Al mot ik krupen, op blote voeten gaon
Ik wil nog één keer Sint Steven heure slaon
Al mot ik krupen, op blote voeten gaon
Ik wil nog één keer Sint Steven heure slaon
Als je ien de vrimde zit en je leest dan ien de krant
Van die goeie ouwe tied ien 't verre Nederland
Dan kruupt er iets bij je omhoog, dan doet 't je overal pien
Dan denk je dikwijls bij jezelf, wat zou ik daar graag sien
Waar is toch de Liendenberg, waar is de de Zeigelbaon
Waar is toch de Verkesmert en die mooie lange laon
Alles is afgebroken, gin huus is meer blieven staon
Maar één ding dat is zeker, mien hert blieft veur je slaon
Als je straks naar huus toe komt, dan zie je die toren staon
Dan denk je aan die ouwe tied, hoe het vroeger is gegaon
Waar je als kind geboren bent en werd grootgebracht
Dat kun je nooit vergeten, daaraan denk je dag en nacht
Al mot ik krupen, op blote voeten gaon
Ik wil nog één keer Sint Steven heure slaon
Al mot ik krupen, op blote voeten gaon
Ik wil nog één keer Sint Steven heure slaon
een stad een trots.....
Nijmegen