Het feest begon om 9 uur, maar dat was mij te vroeg. Om tien uur langzaam naar de HMV Institute gelopen, en bij de deur was het redelijk rustig. Waarschijnlijk waren alle ravers zich aan het voorbereiden op een avondje stappen. Wij waren in ieder geval klaar om te gaan. Vantevoren hadden we de tickets al geboekt, dus onze rij was korter. Meerdere mensen kochten kaarten aan de deur, wij hoefden alleen maar een code op te noemen, en een postcode + naam. Hup naar binnen.
Ik was hier nog nooit geweest. Dus een totaal nieuwe ervaring. Eenmaal binnen viel het me op dat het een ontiegelijk groot gebouw is, ouderwetse stijl. Boeiend? Nee. Waar is de bar? Zoeken. Het gebouw is verdeelt in drie etage's, en alles is makkelijk en toegankelijk. Eerst maar eens naar beneden. Kijken wat daar loos is.
Beneden aangekomen viel het op dat het rustig was. Deze gedeelte was "Uproar Classics" , daar werden UK Hardcore's klassiekers gedraaid. DJ Scar draaide op dat moment, en ze draaide goed. Voor de doorgewinterde nederlandse gabber zou het een slappe bedoeling zijn, maar voor mij was het paradijs. Zulke heerlijke platen van Clear VU, Darren Styles, Scott Brown etc. Ze draaide super. Ze genoot er zelf ook van, de sfeer zat er goed in.
Tijd voor een pafke. Waar is hier de rokersruimte? Wat een warboel. Waar loopt deze gang naartoe? Nou, wij lopen, en et voila, het buitenterrein. Rokers waren hier continue te vinden! Ondanks dat het niet zo extreem warm was, was het goed te doen!
Maar waarschijnlijk heb ik een kop van een drugsdealer, want mij werd continue gevraagd of ik pillen bij me had. Ik snap best dat ik uit Nederland kom, maar dit is toch van de zotte! Ik maakte maar de opmerking "I'm on a natural high" en liep door. Geen gezeik, geen drugs in mijn buik.
Terug naar binnen, buiten begon me iets te vervelen. Eens kijken op de begane vloer. Wat was daar te beleven? Deze zaal werd als main stage gebruikt, en dat was ook te zien. Het was stampenvol. Volgens mij draaide Joey Riot toen we daar naar binnen kwamen, de sfeer zat er goed in. De alcohol beinvloedde de vloerkwaliteit, en het leek alsof we allemaal vastgeplakt zaten. Stomme houten vloer. Iedereen gooide de handen in de lucht, terwijl de DJ de mensen entertainde. Hier zat de sfeer er goed in. Joey Riot draaide de lekkerste nieuwe releases van zijn Lethal Theory label, en het publiek genoot ervan. Ik ook. Geen idee welke MC nu aan het lullen was, maar volgens mij had ik minimaal 10 keer van 5 naar 1 geteld.
En nog steeds werd er om drugs gevraagd. Zag ik er zo slecht uit dan?
Nou, hier kwam ik niet voor. Eens kijken of ik de Techno room kon vinden. Godver, nergens te vinden. Dat moet toch ergens zijn? Meerdere mensen gevraagd, maar niemand wist waar die lag? Beetje raar. Maar boeide niet, doorzoeken. Uit nieuwsgierigheid liepen we naar een ruimte naast de toiletten, en et voila, daar lag het. Waarschijnlijk wisten meerdere mensen het niet te vinden, het was ontzettend rustig hierbinnen. DJ Vortex draaide speedcore, t-shirts gingen uit, en bezweette bovenlichamen waren een must. Niet voor mij, speedcore is me iets te hard. Rare indeling, eerst speedcore, en daarna gabber. Een minpunt.
Hierop had ik gewacht: DJ Marc Smith B2B DJ Brisk. Godnondeju, Marc Smith vernietigde de draaitafels. Hij ging er vol tegenaan. Hij stopte niet. Ondanks dat er maar 30 man waren, gingen alle handen in de lucht. Er was ook een MC aanwezig, maar die was helemaal niet te horen. Misschien jammer, maar nuttige dingen had hij toch niet te melden. Brisk draaide heerlijke europese gabber, zoals het hoort. Iemand die hier naar Nederland toe moet komen, foutloze set draaide hij. Maar nogmaals snap ik niet waarom ze europese hardcore (mainstream) daar techno hardcore noemen. Maar mocht je ooit naar Engeland toegaan, en daar op een flyer Techno leest, dan is dat europese hardcore.
Van origine zou ik een interview met Brisk hebben, maar hij verdween zo snel van het podium. Geen idee waarnaartoe. Jammer. Dan maar de rest van de zalen weer bezoeken. Eerst een rookpauze, maar weer snel naar binnen. Eerst beneden, daar was het iets drukker geworden. De klassiekers werden ons toegeworpen, en ik zong ze allemaal mee (resultaat: geen stem). Scott Brown deed waar hij goed in was, zijn oude klassiekers draaien. Het publiek genoot ervan. Hij genoot er zelf ook van! Zijn eigen producties of onder zijn alias Plus System doen het altijd goed.
Terug naar de mainstage. DJ Hixxy draaide daar, maar op een bepaald moment liet zijn apparatuur hem in de steek. Handen in de lucht! Schelden was nergens voor nodig, de atmosfeer was te goed hiervoor. Bam, daar was hij weer. Hixxy is altijd vol op bezig met nieuwe muziek, ook deze avond werden wij getrakteerd op nieuwe releases. Muziek knalde zo hard, nu dagen erna piepen mijn oren nog.
De danseressen op het podium entertainde de bezoekers. Die vonden het allemaal geen probleem, ze zagen er smakelijk uit. Maar ik had mijn eigen vriendin bij me, ik moest mijn tong binnenboord houden. Maar wat ik (jammer) had gemist, is dat een fotograaf in een tanga slip op een bepaald moment het podium opliep, en daar een dansje hield. Foto's hiervan waren geen genot voor mijn tedere oogjes.
De verlichting was in de mainstage goed geregeld, in de andere zalen waren het net lampen die je bij een supermarkt koopt. Jammer. Hoopte eigenlijk overal te worden verblindt. De muziek in alle zalen was van top kwaliteit, daar valt niks op aan te merken. Nogmaals, de sfeer zat er goed in. En veel mensen voelde hetzelfde. Een heel andere sfeer dan hier in ons koude kikkerlandje. Mensen zijn daar totaal niet geinteresseerd in elkander in een negatieve manier, men is er zeer relaxed. Hoe gekker, hoe beter. Soms kan je iets niet beschrijven, je moet het zelf ervaren.
DJ Brisk trad nogmaals op, ditmaal in de main arena. Hij draaide de bekende platen, en vermengde de plaatkeuze met verscheidene breakbeat platen van onder ander CLSM. Het publiek moet hier volgens mij nog aan wennen, de beweegruimte werd toegankelijker. Maar tegen het einde van zijn set draaide hij weer een paar harde gabber platen van o.a. Endymion (als ik het goed heb). Het publiek waardeert de nederlandse gabber wel, de vloer werd nog vlakker gestampt.
Na zijn set effe met Brisk gesproken. Effe geouwehoerd. Helaas moesten we eerder gaan, waardoor hij mij nu continue een lichtgewicht noemt. Ik kan hier wel alles gaan beschrijven, maar mijn lichaam was op. Mijn natuurlijke high was op. Mijn voeten waren kapot, mijn spieren lam gehakkud, mijn oren kapotgeblazen, en mijn buik vol met drank. Een bezoek aan de merchandise stand, en hup naar het hotel.
Een avond die onvergeetelijk is. Voor mensen die wel eens willen experimenteren, ga naar Engeland. En bezoek een Uproar feest. Een aanrader.
Plus en Minpunten:
Plus:
- Locatie
- Muziek
- Prijs van het drank (prijs van het eten onbekend, niet gegeten)
- Sfeer / Atmosfeer
- Entreeprijs
- Verlichting (in de main arena)
Min:
- Slechte communicatie (wanneer welke DJ zou draaien)
- Slechte aangeving (waar welke ruimtes waren)
- Verlichting van de Techno en Classic ruimtes
Ondanks dat er toch een aantal minpunten waren, ga ik toch terug. Een dikke 9/10. Nu effe een paar dagen bijkomen. Heb ik wel nodig, en verdiend.