Snoezepoes, honnepon, lekkere del
Samen zijn we het slechtste stel
Ja dit gedicht heb ik speciaal voor jou geschreven
Was je maar bij je achterlijke moeder gebleven
Dat het leven door gaat spijt me zeer
Liever met een ander dan met jou in de weer
De spiegel verandert bij jouw aanblik in scherven
Want jij weet alle lucht te bederven
Nooit zal ik die eerst dag vergeten
Al sla je me dood ik zou het niet meer weten.
Ons fotoboek zit vol herinneringen
Maar wat mij betreft allemaal rottige dingen
Soms zit ik nog wel te denken
Hoe je bier uit een kannetje kunt schenken.
Dit gedicht is wel duidelijk genoeg
Ik zit niet liever bij jou, maar in de kroeg
