Een Nederlander Staat Op Voor Zijn Recht, Hij Staat Op Voor Zijn Mening!
Niet Wetend Wat Hem Te Wachten Staat, Krijgt Hij Een Mededeling..
Hij Luid: Wat Staal, Wat Kruit, Vervolgens Zijn Dood.
Het Klinkt Heel Kinderachtig, Maar Wij Weten Wat Voor Dader Hem Doodschoot.
Nog Steeds Zijn Wij, Volgens Jullie, Racisten En Slecht.
Maar Wij Doen Jullie Niks, Dus Jullie Staan Nog Niet Eens In Je Recht!
Loop Dus Niet Te Zeiken Over Lonsdale En Kisten,
Want Uiteindelijk Zijn Niet Wij, Maar Jullie De Racisten!
Menno's slaapkamer hangt vol met foto's van Hitler en vlaggen waarop hakenkruizen staan afgebeeld. Zelfs het geheugen van zijn multimediamobieltje –ringtone: Deutschland über Alles– staat bomvol met foto's van de Führer. Ook schrijft hij af en toe gedichten geïnspireerd op de Tweede Wereldoorlog: 'Het blanke ras zal overwinnen, al moet de oorlog nog beginnen, de blanke zegen staat al vast, alle joden worden vergast'.
'Mijn ouders zijn het niet echt eens met mijn ideeën,' zegt hij, in hoog tempo rokend. Zijn vader is constructieschilder, zijn moeder gezinshulp. 'Maar ze accepteren mij zoals ik ben en weten dat het weinig zin heeft om mij iets te verbieden, want dan doe ik het wel achter hun rug om. Alleen als ik hard skinheadmuziek draai, roept mijn vader dat het zachter moet. Hij is bang dat de buren het horen.'
Menno is skinhead geworden toen hij een paar jaar geleden op een grote scholengemeenschap een opleiding tot automonteur ging volgen. In de kantine werd volgens hem nauwelijks nog Nederlands gesproken: 'Je weet niet waar ze het over hebben, misschien schelden ze je wel verrot.' Hij wist zeker dat hij bij deze groep wilde horen nadat hij een aantal films over skinheads zag, waaronder American History X – waarin de hoofdpersoon overigens zijn misstap inziet en zich afkeert van de skinheadbeweging.
Samen met Huub haalt hij voorbeelden aan waaruit moet blijken dat allochtonen crimineel zijn en profiteren van het tolerante Nederland. Menno: 'Mijn fiets is een keer gejat. Toen ik naar het politiebureau ging om aangifte te doen, zeiden ze tegen me: "Ga maar kijken bij het asielzoekerscentrum." Ik ben daar geweest en je ziet alleen maar nieuwe scooters! Er stond zelfs een BMW. Bijna geen enkele Nederlander durft daar iets van te zeggen.' Huub: 'Het probleem is dat ze hier alles mogen: moskeeën bouwen, islamitische scholen openen. Nederland is veel te tolerant.'
Menno haalt de Tweede Wereldoorlog er maar weer eens bij. 'Ze moeten van die asielzoekerscentra een soort Auschwitz maken,' zegt hij zonder blikken of blozen. 'Ze hoeven niet meteen dood, maar we moeten voorkomen dat ze kunnen ontsnappen omdat je er dan elke keer een paar illegalen bij hebt.'
Op de agenda van VolkSSverzet staan flyer-acties, een bijeenkomst ('Ik gok op tachtig man') en op 6 mei wil hij in het centrum van Waalwijk de moord op Pim Fortuyn herdenken met foto's van zijn held en Nederlandse vlaggen. Huub: 'Hij durfde tenminste iets te zeggen van die zwarten.' Huub heeft contact met andere jongerenorganisaties en met de Nederlandse Volks Unie. Echt hulp krijgt hij niet van ze, maar ze moedigen hem wel aan vooral door te zetten.
Met de komst van Pim Fortuyn in de politiek hadden de gabberskins het gevoel dat ze gesteund werden in hun opvattingen, vooral over de multiculturele samenleving. Willem Hart: 'Door Fortuyn is de opkomst van extreem rechtse jongeren in een stroomversnelling geraakt.'
