Verslag van Metz on Sunday invites, 19 april 2009

Alweer een nieuwe editie van Metz on Sunday. Reden genoeg om de zon en het terras te verlaten, mijn spring-edition outfit aan te trekken, en haren en gezicht in de plooi te brengen. Aangezien ik dit keer het geluk had om met mijn vriendin op de gastenlijst te staan hadden we besloten gebruik te maken van het buffet omdat we in ieder geval voor half 8 binnen moesten zijn. Volgens de geruchten was het ook nu weer uitverkocht.
Onderweg naar het Prinses Theater hadden we het nog over het speciale "Metz" gevoel dat we toch iedere keer weer hebben, voor, tijdens en na het feestje.

Ook nu was er een verrassend welkom door de Golden “gastenlijst” Wonder Boy. Toch altijd even spannend of het administratief allemaal wel goed is gegaan, maar natuurlijk stonden we op de lijst en konden we, via de uiterst vriendelijk en vrolijke portiers, naar binnen en de welkomstcocktail in ontvangst nemen. Bij de entree hadden we reeds te horen gekregen dat het buffet op de bovenverdieping was, dus na eerst een rondje door de zaal te hebben gemaakt (even kijken of er al bekenden zijn) de trap naar boven genomen. Ook hier weer lachende gezichten van de koks die vakkundig mijn bakje voorzien van bami, saté en loempiaatjes. Helaas bestond het "bestek" uit eetstokjes! Probleem, want dat zou ernstig ten koste gaan van mijn nieuwe kleurige outfit. Waarschijnlijk was de angst in mijn ogen te zien want na een dolletje van de kok en met een zeer brede grijns kreeg ik een multifunctionele vork overhandigd. Na een dagje zon en zee waren we zeker wel toe aan een hapje. Vanaf het balkon hadden we prima uitzicht op de dansvloer en het podium waar resident DJ Le Blom zoals altijd sfeervolle lounchy muziek draaide en daarmee een perfecte basis legt voor de rest van de avond. Opmerkelijk is dat Metz er altijd in slaagt het Prinses Theater een andere uitstraling te geven middels de decoratie en belichting. Deze keer werd er onder andere gebruik gemaakt van video projecties en was er een spectaculaire lasershow. Tegen de tijd dat we uitgegeten waren en alweer wat hadden bijgepraat met wat bekenden begon het alweer te kriebelen en daalden we af naar de dansvloer.

O ja, niet te vergeten, tijdens de toiletbezoeken de ik in de loop van de tijd hier heb afgelegd was het opvallend dat er altijd genoeg toiletpapier en handdoekjes aanwezig zijn. Hier kunnen andere feesten wel eens een voorbeeld aan nemen.

Ondertussen had Le Blom het tempo en volume al iets opgevoerd om de weg vrij te maken voor Chris Rox. Deze zette de koers voort met steeds meer dankbaardere muziek. Terwijl de zaal steeds voller werd, hadden sommigen de stoute dansschoenen ook al aangetrokken. En een goed voorbeeld doet goed volgen. Eenmaal goed opgewarmd zagen we een bekend gezicht in de DJ booth verschijnen. DJ Roog nam het roer over en vanaf dat moment was het alleen nog maar genieten van de muziek, mensen, en sfeer. Het optreden van Roog werd visueel ondersteund door 2 danseressen die, nu eens niet in de geijkte jaloersmakende onthullende strakke pakjes, diverse (dans)act's deden. Beslist een toegevoegde waarde net als Zawdi MC die met zijn karakteristieke stem, opzwepende tekst en perfecte timing iedere keer weer een aantal hoogtepunten weet toe te voegen aan dit feestje. De warme, haast huiselijke, sfeer in het Prinses Theater heeft beslist zijn weerslag op de DJ’s. Met name Roog brengt tijdens zijn tweemaandelijkse visites het publiek in hogere sferen met zijn soulfulle house set. Er zijn maar weinig optredens waar ik hem en de mensen zo helemaal zie opgaan in zijn muziek.

Naast het entertainment en de optredens van de Just Better Dancers droeg Golden Wonder Boy ook weer zijn gebruikelijke steentje bij met telkens weer andere acts en typetjes.

Na Roog was het weer de beurt aan de andere resident van Metz, namelijk Rolini. Dat deze man verrassend uit de hoek kan komen wisten we al, maar deze keer overtrof hij zichzelf met een set die geheel in het verlangde lag van Roog. Het kostte ons daarom weinig moeite om de rit tot het einde op de dansvloer uit te zingen. Misschien goed dat de eindtijd op half één is gesteld, want in deze flow zouden we nog wel uren door kunnen gaan. En dat zou waarschijnlijk wel eens ten koste kunnen gaan van het op tijd beginnen en de prestaties op het werk.

Met de radio 2 streepjes harder dan op de heenweg gingen we terug naar huis, ondertussen wel nog de nodige informatie uitwisselend wie we nu wel en niet gezien hadden en of er nog “interessante nieuwe ontwikkelingen” waren. Na mij vriendin te hebben afgezet, thuis nog maar even de computer opgestart en me aangemeld via hyves om kans te maken op gastenlijstplaatsen voor de volgende Metz . Van de week nog even nagenieten met de diverse foto’s op internet en dan nog 4 weken tot de volgende Metz on Sunday.