De eerste keer dat ik paddo's nam ging er dik over
Ik voelde me keilekker en zag samen met m'n vriend het romeinse rijk in het tapijt.
Ik kon niet meer normaal stappen, maar was aan het dansen op de muziek en ik kreeg die gelukzalige lach maar niet van m'n gezicht...
De muziek bepaalde de stemming volledig. Wanneer er een happy liedje oplag, werden de kleuren in onze feestchallet helder en gezellig, maar werd de muziek wat 'griezelig' werd het wat donkerder (maar nog steeds aangenaam).
Toen ik m'n vriend aankeek, kon ik precies door hem kijken. Z'n karakter stond als het ware op z'n gezicht geschreven.
conclusie: het was een ware ervaring
Zijn er nog mensen die dit hebben ervaren?
Ik voelde me keilekker en zag samen met m'n vriend het romeinse rijk in het tapijt.
Ik kon niet meer normaal stappen, maar was aan het dansen op de muziek en ik kreeg die gelukzalige lach maar niet van m'n gezicht...
De muziek bepaalde de stemming volledig. Wanneer er een happy liedje oplag, werden de kleuren in onze feestchallet helder en gezellig, maar werd de muziek wat 'griezelig' werd het wat donkerder (maar nog steeds aangenaam).
Toen ik m'n vriend aankeek, kon ik precies door hem kijken. Z'n karakter stond als het ware op z'n gezicht geschreven.
conclusie: het was een ware ervaring
Zijn er nog mensen die dit hebben ervaren?