werd hij tot 10 jaar cel veroordeeld. Tieri overleed op 31 maart 1981.
3.1.2.De Bonanno familie.
Baldassare Amato "Baldo" Amato was een Siciliaan die in de USA handelde in drugs. Hij was verbonden aan de Bonanno-familie. In april 1984 gaf hij zichzelf aan voor zijn rol bij de Pizza Connection. In juni 1999 werd hij op 47-jarige leeftijd gearresteerd. Hij bekende schuld in 2000 en werd tot een lichte straf veroordeeld. Amato werkte voor Bonventre en Catalano.
Vincent Asaro Asaro is een caporegime. In december 1998 werd hij tot 8 tot 12 jaar celstraf veroordeeld. Hij hield zich voornamelijk bezig met de handel in gestolen auto's.
Louis Attanasio."Louie Haha".Attanasio is vanaf 1984 caporegime. Hij geldt als een van de mensen die de Bonanno-familie weer iets van hun macht hebben teruggegeven. In 1996 bekende hij schuld in een afpersingszaak. Hij werd tot 45 maanden cel veroordeel.
Joseph Bonanno."Joe Bananas".Bonanno werd geboren op 8 januari 1905. Hij werd in 1931 de leider van de familie. Aan het begin van de jaren-60 wilde Bonanno meer macht, maar zijn plannen liepen op niets uit. Hij werd door de Commissie afgezet als leder. In 1985 werd hij gearresteerd. Op 11 mei 2002 overleed hij aan een hartaanval.
Cesare Bonventre.Bonventre maakte deel uit van een groep Siciliaanse maffiosi die door Galante naar de USA waren gehaald. Hij was betrokken bij de Pizza Connection. Hij was een caporegime. In april 1984 werd zijn lijk gevonden.
Salvatore Catalano.Catalano werd geboren in 1941. Hij opereerde in Queens. Hij werd in 1975 gearresteerd en zat 3 jaar in de cel. Hij was de leider van een groep Siciliaanse maffiosi die door Galante naar de USA waren gehaald. Catalano was betrokken bij de Pizza Connection. Hij werd daarvoor op 9 april 1984 gearresteerd en tot 45 jaar veroordeeld. Hij was caporegime.
Frank Coppa.Coppa is een caporegime. Hij behartigde de belangen van de familie op Wall Street van 1993 tot 1996. Vanaf 1990 is hij caporegime. In 1998 werd hij tot 6 jaar cel veroordeeld.
Carmine Galante."Lillo de Sigaar".Galante werd geboren op 21 februari 1910. In 1955 werd hij de onderbaas van de familie. In 1976 werd hij de leider. Op 12 juli 1979 werd hij vermoord.
Giuseppe Ganci."Bufalone".Ganci kwam in 1066 naar de USA. Hij was betrokken bij de Pizza Connection. Op 9 april 1984 werd hij gearresteerd. Hij werd tot 45 jaar cel veroordeeld. Ganci overleed in februari 1986 aan longkanker.
Salvatore Maranzano."Little Ceasar".Maranzano was een maffialeider uit Sicilië. Hij kwam naar de USA en werd leider van een familie. Op 10 september 1931 werd hij vermoord.
Joseph C. Massino "The Ear","Big Joey"Massino werd de onderbaas van de familie in 1981. Vanaf 1986 was hij de waarnemend leider. In 1991 werd hij veroordeeld. Massino kwam in 1996 weer vrij en werd de leider van de familie. Sinds hij leider van de familie is, is de familie weer sterker geworden en is het een hechte eenheid. Sinds de dood van Gotti zou Massino de machtigste maffialeider in de USA zijn. In 2002 zou hij de leden van de commissie bij elkaar hebben geroepen om orde op zaken te stellen in de maffia.
Philip Rastelli."Rusty".Rastelli was de leider van de familie. In 1986 werd hij veroordeeld tot 12 jaar cel voor afpersing. Op 24 juni 1991 overleed hij op 73-jarige leeftijd.
Anthony Spero.Spero werd geboren op 18 februari 1929. Hij was de consigliere van de familie vanaf 1984. Aan het eind van mei 1999 werd hij gearresteerd. Hij kwam al snel weer vrij. Op 5 april 2001 werd hij schuldig bevonden aan 3 moorden. Op 15 april 2002 werd hij veroordeeld tot levenslang en een boete van 250.000 dollar.
3.1.3.De Colombo familie.
Joel Cacace."Joe Waverly".Cacace is sinds 1996 de onderbaas. In 1998 zou hij consigliere geworden zijn. Volgens sommige bronnen is hij sinds mei 1999 opnieuw onderbaas. Diezelfde bronnen tippen Cacace als nieuwe leider van de familie.
Joseph Colombo.Colombo werd geboren in 1914. In 1963 werd hij de leider van de familie. Op 28 juni 1971 werd hij neergeschoten. Hij raakte in coma en stierf zonder bij te komen op 22 mei 1978.
Joseph Gallo "Crazy Joe" Gallo werkte voor de familie. Hij hield zich samen met zijn broers ondermeer bezig met afpersing. Hij zou een van de moordenaars geweest zijn van Albert Anastasia. Gallo wilde late de leider van de familie worden. Dit stuitte op veel verzet en Gallo begon een oorlog. Hij werd op 7 april 1972 vermoord in opdracht van Persico en Langella.
Gennaro Langella."Gerry Lang".Langella werd rond 1957 ingewijd. Aan het begin van de jaren-80 was hij waarnemend leider van de familie. Hij was de onderbaas. In 1984 werd hij tot 45 jaar cel veroordeeld. Daar kwamen in 1986 nog 100 jaar bij. Hij trad in 1992 terug als onderbaas.
Carmine Persico."The Snake".Persico was de leider van de familie vanaf het begin van de jaren-70. In 1982 werd hij tot levenslang veroordeeld.
Alfonse Persico."Little Allie Boy".Persico is de zoon van Carmine. In 1991 moest hij de familie gaan leiden. De toenmalige leider weigerde echter te vertrekken en een interne oorlog was het gevolg. In 1999 werd hij alsnog leider. Hij werd in datzelfde jaar tot 18 maanden cel veroordeeld.
Giuseppe Profaci."Old Joe".Profaci was de eerste leider van de familie. Hij werd gearresteerd in Apalachin. In 1962 overleed Profaci.
3.1.4.De Lucchese familie.
Anthony Accetturo."Tumac"Accetturo was een caporegime. Hij opereerde voornamelijk in New Jersey. In 1994 werd hij tot 15 jaar cel veroordeeld. Hij ging samenwerken met justitie.
Vittorio Amuso."The Terminator".Amuso was de leider van de familie. In 1991 werd hij gearresteerd. Hij werd op 15 juni 1992 veroordeeld voor ondermeer 9 moorden. Hij kreeg levenslang.
Salvatore Avellino. Avellino werd in de jaren-70 caporegime. Hij was de chauffeur van Corallo. In 1993 werd hij veroordeeld. Hij komt waarschijnlijk rond 2002 vrij. Op 7 februari 2001 werd hij tot 5 jaar cel veroordeeld.
Anthony Baratta "Bowat" Baratta was een caporegime. In 1989 werd hij tot 15 jaar cel veroordeeld. Hij zou in 2012 vrij kunnen komen op 72-jarige leeftijd.
Anthony Casso."Gaspipe".Casso werd op 19 januari 1993 gearresteerd. Hij was toen de onderbaas van de familie. Casso ging samenwerken met justitie. In juli 1998 besloot de rechter dat hij alsnog vervolgd zal worden. Hij is ook uit het getuigen beschermings programma gezet.
Anthony Corallo."Tony Ducks"Corallo is geboren in 1913. Hij werd rond 1943 caporegime. Na de dood van Lucchese werd hij de leider van de familie. Hij werd in 1987 tot 100 jaar cel veroordeeld. Corallo overleed op 23 augustus 2000 op 87-jarige leeftijd.
Steven Crea Crea was een belangrijke caporegime. Hij werd halverwege de jaren-90 op 47-jarige leeftijd de onderbaas van de familie. Hij werd op 4 november 1999 gearresteerd.
Alfonse D'Arco."Little Al".D'Arco was de leider van de familie. In september 1991 ging hij samenwerken met justitie.
Louis Daidone."Cross Bay Louie".Daidone werd in 1980 ingewijd in de familie. Hij werd in 1998 veroordeeld tot 5 jaar cel. In 2000 kwam Daidone weer vrij. Hij zou de consigliere van de familie zijn. Rond 2002 wordt hij genoemd als waarnemend leider van de familie.
Joseph DeFede."Little Joe".DeFede was de onderbaas van de familie. In september 1995 was hij 61 jaar oud. Hij zou de waarnemend leider van de familie zijn. Aan het eind van de jaren-90 werd DeFede veroordeeld tot 5 jaar cel. In februari 2002 bekende hij schuld en zou hij zijn opgenomen in het getuigen beschermings programma.
Christopher Funari "Christy Tick" Funari was de consigliere van Corallo. In 1986 werd hij tot 100 jaar cel veroordeeld op 62-jarige leeftijd. In juli 2000 won hij een rechtszaak op 76-jarige leeftijd. Hij maakte na die uitspraak kans op voorwaardelijke vrijlating. In 2001 werd die uitspraak in hoger beroep herroepen.
Gaetano Lucchese."Three Fingers Brown".Lucchese werd in 1900 geboren. Hij werd de leider van de familie rond 1953. In 1967 overleed hij.
3.1.5.The Outfit.
Antonio Leonardo Accardo."Joe Batters","The Big Tuna".Accardo werd geboren op 28 april 1906. Hij werd de chauffeur van Capone. Rond 1946 werd hij de leider van de familie. In 1957 trad hij terug en werd adviseur van de familie. Hij overleed op 27 mei 1992. Hij was een van de machtigste maffiosi van de USA vanaf de jaren-40.
Joseph Aiuppa."Doves".Aiuppa werd geboren op 1 december 1907. Hij was een van de belangrijkste leden van de familie. Hij vormde samen met Accardo het leiderschap. In januari 1986 werd hij tot levenslang veroordeeld. Op 22 februari 1997 overleed hij.
Felix Alderisio."Milwaukee Phil".Alderisio werd de leider rond 1967 de leider van de familie. Hij werd op 28 juli 1969 veroordeeld. Op 25 september 1971 overleed hij in de gevangenis aan een hartaanval.
Gus Alex.Alex werd geboren op 1 april 1916. Hij kwam al gauw bij de maffia, maar kon niet ingewijd worden omdat hij Griek was. Hij was een belangrijk politiek omkoper. Aan het begin van de jaren-90 werd hij veroordeeld tot 16 jaar cel. In 1998 overleed Alex.
Joseph Andriacci."The Builder".Andriacci werd geboren op 20 oktober 1932. Hij was een belangrijk caporegime. Van 1993 tot 1997 was hij de onderbaas. Andriacci wordt getipt als leider van de familie.
Donald Angelini."The Wizzard of Odds".Angelini werd geboren op 30 september 1926. Hij was een gokexpert en opereerde in Las Vegas. In oktober 2000 werd hij geweerd uit de casino's in de staat Illinois. Op 6 december 2000 overleed hij.
Sam Battaglia."Teets".Battaglia werd de opvolger van Giancana als leider van de familie. In 1967 werd hij veroordeeld. Op 29 augustus 1973 werd hij vrijgelaten wegens slechte gezondheid. Op 7 september 1973 overleed hij aan een ziekte.
Alphonse Caponi.Bijnamen:"Al Capone", "Scarface".Capone werd in 1899 in New York geboren. Hij was in New York een kleine misdadiger. In 1919 werd hij door Colosimo naar Chicago gehaald. Hij had problemen gekregen in New York. In Chicago werd Capone een lijfwacht en chauffeur van Big Jim Colosimo. Op 11 mei 1920 werd Colosimo vermoord en ging Capone voor de nieuwe leider Torrio werken. Hij hield zich ondermeer bezig met de dranksmokkel. In 1925 werd Torrio gearresteerd. Capone nam de zaken voor hem waar. Toen Torrio vrij kwam werd er een aanslag op hem gepleegd. Torrio besloot zich daarop terug te trekken uit de maffia. Capone was nu de leider van de maffia in Chicago. Hij had echter niet de controle over heel Chicago. Door al de concurrerende bendes uit te moorden, ondermeer op Valentijnsdag 1929, werd hij uiteindelijk toch de leider over heel Chicago. Zijn organisatie telde meer dan 1000 mensen. Hij zou 6 miljoen Euro per week hebben verdiend. Op 24 november 1931 werd Capone veroordeeld tot 11 jaar cel voor belastingfraude. In 1934 kwam Capone terecht in de beruchte gevangenis Alcatraz. In 1939 kwam Capone weer vrij. Hij leed toen aan syfilis en was niet meer in staat om terug te keren naar de maffia. Zijn familie verzorgde hem in Florida. Soms kwamen er oude maffiavrieden op bezoek, maar de rol van Capone was uitgespeeld. Op 25 januari 1947 overleed hij.
Sam Carlisi."Wings".Carlisi werd geboren op 15 december 1914. Hij werd de leider van de familie na Accardo. Op 16 december 1993 werd hij veroordeeld tot 10 jaar cel. Op 1 januari 1997 overleed hij in de gevangenis.
John Phillip Cerone."Jackey the Lackey".Cerone werd geboren op 7 juli 1914. Hij was van 1967 tot 1986 de onderbaas van de familie. In januari 1986 werd hij veroordeeld tot ruim 28 jaar cel. Op 16 juli 1996 kwam hij vrij. Zes dagen later overleed hij.
Felice DeLucia."Paul Ricca", "The Waiter".Ricca werd geboren in 1897. Ricca was de consigliere van de familie van 1931 tot 1943. In 1943 werd hij leider van de familie. Hij werd al snel veroordeeld. In 1947 kwam hij vrij. Hij werd de consigliere van Accardo. Op 11 oktober 1972 overleed hij aan een hartaanval.
John DiFronzo."No Nose".DiFronzo werd geboren op 13 december 1928. Hij was een belangrijke caporegime. Sinds 1992 is hij de leider van de familie. In 1993 werd hij veroordeeld. Hij was een jaar later alweer vrij. Van 1990 tot 1992 was hij de onderbaas.
Joseph Ferriola."Joe Negall".Ferriola werd geboren op 16 maart 1927. Hij werd de leider van de familie in 1986. In 1988 trad hij af. Hij leed aan kanker en overleed op 11 maart 1989.
Salvatore Giancana."Sam", "Mooney".Giancana werd geboren op 24 mei 1908. Hij werd de leider van de familie na Accardo. In 1966 moest hij de USA ontvluchten. Op 19 juni 1975 werd hij vermoord.
Jake Guzik."Greasy Thumb".Guzik werd geboren in 1887. Hij was een belangrijk politiek omkoper. Op 30 april 1930 werd hij veroordeeld. Hij overleed op 21 februari 1956.
Murray Llewellyn Humphreys."The Camel".Humphreys was een belangrijk lid van de familie. Hij was een politiek omkoper. Humphreys werd nooit ingewijd omdat hij geen Italiaan was. In 1965 overleed hij aan een hartaanval.
Angelo LaPietra."The Hook".LaPietra was een belangrijke caporegime. Hij werd geboren op 30 oktober 1920. Op 20 januari 1986 werd hij veroordeeld. Na zijn vrijlating in 1997 werd hij de onderbaas. In maart 1999 overleed LaPietra.
Joseph Lombardo."The Clown".Lombardo werd geboren op 1 januari 1929. Hij is sinds 1992 de consigliere van de familie. Hij werd in de jaren-80 veroordeeld. In 1993 kwam hij vrij. Lombardo wordt genoemd als de leider van de familie. Hij had een voorwaardelijke straf tot het eind van 2001.
Ernest Rocco Infelice.Infelice werd de onderbaas van de familie in 1986. In december 1991 werd hij veroordeeld tot 63 jaar cel.
John Torrio "Terrible John" Torrio werd geboren in 1882. Hij kwam in 1915 naar Chicago om te gaan werken voor zijn oom Colosimo. Toen die op 11 mei 1920 werd vermoord, nam Torrio zijn zaken over. Hij hield zich voornamelijk bezig met dranksmokkel en gokken. Op 24 januari 1925 werd hij neergeschoten. Hij besloot zich daarop terug te trekken naar Italië. Zijn opvolger was Capone. In 1928 keerde Torrio terug naar de USA. Hij steunde jonge maffiosi als Luciano, Costello en Adonis. Op 16 april 1957 overleed hij.
Fiore Buccieri "Fifi" Buccieri werd in 1904 geboren. Hij was een caporegime van Accardo. Van 1966 tot 1967 was een korte periode de onderbaas van Battaglia. Toen die werd veroordeeld, trad Buccieri af als onderbaas van de familie. In 1973 overleed hij.
Marshall Caifano Caifano werd geboren op 19 juli 1911. Hij was vanaf het begin van de jaren-50 tot 1971 de vertegenwoordiger van de familie in Las Vegas. In maart 1980 werd hij tot een gevangenisstraf van 20 jaar cel veroordeeld. Hij kwam rond 1991 voorwaardelijk vrij. Rond 2000 zou hij op 87-jarige leeftijd nog steeds actief zijn voor de familie.
Anthony Capezio "Tough Tony" Capezio was een topman in de bende van Capone. Hij was ook een van de leidende figuren in The Outfit. Hij stierf toen hij tijdens het golfen werd geraakt door de bliksem.
Anthony Centracchio Centracchio was sinds het begin van de jaren-60 actief in de familie. Op 10 februari 1962 werd hij tot 18 maanden cel veroordeeld voor diefstal. In 1990 zou hij caporegime zijn geworden. Centracchio werd in mei 1999 aangeklaagd. Hij was toen rond de 71 jaar oud. Op 9 augustus 2001 overleed hij aan kanker.
Dominic Cortina "Large" Cortina werd geboren op 28 januari 1925. Hij was een caporegime van Joseph Ferriola. In 1986 werd hij caporegime. Cortina werd in maart 1990 veroordeeld tot 21 maanden cel. Hij kwam in 1995 vrij uit de gevangenis. Hij bleef actief tot zijn dood in november 1999. Hij stierf aan kanker.
Marco D'Amico D'Amico werd geboren op 1 januari 1936. Hij was een belangrijke caporegime van de familie. In 1994 bekende hij schuld en werd hij tot 12 jaar en 3 maand cel veroordeeld voor ondermeer gokken.
3.1.6.Overige maffiosi in de USA
Gennaro J. Angiulo Angiulo werd geboren in 1919. Hij was van 1954 tot 1986 de onderbaas van de familie uit Boston. De FBI zag kans een zender in zijn hoofdkwartier te plaatsen rond 1981. Na de dood van Patriarca wilde Angiulo de nieuwe leider worden. Hij werd echter niet gesteund door de rest van de familie. Hij werd gedegradeerd tot soldaat. Op 20 februari 1986 werd Angiulo veroordeeld tot 45 jaar cel.
Frank P. Balistrieri Balistrieri werd geboren in 1918. Hij werd rond 1963 leider van de familie in Milwaukee. Hij werd nooit een echt machtige leider, omdat de The Outfit uit Chicago controle uitoefende over de familie. In december 1985 bekende Balistrieri schuld in een rechtszaak en werd hij tot 10 jaar veroordeeld. Aan het begin van 1993 overleed hij.
Joseph M. Barbara sr. Barbara werd geboren in 1905. In 1921 kwam hij naar de USA. In de jaren-30 werd hij gearresteerd. Barbara werd leider van de familie uit Northeast Pennsylvania toen hij de leider, John Sciandra, liet vermoorden in 1940. In 1957 werd in het huis van Barbara in Apalachin een vergadering gehouden. De politie kwam erachter en deed een beroemde inval. In 1956 had Barbara een hartaanval gehad en veel maffiabazen voerden dat aan als de reden van de bijeenkomst. Op 17 juni 1959 overleed Barbara aan de gevolgen van een nieuwe hartaanval.
Dominic Brooklier Brooklier werd geboren in 1914. Zijn strafblad gaat terug tot het begin van de jaren-30, toen hij werd veroordeeld voor gewapende overvallen. Hij sloot zich aan bij de maffiafamilie uit Los Angeles.In 1974 werd hij leider van die familie. Hij werd veroordeeld tot een gevangenisstraf en benoemde Jimmy Fratianno als zijn vervanger. Fratianno was echter al jaren FBI-informant. Toen Brooklier vrijkwam zette hij een prijs op het hoofd van Fratianno, die daarna opgenomen werd in het Witness Protection Programm. Brooklier werd veroordeeld en veroordeeld tot 5 jaar na een getuigenis van Fratianno. Brooklier overleed in juli 1984 in de gevangenis in Tucson.
Angelo Bruno "The Gentle Don". Bruno werd geboren in 1911 op Sicilië. Rond 1959 werd hij leider van de familie van Philadelphia. De familie van Philadelphia had controle over Atlantic City en andere families wilden ook een deel van inkomsten. Bruno zou hierop niet zijn ingegaan en op 21 maart 1980 werd hij vermoord.
Phil Buccola Buccola kwam in 1920 van Sicilië naar de USA. Hij sloot zich aan bij de familie in Boston. In 1924 zou hij de leider zijn geworden van die familie. Buccola trad in 1954 af als leider en keerde terug naar Sicilië. Hij overleed in 1987 op 101-jarige leeftijd.
William Dominick Cammisano "Willie the Rat" Cammisano werd de leider van de familie van Kansas-city na de arrestatie en veroordeling van Carl Civella. Hij overleed op 26 januari 1995.
Giuseppe Nicoli Civella "Nick" Civella werd geboren in 1912. Hij werd in 1953 leider van de familie in Kansas-city. Tijdens de conferentie in Apalachin ontsnapte hij aan een arrestatie. Op 18 juli 1980 werd hij tot 4 jaar veroordeeld. Hij kwam in begin maart 1983 vrij ivm een slechte gezondheid. Hij overleed op 12 maart 1983.
Carl Civella "Cork" Civella was de broer van Giuseppe. Hij werd de plaatsvervangend leider toen zijn broer in de cel zat. Na de dood van zijn broer werd hij officieel de nieuwe leider van de familie. Hij werd minder dan 2 maanden na de dood van zijn broer gearresteerd en op 20 januari 1986 veroordeeld tot 75 jaar cel. Hij overleed in 1996 op 84-jarige leeftijd.
Anthony Civella "Tont Ripes" Anthony Civella is een zoon van Carl. Hij werd de leider van de familie na de dood van Cammisano in 1995.
Simone Rizzo DeCavalcante "Sam the Plumber" DeCavalcante werd in 1961 de leider van de familie uit New Jersey. Hij werd in 1970 gearresteerd en veroordeeld. In 1976 kwam hij weer vrij. Hij vestigde zich toen in Florida en was officieel "met pensioen". In werkelijkheid had hij nog steeds de controle over de familie. Op 7 februari 1997 overleed hij op 84-jarige leeftijd aan een hartkwaal. Hij werd 84 jaar.
Gurmeet Singh Dhinsa Dhinsa kwam in 1982 vanuit India naar de USA. Hij bouwde een imperium op van ongeveer 50 benzinestations in New York. Hij hield zich ook bezig met afpersing en oplichting op grote schaal. Dhinsa was betrokken bij een aantal liquidaties. Op 7 juli 1997 werd hij gearresteerd en op 15 oktober 1999 werd hij op 37-jarige leeftijd tot levenslang veroordeeld.
Joseph Doto "Joe Adonis" Doto werd geboren op 22 november 1902. Hij was goed bevriend met Luciano, Costello en Lansky. Tijdens de drooglegging hield hij zich bezig met de handel in alcohol. Na de drooglegging ging hij zich bezighouden met het gokken.In 1951 werd hij tot 2 jaar cel veroordeeld.In 1956 werd Doto gedeporteerd naar Italië. Hij vestigde zich in Milaan. Op 26 november 1971 overleed Doto.
Jack Dragna Dragna werd geboren op Sicilie. Zijn geboortenaam is Antonio Rizzotti. Hij was de leider van de familie uit Los Angeles. Hij werd in 1931 leider en bleef dat tot hij op 23 februari 1956 dood werd aangetroffen. Hij was een lid van de commissie. Dragna werd in 1930 gearresteerd en veroordeeld tot een korte straf. Hij werd 66 jaar. Zijn broer Tom en zoon Louis Tom speelden ook belangrijke rollen in de familie.
Aladena Fratiano "Jimmy the Weasel" Fratiano werd geboren in 1913. Hij was van de jaren-50 tot in de jaren-70 consigliere van de familie uit Los Angeles. Hij werd gearresteerd en vreesde voor zijn leven. Hij besloot toen te getuigen voor de FBI. In 1993 overleed hij.
Anthony G. Giordano Giordano werd geboren op 2 juni 1914. Hij werd in 1963 leider van de familie uit St. Louis. In 1975 werd hij tot 4 jaar cel veroordeeld. Hij bleef leider tot 1980. Op 29 augustus 1980 overleed hij op 67-jarige leeftijd aan maagkanker.
Carlos Marcello Marcello werd geboren op 6 februari 1910 in Tunis. Zijn geboortenaam was Calorso Minicari. Op zijn 20e werd Marcello voor het eerst gearresteerd. Hij had een bank overvallen, maar werd niet veroordeeld. In 1947 werd hij de leider van de maffiafamilie in New Orleans. Door de jaren heen werd meerdere malen geprobeerd hem te deporteren naar Italië, maar alle pogingen mislukten. Een maal werd hij naar Guatemala gedeporteerd, maar via El Salvador en Honduras kwam hij weer terug naar de USA. Marcello was een van de machtigste leiders in de USA. Zijn naam wordt vaak genoemd in verband met de moord op president Kennedy. Op 2 maart 1993 overleed Marcello.
Raymond Loreda Salvatore Patriarca Patriarca werd op 18 maart 1908 geboren . Hij ging zich op jonge leeftijd bezighouden met gewapende overvallen en werkte voor dranksmokkelaars. In 1938 werd hij veroordeeld tot 5 jaar voor een gewapende overval. Hij zat slechts enkele maanden vast. Rond 1954 werd hij leider van de maffiafamilie uit Boston (New England). Hij bleef leider van de familie tot zijn dood in 1985.
Nicodemo Scarfo "Little Nicky" Scarfo werd rond 1981 leider van de maffiafamilie uit Philadelphia. Hij stond bekend als extreem gewelddadig. In de jaren-80 werd hij eens tot een celstraf van 17 maand veroordeeld. Scarfo besefte dat hij aan de top van de macht stond en deed een vreemd verzoek vlak voor hij werd vrijgelaten. Hij wilde de laatste weken in eenzame opsluiting doorbrengen. Hij had namelijk een conflict met een andere gevangene en wilde niet dat de ruzie zou escaleren, zodat zijn vrijlating in gevaar zou komen. Scarfo was zo gewelddadig en paranoïde dat hij iemand om niets liet vermoorden. Zou wilde hij zijn eigen vrouw eens laten vermoorden omdat ze teveel van zijn geld zou uitgeven tijdens het gokken. De leden van zijn familie konden altijd de volgende zijn die werd vermoord en als gevolg daarvan liepen er veel over naar de FBI. Onder meer zijn onderbaas Phil Leonetti. In 1989 werd Scarfo tot levenslang veroordeeld.
Santo Trafficante jr. Trafficante werd geboren in 1914. Zijn vader Santo sr. was leider van de maffiafamilie in Tampa. Na diens dood in 1954 werd Santo jr. de nieuwe leider. Trafficante opereerde van 1946 tot 1959 op Cuba, waar hij zich bezighield met casino's. In 1959 kwam Castro aan de macht en keerde hij terug naar de USA. Aan het eind van de jaren-60 zou hij in Vietnam een akkoord hebben gesloten met Corsicaanse heroïnesmokkelaars. Volgens sommige bronnen was Trafficante betrokken bij pogingen van de CIA om Castro te vermoorden. De naam van Trafficante wordt ook vaak genoemd in verband met de moord op president Kennedy. Op 17 maart 1987 overleed Trafficante.
3.1.7.De Pizza Connection.
In de jaren-50 en -60 onderhield de Amerikaanse maffia een netwerk om illegale Sicilianen de Verenigde Staten binnen te smokkelen. Veel van hen werden ingezet als goedkope arbeidskrachten in pizzeria's. De pizzeria's werden gebruikt als distributiekanaal voor heroïne. Dat systeem had talrijke voordelen. De combinatie van legale en illegale handel verschafte een uitstekende dekmantel voor criminele activiteiten en de aanzienlijke kasstroom van de pizzeria's kon als middel dienen om drugsgeld wit te wassen. Het systeem verschafte ook een lucratieve markt voor andere door de maffia beheerde zaken in Italië. Kaasmakers, producenten van olijfolie en tomaten konden ook nuttige exportkanalen leveren om drugs naar de Verenigde Staten te smokkelen. De Amerikaanse maffia trok zich terug uit de drugshandel en nu had de Siciliaanse maffia het netwerk in handen. Zij moesten daarvoor een deel van de winst afstaan aan de Amerikaanse maffia.
De Pizza Connection was een Siciliaanse actie met steun van de Amerikaanse maffia. Er zou in 5 jaar tijd voor 1.6 miljard dollar aan heroïne de Verenigde Staten binnengesmokkeld zijn.
3.2.Joodse gangsters in de USA.
Louis Amberg "Pretty" Amberg werd geboren in 1898. Hij werd geboren in Rusland en kwam op jonge leeftijd naar de USA.Op tienjarige leeftijd ging hij van huis naar huis om fruit te verkopen in Brooklyn. Hij ging zich al snel bezighouden met woekerleningen. Het geld wat hij hiermee verdiende, investeerde hij ondermeer in de illegale handel in alcohol tijdens de drooglegging. Hij raakte in conflict met Dutch Schultz. In oktober 1935 werd Amberg vermoord. Het is nooit duidelijk geworden wie de opdracht voor deze moord gaf: Dutch Schultz of Lucky Luciano.
Moses L. Annenberg Annenberg werd geboren in 1878. Hij hield zich aanvankelijk bezig met de verkoop van kranten. Hij blies ondermeer trucks met kranten van concurrenten op. Hij investeerde zijn geld in een netwerk van telegraaf en telefoon lijnen. Via deze lijnen werden tips doorgegeven voor paardenraces. Hij werkte ondermeer samen met Capone, Lansky en Luciano.
Samuel Bronfman Bronfman werd geboren in 1891. Hij hield zich tijdens de drooglegging bezig met de productie van alcohol in Canada. Hij werkte ondermeer samen met Lansky, Luciano en Rothstein. Na de drooglegging ging Bronfman verder als legaal drankproducent.
Mickey Cohen Cohen werd geboren in 1913. Hij was aanvankelijk een lijfwacht van Bugsy Siegel. Na diens dood werd hij zelf bendeleider in Californië. Hij raakte in conflict met de maffia van Los Angeles. Cohen overleefde minstens 5 aanslagen op zijn leven. In 1976 stierf hij een natuurlijke dood.
Moe Dalitz Dalitz werd geboren in 1899. Sinds de jaren-20 was hij actief in de onderwereld. Hij opereerde in Detroit. Dalitz hield zich tijdens de drooglegging bezig met de illegale handel in alcohol. Hij werkte nauw samen met de maffia in Cleveland. Na de drooglegging ging Dalitz zich bezighouden met het gokken. Hij trok zich terug uit Cleveland en vertrok naar Las Vegas. Op 1 september 1989 overleed Dalitz.
Gus Greenbaum Greenbaum werd geboren in 1894. Hij werkte in New York samen met Lansky en Siegel. Hij hield zich daar bezig met de illegale handel in drank. na de drooglegging ging hij zich bezighouden met het gokken. Hij vertrok naar Las Vegas. Greenbaum was een alcoholist en gebruikte drugs. Hij hield geld achter en werd hierdoor beschouwd als een probleem door de maffia, waarmee hij veel samenwerkte. Op 5 december 1958 werd hij vermoord. De moord werd waarschijnlijk uitgevoerd door The Outfit uit Chicago.
Meyer Lansky Lansky werd geboren in 1902 in Polen. Zijn geboortenaam is Maier Suchowljansky. In de jaren-20 opereerde Lansky samen met Siegel in New York. Hij hield zich in die tijd bezig met de illegale handel in alcohol. Lansky ging intensief samenwerken met Luciano. Lansky wordt wel gezien als het brein achter de macht van de maffia in de USA. Lansky was degene die de contacten voor de maffia legde op Cuba. Op 15 januari 1983 overleed Lansky.
Louis Buchalter "Lepke" Buchalter werd geboren in 1897. In de jaren-20 controleerde Buchalter vakbonden in New York. Buchalter was bevriend met Lansky, Luciano en Dutch Schultz. Op 24 augustus 1939 gaf hij zichzelf over aan de FBI. Volgens vele bronnen gaf hij zich persoonlijk over aan de directeur van de FBI, J. Edgar Hoover. Hij werd ter dood veroordeeld voor een aantal moorden en werd op 4 maart 1944 ter dood gebracht op de elektrische stoel.
Arnold Rothstein "The Brain" Rothstein werd geboren in 1882. Hij opereerde op de achtergrond. Rothstein wordt gezien als iemand die bekende maffiosi, zoals Luciano, Lansky, Costello en Torrio een soort van opleiding gaf in de georganiseerde misdaad. Hij had kapitalen verdiend tijdens de drooglegging. Rothstein stond bekend om zijn vele politieke contacten. Op 4 november 1928 werd Rothstein vermoord.
Dutch Schultz "Arthur Flegenheimer" Schultz werd geboren in 1902. Hij was een bendeleider in New York die zich bezighield met alle vormen van misdaad, vooral met de getallenloterijen en de illegale drankhandel. Officier van justitie Dewey wilde Schultz aanklagen en noemde hem de staatsvijand nummer 1. Schultz wilde daarom Dewey laten vermoorden. Maffiosi als Luciano en Lansky vreesden dat dit zeer nadelige gevolgen zou hebben voor de georganiseerde misdaad en daarom werd besloten om Schultz te vermoorden. Op 23 oktober 1935 werd hij neergeschoten. Na een aantal dagen overleed hij.
Jacob Shapiro "Gurrah" Shapiro werd geboren in 1899. Hij werkte veel samen met Louis Buchalter. Samen met Buchalter controleerde hij vakbonden in New York. In 1936 werd hij tot levenslang veroordeeld. In 1947 overleed hij in de gevangenis.
Benjamin Siegel "Bugsy" Siegel werd geboren in 1905. Hij werkte in de jaren-20 samen met Meyer Lansky. Samen hielden ze zich bezig met de handel in illegale drank. Op 21-jarige leeftijd was hij betrokken bij alle vormen van misdaad. Hij had nauwe banden met maffiosi als Luciano, Costello, Anastasia, Lucchese en Genovese. In de jaren-30 ging hij naar Californië. Hij opereerde ondermeer in Hollywood. Siegel had contacten met vele bekende filmsterren en andere artiesten. Aan het begin van de jaren-40 besloot Siegel een hotel en casino te openen in Las Vegas, waar toen nog niks was. Hij kreeg de maffia zover dat zij grote bedragen investeerden in zijn plannen. Siegel had echter pech: zijn casino en hotel bleken een financiële ramp. De maffia verdacht Siegel ervan zelf ook geld achter te hebben gehouden. Op 20 juni 1947 werd hij vermoord.
Joseph Stacher "Doc" Stacher werd geboren in 1902. In de jaren-20 hield hij zich bezig met de handel in illegale drank. Hij ging werken voor Lansky. Stacher werd de vertegenwoordiger van Lansky in Las Vegas. In de jaren-60 werd hij aangeklaagd. In 1965 emigreerde Stacher naar Israël. In 1977 overleed hij aan kanker.
Irving Wexler "Waxey Gordon" Wexler werd geboren in 1888. Hij was een drankhandelaar tijdens de drooglegging. Hij begon op jeugdige leeftijd als zakkenroller in New York. Wexler was een protégé van Rothstein. In de jaren-20 verdiende hij tussen de 1 en 2 miljoen dollar per jaar. In die tijd een gigantisch bedrag. Wexler had banden met Luciano en Lansky. In december 1933 werd hij veroordeeld voor belastingontduiking en kreeg hij een celstraf van 10 jaar opgelegd. Na zijn vrijlating was zijn rol zo goed als uitgespeeld. Wexler probeerde nog terug te komen door zich bezig te gaan houden met de drugshandel, maar hij werd gearresteerd en in 1951 werd hij tot 25 jaar tot levenslang veroordeeld. Op 24 juni 1952 overleed hij aan een hartaanval.
Abner Zwillman "Longy" Zwillman werd geboren in 1899. Hij werkte nauw samen met Luciano, Lansky, Costello en Accardo. Zwillman opereerde voornamelijk in New Jersey. Hij hield zich ondermeer bezig met het gokken. Aan het eind van de jaren-50 kwam Zwillman in de problemen. Aan de ene kant kreeg hij problemen met justitie en de belastingdienst en aan de andere kant kreeg hij problemen met Vito Genovese. Genovese had een conflict met Costello en Anastasia en Zwillman stond aan hun kant. Op 27 februari 1959 pleegde hij waarschijnlijk zelfmoord door zichzelf op te hangen. Er zijn echter ook bronnen die zeggen dat hij is vermoord.
3.3.Ierse gangsters in de USA.
Vincent Coll "Mad Dog" Coll werd geboren in 1909. Hij opereerde in New York. Coll werkte eerst voor Dutch Schultz. Hij kreeg echter al snel ruzie met hem. Coll werd in 1931 door Maranzano ingehuurd om Luciano, Costello, Genovese en Adonis te vermoorden. Op een gegeven moment zat de hele onderwereld in New York achter Coll aan. Op 8 februari 1932 werd hij vermoord.
James J. Bulger "Whitey" Bulger werd geboren op 3 september 1929. Hij was de leider van de zogeheten Winter Hill Gang in Boston. Die bende was nauw verbonden met de maffiafamilie uit Boston. Bulger dook onder toen hij werd gezocht door de FBI. Hij staat al enkele jaren op de most wanted lijst.
Jimmy Coonan Coonan werd geboren in 1946. Coonan werd lid van een Ierse bende in New York toen hij 17 jaar oud was. Hij klom snel op en werd uiteindelijk de leider van de bende nog voor hij 30 was. Hij was verbonden met de Gambino familie. In 1980 werd hij tot 4 jaar cel veroordeeld. Coonan raakte in conflict met zijn rechterhand Featherstone. Featherstone ging hierna samenwerken met de FBI en in 1988 werd Coonan veroordeeld tot 75 jaar.
Owney Madden. "The Killer" Madden werd geboren in 1892 in Liverpool. Hij arriveerde in 1903 in New York. Zijn familie vestigde zich in Hell's Kitchen. Hij sloot zich op jonge leeftijd al aan bij Ierse bendes. Toen hij 17 jaar oud was, pleegde hij zijn eerste moord. Rond 1915 werd hij gearresteerd en zat hij 8 jaar in de Sing Sing gevangenis. In 1924 kwam hij weer vrij. Madden had contacten met Luciano, Lansky Buchalter, Zwillman en Wexler. Rond 1932 vestigde Madden zich in Hot Springs, Arkansas. Hij opende er enkele casino's. In 1943 werd hem het Amerikaanse staatsburgerschap verleend. In 1965 overleed Madden.
George Moran "Bugs" Moran werd geboren in 1893. Hij was de leider van de North Side Gang in Chicago. Hij werd leider in 1927. De North Side Gang was al jaren in oorlog met de bende van Al Capone. Het beroemde Valentijnsdag bloedbad op 14 februari 1929 was een poging van Capone om Moran te vermoorden. Moran had zich echter verslapen en was op het moment van de aanslag nog niet aanwezig in de garage waar het bloedbad plaatsvond. In juli 1946 werd Moran gearresteerd door de FBI op verdenking van een bankoverval. Hij werd tot 10 jaar veroordeeld. Hij werd na zijn vrijlating gelijk opnieuw gearresteerd voor een eerdere bankoverval en werd opnieuw tot 10 jaar veroordeeld. In 1957 overleed Moran aan kanker.
Charles Dion O'Banion O'Banion werd geboren in 1892. In 1909 werd hij gearresteerd voor een overval en veroordeeld tot 3 maanden cel. In 1911 werd hij opnieuw veroordeeld tot 3 maanden. Hoewel hij later nog wel eens werd gearresteerd, was dit de laatste keer dat hij in de gevangenis zat. Tijdens de drooglegging was O'Banion de leider van de North Side Gang in Chicago. O'Banion voerde een oorlog met de maffia van Torrio en Capone. Op 10 november 1924 werd O'Banion vermoord.
4.Georganiseerde misdaad in Europa
4.1Georganiseerde misdaad in België
4.1.1.Bende van Nijvel.
De bende van Nijvel pleegde tussen 1982 en 1985 15 overvallen, waarbij in totaal 28 doden vielen. In 1985 verdween de bende van Nijvel even spoorloos als dat ze opgedoken was. De bende opereerde meestal op dezelfde manier. Er was iedere keer sprake van 3 of 4 mannen, bij elke overval was een bijzonder lange man aanwezig die de leiding scheen te hebben, er werd elke keer gebruik gemaakt van gestolen auto's en de bende scheen over de modernste wapens te beschikken. Alle overvallen vonden niet ver van Brussel plaats, vaak op de taalgrens, waardoor de communicatie tussen de verschillende politiekorpsen niet echt optimaal was.
De bende van Nijvel scheen zich niet echt te interesseren in een eventuele buit. Het doel van de bende was meestal een supermarkt, terwijl daar niet echt veel geld te halen is. In een geval werd zelfs een volle kassa door de overvallers in een kanaal gegooid. In onder- en bovenwereld circuleert al sinds de eerste overvallen de theorie dat extreemrechtse groeperingen achter de overvallen zitten. Volgens sommigen werkten ze samen met (ex-) rijkswachters. Doel zou zijn België compleet te destabiliseren en te veranderen in een conservatieve politiestaat.
Een andere theorie is die van de zogenaamde "Roze Balletten", sexfeesten waarbij hoge ambtenaren, ministers en politieofficieren aanwezig zouden zijn geweest. Ook zouden er minderjarigen bij betrokken zijn geweest. De slachtoffers van de bende zouden niet willekeurig zijn geweest, maar zouden doelbewust zijn geliquideerd. Enkele voorbeelden:
- bankdirecteur Finne werd vermoord bij een overval in Overijse. Hij was volgens sommige bronnen de financier van illegale verkoop van wapens van Israël en Arabische landen.
- Op 17 september 1983 worden twee seksclubexploitanten, Jaques Fourez en Elise Dewit, vermoord bij een overval op een tankstation. Volgens bronnen waren zij centrale figuren in de "Roze Balletten"-zaak.
Fourez was vaste bezoeker van een restaurant waarvan de eigenaar op 2 oktober 1983 werd vermoord. Zowel de restauranteigenaar als Fourez, Dewit en Finne waren lid van een extreemrechtse vleugel van de Waalse christen-democraten.
Er waren maar weinig verdachten in de zaak tegen de bende van Nijvel. De volgende 4 namen doken met enige regelmaat op:
1. Philippe DeStaercke. Een zware jongen uit een criminele zigeunerfamilie. Hij stond aan het hoofd van een bende die gebruik maakte van vluchtauto's die op dezelfde manier waren geprepareerd als de wagens van de bende van Nijvel. Uiteindelijk zou DeStaercke in 1987 tot 20 jaar cel worden veroordeeld, maar niet voor een eventueel aandeel in de acties van de bende van Nijvel. Op 30 mei 2001 werd hij buiten vervolging gesteld in de zaak tegen de bende van Nijvel.
2.Madani Bouhouche. Een oud-rijkswachter die momenteel een straf van 20 jaar uitzit voor een serie misdrijven, waaronder 2 moorden.
3.Robert Beijer. Een oud-rijkswachter.
4.Jean Bultot. Oud adjunct-directeur van een Belgische gevangenis. Hij was goed bevriend met onderwereldfiguren en bekend in extreemrechtse kringen. Na 1 van de overvallen werden voorwerpen gevonden die hem in verband brachten met de bende. Hij vluchtte daarop naar Paraguay. Toen hij jaren later terugkeerde naar België, werd hij veroordeeld voor heling. Hij vertelde openlijk aan een journalist dat hij zeer veel wist over de bende van Nijvel.
In april 1998 werd het onderzoek tegen de bende van Nijvel heropend. De nabestaanden van de slachtoffers geloven echter niet meer dat de zaak opgelost zal worden. In de jaren 2002 tot 2005 zullen de misdaden van de bende verjaren. Volgens velen wordt het onderzoek gefrustreerd en wordt de waarheid over de bende van Nijvel door machtige personen in België bewust geheim gehouden.
Misdaden die toegeschreven worden aan de bende van Nijvel:
-18 augustus 1982. Uit een wijnhandel in Maugeuge worden 2500 flessen champagne gestolen. Een bewaker wordt neergeschoten. Hij overleeft het.
-30 september 1982. Vier personen overvallen een wapenhandelaar in Waver. Ze schieten de handelaar van dichtbij in het gezicht, verwonden 2 klanten en doden tijdens hun vlucht een agent.
-23 december 1982. De 70-jarige conciërge van een restaurant wordt met 6 schoten in het hoofd vermoord door overvallers. De buit bestaat uit wijn, champagne en whisky.
-12 januari 1983. Het lichaam van een 57-jarige taxichauffeur wordt gevonden in de kofferbak van zijn wagen. Zijn hoofd is doorzeefd met kogels.
-11 februari 1983. Drie mannen overvallen supermarkt Delhaize in Genval. De buit bedraagt ongeveer 30.000 Euro.
-25 februari 1983. Een Delhaize in Ukkel wordt overvallen. Een personeelslid blijft zwaargewond achter. De buit bedraagt ongeveer 30.000 Euro.
-3 maart 1983. Een supermarkt in Halle wordt overvallen. Een personeelslid wordt gedood. De buit is ongeveer 35.000 Euro.
-8 juni 1983. Een overval op een textielbedrijf in Temse kost 1 persoon het leven. De buit bestond uit 7 prototypes van de nieuwste kogelvrije vesten.
-17 september 1983. Twee mensen worden gedood bij een overval op een tankstation. Achtervolgende agenten lopen in een hinderlaag en 1 van hen wordt gedood.
-2 oktober 1983. Een restauranteigenaar in Ohain krijgt een nekschot op zijn eigen parkeerterrein.
-7 oktober 1983. Een Delhaize in Beersel wordt overvallen. Een personeelslid wordt gedood en er wordt zo'n 55.000 Euro buit gemaakt.
-1 december 1983. Een juwelierszaak in Anderlues wordt overvallen. De eigenaar en zijn vrouw worden doodgeschoten. De buit was verwaarloosbaar.
-27 september 1985. Bij overvallen op een Delhaize in Eigenbrakel en op een Delhaize in Overijse worden in totaal 8 mensen vermoord. De buit is zeer beperkt.
-9 november 1985. Bij een overval op een Delhaize in Aalst worden opnieuw 8 mensen vermoord. Een bescheiden geldbedrag vormt de buit.
4.1.2.De Agusta-Affaire.
Op 19 december 1988 kocht België 46 helikopters ter waarde van ruim 700 miljoen Euro van het Italiaanse bedrijf Agusta. Er waren vanaf het begin geruchten over omkoping omdat andere geteste types helikopters beter uit de test waren gekomen.
Op 18 juli 1991 werd Andre Cools, een politicus, vermoord op 63-jarige leeftijd. Volgens speculaties, omdat hij tegen diverse afspraken in, niets van de smeergelden had ontvangen en dreigde de omkopingszaak openbaar te maken. Een criminele informant beweerde dat de voormalige vice-premier Guy Mathot samen met de onderwereld van Luik, opdracht had gegeven voor de moord. Enkele personen die betrokken waren bij de moord op Cools bevestigden dit later.
Een vroegere penningmeester van de Vlaamse Socialistische Partij bekende dat er smeergeld was betaald door Agusta. Tijdens het onderzoek werden verdachten en getuigen met de dood bedreigd. Een verdachte pleegde zelfmoord en diverse politici traden af. In 2001 wordt eigenlijk algemeen aangenomen dat de moord op Cools slechts zijdelings iets te maken had met de Agusta-affaire. Het zou gaan om een persoonlijk conflict tussen Cools en Van der Biest.
Hoofdpersonen in de Agusta-affaire.
Andre Cools.Politicus. Werd vermoord omdat hij vermoedelijk openbaar wilde maken dat Agusta smeergeld had betaalt.
Alain van der Biest.Minister. Werd in september 1996 gearresteerd. Hij wordt genoemd als een van de opdrachtgevers van de moord op Cools. Op zondag 17 maart 2002 pleegde hij zelfmoord op 58-jarige leeftijd.
Willy Claes.Secretaris-Generaal van de NAVO. Was Minister van Economische Zaken ten tijde van de aanschaf van de helikopters. Werd gedwongen af te treden als Secretaris omdat hij op de hoogte was van de omkoping door Agusta.
Simon Solazzo.Solazzo was betrokken bij de moord op Cools. Hij werd gearresteerd.
Jacques Lefebvre.Chef-staf van de luchtmacht. Hij werd genoemd als een van de hoofdrolspelers in de Agusta-affaire. Op 1 maart 1995 pleegde hij op 64-jarige leeftijd zelfmoord.
Abdelmajjid Almi.Almi was een Tunesische huurmoordenaar. Hij was een van de moordenaars van Cools. Hij werd gearresteerd, maar door Tunesië niet uitgeleverd.
Abdeljelil Ben Brahmin.Ben Brahmin was een Tunesische huurmoordenaar. Hij was een van de moordenaars van Cools. Hij werd gearresteerd, maar door Tunesië niet uitgeleverd.
Domenico Castellino.Castellino werd gearresteerd in verband met de moord op Cools. Hij rekruteerde de 2 Tunesiërs. Hij ging samenwerken met justitie.
Guy Coeme.Coeme was ten tijde van de aanschaf van de helikopters Minister van Defensie. Hij werd gedwongen af te treden.
Pino di Mauro.Di Mauro was de chauffeur van Van der Biest. Hij werd gearresteerd in verband met de moord op Cools.
Etienne Mange.Mange was de penningmeester van de Socialistische Partij. Hij werd gearresteerd. In 1998 werd hij veroordeeld tot een voorwaardelijke straf. In mei 2001 werd bekend dat justitie hem waarschijnlijk opnieuw zal vervolgen.
Guy Mathot.Mathot was de Minister van Binnenlandse Zaken. Hij werd genoemd als een van de opdrachtgevers van de moord op Cools.
Guy Spitaels.Guy Spitaels was de minister president van de Waalse gewestregering. Hij was betrokken bij de Agusta-affaire en werd gedwongen af te treden.
Richard Taxquet.Taxquet was een medewerker van Van der Biest. Hij werd gearresteerd in verband met de moord op Cools. Hij legde een gedeeltelijke bekentenis af.
Carlo Todarello.Todarello werd gearresteerd in verband met de moord op Cools. Hij legde een bekentenis af.
4.2.De Organizatsiya.
Georganiseerde misdaad in de voormalige Sovjet Unie.
Geschiedenis.
De Russische maffia kwam onder President Breznjev tot grote bloei. Het zwarte-markt circuit van Moskou in de jaren-80 bracht een zeer sterke en gewelddadige criminele onderwereld voort. In 1994 waren er volgens schattingen zo'n 6000 georganiseerde bendes in Rusland. De leden ervan richten zich meer en meer op de handel in drugs. De misdaad is in Rusland tot in de hoogste kringen van de politiek doorgedrongen. Bij een onderzoek naar de maffia werd tegen meer dan 18000 personen uit de communistische partij , waaronder 600 leidinggevende functionarissen, een proces aangespannen. De Russische maffia houdt zich ook bezig met de handel in nucleair materiaal.
Structuur van de Organizatsiya.
Aan het hoofd van een bende staat vaak een Vor v Zakone (letterlijk: dief binnen de wet). Zij kunnen ook leiding geven aan meerdere bendes. Onder de Vor staat een brigadier. Hij heeft de dagelijkse leiding. Onder de brigadier bevinden zich 4 cellen met verschillende functies:
1. Drugs.
2. Prostitutie.
3. Politieke contacten.
4. Soldaten.
De Vor heeft tevens de beschikking over 2 spionnen die erop toezien dat de brigadier loyaal blijft en niet teveel macht krijgt.
Sommige bendes hebben een anders structuur. Ook bij hen staat de Vor bovenaan. Daaronder komt de sovetnik (raadgever). Daaronder komt iedereen die zich bezighoudt met het organiseren. Als laatste niveau komen de uitvoerders.
Leiders van de Russische maffia.
Evsei Agron.Agron kwam op 8 oktober 1975 naar de USA. Hij was een van de eerste Russische criminelen die zich vestigde in Birghton Beach, Brooklyn. Hij werd de eerste leider van de Russische maffia in de USA. Hij overleefde meerdere aanslagen, maar op 4 mei 1985 werd hij toch vermoord.
Rafael Bagdasarian."Rafik" , "Svo".Bagdasarian was een Armeense maffialeider. Hij bracht het verbond tussen de Italiaanse en de Russische maffia tot stand. Hij had ook contacten met de Colombiaanse kartels. In juni 1993 werd hij vermoord in de gevangenis op 63-jarige leeftijd. Van zijn 63 jaar heeft hij er 34 doorgebracht in de gevangenis.
Marat Balagula."The Big Man".Balagula werd in 1943 geboren. Hij was een misdadiger uit Odessa. In januari 1977 vertrok hij naar de USA. Hij sloot zich aan bij Agron. Nadat die werd vermoord, werd Balagula de nieuwe leider. Op 27 februari 1989 werd hij in Frankfurt gearresteerd. Hij werd uitgeleverd en veroordeeld tot 10 jaar. Hij was in 1986 al bij verstek veroordeeld tot 8 jaar.
Monya Elson."Kisjinevski"Elson werd geboren op 23 mei 1951. Hij vertrok in oktober 1978 naar de USA. In 1984 werd hij veroordeeld tot 6 jaar in Israël. Na zijn vrijlating op 19 augustus 1990 vertrok hij weer naar de USA. Hij raakte in conflict met Ivankov en nadat hij in mei 1991 werd neergeschoten vluchtte hij naar Europa. In maart 1995 werd hij in Italië gearresteerd.
Ludwig Fainberg."Tarzan"Fainberg werd in 1958 geboren. Rond 1972 vertrok hij naar Israël met zijn familie. Hij vestigde zich in 1980 in Berlijn, waar hij zich aansloot bij Laskin. Hij vertrok naar Miami, waar hij zaken deed met de Colombiaanse kartels. Op 21 januari 1997 werd hij gearresteerd. Na een aantal maanden ging hij samenwerken met justitie. Hij werd in oktober 1999 uitgeleverd aan Israël.
Valeri Glugetsj."Globe"Glugetsj was een bendeleider uit Moskou. Hij was de eerste die een grootschalige drugsinvoer tussen Moskou en de USA opzette. Ivankov wilde de handel in cocaïne in Moskou overnemen, maar Glugetsj weigerde dit. In maart 1993 werd hij vermoord.
Vyacheslav Kirillovitch Ivankov."Japontsjik"Ivankov werd op 2 januari 1940 geboren. Hij was de door de leiders van de Russische maffia gevraagd om de Russische bendes in de USA te organiseren. Zijn criminele imperium deed over de hele wereld zaken. Op 8 juni 1995 werd hij in de USA gearresteerd. Hij werd in 1997 tot 40 jaar cel veroordeeld.
Otari Vitaljevitsj Kvantrisjvili."Otarik"Kvantrisjvili werd geboren in 1948. Hij werd een groot bendeleider in Moskou aan het eind van de jaren-60. Hij werd de hoogste leider van de maffia in Moskou, toen Ivankov naar de USA vertrok. Op 5 april 1994 werd hij op 47-jarige leeftijd vermoord.
Efim Laskin."Fima" , "De Kleine Tsaar".Laskin was de leider van de Russische maffia in West-Europa. Hij kreeg echter een conflict met andere maffialeiders en werd op 27 september 1991 vermoord op 52-jarige leeftijd.
Sergej Michajlov"Mikhets"Michajlov was de leider van de sterkste bende in Moskou, de Solntsevo-bende. Hij werd gearresteerd in oktober 1996 in Zwitserland. Op 31 november 1998 begon het proces tegen Michajlov. Hij werd vrijgesproken en in juni 2000 keerde hij terug naar Rusland.
Semion Mogilevic"Seva", "Brainy Don"Mogilevic werd geboren op 30 juni 1946 in Kiev. Hij heeft een graad in de economie. Hij deed veel zaken met Ivankov. Zijn organisatie houdt zich bezig met de handel in drugs, nucleaire wapens en juwelen. Hij wordt de gevaarlijkste georganiseerde misdaadleider ter wereld genoemd.
4.3.Georganiseerde misdaad in Turkije.
Al in de 15e eeuw bestond er in Turkije een georganiseerde misdaad. Tot aan de 20e eeuw hielden de bendes zich voornamelijk bezig met smokkelen. Vanaf de jaren-50 gingen ze zich met andere criminele zaken bezighouden. Ze gingen zich ondermeer bezig houden met drugshandel, afpersing, fraude in de bouwsector, handel in illegale arbeid (koppelbazerij), mensenhandel, uraniumsmokkel en antieksmokkel.
De Turkse maffia heeft zich in Europa kunnen ontplooien als gevolg van de emigratie uit Turkije die in de jaren-70 begon. In Nederland werden in 1993 12 grote Turkse organisaties ontdekt. (meer info over de Turkse maffia in Nederland). Sinds 1987 heeft de Turkse georganiseerde misdaad in Nederland een hoge opsporingsprioriteit. De Turkse georganiseerde misdaad is opgebouwd uit vele samenwerkende cellen. Binnen een cel bestaat een hiërarchie.
Op 3 november 1996 vond in Susurluk in Turkije een auto-ongeluk plaats. Er vielen 3 doden en 1 gewonde. De doden waren: Abdullah Catli, een bekende crimineel; Gonca Us, een schoonheidskoningin en Huseyin Kocadag, een politiechef. De gewonde was Sedat Bucak, een volksvertegenwoordiger uit de provincie Urfa. Catli beschikte over een identiteitsbewijs van de politie en over een door de politie afgegeven machtiging voor het dragen van wapens. Door dit ongeluk werden de banden tussen de politiek en de georganiseerde misdaad duidelijk. Er werd ondermeer duidelijk dat de Turkse regering criminelen inhuurde om Koerdische opstandelingen om het leven te brengen. Er zou alleen al 100 miljoen Euro zijn uitgegeven om Abdullah Ocalan, de leider van de PKK te vermoorden. De toenmalige premier Ciller moet op de hoogte zijn geweest van deze operaties.
Naar aanleiding van het ongeluk bij Susurluk werd een onderzoek ingesteld naar de banden tussen politiek en misdaad. De toenmalige premier van Turkije, Mesut Yilmaz, noemde de uitkomst van dat onderzoek "de moeder van alle schandelijkheden". Diezelfde Yilmaz moest in november 1998 overigens aftreden op beschuldiging van corruptie.
Leiders van de Turkse maffia:
Huseyin Baybasin."De Spin"Baybasin werd op 25 december 1956 geboren. Hij hield zich aanvankelijk bezig met sigarettensmokkel. Rond 1978 stapte hij over op drugs. Op 27 maart 1998 werd hij in Nederland gearresteerd. Hij werd tot levenslang veroordeeld. Op 30 juli 2002 werd hij ook in hoger beroep tot levenslang veroordeeld door het gerchtshof in Den Bosch.
Behcet Canturk.Canturk werd in 1949 geboren. Hij hield zich bezig met de smokkel van wapens en drugs. Hij opereerde vanuit Istanbul. In 1993 werd hij vermoord.
Abdullah Catli.Catli werd geboren in 1956. Hij was een topfiguur in de Turkse onderwereld. Hij hield zich bezig met drugshandel. Op 3 november 1996 kwam hij om het leven bij een auto-ongeluk.(foto volgt)
Dundar Kilic.Kilic werd geboren in 1935. Hij hield zich bezig met wapen -en drugshandel en met het illegale gokken. In april 1984 werd hij gearresteerd. Hij werd tijdens de rechtszaak echter vrijgesproken.
Yasar Avni Karadurmus Mussullulu.Mussullulu werd geboren op 1 januari 1942. Hij hield zich bezig met drugs -en wapenhandel. Hij opereerde vanuit Spanje en was in de jaren-80 de belangrijkste wapenleverancier van de Italiaanse maffia. Hij was zijdelings ook betrokken bij de Pizza Connection.
4.3.Georganiseerde misdaad in Joegoslavië
In Joegoslavië bevindt zich een zeer gewelddadige onderwereld. Tijdens de oorlog in Joegoslavië waren meerdere leiders van de georganiseerde misdaad betrokken bij de gevechten. Ook na de oorlog behielden zij hun macht.
De voormalig president van Joegoslavië, Slobodan Milosevic, bracht in 1997 een officieel bezoek aan Peking. Korte tijd later werd er aangekondigd dat er in Belgrado een China Town zou komen. Op dat moment waren er amper Chinezen in Belgrado. In 2001 werd bekend dat Belgrado gebruikt wordt als centrum voor het witwassen van het criminele geld wat de Chinese maffia in Europa verdient. Inmiddels zouden er zo'n 6000 Chinezen in Belgrado wonen. De Chinese gemeenschap in Belgrado sluisde in 2000 ongeveer 1,8 miljard dollar naar China. 300.000 dollar per persoon dus, ongeveer 700.000 Euro, terwijl het gemiddelde inkomen in Belgrado ligt rond de 1100 Euro per jaar.
Enkele belangrijke personen van de Joegoslavische maffia.
Rade Caldovic
"Cento"
Caldovic is een van de leiders van de Joegoslavische maffia. Op 28 februari 1988 kozen 24 van de meest vooraanstaande bazen hem als hun leider. Caldovic opereert veel in België, Duitsland en Nederland. Hij zou contacten onderhouden met de Italiaanse maffia en met de drugskartels uit Colombia. Op 19 juli 1991 werd hij Duitsland uitgezet. Vermoedelijk vestigde hij zich daarna in Nederland.
Zeljko Raznjatovic
"Arkan" , "Darko Asanin"
Raznjatovic werd geboren in 1953. Op 17 november 1980 werd hij in Amsterdam veroordeeld tot 7 jaar cel, maar hij ontsnapte. In 1990 werd hij in Duitsland gearresteerd op verdenking van moord. Hij werd echter vrijgesproken. Raznjatovic keerde via omwegen terug naar Joegoslavië en werd daar een mafiose militieleider. Zijn Arkan Tijgers werden berucht in de oorlog in Joegoslavië. Na de oorlog vestigde Raznjatovic zich in Belgrado. Hij was vermoedelijk betrokken bij de gevechten in Kosovo. Op 15 januari 2000 werd hij in een hotel in Belgrado doodgeschoten.
Ljubomir Magas
Magas was de ongekroonde koning van de Joegoslavische maffia. Op 10 november 1986 werd hij vermoord.
4.5.Groot Brittannië.
Yardies.
Yardies zijn Jamaicaanse bendes die hasj smokkelen van Jamaica naar Engeland. 90% van de crack en cocaïnehandel zou in Engeland in handen van de Yardies zijn.
De Britse politie vermoed dat het hoofdkwartier van de Yardies zich bevind in Manchester.
Dogan Arif.Arif was de leider van de beruchte Arif-familie die opereerde in Londen. Hij was betrokken bij drugshandel en werd veroordeeld tot 14 jaar cel. Vanuit de gevangenis zou hij de familie nog steeds leiden.
Errol Codling"Rankin Dread".Codling werd de "Godfather of the British Yardies" genoemd. In augustus 1988 werd hij gedeporteerd naar Jamaica.
Albert Dimes."Big Albert"Dimes was geboren in de jaren-30. Hij was een bookmaker in de jaren-50. Hij was een van de belangrijkste leiders in de onderwereld van Londen tot aan zijn dood aan kanker in november 1972.
William Hill.Hill was een bendeleider in Londen. Hij werd geboren in 1911. Hij wilde later emigreren naar Australië, maar werd daar niet toegelaten. In 1956 trok hij zich terug in Spanje. Hij hield wel de controle over zijn zaken in de West End.
James William Humphreys.Humphreys werd geboren in januari 1920. Hij was een van de grootste pornohandelaren in Engeland in de jaren-60 en jaren-70. In maart 1958 werd hij tot 6 jaar veroordeeld. Hij werd later in Amsterdam gearresteerd. In de jaren-80 ging hij zich ook bezighouden met de drugshandel.
Ronald Kray.Kray werd geboren op 24 oktober 1933. Hij was een van de leiders van de onderwereld in Londen in de jaren-60. Op 8 mei 1968 werd hij gearresteerd. Hij werd tot levenslang veroordeeld. Op 17 maart 1995 overleed hij aan een hartaanval.
Reggie Kray.Kray werd op 24 oktober 1933 geboren. Hij was een van de leiders van de onderwereld in Londen in de jaren-60. Op 9 mei 1968 werd hij gearresteerd. Hij werd tot levenslang veroordeeld. Hij overleed op 1 oktober 2000 aan kanker.
Curtis Francis Warren."Target number one" , "Cocky".Warren werd geboren op 31 mei 1963 in Liverpool. Op zijn 12e werd hij voor het eerst gearresteerd. Hij hield zich bezig met grootschalige drugshandel. Op 24 oktober 1996 werd hij in Sassenheim gearresteerd. Op 19 juni 1997 werd hij tot 12 jaar cel veroordeeld. In 2001 werd bekend dat hij de Nederlandse staat ruim 26 miljoen Euro moet betalen. Doet hij dit niet, dan zal hij 6 jaar langer in de gevangenis zitten. In 1999 sloeg Warren een medegevangene dood in de gevangenis van Vught. Hij werd hiervoor in februari 2001 tot 4 jaar veroordeeld. Hij ging in hoger beroep tegen die uitspraak, maar op 8 februari 2002 werd hij opnieuw tot 4 jaar veroordeeld.
4.6.Frankrijk
Na de tweede Wereldoorlog probeerden zowel de Siciliaanse maffia als de Corsicaanse drugsbendes om de Amerikaanse heroïnemarkt in handen te krijgen. De Corsicanen hadden twee belangrijke voorsprongen op de Sicilianen. Ten eerste had Frankrijk een koloniale aanwezigheid in Zuidoost Azië, waar een belangrijk deel van de heroïne vandaan kwam. Ten tweede hadden de Corsicaanse bendes een grote invloed in de Franse geheime dienst. De Corsicanen kregen het grootste deel van de markt in handen. Deze heroïnesmokkel werd bekend als de French Connection. Na 1972, toen veel koeriers werden opgepakt, droogden de bronnen van de Fransen op. De Sicilianen namen hun aandeel in de Amerikaanse markt over.
Enkele Franse criminelen:
Jean Louis Fargette Fargette was de leider van een misdaadorganisatie uit Marseille. In de jaren-80 vluchtte hij naar Italië om aan arrestatie te ontkomen. Hij werd in maart 1993 vermoord.
Francis Vanverberghe "De Belg" Vanverberghe was lid van de French Connection. Hij werd in 1977 tot 12 jaar cel veroordeeld. Op 28 september 2000 werd hij in Parijs vermoord. Hij werd beschouwd als een van de laatste onderwereldfiguren in Marseille.
Auguste Joseph Ricard Ricard was een leider van de French Connection. Hij zou in WO II gestapo-agent zijn geweest. Hij werd gearresteerd.
Lucien Sarti Sarti was een leider van de French Connection. In februari 1972 werd hij in Rio de Janeiro gearresteerd. Sarti werd vrijgekocht. Op 17 april 1972 werd hij doodgeschoten door de Mexicaanse politie.
Jean Orsini Orsini was een leider van de French Connection. Op 23 augustus 1992 werd hij vermoord.
5.Georganiseerde misdaad over de hele wereld
5.1.De Chinese Triades.
De Chinese Triades verdienen miljarden dollars per jaar aan de traditionele misdaden: gokken, prostitutie, woekerleningen, bedreiging, huurmoorden en corruptie. De belangrijkste inkomstenbron is echter de heroïnehandel.
Triadeleden hebben nummers. Elke positie binnen een triade heeft eveneens een nummer.
De 14k is een van de grootste triades. In de jaren-50 was ze de grootste in Hongkong. De leiding bestaat uit een soort van raad van toezicht.
Andere grote triades zijn de Green Gang triade en de Sun Yee On triade.
Enkele Triade leiders:
Ng Sik-Ho.
Bijnaam:"Limpy".
Ng Sik-Ho werd in 1929 geboren. Hij sloot zich rond 1950 aan bij de Yee Kwan triade. Hij werd uiteindelijk een van de leiders van de onderwereld in Hongkong. In 1974 werd hij gearresteerd. Een jaar later werd hij tot 30 jaar cel veroordeeld. (foto volgt)
Ma Sik-Yu
Bijnaam:"White Powder Ma".
Ma Sik-Yu was een van de machtigste triadeleiders. Hij was leider van de Tjsu-Tjsow triade. Hij handelde in heroïne en levert aan criminele organisaties wereldwijd. Aan het eind van de jaren-70 vluchtte hij naar Taiwan. Samen met zijn broer bleef hij daar in heroïne handelen. De broers gaven de Britse Conservatieve Partij in 1994 1 miljoen pond. Ze hoopten hiermee hun terugkeer naar Hongkong te bereiken.
5.2.Birma.
Chiang Chi-Fu "Kuhn Sa" Kuhn Sa is de machtigste heroïne handelaar ter wereld. Hij zou 60% van de wereldproductie van heroïne controleren. De meeste heroïne die verkocht wordt in de USA is afkomstig uit het gebied dat in handen is van Kuhn Sa en zijn rebellenleger. In de jaren-90 riep Kuhn Sa zich uit tot president van het gebied waarover hij de controle uitoefent. In de jaren-90 zou het leger van Kuhn Sa bestaan uit 20.000 manschappen. De Amerikaanse DEA heeft een prijs op het hoofd van Kuhn Sa gezet.
5.3.Israël.
In 1997 werd in Israël een onderzoek gestart naar een aantal politici die contacten zouden onderhouden met leden van de Russische maffia. De Russische maffia is zeer actief in Israël. Ze zouden zich bezighouden met witwassen, prostitutie en gokken. In de jaren-90 kwamen ongeveer 800.000 immigranten uit Rusland naar Israël.
Leden van de Israëlische onderwereld houden zich voornamelijk bezig met witwassen en de smokkel van XTC.
Yehezkel Aslan. Aslan was aan het eind van de jaren-70 een van de machtigste maffialeiders in Israël. In 1971 en in 1979 werd hij in New York gearresteerd voor drugshandel. In 1982 werd er een aanslag op zijn leven gepleegd. Hij overleefde die aanslag. Uiteindelijk werd hij op 24 februari 1993 vermoord op 43-jarige leeftijd. Ongeveer 1000 mensen bezochten zijn begrafenis.
Jacob Korakin Korakin werd in Israël tot 18 jaar cel veroordeeld voor cocaïnehandel tussen Colombia en Israël. Hij had ondermeer contacten met het kartel van cali en met de Russische maffia.
Oded Tuito Tuito werd geboren op 25 juli 1961. Hij heeft zowel de Israëlische als de Franse nationaliteit. Hij hield zich op grote schaal bezig met de handel in drugs.Op 18 mei 2001 werd hij in Barcelona gearresteerd op verzoek van de USA. Tuito zou een van de grootste xtc-handelaren ter wereld zijn. In januari 2000 werd hij al gearresteerd in Frankrijk. Tuito vroeg toen de Franse nationaliteit aan omdat zijn vader Algerijn zou zijn. Hij voorkwam daarmee uitlevering aan de USA en werd vrijgelaten. De USA heeft nu Spanje om zijn uitlevering verzocht.
De familie Alperon. De familie Alperon is een Joodse familie die sinds 1949 in Israël woont. De familie houdt zich bezig met afpersing en woekerleningen. Het hoofdkwartier van de familie zou zich bevinden in Tel Aviv. De leider van de familie is Ya'acov Alperon.
5.4.Marokko.
In 1992 startte Koning Hassan II een 'war on drugs'. Marokko is een belangrijk land voor de productie en smokkel van hasj. Het is waarschijnlijk de grootste exporteur van hasj ter wereld.
In 1992 zou er 50.000 hectare land gebruikt worden voor de productie van hasj. Vijf jaar na het begin van de 'war on drugs', in januari 1997, zou er 70.000 hectare gebruikt worden.
Enkele Marokkaanse drugshandelaren:
Mohammed Belmokhtar. Bijnaam:"Bouyandouzen" (het genie) Belmokhtar is een Marokkaanse drugshandelaar. Hij werd in 1991 tot 10 jaar cel veroordeeld, maar kreeg in 1994 amnestie. In 1996 werd hij in Casablanca gearresteerd.
Ahmed Bounekkoub. Bijnaam:"H'midou Dib" (de wolf) Bounekkoub smokkelde sinds het eind van de jaren-60 hasj naar Europa. In 1996 werd hij in Tangier tot 10 jaar cel veroordeeld.
Abdesselam Echeeri. Echeeri werd gearresteerd, maar kwam vrij na het betalen van een borg. Waarschijnlijk had hij de rechter omgekocht. Hij verhuisde na zijn vrijlating onmiddellijk naar Brussel. In Marokko werd hij bij verstek tot 10 jaar cel veroordeeld. In mei 1996 werd hij in Brussel gearresteerd. Marokko verzocht om zijn uitlevering.
Abdelaziz El Yakhloufi. Yakhloufi had zowel de Marokkaanse als de Spaanse nationaliteit. Hij smokkelde voornamelijk hasj van Marokko naar Spanje en dan door naar Nederland. Hij zou persoonlijke banden hebben gehad met Fidel Castro. In 1993 werd hij aangeklaagd voor drugshandel, maar vrijgesproken. Op 19 december 1995 werd hij gearresteerd in Tetuan. In de zomer van 1996 werd hij tot 20 jaar cel veroordeeld. Volgens sommige bronnen zou hij in de gevangenis onder dubieuze omstandigheden zijn overleden. De autoriteiten zouden gezegd hebben, dat hij overleed aan een voedselvergiftiging.
5.5.Brazilië.
Luis Fernando da Costa. Bijnaam:"Fernandino Beira Mar" Da Costa is een van de machtigste drugsbazen van Brazilië. Hij werd op 21 april 2001 gearresteerd in Colombia na een klopjacht. Het vliegtuig van Da Costa werd gedwongen te landen door een Colombiaans gevechtsvliegtuig. Da Costa werd na de landing achtervolgd door meer dan 300 militairen die hem uiteindelijk arresteerden in de buurt van de Venezuelaanse grens. Hij was 33 jaar oud toen hij werd gearresteerd. Colombia verdenk hem ervan dat hij wapens levert aan de rebellen van het FARC in ruil voor cocaïne. In 1996 was Da Costa al eens gearresteerd in Brazilië, maar hij wist al snel na zijn arrestatie te ontsnappen uit de gevangenis. Op 30 september 2002 kwam Da Costa weer in het nieuws toen zijn volgelingen het openbare leven in Rio de Janeiro platlegden als protest tegen de omstandigheden waaronder hij wort vastgehouden. Da Costa zelf leidde in september een bloedige gevangenisopstand.
Elias Pereira da Silva Bijnaam:"Elias Maluco" Da Silva was een belangrijke drugshandelaar uit Brazilië. Hij werd op 19 september 2002 gearresteerd. Hij zou betrokken zijn geweest bij de moord op een journalist.
5.6.Mexico.
In Mexico zijn een aantal grote drugskartels actief die drugs smokkelen naar de USA. Deze kartels zijn op hoog niveau geïnfiltreerd in de overheid. Zo werden in de jaren-90 de minister van Justitie en de directeur van het Nationale Instituut voor de bestrijding van Drugs gearresteerd. Tweederde van alle drugs die de USA binnenkomt zou tegenwoordig binnenkomen via Mexico.Vanaf 2000 werken de Mexicaanse regering en de Amerikaanse regering nauw samen in de strijd tegen de Mexicaanse kartels en verdwenen een aantal machtige leiders in Amerikaanse cellen.
De belangrijkste kartels:
Het kartel van Diaz vega. Opereert vanuit de provincie Sinoloa.
Het Kartel van Loera. Opereert vanuit de provincie Sinoloa.
Het Kartel van Culiacan. Opereert vanuit de stad Culiacan in Sinoloa.
Het kartel van Sinoloa. Is de grootse Mexicaanse producent van marihuana.
Het Kartel van Juarez. Opereert in het Noordwesten. Is 1 van de machtigste.
Het golfkartel. Opereert in het Oosten. Is 1 van de machtigste.
Het Tijuana-Kartel. Zou de machtigste zijn.
Enkele leiders van de Mexicaanse drugsmaffia.
Juan Garcia Abrego. "El Senor" Abrego was de leider van het golfkartel. Hij werkte nauw samen met de Colombiaanse kartels. Hij wilde zich in de jaren-90 overgeven als hij zelf zijn gevangenis mocht uitzoeken en niet zou worden uitgeleverd aan de USA. Hij werd echter gearresteerd en uitgeleverd.
Pablo Acosta.Acosta werd op 26 januari 1937 geboren. Hij werd voor het eerst gearresteerd in maart 1963. In mei 1968 werd hij tot 8 jaar cel veroordeeld. Hij was een van de belangrijkste smokkelaars van marihuana van Mexico naar de USA. In mei 1987 werd hij doodgeschoten tijdens een schietpartij met de politie.
Domingo Aranda. Aranda was een van eerste grote drugsbaronnen van Mexico. Hij was begonnen als smokkelaar van ondermeer suiker en koffie. Hij ging zich na WO II bezighouden met heroïnesmokkel. Toen de USA de handel in harddrugs fel gingen bestrijden stapte Aranda over op marihuana. In 1973 werd hij vermoord.
Benjamin Arellano-Felix. Arellano-Felix werd geboren op 12 maart 1952. Hij is samen met zijn broer Ramon leider van het Tijuana-kartel. Op 18 juni 1982 werd hij gearresteerd. Sinds 1989 is hij voortvluchtig. Op 9 maart 2002 werd hij gearresteerd.
Ramon Eduardo Arellano-Felix. Arellano-Felix werd geboren op 31 augustus 1964. Hij is een van de leiders van het kartel. Hij zou zich voornamelijk bezighouden met de veiligheidszaken van het kartel. Hij staat hoog op de lijst van meest gezochte criminelen van de FBI. Op 10 februari 2002 kwam hij om het leven tijdens een vuurgevecht met de Mexicaanse politie.
Osiel Cardenas "El Patron", "El Loco". Cardenas werd geboren op 18 mei 1967. Hij was de leider van het Golf kartel. Hij onderhield nauwe banden met Vicente Carillo Fuentes.
Amado Carrillo Fuentes. "Lord of the skies" Fuentes was de leider van het kartel van Juarez. Hij zou zijn overleden op 4 juli 1997 tijdens een pastichechirurgische operatie. De arts die de operatie uitvoerde werd later vermoord.
Vicente Carillo Fuentes. Vicente is een broer van Amado. Hij was de opvolger van zijn broer als leider van het kartel van Juarez. Hij zou rond 2002 de machtigste kartelleider zijn van Mexico.
Mario Silva Calderon. "El Animal" Calderon was een van de leiders van het kartel van Juarez. Hij is een voormalig politieagent. Op 30 november 1999 werd hij gearresteerd.
Joaquin Guzman Loera. "The Architect" Loera werd geboren op 15 december 1954. Hij was de leider van het kartel van Loera. In juni 1993 werd hij gearresteerd. Op 19 januari 2001 ontsnapte hij uit de gevangenis waar hij een straf van 20 jaar uit zat.
Hector Luis Palma Salazar. "El Guero" Salazar was de leider van het kartel van Sinaloa. Hij zat 8 jaar in de gevangenis in de USA. Op 24 juni 1995 werd hij gearresteerd.
Mario Ismael Zambada "El Mayo". Zambada was de leider van het kartel van Culiacan. Hij was eerst een belangrijke medewerker van het Juarez kartel, waar hij nog steeds nauwe banden mee heeft. Zambada was verwikkeld in een machtsstrijd met het Tijuana-Kartel.
5.6.De Colombiaanse Drugsmaffia.
In Colombia zijn tussen de 150 en 200 drugsorganisaties. Sommige hebben zich verenigd in kartels, zoals de groepen rond Medellin, Cali, Pereira en Bogota. Het woord kartel slaat op economische samenwerking. De organisaties verschaffen elkaar kapitaal, maken gebruik van elkaars laboratoria en voeren gezamenlijk grote smokkelvrachten uit. In augustus 1989 verklaarde de Colombiaanse president de totale oorlog aan de Colombiaanse drugsmaffia. Aanleiding daartoe was de moord op presidentskandidaat Luis Carlos Galan. In de eerste dagen na het begin van de oorlog tegen de drugskartels werden er meer dan 10.000 personen gearresteerd. Honderden vliegtuigen en auto's werden in beslag genomen en er werd voor honderden miljoenen dollars aan eigendommen geconfisqueerd. De belangrijkste drugsbaronnen werden echter niet gearresteerd. De drugsmaffia beantwoordde de aanval van de autoriteiten met moord- en bomaanslagen. Het belangrijkste kartel was het Medellin-kartel van Pablo Escobar. Dit kartel bleef de machtigste tot het begin van de jaren-90. Toen werden de leiders gearresteerd of doodgeschoten door de politie. Na de teloorgang van het Medellin-kartel, werd het Cali-kartel de machtigste organisatie in Colombia. Tot halverwege de jaren-90 werd de internationale drugsmarkt gedomineerd door dit kartel. Hoewel sommige elementen van het kartel nog steeds een belangrijke rol spelen, is het kartel toch op zijn retour. Meerdere belangrijke leiders gaven zich over aan de autoriteiten. Ondermeer het Medellin-kartel is weer een belangrijkere rol gaan spelen.
5.6.1.Het kartel uit Medellin.
Op 12 november 1981 ontvoerde de Colombiaanse guerrillagroep M-19 de zus van cocaïnebendeleider Ochoa. Hij riep toen de hulp in van meer dan 200 andere leiders van bendes. Zij gingen in het offensief tegen M-19 en de zus van Ochoa werd vrijgelaten. Het succes deed de leiders van de samenwerkende bendes besluiten de samenwerking voort te zetten. De leiding over het ontstane kartel kwam in handen van Pablo Escobar Gaviria. Hij maakte er een goed georganiseerde multinationale onderneming van. Halverwege de jaren-80 was het kartel verantwoordelijk voor 80% van de export van cocaïne naar de USA. De organisaties die verenigd zijn in het kartel besturen het hele kartel centraal, controleren alle geledingen van de productie en handel en dagen de autoriteiten openlijk uit. Ze beheersen hun eigen grondgebied, regelen hun eigen transportsysteem, beschikken over hun eigen terreurorganisaties en hun eigen banken. Het kartel is opgebouwd uit vele onafhankelijke cellen. Elke cel heeft een taak, zoals bevoorrading, beveiliging en distributie. Na de dood van Escobar en arrestaties van enkele topleiders nam de invloed van het kartel behoorlijk af.
Leiders van het Medellin kartel.
Pablo Emilio Escobar Gaviria.Escobar werd geboren in 1949 in Rionegro. In september 1974 werd hij gearresteerd wegens smokkel van cocaïne. Hij kwam na drie maand alweer vrij. In 1991 gaf hij zich over aan de autoriteiten. Er werd speciaal voor hem een gevangenis gebouwd. In juli 1992 verliet hij echter de gevangenis. Er werd een klopjacht op hem geopend en op 2 december 1993 werd hij doodgeschoten in een buitenwijk van Medellin.
Jose Gonzalo Rodriguez Gocha.Bijnaam:"El Mexicano".Gocha was een van de leiders van het kartel. Hij werd in 1992 doodgeschoten door de politie.
Jorge Luis Ochoa.Ochoa werd geboren in 1949. Hij is een van de leiders van het kartel. Hij werd in 1984 uitgeleverd door Spanje aan Colombia. Hij werd daar echter al snel weer vrijgelaten. In 1991 gaf hij zich over aan de autoriteiten. In juli 1996 kwam hij vrij. Volgens de DEA is hij samen met zijn broers aan het eind van de jaren-90 een van de machtigste drugsbazen in Colombia.
Carlos Enrique Lehder Rivas.Bijnaam:"El Loquito Carlos".Lehder werd geboren op 7 september 1949. In september 1983 werd er door de Colombiaanse autoriteiten een opsporingsbevel tegen hem uitgevaardigd. Hij week daarom uit naar Spanje. In 1985 kwam hij terug. Hij werd op 4 februari 1987 gearresteerd en uitgeleverd aan de USA.. Hij werd veroordeeld tot levenslang plus 135 jaar. Nadat hij getuigde tegen de Panamese Generaal Noriega werd zijn straf gereduceerd tot 55 jaar zonder de mogelijkheid op voorwaardelijke vrijlating. Hij werd opgenomen in een gevangenen getuigen beschermingsprogramma (WITSEC). Volgens sommige bronnen is hij inmiddels vrij en zou hij zich in het vaderland van zijn vader, Duitsland bevinden.
5.6.2.Het Cali-kartel.
Het Cali-kartel heeft een fijnmazig netwerk van zogenaamde residenten. Zij staan garant voor de bevoorrading van de markt. Daarnaast bestaan er bendes voor de verkoop van de drugs en het witwassen van het binnengekomen geld. Na het wegvallen van de muur tussen Oost -en West Europa, zijn er serieuze aanwijzingen dat het kartel bezig is te investeren in de voormalige landen van het Oostblok, om zo een uiterlijk legitieme operatiebasis op te bouwen.
Leiders van het Cali-kartel.
Phanor Arizabaleta Arzayuz.Arzayuz was een van de leiders van het kartel. Op 8 juli 1995 gaf hij zichzelf aan de autoriteiten over. Hij was toen 57 jaar oud.
Henry Loaiza Ceballos.Ceballos was een van de hoogste leiders van het kartel. Hij leidde de militaire afdeling. Op 19 juni 1995 gaf hij zichzelf over aan de Colombiaanse autoriteiten.
Francisco Helmer Herrera-Buitrago.Bijnaam:"Pacho".Herrera-Buitrago was een van de leiders van het kartel. Op 1 september 1996 gaf hij zichzelf over aan de Colombiaanse autoriteiten. Op 5 november 1998 werd hij neergeschoten in de gevangenis. Op weg naar het ziekenhuis overleed hij.
Jose Santacruz-Londono.Bijnaam:"El Estudiante".Londono was een leider van het kartel. Op 4 juli 1995 werd hij gearresteerd op 52-jarige leeftijd. Hij ontsnapte op 11 januari 1996 uit de gevangenis. Londono werd op 5 maart 1996 doodgeschoten door de politie.
Gilberto Rodriguez Orejuela.Bijnaam:"De Schaker".Orejuela was de strategische planner van het kartel. Op 9 juni 1995 gaf hij zichzelf over aan de autoriteiten op 56-jarige leeftijd.
Miguel Rodriguez Orejuela.Bijnaam:"Transportation Specialist".Orejuela werd geboren in 1943. Hij was een van de leiders van het kartel. Op 6 augustus 1995 gaf hij zichzelf over aan de autoriteiten.
Jose Nelson Urrego.Urrego was na de overgave van veel leiders in 1995, een van de nieuwe leiders. Op 19 februari 1998 werd hij gearresteerd.
De Yakuza zijn goed georganiseerde syndicaten. Zij beheersen grote delen van de bouw- en amusementindustrie. Ook houden zij zich op grote schaal bezig met drugshandel. In 1976 zouden er in Japan zo'n 110.000 georganiseerde criminelen zijn. Vijftig jaar eerder waren dat er nog 180.000.
De Yakuza beheersten ongeveer 26.000 legale ondernemingen. Sommige van de grote syndicaten hebben hun eigen kranten en tijdschriften. Leden van de Yakuza dragen in het openbaar speldjes met het symbool van hun bende. Ook hebben de grote bendes een groot aantal kantoren waar leden van de bende bij elkaar komen. Deze panden hebben vaak gewoon een uithangbord met de naam van de bende.
De naam Yakuza is afkomstig uit een kaartspel. Letterlijk zou het 8-9-3 betekenen. Het is een combinatie uit het kaartspel Hanafuda.
Aan het hoofd van een syndicaat staat de Oyabun. Hij heeft verschillende Kobun onder zich. Deze Kobun zijn de leiders van de verschillende bendes waaruit een syndicaat bestaat.
Er zijn 4 verschillende "functies" binnen de Yakuza-syndicaten.
1. De Bakuto. De gokkers.
2. De Tekiya. De handelaren.
3. De Gurentai. De boeven.
4. De Sokaiya. De financiële gangsters.
In maart 1992 werden er in Japan nieuwe wetten van kracht om de Yakuza te bestrijden. Dit leidde tot demonstraties van boze yakuza-leden.
In 1997 begon er een strijd om de macht binnen de onderwereld.
Enkele leiders van de Yakuza.
Kakuji Inagawa. Inagawa was de oprichter van de Inagawa-Kai in 1945. Aan het eind van de jaren-60 zat hij korte tijd in de gevangenis. Hij werkte zeer nauw samen met de Yamaguchi-Gumi. In 1985 trok Inagawa zich terug als leider. Hij werd opgevold door Susumu. Toen die in 1991 overleed, werd Inagawa opnieuw de leider. Hij zou dat in 2000 nog steeds zijn.
Yoshio Kodama.Kodama werd in 1911 geboren. Hij zat tot 1948 in de gevangenis als oorlogsmisdadiger. Hij was een contactpersoon tussen verschillende syndicaten, wat hem een zeer grote macht gaf. In 1976 werd Kodama in verband gebracht met een omkoopschandaal met Lockheed. Hij kreeg een beroerte. Op 17 januari 1984 kreeg hij opnieuw een beroerte en overleed hij.
Kazuo NakanishiNakanishi was de opvolger van Takenaka als leider van de Yamaguchi-Gumi in februari 1985. Hij verklaarde de oorlog aan de Ichiwa-Kai. Hierdoor trok het syndicaat zeer veel aandacht van justitie en werden ongeveer 1000 leden gearresteerd en veroordeeld. In 1989 trad hij af als leider. Hij werd adviseur van zijn opvolger Watanabe.
Ryoichi Sasakawa.Sasakawa Bouwde vanaf 1948 een gigantisch gokimperium op. Hij zou in 1980 een winst van 7,4 miljard Euro hebben behaald. Hij had veel contacten met de Yamaguchi-Gumi.Op 21 juli 1995 overleed Sasakawa op 96-jarige leeftijd. Op zijn begrafenis waren ondermeer de ex-presidenten van Amerika Jimmy Carter en George Bush Sr. aanwezig.
Ishii Susumu.Susumu was in de Tweede Wereldoorlog ingedeeld bij een kamikaze-eenheid. Hij had na de oorlog veel contact met Kodama. Hij sloot zich aan bij Inagawa en was jarenlang diens rechterhand. In 1985 werd Susumu de leider van het syndicaat. Hij bracht de organisatie op een zeer hoog niveau. In september 1991 overleed Susumu op 67-jarige leeftijd.
Masahisa Takenaka.Takenaka was in juli 1981 de opvolger van Taoka als leider van de Yamaguchi-Gumi. Op 26 januari 1985 werd hij vermoord door leden van de Ichiwa-Kai.
Kazuo Taoka."De Beer"Taoka werd in 1913 geboren. Hij was de leider van de Yamaguchi-Gumi vanaf 1946. Hij zorgde dat het syndicaat de machtigste in Japan werd. In juni 1978 werd hij neergeschoten. Hij overleefde de aanslag. In juli 1981 overleed hij aan een hartaanval. Taoka wordt gezien als de succesvolste yakuza-leider.
Yoshinori Watanabe.Watanabe werd in 1989 de leider van de Yamaguchi-Gumi.
5.8.Australië
In Australië bevindt zich een Italiaanse maffia die voor een groot deel voorkomt uit de 'Ndrangheta uit Calabria. De organisatie wordt vaak de Honoured Society genoemd.
Vincenzo Angiletta Angiletta emigreerde in 1951 naar Australië. Hij hield zich bezig met fruit -en groentehandel. Hij was een bendeleider en wilde dat de Honoured Society gemodelleerd werd naar de Amerikaanse maffiafamilies. De andere leiders zagen hier niks in en er ontstond een bendeoorlog. Op 4 april 1963 werd Angiletta vermoord.
Liborio Benvenuto Benvenuto werd op 15 december 1927 geboren in Calabria. Hij werd rond 1964 de machtigste leider van de Honoured Society in Melbourne. Op 10 mei 1983 werd zijn auto opgeblazen. Hij ontsnapte zelf aan deze aanslag. Benvenuto overleed in mei 1988.
Frank Benvenuto Frank was een zoon van Liborio. Hij werd de leider na het overlijden van zijn vader. Op 8 mei 2000 werd hij vermoord.
Alphonse John Gangitano Gangitano werd geboren op 24 maart 1957. Hij hield zich bezig met gokken en drugshandel. Hij kreeg een conflict met een beruchte plaatselijke bendeleider en vluchtte in juli 1991 Australië uit. Hij keerde later terug. Gangitano zou een leider zijn van de Honoured Society. Op 16 januari 1998 werd hij vermoord.
Dominic Gatto "Mike" Gatto was een topbokser in Melbourne in de jaren-70. Hij zou een medewerker van Gangitano zijn geweest. Rond 2002 zou hij de leider zijn van de Honoured Society.
Robert Trimbole Trimbole werd op 19 maart 1931 geboren. Hij was afkomstig uit Calabria. Hij hield zich voornamelijk bezig met hasjhandel. De organisatie van Trimbole was een van de machtigste van Australië en werd ondermeer verantwoordelijk gehouden voor de moord op een politicus in 1977. In oktober 1984 werd hij gearresteerd in Ierland. Voordat hij uitgeleverd werd aan Australië overleed hij aan kanker.
De Italiaanse mafia in Nederland.
De Italiaanse mafia verspreide zich over de wereld in het kielzog van Italiaanse emigranten. Zij had dan gelijk een goede voedingsbodem. In Nederland gebeurde dit niet. Tot in de jaren-90 bleek uit niets dat de Italiaanse gemeenschap verbonden was met de mafia. Vanaf het begin van de jaren-90 werd dit beeld anders. Leden van de Romeinse bende Banda della Magliana zouden in en om Utrecht pizzeria's controleren en zich bezighouden met drugshandel.
In de loop van de jaren-70 kwamen de eerste berichten over de mafia in Nederland. Het betrof leden van de Amerikaanse mafia uit de organisatie van Meyer Lansky. Die deed in die jaren een duidelijke poging om het gokwezen in Amsterdam in handen te krijgen.
In april 1990 werd in de bossen van Doorn het lijk gevonden van een Turkse handelaar in drugs en wapens. Uit onderzoek bleek dat de Turk zeer nauwe relaties onderhield met de Banda della Magliana, die vanaf de jaren-70 rond Utrecht was neergestreken.
Zeker drie van de Italiaanse mafia-organisaties zijn actief in Nederland.
- De Siciliaanse mafia importeerd drugs uit Nederland. Ze gebruikte hiervoor contactpersonen in Den Haag en Amsterdam.
- De 'Ndrangheta kochten cocaine in Zuid-Amerika en vervoerden die via Rotterdam naar Italie. Volgens sommige bronnen zijn leden van de 'Ndrangheta neergestreken in Enschede.
- De Camorra is vooral in Amsterdam zeer actief op de drugsmarkt.
Volgens de politie zijn er op zijn minst in 13 gemeenten Italianen woonachtig die zich bezighouden met de drugssmokkel. Het gaat om de volgende gemeenten:
Rotterdam, Helmond, Aklkmaar, Wageningen, Oostzaan, Arnhem, Oosterhout, Breda-Roosendaal, Kampen, Den Haag-Zoetermeer en Maastricht. Er zijn aanwijzingen dat vooraanstaande leden van de Italiaanse mafia vanuit Duitsland actief zijn in Nederland.
Italiaanse Mafia organisaties:
De Siciliaanse mafia
De Camorra
De 'Ndrangheta
De Stidde
De Sacra Corona Unita
Hij: Ha, eindelijk, ik heb zolang gewacht.
Zij: Wil je dat ik wegga?
Hij: NEE. Ik durf er niet eens aan te denken.
Zij: Hou je van me?
Hij: Natuurlijk. Heel veel!
Zij: Heb je me ooit bedrogen?
Hij: NEE. Waarom vraag je me dat?
Zij: Wil je me kussen?
Hij: Elke keer als ik de kans krijg!
Zij: Zul je me ooit slaan?
Hij: Ben je gek? Zo iemand ben ik niet!
Zij: Kan ik je vertrouwen?
Hij: Ja.
Zij: Schat
however you want it you can have it your way ...
you fuck my night up and il fuck up your day ...
find out your name sending it your way ...
that goes 4 anyone ...
anyone
anyone
however you want it you can have it your way ...
you fuck my night upand ll fuck up your day ...
find out your name
sending it your way ...
that goes for anyone who comes through that doorway
however you want it you can have it your way ...
you fuck my night upand ll fuck up your day ...
find out your name sending it your way ...
that goes 4 anyone ...
anyone
anyone
Gabber ben je voor altijd,
Gabber raak je nooit meer kwijt...
Gabber is een hakker en een makker,
Gabber is zeker geen stakker...
Gabber ben je voor iedereen,
Gabber ben je nooit alleen...
Gabber is een woord en begrip,
Gabber is liefde,en niet sip...
Gabber is niet te beschrijven,
Gabber moet je voelen in hart en lijven...
Gabber zit heel diep in je hart,
Gabber word je zeker nooit zat...!!
op 5 min en 12 sec is lol gabbers
Vader liet zoons coke en pillen dealen
27-03-2009 | Door: DAG
Openbaar Ministerie eist 6 jaar cel tegen Arnhemmer die kinderen vanaf hun 13e drugs liet dealen.
De officier van justitie heeft vrijdag bij de rechtbank in Arnhem zes jaar cel geëist tegen een 38-jarige Arnhemmer.
Drugs, wapens en witwassen
Volgens het Openbaar Ministerie (OM) handelde de man sinds 2004 in zijn vorige woonplaats Doesburg op grote schaal in cocaïne, waarbij hij zijn twee oudste zoons vanaf ongeveer hun dertiende liet dealen. Ook vervolgt de aanklaagster Roy B. voor drugsbezit, wapenbezit en witwassen.
In het huis van het gezin struikelde justitie in maart 2008 over bijna vijf kilo cocaïne, bijna zes kilo amfetamine, drieduizend xtc-pillen, diverse vuurwapens en nepwapens. In een gootsteenkastje lag 165.000 euro aan contant geld
