Gui Boratto - Abaporu

Met 'Abapuro' levert Gui Boratto na 'Chromophobia', 'Take My Breath Away' en 'III' alweer zijn vierde studioalbum af, ook deze keer weer op het befaamde label Kompakt. De Braziliaanse producer en dj heeft mede door vele succesvolle producties als "Beautiful Life" en "Azurra" en zijn befaamde remix van Massive Attack's "Paradise Circus" en heel breed publiek weten te bereiken. Een breed geluid wordt ook op dit album getiteld 'Abaporu' gepresenteerd.

Het album wordt afgetrapt met het bijzonder diepgravende "Antropofagia", een groovy bassline wordt welhaast teniet gedaan door een psychedelische melodie. Heel wat toegankelijker is "Joker". Deze plaat is diep qua karakter, maar heeft bij tijd en wijle een catchy pianomelodie. Met "Please Don't Take Me Home" laat een prettig wegluisterende feelgood vocale productie horen. Een prima dansvloertrack komt voorbij is het toegankelijke "Get The Party Started". Ook de titeltrack "Abaporu" is prima geschikt voor de dansvloer door de funky melodie. Een prima luistertrack is het niet al te opvallende "22".

Het al eerder dit jaar op de 'Kompakt Total 14' compilatie verschenen vocale productie "Take Control' is ook een vrij onopvallende luistertrack in vergelijking met eerder verschenen materiaal van Gui Boratto. De nodige Brazilaanse meligheid is te horen in het bijzonder vrolijke "Indigo". Een rustpunt komt voorbij in de vorm van het downtempo "Manifesto". Deze productie bevat overigens een erg prettig klinkende lome melodie. Een typische Gui Boratto productie komt voorbij in "Wait For Me". De snarekick doet heel veel denken aan diverse producties van vroegere tijden. Ook het bijzonder fraaie "Where I Belong" valt binnen dit straatje. Als laatste dancetrack is "Too Late" te horen. Ook deze plaat doet veel denken aan het vroegere Gui Boratto werk. Vooral de acid invloeden in deze productie stemmen behoorlijk vrolijk naast de pakkende vocalen. Als afsluitende productie is "Palin Dromo" te horen, een vrij standaard ambient productie waarmee het album als een nachtkaars uitgaat.

Het vierde studioalbum van Gui Boratto mag buitengewoon degelijk genoemd worden. Het album kent geen absolute uitschieter als "Beautiful Life", maar het geboden materiaal weet meer dan te bekoren. Net als vele andere albums heeft dit album ook enkele luisterbeurten nodig om echt te 'groeien'.

Score: 80/100

www.kompakt.fm
soundcloud.com/kompakt