Hardcore to the Bone XI

De cd’s

Een blik op de tracklist doet mij, alvorens de cd in mijn autoradio te stoppen, de wenkbrauwen fronzen. Ik bekijk de voorkant van de hoes nog eens, ja het staat er echt: ‘the best new hardcore tracks’. Ik pak de ‘Hardcore yearmix 2007’ er eens bij voor een vergelijkend warenonderzoek. Tien nummers die op de jaarmix terug te vinden zijn staan ook op deze nieuwe cd, een kleine dertig procent dus. Nou moet ik eerlijk bekennen dat mij het meestal niet kan schelen of een track wat ouder is, goed is immers goed, daar doet de leeftijd niks aan af. Het feit dat hetgeen op de hoes staat niet strookt met de tracklist mag echter misleidend genoemd worden, een waarschuwing vooraf dus.

De cd opent echter wel gelijk met een nieuw nummer, ‘Superior’ van de Italianen Meccano Twins en Mad Dog. Deze wordt opgevolgd door een oudje, alleen in een geheel nieuw jasje. Tha Playah heeft zich uitgeleefd op Headbanger’s ‘I’m in your head’, een geslaagde remix met een lekkere zware kick. D-Passion is de volgende die iets van zich laat horen met het scheurende ‘Cause and effect’. In het daaropvolgende nummer herkennen we duidelijk de stijl van Promo. Hij is dan ook verantwoordelijk voor de remix van ‘Hardcore makes the world move’ van de Art of Fighters, Deze zelfde Italianen horen we daarna met ‘Alpha release’ onder hun alias Meccano Twins. Energiek en knallend. Na twee oudere tracks (‘Adapt or die’ en ‘Come as one’) is één van de opvallendste producers van de laatste tijd aan de beurt, Amnesys. Deze Italiaan heeft een flinke reeks sterke producties afgeleverd, en ‘Underground revolution’ is daar geen uitzondering op.

Het welbekende ‘Nobody said it was easy’ van Evil Activities heeft menigeen de voetjes van de vloer doen liften de afgelopen maanden. Een reden dus dat deze eigenlijk niet mag ontbreken op een nieuwe Hardcore to the bone. De track, met een gedeelte uit Coldplay’s ‘The scientist’ is met de mooie break en een vrolijke melodie een ware floorfiller. Het zanggedeelte is overigens niet rechtstreeks gesampled maar opnieuw ingezongen door de Zuid-Afrikaan Brad Gobler. Na het nog steeds zeer mooie ‘So many sacrifices’ van grootmeesters Ophidian en Ruffneck horen we vervolgens ‘Enemy’ van talentvolle producer Na-Goyah. Deze track, met een haast trance-achtige mooie break doet mij ergens aan de stijl van Ophidian denken door de mooie opbouw, diepe kick en hoge scheurende geluiden. Prachtig nummer.

Na de Tha Playah-remix van Bodylotion’s ‘Neighbourhood crime’ volgt de B-kant van het eerdergenoemde ‘Nobody said it was easy’. Dit nummer, van de hand van Evil Activities en The Viper is een uitstekende partytrack met een goede melodie die ook van hand van één van de Enzyme-artiesten had kunnen komen. Ook Angerfist doet op deze cd een duit in het zakje met het van zijn nieuwe album ‘Mutilate’ afkomstige ‘TNT’. Een prima plaat, in samenwerking met Tomcat en Rudeboy, met een energieke melodie. Deze track maakt nieuwsgierig naar het nieuwe album van Danny Masseling. De Italiaan Mad Dog verrast ons tegen het einde van de eerste cd met ‘Nasty’. De melodie van Metallica’s ‘The unforgiven’ wordt hierin op een heerlijke wijze gecombineerd met een onvervalste hardcore-kick, buitengewoon lekker.

De tweede cd opent met een samenwerking tussen twee meesters in melodieën. Evil Activities is samen met Nosferatu verantwoordelijk voor ‘From gradle to grave’. Dit nummer, met onheilspellend middenstuk en opzwepende melodie is een geslaagd ‘Nightmare’-anthem. Het volgende nummer, ‘Still nr. 1’, heeft bij mij persoonlijk al een plaats verdiend in mijn top tien beste hardcore platen van 2008. Iets in dit nummer zorgt ervoor dat ik een geweldig gevoel krijg bij het horen ervan. Na de melodieuze break gaat dit nummer op een sublieme wijze helemaal los. Super! Hierna brengt de cd ons, slechts gescheiden door ‘Break bones’ van Neophyte en Scott Brown, twee oudere tracks in een geheel nieuw jasje. Evil Activities heeft ‘Headbangers theme’ onder handen genomen. Dit heeft geresulteerd in een remix die heel veel van het origineel weg heeft maar toch absoluut als nieuw aangemerkt kan worden. Het nummer klinkt voller. Ook Neophyte is aan de slag gegaan met een oud toppertje en hij laat ons dan ook horen hoe ‘Hymn’ (origineel van The Stunned Guys) in 2008 klinkt. En dat is bijzonder lekker!

Na het wat oudere maar erg goede ‘Fire’ (Mad Dog & Noize Suppressor), ‘Core rhythmz’ (Outrage & Prolaxx) en de Tha Playah-remix van ‘Artwork’ (ook al wat ouder) horen we weer iets van Na-Goyah. ‘Protect ya neck’ scheurt goed voorbij en gaat goed los, een prima track maar van een minder niveau dan het sublieme ‘Enemy’ op de eerste cd. Na weer een oudje (Panic en Tha Playah-remix van ‘The future is ours’) is het de beurt aan Nosferatu. ‘Enemigo del estado’ is afkomstig van de tweede ‘Enemy of the state’ welke enige tijd geleden op Enzyme-records uitkwam. Zoals je van Erwin van Kan mag verwachten een uitstekend nummer met opzwepende melodie, lekkere kicks en goed gebruik van samples.

En dan... Een hardcore-klassieker van een Nederlandse hardcore-boegbeeld geremixed door Italiaanse hardcore-meesters. ‘Drop it’ is in de versie van The Stunned Guys en Tommyknocker herkenbaar door de ‘We’re flying high’-sample, maar verder hebben de heren er een geheel eigen draai aan gegeven. Een fantastische track is hier het gevolg van. De cd beukt na ‘In my brain again’ (Neophyte) en ‘Catastrophes’ (Amnesys) naar het einde toe met ‘Focking niet normaal!’ van Terror Jaap eh… Partyraiser en Scrape Face, de ‘Alles naar de klote’-remix en de Headbanger-remix van ‘6 million ways to die’. De cd wordt uiteindelijk afgesloten op dezelfde wijze als de eerder in deze recensie genoemde ‘Hardcore yearmix’ met ‘Pokkeherrie’.

Conclusie

Als je het niet erg vind om wat oudere nummers op een nieuwe cd te horen dan doe je met Hardcore to the Bone XI een uitstekende aankoop. Voor je geld krijg je twee erg lekkere mixen met geweldige tracks. Het feit dat Hardcore to the bone XI pretendeert ‘the best new hardcore tracks’ te hebben zorgt echter voor een kleine puntenaftrek. Ondanks dit scoort deze dubbelaar echter nog steeds een zeer ruime voldoende.

Score: 88/100


www.mid-town.nl