Dance Valley staat, ondanks de ramp editie van een aantal jaar geleden, toch nog steeds bekend als een festival waar je gewoon een keer geweest moet zijn - in ieder geval bij mij wel. Dit jaar zou dan eindelijk mijn eerste keer gaan worden; wel om er te werken maar aangezien ik maar tot 13:00 hoefde had ik daarna nog meer dan genoeg tijd om het festival eens goed te gaan bekijken.
Terrein
Het terrein is echt wel erg mooi en als je voor de eerste keer die mainstage ziet wordt je meteen duidelijk waarom het festival bekend staat onder de naam Dance Valley; die hele vallei erachter is echt prachtig en maakt het een stuk specialer dan een normale vlakke grasmat. Jammer genoeg had het zowat de gehele vrijdag geregend (waar ik helaas getuige van was) waardoor een groot gedeelte (de stages die vrijdags nog niet open waren, die waren nog wel wat beter te doen) van het terrein was veranderd in een modderpoel. Niet vies worden zat er gewoon niet in en dus kon je de modder maar beter zo snel mogelijk accepteren en er het beste van maken.
Service
Er waren mooie time tables te verkrijgen maar wat ik dan niet begrijp is dat er geen plattegrond bij zat. Ik begrijp best dat er ruimte moet zijn voor de sponsor (Vodafone) maar bij een groot festival met 11 stages (exclusief entrance en chill) had een plattegrond toch wel handig geweest. Vodafone had echter wel een mooie service bedacht; het gratis kunnen opladen van je mobiel. Dit was simpel en snel geregeld aan hun stand en ook ik heb er gebruik van gemaakt - erg handig! Personeel was voor de rest relaxed; zowel de mensen achter de bar als de security. Gelukkig heeft UDC de prijzen van muntjes op 2 euro gehouden en bovendien waren de WC's helemaal gratis (helaas wel zonder kranen).
Erg vervelend is wel als je na een dag lang feesten nog eens een dik half uur mag lopen naar de opstapplaats van de pendelbussen (de bus zelf was trouwens wel gratis), en dan heb ik een stuk sneller gelopen dan verreweg de meeste andere mensen die ik tegen kwam. Aan de andere kant, als de bussen dichter bij hadden kunnen staan, dan had UDC dat vast wel gedaan? Waarschijnlijk gewoon geen andere optie. Kortom, gemengde gevoelens.
Stages
Op de vrijdag had ik de tenten van onder andere Eurogrooves en Loveland al bezocht, voor de zaterdag had ik vooral interesse in de Global stage van Carl Cox. Bovendien bleken de genoemde tenten helemaal prop vol te zitten toen ik er toevallig even langs liep (en het regende niet eens), kortom; die heb ik verder links laten liggen. Uiteraard heb ik toch ook nog wel een aantal andere tenten bezocht.
Concept - Derrick May
De tent waar ik het op de vrijdag erg naar me zin heb gehad en waar ik voor het eerst mensen (en behoorlijk veel ook) een polonaise heb zien lopen op techno! Toen droeg de tent echter de naam van Reactor en waren het DJ's als Oliver Kucera en Preach die daar erg lekkere setjes neerzetten. Ook voor vandaag waren de DJ's niet de minste, met onder andere Derrick May, Alexander Kowalski, Kevin Saunderson en Preach (dit keer alleen). Derrick May was voor mij een lekkere binnen komer maar ik moet je eerlijk bekennen dat ik daarna de hele dag niet meer terug ben geweest en dus de andere genoemde DJ's gemist heb.
Global - Umek & Valentino Kanzyani, Marco Bailey, Chris Liebing
Aangezien de stage gehost werd door super ster Carl Cox en grote namen als Chris Liebing, Umek en Valentino Kanzyani er stonden gebooked kon er eigenlijk weinig mis gaan. Of toch wel? De stage was namelijk een openlucht stage en ik hoef denk ik niemand meer te vertellen dat het geregend had en dat bijna het hele festivalterrein was omgetoverd tot een modderbad.
Anyway, de set van Umek & Valentino Kanzyani zou ik niet gaan missen en eenmaal me plek gevonden te hebben werd al meteen wel duidelijk dat het met het speakersysteem wel snor zat. De heren gaven samen ook een lekkere set weg die een deel van het publiek de regen deed verwelkomen met zelfs een applausje. Ook ik liet me niet afschrikken door die paar druppeltjes en ben gewoon blijven staan housen. Marco Bailey nam daarna het roer over en volgens mij deed 'ie dat best prima - ik heb na een tijdje echter even een pauze ingelast om uiteraard wel op tijd terug te komen voor Chris Liebing.
Chris Liebing bevestigde dat het speakersysteem wel een aardig bassje kan (kon?) produceren want (in ieder geval vooraan staande) gingen die basslines door merg en been en kregen ze iedereen springende. En dat kan ik nou echt waarderen; niet van die Sven Wittekind praktijken maar gewoon 'hard' als in een heerlijk harde bass met een lekker ritme. En toen kapte ineens een van de line arrays ermee (of waren het die speakers op de grond?), om even later weer te gaan werken. iets wat het hele publiek ook duidelijk meteen merkte trouwens. Chris Liebing speelt wel vaker met het publiek maar na een aantal keren wegvallen werd het irritant en dus ook duidelijk dat het een (erg vervelend) technisch probleem was. Toch heb ik me nog wel kunnen vermaken met de rest van zijn set; net zoals de meeste andere mensen geloof ik want de sfeer was tijdens zijn set echt wel goed te noemen.
Volgende in het rijtje was 'your very own' Michel de Hey. Nou heb ik niets tegen Michel de Hey maar zijn stijl is wel compleet anders dan die van Chris Liebing; toch een stukje softer en omdat ik Carl Cox sowieso wou zien natuurlijk was dit een mooi moment om even een rondje te lopen over de HQ en de main.
Main stage: Ben Sims
Tijdens de set van Chris Liebing heb ik ook even een kijkje genomen bij de mainstage omdat Ben Sims daar stond te draaien. Eenmaal aangekomen bij de mainstage viel me meteen op dat het geluid hier minder hard stond. Ik ben even gebleven om toch nog even op de mainstage gestaan te hebben en Ben Sims opzich niet onaardig draaide. Toch heb ik het al vrij snel opgegeven want het ging er niet echt los, helemaal vergeleken met de Global - waar iedereen lekker stond te springen en te housen (en de sfeer dus ook beter was). Kortom, weer terug naar de Global voor de rest van de set van Chris Liebing natuurlijk.
HQ supported by I-DJ
HQ staat voor hardhouse, niet te verwarren met hardstyle want dat is echt iets compleet anders. Ook de HQ had een mooie en grote outdoor stage waar het ook aardig druk was. Vroeger luisterde ik ook nog wel eens naar hardhouse dus bij aankomst klonk het best lekker en sowieso wou ik het een eerlijke kans geven en heb ik dus een plekje vooraan in het midden opgezocht. Zoals ik al zei, het klonk wel goed en het was ook zeker dansbaar maar na een aantal platen kreeg ik het idee dat er wat miste. Alhoewel het tempo natuurlijk wel hoog lag, vond ik de muziek op de een of andere manier niet echt opzwepend. Ook de sfeer ervaarde ik als duidelijk minder dan op de Global stage. maarja, dat was dan ook wel 'mijn' stage van de dag natuurlijk. Na nog even goed hard te housen was het alweer tijd om terug te keren richting de Global voor de afsluiter.
Global: Carl Cox
Onze 'eigen' Tiësto draagt dan misschien de titel van beste DJ ter wereld maar is Carl Cox niet minstens net zo'n grootheid? Dat bewees hij vandaag (gisteren niet gehoord) door niet alleen heerlijk te draaien maar daarnaast ook zo nu en dan te MC'en. wat hem ook erg goed af gaat. Daarnaast zag ik hem trouwens ook in de weer met zo'n soort van klein keyboard (zwart ding met aantal knoppen) waar hij ook geluiden uit produceerde voor naast z'n platen. Dat Carl Cox een grootheid is werd ook duidelijk door het aantal mensen dat de Global stage inmiddels had gevonden. Nou heb ik er niks op tegen dat het drukker is en dat mensen hun muzieksmaak willen verbreden maar wel als deze mensen het nodig vinden stil te blijven staan en je met een boos gezicht aan te staren. Gelukkig waren er niet genoeg van dit soort types om je er echt aan te storen. Ik had het idee dat de speakers nog steeds niet werkten zoals ze moesten werken maar dat maakte de set van Carl Cox er niet minder op - helemaal top!
Conclusie
Als het beide dagen droog was geweest en je had de hele dag een zonnetje gehad dan had je natuurlijk een compleet ander festival gehad dan nu. De een ervaart slechte omstandigheden (slecht weer, modder, etc.) als zo erg dat het een feest kan verpesten terwijl een ander hier misschien juist weer een uitdaging in ziet? Er liepen namelijk ook mensen met een witte broek rond; including me.
Na een half uur lopen naar de pendelbussen kon ik gelukkig wel meteen instappen en richting station Sloterdijk. Eenmaal daar kwam de trein naar Amsterdam CS mooi binnen 5 minuten en duurde het niet lang voor ik op Amsterdam CS was. Ik ben toen direct snel naar de pond gerend richting de NDSM haven voor een unieke editie van Voltt, op de MS Stubnitz. Ook daar heb ik een verslagje over geschreven: linkje.
Terrein
Het terrein is echt wel erg mooi en als je voor de eerste keer die mainstage ziet wordt je meteen duidelijk waarom het festival bekend staat onder de naam Dance Valley; die hele vallei erachter is echt prachtig en maakt het een stuk specialer dan een normale vlakke grasmat. Jammer genoeg had het zowat de gehele vrijdag geregend (waar ik helaas getuige van was) waardoor een groot gedeelte (de stages die vrijdags nog niet open waren, die waren nog wel wat beter te doen) van het terrein was veranderd in een modderpoel. Niet vies worden zat er gewoon niet in en dus kon je de modder maar beter zo snel mogelijk accepteren en er het beste van maken.
Service
Er waren mooie time tables te verkrijgen maar wat ik dan niet begrijp is dat er geen plattegrond bij zat. Ik begrijp best dat er ruimte moet zijn voor de sponsor (Vodafone) maar bij een groot festival met 11 stages (exclusief entrance en chill) had een plattegrond toch wel handig geweest. Vodafone had echter wel een mooie service bedacht; het gratis kunnen opladen van je mobiel. Dit was simpel en snel geregeld aan hun stand en ook ik heb er gebruik van gemaakt - erg handig! Personeel was voor de rest relaxed; zowel de mensen achter de bar als de security. Gelukkig heeft UDC de prijzen van muntjes op 2 euro gehouden en bovendien waren de WC's helemaal gratis (helaas wel zonder kranen).
Erg vervelend is wel als je na een dag lang feesten nog eens een dik half uur mag lopen naar de opstapplaats van de pendelbussen (de bus zelf was trouwens wel gratis), en dan heb ik een stuk sneller gelopen dan verreweg de meeste andere mensen die ik tegen kwam. Aan de andere kant, als de bussen dichter bij hadden kunnen staan, dan had UDC dat vast wel gedaan? Waarschijnlijk gewoon geen andere optie. Kortom, gemengde gevoelens.
Stages
Op de vrijdag had ik de tenten van onder andere Eurogrooves en Loveland al bezocht, voor de zaterdag had ik vooral interesse in de Global stage van Carl Cox. Bovendien bleken de genoemde tenten helemaal prop vol te zitten toen ik er toevallig even langs liep (en het regende niet eens), kortom; die heb ik verder links laten liggen. Uiteraard heb ik toch ook nog wel een aantal andere tenten bezocht.
Concept - Derrick May
De tent waar ik het op de vrijdag erg naar me zin heb gehad en waar ik voor het eerst mensen (en behoorlijk veel ook) een polonaise heb zien lopen op techno! Toen droeg de tent echter de naam van Reactor en waren het DJ's als Oliver Kucera en Preach die daar erg lekkere setjes neerzetten. Ook voor vandaag waren de DJ's niet de minste, met onder andere Derrick May, Alexander Kowalski, Kevin Saunderson en Preach (dit keer alleen). Derrick May was voor mij een lekkere binnen komer maar ik moet je eerlijk bekennen dat ik daarna de hele dag niet meer terug ben geweest en dus de andere genoemde DJ's gemist heb.
Global - Umek & Valentino Kanzyani, Marco Bailey, Chris Liebing
Aangezien de stage gehost werd door super ster Carl Cox en grote namen als Chris Liebing, Umek en Valentino Kanzyani er stonden gebooked kon er eigenlijk weinig mis gaan. Of toch wel? De stage was namelijk een openlucht stage en ik hoef denk ik niemand meer te vertellen dat het geregend had en dat bijna het hele festivalterrein was omgetoverd tot een modderbad.
Anyway, de set van Umek & Valentino Kanzyani zou ik niet gaan missen en eenmaal me plek gevonden te hebben werd al meteen wel duidelijk dat het met het speakersysteem wel snor zat. De heren gaven samen ook een lekkere set weg die een deel van het publiek de regen deed verwelkomen met zelfs een applausje. Ook ik liet me niet afschrikken door die paar druppeltjes en ben gewoon blijven staan housen. Marco Bailey nam daarna het roer over en volgens mij deed 'ie dat best prima - ik heb na een tijdje echter even een pauze ingelast om uiteraard wel op tijd terug te komen voor Chris Liebing.
Chris Liebing bevestigde dat het speakersysteem wel een aardig bassje kan (kon?) produceren want (in ieder geval vooraan staande) gingen die basslines door merg en been en kregen ze iedereen springende. En dat kan ik nou echt waarderen; niet van die Sven Wittekind praktijken maar gewoon 'hard' als in een heerlijk harde bass met een lekker ritme. En toen kapte ineens een van de line arrays ermee (of waren het die speakers op de grond?), om even later weer te gaan werken. iets wat het hele publiek ook duidelijk meteen merkte trouwens. Chris Liebing speelt wel vaker met het publiek maar na een aantal keren wegvallen werd het irritant en dus ook duidelijk dat het een (erg vervelend) technisch probleem was. Toch heb ik me nog wel kunnen vermaken met de rest van zijn set; net zoals de meeste andere mensen geloof ik want de sfeer was tijdens zijn set echt wel goed te noemen.
Volgende in het rijtje was 'your very own' Michel de Hey. Nou heb ik niets tegen Michel de Hey maar zijn stijl is wel compleet anders dan die van Chris Liebing; toch een stukje softer en omdat ik Carl Cox sowieso wou zien natuurlijk was dit een mooi moment om even een rondje te lopen over de HQ en de main.
Main stage: Ben Sims
Tijdens de set van Chris Liebing heb ik ook even een kijkje genomen bij de mainstage omdat Ben Sims daar stond te draaien. Eenmaal aangekomen bij de mainstage viel me meteen op dat het geluid hier minder hard stond. Ik ben even gebleven om toch nog even op de mainstage gestaan te hebben en Ben Sims opzich niet onaardig draaide. Toch heb ik het al vrij snel opgegeven want het ging er niet echt los, helemaal vergeleken met de Global - waar iedereen lekker stond te springen en te housen (en de sfeer dus ook beter was). Kortom, weer terug naar de Global voor de rest van de set van Chris Liebing natuurlijk.
HQ supported by I-DJ
HQ staat voor hardhouse, niet te verwarren met hardstyle want dat is echt iets compleet anders. Ook de HQ had een mooie en grote outdoor stage waar het ook aardig druk was. Vroeger luisterde ik ook nog wel eens naar hardhouse dus bij aankomst klonk het best lekker en sowieso wou ik het een eerlijke kans geven en heb ik dus een plekje vooraan in het midden opgezocht. Zoals ik al zei, het klonk wel goed en het was ook zeker dansbaar maar na een aantal platen kreeg ik het idee dat er wat miste. Alhoewel het tempo natuurlijk wel hoog lag, vond ik de muziek op de een of andere manier niet echt opzwepend. Ook de sfeer ervaarde ik als duidelijk minder dan op de Global stage. maarja, dat was dan ook wel 'mijn' stage van de dag natuurlijk. Na nog even goed hard te housen was het alweer tijd om terug te keren richting de Global voor de afsluiter.
Global: Carl Cox
Onze 'eigen' Tiësto draagt dan misschien de titel van beste DJ ter wereld maar is Carl Cox niet minstens net zo'n grootheid? Dat bewees hij vandaag (gisteren niet gehoord) door niet alleen heerlijk te draaien maar daarnaast ook zo nu en dan te MC'en. wat hem ook erg goed af gaat. Daarnaast zag ik hem trouwens ook in de weer met zo'n soort van klein keyboard (zwart ding met aantal knoppen) waar hij ook geluiden uit produceerde voor naast z'n platen. Dat Carl Cox een grootheid is werd ook duidelijk door het aantal mensen dat de Global stage inmiddels had gevonden. Nou heb ik er niks op tegen dat het drukker is en dat mensen hun muzieksmaak willen verbreden maar wel als deze mensen het nodig vinden stil te blijven staan en je met een boos gezicht aan te staren. Gelukkig waren er niet genoeg van dit soort types om je er echt aan te storen. Ik had het idee dat de speakers nog steeds niet werkten zoals ze moesten werken maar dat maakte de set van Carl Cox er niet minder op - helemaal top!
Conclusie
Als het beide dagen droog was geweest en je had de hele dag een zonnetje gehad dan had je natuurlijk een compleet ander festival gehad dan nu. De een ervaart slechte omstandigheden (slecht weer, modder, etc.) als zo erg dat het een feest kan verpesten terwijl een ander hier misschien juist weer een uitdaging in ziet? Er liepen namelijk ook mensen met een witte broek rond; including me.
Na een half uur lopen naar de pendelbussen kon ik gelukkig wel meteen instappen en richting station Sloterdijk. Eenmaal daar kwam de trein naar Amsterdam CS mooi binnen 5 minuten en duurde het niet lang voor ik op Amsterdam CS was. Ik ben toen direct snel naar de pond gerend richting de NDSM haven voor een unieke editie van Voltt, op de MS Stubnitz. Ook daar heb ik een verslagje over geschreven: linkje.
