Harmony Of Hardcore 2012 - The Festival

Harmony Of Hardcore is al enkele jaren een vaste waarde geworden in de scène van de hardcore en vaak is het festival een groot succes. Ondanks een overaanbod aan festivals en feesten is er dus duidelijk nog ruimte voor nieuwe concepten. Sinds vorig jaar doen ze ook mee met de cd releases. Vorig jaar was het nog een enkele mix-cd. Dit jaar is er gekozen voor een dubbelaar, beide discs gemixt. Maar net zoals vorig jaar krijgen we een hoofdzakelijk mainstream gerichte release op het presenteerblaadje.

Er is duidelijk voor een bepaalde richting gekozen op deze release. In groot contrast met het festival trouwens, waar wel zowat alle stijlen binnen de hardcore te vinden zijn, zien we hier slechts her en der een zijsprong naar een andere stijl. Vooral het einde van de tweede mix gaat wat harder en sneller. De tracks die gekozen zijn, zijn verder wel typerend voor de gekozen mainstream namen op het festival zelf. Dat betekent dus een goede vertegenwoordiging. Heel erg recent is de platenkeuze dan weer niet te noemen. "Burning Love (The Viper remix)" en "Coming Home" zijn alweer van vorig jaar. Het blijven leuke nummertjes, maar op releases als deze zijn ze al te vaak gekozen. Er is heus meer en misschien wel beter geproduceerd waar de gemiddelde hardcoreliefhebber nu meer naar op zoek is.

En van remixes als die van "Wonderful Days" worden we ook niet bepaald vrolijk. Er zijn tegenwoordig veel te veel remixes, refixes en mashups. Die dingen zijn enorm leuk en catch op de festivals zelf, maar het gevaar van oververtegenwoordiging op cd releases loert om de hoek. Dat maakt de mixes jammer genoeg een pak minder boeiend dan ze zouden kunnen zijn. Van bij het begin tot ver in de tweede mix blijft alles op hetzelfde niveau hangen. Het is op zich leuk om te horen, maar het springt er niet genoeg uit.

Maar het is niet allemaal kommer en kwel. Er staan zeker zeer leuke nummertjes tussen. En het is ook leuk om te zien dat niet alleen de The Vipers, Evil Activities en Neophytes ertussen staan, maar dat er ook aandacht is besteed aan ander en misschien minder bekend hardcore talent. System:Overload mag dan wel een beetje een thuisspeler zijn van Par-T Events; hun inbreng in de scène is best een leuke afwisseling met de te vaak voorkomende namen. Ook Juanma, Miss K8 en Pattern J mogen wel wat meer aandacht krijgen, vond Par-T en dat is zeker niet slecht. Maar zoals gezegd, er is te weinig gedaan met de mogelijkheid andere stijlen in de mixen te verwerken. Enkele nummertjes op disc twee van Counterfeit, Drokz en Day-Mar zijn zeker niet genoeg om het echte Harmony Of Hardcore te vertegenwoordigen. Misschien werd er op safe gespeeld hiermee? Maar het brengt wel met zich mee dat we pure standaard leuke mixjes voorgeschoteld krijgen en er dus weinig tot geen onderscheid is met alle andere gelijkaardige releases. Waarom bijvoorbeeld geen stukjes van livesets op de release verwerken?

Wie zich allemaal niet stoort hieraan, zal zich wel amuseren met deze cd als aankoop. Simpel (mainstream) gebeuk in de wagen, ok. Maar meer zeker niet. Vooral ook niet omdat alle mixwerk op de releases tegenwoordig ook altijd veel te braaf, droog en voorzichtig zijn. Hopelijk wordt de derde release van Harmony Of Hardcore weet wat anders van opzet volgend jaar?

Score: 65/100

www.beyourselfmusic.com