Wie gaat er dan ook naar de Time Out
Ik !
Maar dat was de eerste en laatste keer. Ik heb werkelijk mijn ogen uitgekeken daar..
Vanuit Eindhoven ben ik er met de bus gekomen, het was net alsof ik naar een jeugdgevangenis werd gebracht. Security in de bus, die de hele tijd de bus in kijkt om er zeker van te zijn dat de bus niet wordt gesloopt.
Eenmaal bij Time Out worden de bussen in rijen gezet. Pas wanneer de ene bus helemaal leeg is, mogen wij uitstappen. Tot die tijd werd ons meerdere malen gesommeerd te blijven zitten (want ja, iedereen wil dan natuurlijk uitstappen).
Bij het uitstappen moesten meiden links aanhouden en jongens rechts. Het is toch geen Alcatraz? maar goed, blijkbaar is dit nodig, wat erg jammer is.
Ik ben er overigens in mijn eentje naar toe geweest, en heb me zeker weten te vermaken. De versiertrucs die de allochtonen hanteren zijn echter wel een beetje apart. Onbekende meiden aanraken is de gewoonste zaak van de wereld voor hen. Wanneer er een meid voorbij loopt, veranderen alle marokkanen binnen een straal van ongeveer 10 meter in apen. Ze beginnen dingen te roepen, naar de meiden en naar elkaar, zwaaien met hun armen en duwen elkaar tegen elkaar aan, vreemde manier van aandacht trekken. En nee, ik ben niet racistisch...
Vier uur vertrok de bus weer. Om er zeker van te zijn dat ik op tijd mijn jas had, ben ik om 03:15 weg gegaan. Toen ik buiten was, begon het feest pas echt:
Iemand die buiten stond, wilde weer naar binnen oid, naar zijn vrienden. Deze werd een beetje aggressief en werd door security van het terrein afgewerkt.
Niet veel later begon er ergens anders een opstootje, deze werd snel weer gesust. Daarop begon er weer een opstootje, er was echter geen security in een straal van 15 meter, waardoor ze gewoon hun gang konden gaan. Er werd dan ook daadwerkelijk iemand neer gehoekt, die nog enkele minuten op de grond zat te koekeloeren. Diegene die hem had gestompt, verbergde zich achter vrienden terwijl hij nog wat stoere dingen riep en met zijn armen zwaaide.
Daarop was het snel weer raak. Het bleef gelukkig bij wat duwen en trekken. Respect voor de security was er totaal niet... men bleef maar verhaal halen en denken dat ze gelijk hadden. Ze dreigden, ook tegenover de security, diegene met wie ze mot hadden, neer te stompen als de security hen los lieten.
Toen ik me omdraaide stond er iemand tegen een politieauto te pissen, die inmiddels gearriveerd was. De politiemensen waren echter binnen, de security zag dit ook niet (je moet echt ogen in je rug hebben als je daar security bent).
Diezelfde politieauto moest het snel daarop alweer ontgelden. Diegene die eerder op de grond zat met een bebloede wang, had een sticker op het raam van de auto geplakt. Alsof hij zojuist een doelpunt had gescoord, was hij op zoek naar vrienden om ze dit te kunnen vertellen. Een van zijn vrienden moest er van hem een kiekje van maken, om zijn grootse daad vast te leggen.
Ondertussen stonden er een aantal bemande auto's op de parkeerplaatsen. Ze lieten hun motoren grommen en waren met de lichten aan het knipperen. De (ja, alweer) marokkanen, hingen letterlijk uit de deuren en ramen van hun auto. De security moest meerdere malen naar ze toe lopen om te vragen of ze hiermee op wilden houden of het terrein wilden verlaten (wederom geen respect voor de security).
Het was eindelijk 4 uur, en dus kwamen de bussen. Het was een chaos, iedereen moest zijn bus zoeken. Alsof ik in een kinderdagverblijf was beland. Ondertussen zag ik iemand voorbij komen met een blauw oog (WAT? Heb ik een opstootje gemist?). Je werd bijna omver gelopen. De beveiliger die bij ons op de heenreis in de bus zat, was eindelijk klaar overal opstootjes te sussen, waardoor wij eindelijk in de bus konden. Een marokkaan en een paar gekleurde medemensen waren aan het voordringen en aan het grappen. Ik weet niet wat ze precies zeiden, maar de beveiliger, die ondertussen onze kaartjes voor de bus controleerde, stelde het niet op prijs bleek toen hij afstormde op de marokkaan binnen dat gezelschapje. Hier trokken ze zich niets van aan...
Serieus zeg, als je denkt dat je alles hebt meegemaakt, moet je hier een keer naar toe. Voor mij was het in elk geval de eerste en laatste keer. Het gevoel hebben dat ik word afgevoerd naar een kamp oid, is wel het laatste wat ik wil als ik wil kunnen ontspannen in een discotheek.
Voortaan vlucht ik weer naar Duitsland (ZAK), welke ik nu natuurlijk des te meer waardeer. Ik heb bij deze ook meer respect gekregen voor de security in het algemeen, welke voor de gemiddelde marokkaan juist enorm gedaald is. Ik sta er nog steeds van te kijken en vraag me steeds maar af of dit de normaalste gang van zaken is. Ik word er gewoon stil van, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt.