"Liefde" door Hans Teeuwen
Verleid me, verstik me
pak m'n vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang, ik ben laf
Je wilt samensmelten
- een onnozel idee -
maar ik ben romantisch
ik ga d’r in mee...
Kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been
Als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan
We doen nóg meer water bij onze wijn
totdat er alléén nog maar water zal zijn
helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen de dood tegemoet
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur
de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in
Steeds dezelfde fouten
steeds dezelfde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn
Misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fout
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar
Het spel is weer begonnen
ik zit er midden in
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin
Ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand
Dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
totdat het weer begint
