Sammy is zijn werknaam – is nu 25 en heet Achmed, maar tegen zijn klanten zegt hij dat hij 21 is.
Dat drijft de prijs op.
Hij legt contact met ze via homo-chatboxen op internet, zoals chatboy.nl.
Overdag heeft hij een baan als bekabelaar, ’s avonds en in het weekeinde werkt hij vijf tot tien klanten per week af.
Hij vraagt zo’n honderd euro. „Officieel is dat per uur – zo spreek je dat af aan de telefoon – maar vaak ben je in een minuut of tien al klaar.”
Voor dit gesprek krijgt hij 25 euro, een cola, een bakje pinda’s en een chocomel. Het is onmogelijk om een escortjongen gratis te interviewen. Hun tijd is geld.
Voor de klanten kan het niet jong genoeg. Dat merkte hij wel toen hij als zestienjarige begon in het Kralingse Bos in Rotterdam.
In het internaat waar hij had gezeten had hij wel eens wat met jongens gerommeld en hij wilde meer.
Hij had gehoord dat dat kon in het bos.
Daar kreeg hij de eerste keer meteen 50 gulden – toen nog gulden – aangeboden als hij zich liet pijpen.
„Het waren oude mannen, een jaar of zestig meestal, altijd maar op zoek naar jonge Marokkanen.
Het liefst hadden ze jongens van veertien.
Eigenlijk een soort pedofielen.”
Hij had in het internaat gezeten omdat hij ’moeilijkheden met luisteren’ had en ’kattenkwaad’ had uitgehaald, zoals hij het nu zelf formuleert. „Brommertjes stelen, geld stelen.’
Hij was de derde jongen in het gezin en zijn oudere broers was het niet veel anders vergaan.
Met de jongere kinderen gaat het beter. ’Mijn ouders hebben geleerd.”
Hij ging vaker naar het bos.
„Ik begon ook die mannen te trekken en te pijpen. Dan kreeg ik honderd gulden.
Soms was het niet leuk, maar soms ook wel lekker.”
„Ik dacht er wel veel over na: ben ik nou een soort prostitué?
Is dit wel wat ik wil?
Maar dan ga je toch voor het geld. Ik kon ergens tien uur staan scheppen, of dit één keer doen en meer verdienen.
Ik had er schijt aan. En het was legaal.”
Hij had de lts afgemaakt, maar hij had geen baan en woonde thuis. Niemand wist wat hij in het bos deed.
„Nog steeds weet mijn familie niet wat ik doe.”
Het schaarse wetenschappelijk onderzoek naar jongenshoeren laat zien dat Marokkanen in deze groep zijn oververtegenwoordigd.
Daar kan Sammy zich wat bij voorstellen.
Hij kwam al direct Marokkaanse jongens tegen in het bos, die hetzelfde deden als hij.
„Ik vond dat wel vreemd, je zag er zo veel Marokkanen.
En dat is nog steeds zo in dit werk.
Ze worden aantrekkelijk gevonden.
Maar het heeft ook met hun ouders te maken.”
Zijn ouders vroegen niet waar hij was als hij wegbleef.
„Marokkanen zijn zo niet.
Je moet het alleen doen.
Als mijn vader iets zag wat niet mocht, kreeg ik klappen.
Maar als hij niets zag, vroeg hij ook niks.
Niet waar ik heen ging, niet hoe ik aan geld kwam.
Als mijn vader niets hoorde, dacht hij dat het goed was.
Ik kreeg ook geen zakgeld, zorgde voor mezelf.”
Een tijdje stopte hij met het hoereren in het Kralingse Bos en ging hij inbreken.
Met een aantal andere jongens werd hij voor 60 woninginbraken veroordeeld.
Hij moest twee jaar zitten.
„Toen ik daaruit kwam ben ik eerst vuilnisman geworden, toen kabels gaan aansluiten en ook in een privé-club gaan werken.”
„Ik reageerde op een advertentie en kon langskomen.
Bij mijn sollicitatie moest ik de eigenaar van de club neuken.
Hij was tevreden.
Dat had ik inmiddels al eens gedaan met een klant in Schiedam die ik via een bellijn had ontmoet.
De eerste keer vond ik het spannend maar tot mijn verbazing ging het best goed.
Ik heb me inmiddels ook wel een paar keer laten neuken, maar dat is me niet bevallen, dat doe ik nu eigenlijk nooit.
„Ik was verrast toen ik merkte dat de meeste klanten geneukt willen worden.
Ik had verwacht dat het andersom zou zijn.
Ik heb het idee dat het veel mannen zijn die willen weten hoe een vrouw zich voelt.”
Sammy moest halsoverkop uit het privé-huis vertrekken nadat hij daar had gestolen.
„Die man was erachter gekomen. Ik was niet heel bang, maar als iemand boos is blijf ik ook niet voor zijn neus staan.”
Via via kreeg hij een kamer in Den Haag aangeboden.
De meeste Marokkaanse jongenshoeren hebben zo’n beetje hetzelfde levensverhaal als hij, zegt Sammy.
Problemen thuis, problemen met justitie.
Hij gaat niet veel om met andere escortjongens.
„Ik ben zelf geen nicht.
En ik vind de meesten toch verwijfd.
Dan schaam ik me om ergens met ze te zitten.”
Sammy zegt dat hij bi is.
Hij lacht. Hij weet dat Marokkaanse jongens dat vaak zeggen als ze eigenlijk homo zijn.
„Ik heb wel een vriendin gehad, maar eigenlijk gaat dat niet.
Ze wil bij me thuis komen, dan ziet ze te veel.
Of ze hoort me aan de telefoon.”
Inmiddels kan hij niet meer zonder het geld.
„Het gaat op aan kleren, mijn huis, ik spaar.
En ik blow heel veel.
Tweeënhalve gram per dag.
Ik begin ’s ochtends vroeg al met koffie en een jointje.
Meestal koop ik voordeelzakken wiet van vierenhalf gram, voor twintig euro, daar doe ik dan anderhalve dag mee.”
„Zonder wiet kan ik niet slapen.
En ben ik onrustig.
Maar ik vergeet wel veel dingen door dat blowen man.
Dan zet ik een bapao in de magnetron en vergeet ik die helemaal.
Of ik vergeet mijn sleutels, laat mijn telefoon ergens op de wc liggen.
Ik heb al acht keer een nieuw paspoort moeten aanvragen, maar echt omdat ik het elke keer ergens vergeet.”
„Daarom wil ik wel minder blowen, maar stoppen zeker niet.
Als ik nuchter ben en ik word boos, kan ik echt helemaal uit mijn dak gaan. Ik kan agressief zijn.
Ik had bijvoorbeeld een keer een klant die boos was omdat ik niet een vol uur bleef.
Maar we waren al klaar.
Ik zei: moet ik hier staan zodat je naar me kan kijken of zo?
Toen gaf hij me een duw.
Ik heb bakstenen door al zijn ruiten gegooid.
Dan loop ik echt weg van: ik pak je nog wel, teringlijer.
Maar later steek ik een jointje op en dan denk ik: waar maak ik me nou eigenlijk druk om?”
„Ik kan geen film uitzitten als ik niet blow.
Het verdooft.
Ja, ook goede dingen.
Dat iemand in het weekend iets wil gaan doen en dat ik helemaal geen zin heb.”
Tijdens het gesprek is Sammy springerig.
En hij krabt steeds op zijn onderbeen. „Drie jaar ben ik zwaar aan de crack geweest, tot een jaar geleden.
Gek, ik wist hoe slecht het was, maar toch begon ik eraan.
In die tijd heb ik ook op straat geslapen.
Ik woog maar vijftig kilo.” Hij is nog steeds dun.
Zijn familie wist dat hij verslaafd was.
Hij kwam in die tijd niet bij zijn ouders thuis, wilde niet dat ze hem zo zouden zien.
Nu komt hij er weer wel.
„Maar ik leid een leven waar zij niets van afweten.
Als ik er ben hebben we het een beetje over algemene, dagelijkse dingen.
En ik speel met mijn kleine broertje, dat is het.”
„Je weet toch hoe het is bij ons?
In Iran hangen ze homo’s zelfs op.
En dan doe ik het ook nog voor geld.
Ik zou het niet kunnen verteren als mijn ouders dat wisten.”
„Ik ben wel moslim, ik ben niets anders gewend.
Ik eet geen varkenvlees en met ramadan zul je mij niet op straat zien roken.
Maar verder doe ik er niets mee.”
Nu Sammy 25 is, krijgt hij moeilijker klanten.
En over een paar jaar is het afgelopen. ’Als je dertig bent, zeggen ze: ’rot op lul, dat kan ik gratis krijgen’.”
Hij zelf hoeft niet zo nodig te stoppen.
„Ik vind het nog steeds makkelijk verdiend.
En het lukt me eigenlijk altijd wel om geil te worden, bij wie ik ook ben.
Ja, alleen als iemand echt stinkt – echt een stinklul heeft of zo – dat doe ik niet.
Dan kan ik me niet concentreren.
Want ik moet me echt goed concentreren.
Vaak denk ik ook wel aan iemand anders dan de klant als ik bezig ben.”
Vroeger droomde hij van een carrière als voetballer.
Nu hoopt hij dat hij als hij stopt met het escortwerk een eigen winkel met levensmiddelen kan beginnen.
„Kijk, niemand denkt: ik wou dat ik hoer kon worden, ik ook niet. Maar je moet realistisch zijn.”
