Verslag van I Love Techno, 13 november 2004

"Het Grote I Love Techno 2004 Verslag"

Na vorig jaar getwijfeld te hebben om naar I Love Techno te gaan, was de knoop dit jaar snel doorgehakt! Dit feest moesten we gewoon een keer meegemaakt hebben! Omdat de auto geen optie was voor ons, werd besloten een busreis te boeken vanaf Eindhoven.

Na die ochtend vrij gepakt te hebben en mijzelf te voorzien van voldoende slaap, werd zusters bereid gevonden ons naar het centraal station in Eindhoven te brengen. Het was maar goed dat we vrij vroeg vetrokken waren, want tussen Den Bosch en Eindhoven was de weg opengebroken en werd geadviseerd om via Tilburg te rijden… file… stress… Toch nog op tijd aangekomen (16.30) om vervolgens geen bus te zien. Die bleek ook vertraging opgelopen te hebben en aan de andere kant van het station te staan. Met een half uurtje vertraging werd aangereden richting Gent. De sfeer in de bus zat er al goed in en iedereen leek er zin in te hebben!

Na een busreisje van 2 uur kwamen om 19.30 aan bij de Flanders Expo en werd meteen naar de ingang getogen om te gaan feesten. Hier bleek de sfeer er al aardig in te zitten, waar één iemand ‘I Love Techno’ riep volgde een luid gejoel die richting garderobe ging en daar eindigde in een groots fluitconcert. Jasje opgehangen en door om gefouilleerd te worden, een vluchtig handje langs de riem en we konden doorlopen…

Meteen wat bonnen gehaald en een shirtje gekocht en naar de Red Room gegaan waar Neerlands trots Joris Voorn zijn set begonnen was. Deze had de menigte meteen goed op zijn handen met lekkere techno, met als hoogtepunt zijn eigen productie ‘Incident’. Omdat we nog een lange nacht te gaan hadden zijn we vervolgens even een half uurtje gaan chillen in de Chill Room (Push – Universal Nation, heerlijke plaat!).

Omdat stilzitten op zo’n avond moeilijk is voor mij hebben we nog een stukje James Ruskin meegepakt en hebben we ons opgemaakt om naar de Blue Room te gaan waar Carl Cox zijn kunsten zou gaan vertonen. Fred Nasen was hier de zaal al aan het opwarmen voor de grootmeester, en maakte dat de sfeer hier al optimaal was! Toen Cox zien gezicht liet zien raakte de zaal al in extase en klonk een luid gejoel… De MC maakte hier gretig gebruik van en liet de gehele zaal de handjes in de lucht steken en “We Love Carl Cox” scanderen. Cox zette zijn eerste plaat op en de zaal ontplofte zowat! Kippenvel en heel veel lachende gezichten! Voor deze sfeer waren we gekomen! Na een uurtje helemaal los te zijn gegaan wilden we graag nog een stukje van The Prodigy zien…

Hier was het echter zo druk dat we hier maar snel van afzagen en een hapje gingen eten. Een pizzaatje naar binnen gewerkt voor de broodnodige energie (niet duur trouwens!) en naar de Orange Room gelopen om een stukje van de set van Rush mee te pakken. Ook hier was het ondertussen wachten geblazen… Vrij irritant want eenmaal binnen blijkt dat het helemaal niet zo druk was en er plek genoeg was! Ik had wat meer verwacht van Rush na zijn set op DefQon, maar dit viel echt zwaar tegen! Snoeihard raggen met weinig melodie… Na een half uurtje had ik het wel gezien en zijn we naar Justin Berkovi gegaan die daar live op ging treden.

Het viel hier meteen op dat de bassen niet echt goed afgesteld waren met de hoge tonen, want de bassen overstemden werkelijk alles. Fijn gevoel in de buik, iets minder voor het gehoor. Ik was blij dat ik mijn oordoppen mee had genomen en heb toch nog wel kunnen genieten van zijn set, vooral zijn laatste nummertje was erg lekker! Daarna was het de beurt aan onze Duitse vriend Sven Vath! Die begon meteen goed met een heel lekker nummertje (Iemand een titel?) en trok dit goed door met aparte, maar hele mooie platen.

De beentjes begonnen ondertussen moeheidsverschijnselen te vertonen en dus werden deze nog maar even gestrekt in de Food Corner. Naast de Food Corner was de Switch Area gelegen, waar me nog een half uurtje van DJ Dan hebben meegepikt en een kwartiertje Mylo (inclusief trommels en gitaren). Als afsluiter wilden we graag DJ Ghost zien, en dus gingen we alvast naar de Blue Room. Christian Varela was hier met zijn setje bezig. Zijn platenkeuze was geweldig, maar zijn techniek en mixkunsten laten (zoals wel vaker) te wensen over. Ook nu weer waren enkele grote fouten te bespeuren in zijn mixes. Om 4 uur was het dan tijd voor DJ Ghost die een mooi setje neer zette met onder andere de hits van DK8 en Hertz. Ondanks dat deze nummers ondertussen zowat grijs gedraaid zijn blijven ze aanslaan bij het publiek en ging het voor een laatste maal helemaal los!

Om 5 uur zat ik er doorheen en heb ik nog een klein rondje gemaakt langs de zalen, mijn munten opgemaakt en richting garderobe gelopen. Omdat de bus pas om 6 uur weer open ging hebben we nog even een half uurtje buiten zitten chillen in de frisse buitenlucht onder het genot van de Zondagse Courant (Jaja, Sinterklaas is weer in het land!). Daarna volgde de terugreis richting Eindhoven. Vooraf had ik er erg tegen op gezien, maar achteraf bleek het reuze mee te vallen. Tussen het geschreeuw van ‘snakworsten’ door heb ik gelukkig nog wat kunnen slapen en kwam ik moe, maar zeer voldaan weer thuis aan om een lekkere warme douche te pakken en mijn bedje in te duiken!

Achteraf:
Het was alles wat ik ervan verwacht had, veel verschillende nationaliteiten en een diversiteit van personen die samen kwamen om er één groot feest van te maken! Een hele goede sfeer met hele goede muziek. Het volzijn van de zalen was wat minder prettig, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Voor mij was het een van de beste feesten van het jaar, en volgend jaar zijn we er gewoon weer bij!

Topper van de avond: Carl Cox!