Bloomingdale 2010

Afgelopen jaar zei ik nog dat Ricky Rivaro het zou verdienen om eens een mix te mogen verzorgen voor een aansprekend label als Defected Records. Dit naar aanleiding van de sterke mixen die hij jaarlijks voor de Bloomingdale compilatie samenstelt. Een jaar later blijkt Bloomingdale daadwerkelijk een samenwerking te zijn aangegaan met het Engelse Defected! Dankzij deze samenwerking zal de Bloomingdale 2010 compilatie voor het eerst wereldwijd worden uitgebracht. Dit betekent tevens dat de compilatie een nog betere uitstraling heeft gekregen en een nog betere tracklist kent, aldus de persinformatie. Ook dit jaar bestaat de compilatie weer uit twee cd’s, waarbij de tweede cd is samengesteld en gemixt door resident-dj Ricky Rivaro.

Een van de zomerhits van het moment is het simpele maar doeltreffende ‘We No Speak Americano’, de openingsplaat van de eerste cd. Een pakkend en vrolijk nummer, dat lekker swingend en zomers aandoet. De samenwerking met Defected Records heeft er voor gezorgd dat er veel platen van het label in de tracklist van de eerste cd zijn opgenomen. Na ‘We No Speak Americano’ volgen bijvoorbeeld onder andere de Riva Starr Remix van ‘Enjoy Music’ (Reboot) en de Daniel Bovie & Roy Rox Remix van ‘All To Me’ (Yass & Jay Sebag), maar ook bijdrages van Defected grootheden als The Shapeshifters (met het aanstekelijke ‘Helter Skelter’) en ATFC feat. Rae (met de lekkere techhouse track ‘It’s Over’, voorzien van pakkende vocals door multitalent Rae) mogen niet ontbreken. Wie de eigen releases van het Defected label op de voet volgt, zal weinig nieuws op de eerste cd aantreffen. Wie echter niet zo bekend is met het label zal veel plezier aan deze cd beleven, want de tracks zijn stuk voor stuk van hoge kwaliteit. Wel is er een puntje van kritiek op het mixwerk van de eerste cd, dit is namelijk nogal fantasieloos en soms gewoon erg matig te noemen. Als voorbeeld kunnen we de overgang van ‘All To Me’ (3) naar ‘Back Home’ (4) nemen, waarbij de eerste plaat bijna volledig uitloopt en daarmee de vaart compleet uit de mix haalt. Vervolgens wordt er met ‘Back Home’ een plaat ingemixt die juist erg energiek is. Dit klinkt nergens naar. Tot slot nog een speciale vermelding voor Joris Voorn, die op sublieme wijze de tranceclassic ‘Beachball’ onder handen heeft genomen en tot een funky technotrack heeft weten om te toveren.

De tweede mix dan, zoals te doen gebruikelijk verzorgt door Bloomingdale resident Ricky Rivaro. Wat gelijk opvalt is dat we op deze cd veel minder Defected platen tegenkomen, Ricky mocht (gelukkig) de cd op zijn eigen manier invullen. De eerste echt opvallende plaat is de Tim Green Remix van ‘Cassius 99’. Een oudje deze plaat van dit Franse duo. Het origineel stamt uit 1998 maar is onlangs door Tim Green in een nieuw, swingend en zomers jasje gestoken. Een echt ‘feel good’ nummer is ‘Sweet Devil’ van Pirupa & Pigi, welke wordt opgevolgd door het sleazy ‘Vem Rebola’ van DJ Gregory & Gregor Salto feat. Dama Pancha & DJ Mankila. Een hele mond vol maar dan heb je ook wat met dit pakkende nummer met latin en tribal invloeden. Deze invloeden worden goed doorgezet in ‘Brass!’, een opzwepende track met veel percussie. In vergelijking met de eerste cd treffen we op deze tweede cd over het algemeen wat minder hitjes. Daarentegen zijn niet alle nummers even opvallend of interessant, hoewel ze wel lekker in het gehoor liggen. Tracks als de Bass Kleph Remix van ‘Shakedown’ en ‘Together’ van Georgio Schultz & Steve Quarre behoren tot deze categorie. Degelijke nummers maar kwalitatief niet sterk genoeg om uit te blinken. Nummers die dit wél weten te doen zijn de pakkende en opzwepende Riva Starr Remix van ‘La Tromba’ en de soulful track ‘Nothing Better’ van house grootheden Eddie Thoneick & Erick Morillo. Tenslotte verzorgt Rivaro aan de hand van Daniel Bovie & Roy Rox met ‘My Destiny’ een degelijke eigen productie.

De Bloomingdale compilaties stellen nooit teleur, ook dit jaar niet. Door de samenwerking met het Defected label kiest Bloomingdale voor een internationale weg. Deze samenwerking lijkt dan ook een goede zet en zorgt er bovendien voor dat de eerste cd grotendeels gevuld kan worden met hits van het Engelse label. Voor de mensen die de eigen releases van Defected op de voet volgen is de eerste cd hierdoor echter wat minder interessant, maar dat nemen we voor lief. Enig minpuntje is het vernieuwde artwork, dat een stuk goedkoper aandoet dan het mooie en warme artwork van de afgelopen jaren. Vergelijken we beide cd’s met elkaar, dan kent de eerste de betere en meer opvallende nummers, maar steekt de mix van Ricky Rivaro als geheel beter in elkaar.

Score: 75/100


www.bloomingdaleaanzee.com
www.defected.com
www.rickyrivaro.com