een leraar stond voor zijn klas,
met een heleboel spullen op zijn bureau.
toen het lesuur begon pakte hij zonder woorden,
een mayonaise pot, en begon die tot de rand te vullen met pingpongballetjes.
toen hij aan de klas vroeg of de pot vol zat, antwoordden ze allemaal met ja.

toen pakte hij een doos met kiezelsteentjes,
hij gooide de kiezelsteentjes in de pot,
en ze vulden de gaaten tussen de pingpongballetjes op.
weer vroeg hij aan de klas of de pot vol was.
op nieuw antwoordden ze met ja.

toen pakte hij een zak met zand.
gooide het zand erbij,
en het zand vulde de gaaten tussen de kiezelstenen weer op.
hij vroeg weer of de pot vol was/
en weer zeiden de leerlingen ja.

toen pakte hij twee flesjes bier.
hij gooide het bier in de pot.
en vroeg voor de vierde keer of de pot vol zat.
'Ja de pot zit vol' antwoorden de leerlingen.

'deze pot staat voor je leven,' begon de leraar te vertellen.
'de pingpongballetjes zijn je familie, je vrienden, je kinderen,
je gezondheid enz.
dit zijn de belangrijke dingen in je leven.
als al het andere weg zou vallen,
zou het leven nog steeds de moeite waard zijn.
de kiezelstenen zijn de andere belangrijke dingen.
zoals je auto, je huis en je werk.
en de het zand, zijn de overige dingen.
zorg eerst voor de pingpongballetjes,
ga uit met je vrienden, neem je kinderen mee naar een speeltuin,
want je auto wassen, en boodschappen doen,
kun je altijd nog.'

toen hij dit verteld had, was de klas een tijdje stil.
toen stak een leerlinge haar hand op en vroeg waar het bier voor stond.
'ik ben blij dat je het vraagt, het laat zien,
dat hoe vol je leven ook is,
er altijd plaats is voor een paar biertjes.