steffert

Zeven jaar geleden,
al zoveel jaren terug,
veranderde mijn leven,
natuurlijk veel te vlug.

Als ik terug kijk,
de maanden, de weken,
kan het zo onwerkelijk zijn,
herinnering als was het gister,
en nog even groot de pijn.

Wat verbaasd ,
en soms verbitterd,
de wereld die draait door,
in een hoog en razend tempo,
al is niets meer als ervoor.

We moeten doorgaan,
met elkaar, samen sterk,
en genieten van wat is,
in de tijd dat we dat doen,
ben jij het pap, die ik zo mis...





Leef met de dag...
Er is je geen morgen beloofd..!!