Normaal gezien ging ik een feestje in de buurt mee pikken. Dit zou een speciale gebeurtenis zijn, omdat hier eenmaal geen hardcorefeesten worden gehouden. Een gabber van me liet me omstreeks 16u weten dat hij een vrijkaart voor me had. Alhoewel het feest niet echt mijn ding was, omwille van het oldschool-karakter, ben ik toch gegaan. Het is nl. niet netjes om je 1ste vrijkaart te weigeren en als ik de keuze moet maken tussen mijn thuisland en Nederland, dan is de keuze snel gemaakt
Voor
Meneer onbestaand, Cederic en Miss Terrorists Never sloten bij aan in de trein. En wat een ERROR-treinrit. 2 mensen die zich afzonderden met hun mp3 speler en CENSUUR ERROR. (Ja, sorry, maar ik ga mezelf niet verlagen tot het niveau van een skrinkle en uit respect voor een bepaalde doelgroep van dit feest, ga ik ook geen prekende woorden schrijven, want het zou toch maar verkeerd verstaan worden. Daarom laat ik het bij: groepjesvormingen zuigt big time + Neophyte - Adapt Or Die!)
In Utrecht waren geen pendelbussen te bespeuren
en daarom werd met een troep onwijselijk gekke kikkers het OV gebruikt. Een chaos knetterrit, dat me veel deed terugdenken aan een busrit van A’pen naar Dixies van 5jaar terug. SUPER (margi)!Met die e-tickets kon je praktisch meteen binnen en kon je weer zo’n kk duur kluisje fixen. Rot op met je 5€ huur en 5€ waarborg
. Vage kikkers verliezen die sleutel jwt en niet iedereen komt in groep naar feesten (=> de huur kun je dan niet delen door . ) Lockers 
Tijdens
De eerste dj-mtf (dj Lyrix) deed de beentjes strekken en was goed in het genre hij speelde.
Ruffneck had wel wat leuke nummertjes, maar verder was het niet mijn ding
. Het hele thema van dit feest sowieso niet, maar ‘kostenloos’ een oldschool/hardcore feest meepikken maakte in praktijk dat ik mijn hierna volgende commentaren vrij zwak ervaarde.Marc Acardipane vond ik wel vetjes, maar Lenny Dee de ooh zo verdienstelijke producer en dj die house een nieuwe dimensie gegeven heeft . BOEIE gvd! Fucking house
spelen, ik moet die zooi niet De set was dan ook vet balen. Ik versta niet hoe een dj met zijn hoofd kan bangen is er geen bang is. Benieuwd wat hij zou doen met Unexist - Counter Virus.Ophidian had al wat meer nummers met een vette bas erbij, maar nummers als Ruffneck & Ophidian – Noisemaker en Ophidian & Tieum - De La Rue behoorden jammer genoeg niet tot de setting van dit feest. Er was een wisselend duo-dj-schap onder Ruffneck-Ophidian-The Outside Agency, maar er liepen veel te mooie meiden rond om die skrinkle-zooi bij te houden.
Dus wie het precies was voor Scott Brown, no idea and don’t care. Het was in elk geval helemaal boven de tribune een gezellige hakkûhpartij. De hitte beklemde wel je adem, maar dat heeft ook wel wat
Na . was het de beurt aan Scott Brown die dan wel een gereputeerd producer is, maar kerel wat een suffe zooi speelde die mtf zeg
Op de springende homofiele enkelingen in witte outfit met designer zonnebril na stond het stil in de zaal. Zelfs met de ontmoeting van de ijselijke Psycho Piraat kwam maar geen einde aan de überboring overbrugging tot de volgende set. Ondertussen zag je overal maar rare types opduiken; mannen met schoudertasjes , vrouwen die clubkutten als schattige buurmeisjes deden lijken en nog wat ERROR’s waarvan je niet wist of ze net terugkwamen van een intens trainingskamp, waarna ze 
solariumbeurten hebben gehad en de hypnose “textile is so 2005” hebben ondergaan of ze gewoon “ERROR-by-nature” waren.Akira was geil, maar Drokz was geiler! Lachen was het met Neophyte – Happy Is For H
had je net een troep van die homo’s door de main naar de “hardtechno”-zaal lopen en ja . 
Vet vervelend echter dat de omstanders van het gapende type en het “zweet is vies”-type waren 
Goeie sfeer of niet, beter losgaan of voor je kijken! Want gierig zijn die “uit me stekker”-spotters wel hoor . Te lui om een centje toe te steken! 
Gelukkig had je nog de back-up gekke kikkers 
Van Endymion en Nosferatu draaiden from time to time wat meer recente nummers, wat wel lief van hun was
. Mijn feeststemming was stukken toegenomen met Akira & Drokz, maar het beste hadden we helaas gehad. Alhoewel Enzyme X als afsluiter wel bangelijke hardcore draaide 
Hier was het gabbergevoel massaal aanwezig en deed mij de mindere uren van de avond op slag vergeten.*Bij de laatste plaat DissReaction – Jiiieehaaaa dansten dj’s gek op het podium, terwijl de hele zaal stond te hakkûh. *sjucht* waarom kan dit niet altijd zo
*sjucht* Da Mouth Of Madness sloot mooi af met een respect voor het publiek en de organisatie. Ruffneck had nog een afsluitend woordje, maar de vaagzaamheidstoestand heeft mij spijtig genoeg zijn woorden doen vergeten. Als ik het me goed herinner kwam het neer op dat het niet draait om de dj’s maar om ons en dat wij als groep hardcore vertegenwoordigen. Ruffneck heeft dat goed gezien Ik zeg het al jaren lang, maar als een gerenommeerd persoon zoiets zegt, dan is dat toch niet helemaal hetzelfde he? 
Na
Nog geen zin hebbende in de rit huiswaarts werd nog even binnengesprongen in de Jezusbus
Daar volgde heel wat blablabla, kwam er na 4 minuten al een vervanging van een medewerker, die ik op haar beurt nog eens na 3 minuten traumatiseerde en zo the big chief voor me kreeg. Deze man voelde zich echter niet op zijn gemak. Hij prutste aan zijn babyface gezichtje met uitkomende ouderdomsplooitjes en durfde die half-kale kerel niet echt in zijn ogen te kijken. De Kauwgomwatercounseling stelde de man op zijn gemak, waarbij de man in kwestie weliswaar wel begon te blozen. Met wat feedback over hun werkingsstijl en het managementsysteem, was ik het zat en zette ik de big chief een ERROR-shot (=> citering van de tekst uit het nummer “Noisekick – Jezus Komt Terug”).Door dit knetterbezoekje had ik mijn laatste pendelbus gemist. Maar er was gelukkig nog een hulplijn. Ijselijk wousje Tamara, Bambi Gina en de ongelukkige broer van een skrinkle zouden me meenemen tot in Utrecht CS. De plannen wijzigden echter tot een nazitpartij van een van de 9 vrienden. Door omstandigheden viel de nazitpartij in het water en reden we uiteindelijk gewoon door naar Rotterdam. Ondertussen werd er nog een vage stop gemaakt aan een tankstation, waar wij onszelf ten volle exhibositie stelden van de vroege dagtoeristen en nog wat later was er een korte aerobic langs de autoweg, want hakkûh zorgt soms voor spierERROR en dat is niet zo fijn voor wanneer je aan het rijden bent jwt. Als afsluiter van het feest volgden in Rotterdam 2 gastvrije bezoeken en ging het na culturele vaagheidverbroedering richting Nancy (ofzo).
Conclusie
JIJ daar, ja JIJ daar, bedankt voor de leuke tijd. Het was periodiek hakkûh met het volle hart, we hebben het goed gehad samen, het gratis water aan de waterautomaat** was
en de afsluiter deed ons met spijt in het hart onze wegen scheiden. Tot de volgende keer mtf 
*
**
