Tha Playah - Walking The Line
3 januari 2010
Artiest | Tha Playah |
Label | Neophyte Records |
Genre: hardcore
Drieënhalf jaar na zijn debuutalbum ‘The Greatest Clits’ is de Mastah of shock terug (van nooit weggeweest). He’s ‘Walking the line’.
De ‘Host of disaster’, ‘Mastah of shock’: Tha Playah. Eén van dé producers op het machtige Neophyte-label. Na drieënhalf jaar werd het wel weer eens tijd voor een nieuw album, zo moet ook Jim Hermsen gedacht hebben. Gelukkig maar want dat brengt ons ‘Walking The Line’.
De cd’s
Het album herbergt zowel nieuwe tracks, een aantal remixen en wat ouder spul. Zo dacht ik bij het horen van ‘Enter the timemachine’ daadwerkelijk zelf in een tijdmachine te zijn gestapt. Een track uit 2006 (het jaar waarin het vorige album verscheen) op een nieuw album plaatsen is gewaagd, zeker als deze bestemd is voor een publiek dat toch als kritisch aangemerkt mag worden. Hetzelfde geldt overigens voor ‘The one’, een track uit 2007 al weer, maar voor beide tracks geldt tevens dat ze in deze tijd nog bijzonder goed mee kunnen komen en niet misstaan op dit album. Kwaliteit is immers tijdloos.
Een greep uit de nieuwe tracks dan maar, Tha Playah heeft namelijk een aantal toppers afgeleverd. Wat te denken van de openingsnummers op zowel cd één als cd twee. ‘Why so serious’ kent een prima opbouw, een lekkere, trance-achtige melodie en een dreunende kick. ‘Walking the line’ mag één van de beste hardcore-producties van 2009 genoemd worden, een instant klassieker. De manier waarop deze track na de break (Come on!) los gaat is waanzinnig. De opbouw naar de melodie toe doet me enigszins denken aan enkele van de betere platen uit de jaren negentig. Tha Playah doet niet alles alleen op dit album en zo horen we ook samenwerkingen met enkele andere topproducenten uit de scene. Wat te denken van bekende tracks samen met Neophyte (‘Still nr. 1’, ‘The ultimate project’, ‘I’m in a nightmare’ en ‘Great succes!’) of Evil Activities (‘Imperial’). Maar ‘Walking The Line’ herbergt ook een aantal nieuwe co-producties zoals ‘The easy way’, een samenwerking met de Italiaanse Tommyknocker. Helemaal interessant wordt het als Tha Playah samenspant met Nosferatu, ‘Requiem of the fallen’ behoort dan ook tot één van de beste nummers op deze cd’s. Wat een geweldige plaat!
De remix-molen tot slot. Een aantal van Tha Playah’s vakgenoten hebben een aantal bekende nummers onder handen genomen en dat heeft tot interessant materiaal geleid. Zo heeft Angerfist bijvoorbeeld ‘Mastah of shock’ in een nieuw jasje gestoken, het resultaat is herkenbaar en opmerkelijk voller dan het origineel (welke overigens ook nog steeds een prima track is). Hetzelfde geldt trouwens ook voor de remix van ‘Bling bling’. DJ D & Nitrogenetics hebben er een aangename ‘Hardcore blasters’-versie van gemaakt, eentje waar de melodie er nog beter uit komt.
Conclusie
Oud, nieuw, remixen, samenwerkingen. Het staat er allemaal op en het is eigenlijk allemaal meer dan prima. ‘Walking The Line’ is gevarieerd, kwalitatief bijzonder sterk en levert een aantal ongelooflijk goede partytracks op. Laten we hopen dat het volgende album niet weer drieënhalf jaar op zich laat wachten!
Score: 91/100
www.neophyte.nl
www.mid-town.nl
De cd’s
Het album herbergt zowel nieuwe tracks, een aantal remixen en wat ouder spul. Zo dacht ik bij het horen van ‘Enter the timemachine’ daadwerkelijk zelf in een tijdmachine te zijn gestapt. Een track uit 2006 (het jaar waarin het vorige album verscheen) op een nieuw album plaatsen is gewaagd, zeker als deze bestemd is voor een publiek dat toch als kritisch aangemerkt mag worden. Hetzelfde geldt overigens voor ‘The one’, een track uit 2007 al weer, maar voor beide tracks geldt tevens dat ze in deze tijd nog bijzonder goed mee kunnen komen en niet misstaan op dit album. Kwaliteit is immers tijdloos.
Een greep uit de nieuwe tracks dan maar, Tha Playah heeft namelijk een aantal toppers afgeleverd. Wat te denken van de openingsnummers op zowel cd één als cd twee. ‘Why so serious’ kent een prima opbouw, een lekkere, trance-achtige melodie en een dreunende kick. ‘Walking the line’ mag één van de beste hardcore-producties van 2009 genoemd worden, een instant klassieker. De manier waarop deze track na de break (Come on!) los gaat is waanzinnig. De opbouw naar de melodie toe doet me enigszins denken aan enkele van de betere platen uit de jaren negentig. Tha Playah doet niet alles alleen op dit album en zo horen we ook samenwerkingen met enkele andere topproducenten uit de scene. Wat te denken van bekende tracks samen met Neophyte (‘Still nr. 1’, ‘The ultimate project’, ‘I’m in a nightmare’ en ‘Great succes!’) of Evil Activities (‘Imperial’). Maar ‘Walking The Line’ herbergt ook een aantal nieuwe co-producties zoals ‘The easy way’, een samenwerking met de Italiaanse Tommyknocker. Helemaal interessant wordt het als Tha Playah samenspant met Nosferatu, ‘Requiem of the fallen’ behoort dan ook tot één van de beste nummers op deze cd’s. Wat een geweldige plaat!
De remix-molen tot slot. Een aantal van Tha Playah’s vakgenoten hebben een aantal bekende nummers onder handen genomen en dat heeft tot interessant materiaal geleid. Zo heeft Angerfist bijvoorbeeld ‘Mastah of shock’ in een nieuw jasje gestoken, het resultaat is herkenbaar en opmerkelijk voller dan het origineel (welke overigens ook nog steeds een prima track is). Hetzelfde geldt trouwens ook voor de remix van ‘Bling bling’. DJ D & Nitrogenetics hebben er een aangename ‘Hardcore blasters’-versie van gemaakt, eentje waar de melodie er nog beter uit komt.
Conclusie
Oud, nieuw, remixen, samenwerkingen. Het staat er allemaal op en het is eigenlijk allemaal meer dan prima. ‘Walking The Line’ is gevarieerd, kwalitatief bijzonder sterk en levert een aantal ongelooflijk goede partytracks op. Laten we hopen dat het volgende album niet weer drieënhalf jaar op zich laat wachten!
Score: 91/100
www.neophyte.nl
www.mid-town.nl
Tracklists
CD1
- Why So Serious?
- The Rule Of Cool (Art of Fighters remix)
- Bounce Back
- Enter The Time Machine (Tha Playah mix) with Mad Dog
- Bling Bling (DJ D vs. Nitrogenetics remix)
- Still Nr. 1 with Neophyte
- Dicks, Pussy’s & Assholes
- Imperial with Evil Activities
- The Easy Way with Tommyknocker
- I’m In A Nightmare with Neophyte
- Adrenaline with Neophyte, Panic & Evil Activities
CD2
- Walking The Line
- Mastah Of Shock (Angerfist remix)
- Requiem Of The Fallen with Nosferatu
- The Ultimate Project with Neophyte & MC Alee
- Hit ‘Em (Evil Activities vs. The Viper remix)
- Negative with Neophyte
- Always Tight with MC Alee
- The One with Nexes
- Call My Name
- Great Success! with Neophyte
- My Misery
119 opmerkingen
always tight
Spelfoutje
CD1
01. Why So Serious?
04. Enter The Time Machine (Tha Playah mix)
05. Bling Bling (DJ D vs. Nitrogenetics remix)
06. Still Nr. 1 with Neophyte
07. Dicks, Pussy’s & Assholes
08. Imperial with Evil Activities
01. Walking The Line
02. Mastah Of Shock (Angerfist remix)
03. Requiem Of The Fallen with Nosferatu
09. Call My Name
_0_
cd voor in de auto geworden
masterlijken cd heb hem nu opstaan
CD1
01. Why So Serious?
02. The Rule Of Cool (Art of Fighters remix)
03. Bounce Back
05. Bling Bling (DJ D vs. Nitrogenetics remix)
07. Dicks, Pussy’s & Assholes
09. The Easy Way with Tommyknocker
10. I’m In A Nightmare with Neophyte
11. Adrenaline with Neophyte, Panic & Evil Activities
CD2
01. Walking The Line
03. Requiem Of The Fallen with Nosferatu
05. Hit ‘Em (Evil Activities vs. The Viper remix)
07. Always Tight with MC Alee
09. Call My Name
11. My Misery
mijn favo nummers van deze cd(A)
CD1
01. Why So Serious?
02. The Rule Of Cool (Art of Fighters remix)
03. Bounce Back
05. Bling Bling (DJ D vs. Nitrogenetics remix)
07. Dicks, Pussy’s & Assholes
09. The Easy Way with Tommyknocker
10. I’m In A Nightmare with Neophyte
11. Adrenaline with Neophyte, Panic & Evil Activities
CD2
01. Walking The Line
03. Requiem Of The Fallen with Nosferatu
05. Hit ‘Em (Evil Activities vs. The Viper remix)
07. Always Tight with MC Alee
09. Call My Name
11. My Misery
mijn favo nummers van deze cd(A)
Why so serious? = zeer goed!!
Enter the time machine = blijft lekker!!
Bling Bling = geslaagde remix
Dicks, pussy & assholes = rost lekker door!
Imperial = al wat afgezaagd, maar blijft wel een goeie!
Walking the line = 1 van de betere nummers van 2009
Requiem of the fallen = voor mij ,beste nummer van het album! heerlijke track!
Hit'em = vette remix!
My misery = soms vind ik die goed en soms ook weer ni..
derest van de tracks doet me niet zo erg veel!! maar desondanks wel een top album!!
Enter the time machine = blijft lekker!!
Bling Bling = geslaagde remix
Dicks, pussy & assholes = rost lekker door!
Imperial = al wat afgezaagd, maar blijft wel een goeie!
Walking the line = 1 van de betere nummers van 2009
Requiem of the fallen = voor mij ,beste nummer van het album! heerlijke track!
Hit'em = vette remix!
My misery = soms vind ik die goed en soms ook weer ni..
derest van de tracks doet me niet zo erg veel!! maar desondanks wel een top album!!
jammer dat in de recensie niks over hit em remix word gezegt dit vond ik tog ook 1 van de uitblinkers!
veel beter als bling bling remix, mastah of shock remix en rule of cool remix ( die helemaal nergens over gaat )
maakt playah zo'n vette remix voor artwork krijgt hij dat er voor terug van Aof....
veel beter als bling bling remix, mastah of shock remix en rule of cool remix ( die helemaal nergens over gaat )
maakt playah zo'n vette remix voor artwork krijgt hij dat er voor terug van Aof....
laatste aanpassing
Uitspraak van eriik- op maandag 4 januari 2010 om 14:07:
always tight
Spelfoutje
in de beginpost staat hij zo
Always Tight with MC Alee
zeg het maar wat ik fout heb gedaan dan (:
Ja + Fuck the titties voor de rest nie erg toch hij is vet dus boeie
die staat niet op dit album
laatste aanpassing
heb m al een tijdje liggen, echt lekker cd'tje!
Why So Serious?
Why So Serious?