[L].


. ik ha dy leaf mien hiele libben.
't is folle mear os halden fan.
't is krekt of ost do ien mien bloed sist.
& ik kin dr neat tsjin dwan.

Dien mooie egen liekje marren.
Ik kin dr sa ien onder gean.

Ik fiel it moarns ost do wer opstjist.
Ik sjoch it ien in simmerske bui.
Ik wurd ol weak ost do ris fjot gjist.
It is mien han diest sammar festpakst.
Os wie kuierje langs de feart.
It komt ek; & dat is nou it frjemde.
Troch soms hielendol neat.



*