Vraag het Duncan - Zijn antwoorden

We zijn bijna vijftig vragen en 2,5 uur bandopname verder. Alles is beantwoord en er waren maar weinig vragen waar Duncan Stutterheim niets mee kon. Bij deze zijn antwoorden…

Bikkemberg (link2party.nl): Waarom heeft ID&T zich zo opgeworpen om de regie over Beachbop in handen te nemen? Afgelopen zomer verschenen er ineens hekken en moest er entree betaald worden waardoor men weer kon zeggen dat ID&T het alleen voor de commercie deed. Heeft ID&T geen spijt van de keuze om de opzet van Beachbop te veranderen?
“Ik vind het jammer dat wij zo worden neergezet. We hebben helemaal niet de regie in handen. Bjorn (Andre de la Porte, eigenaar Woodstock, red.) heeft het heel vals in de pers doen voorkomen dat het weer ID&T was. Er staat nergens ‘ID&T presents Beachbop’. We zitten niet eens in het bestuur van de Stichting Beachbop die het organiseert! Ik heb één van de zeven strandtenten en ik heb één jaar Bloomingdale zelf gedaan toen ik bij het strand woonde. In die tijd heb ik bij de vergaderingen gezeten als één van de zeven paviljoenhouders, meer niet. Daarna ben ik nooit meer teruggegaan naar die vergaderingen want ze leidden eigenlijk tot niets. We stellen ons voor komend jaar ook op als één van de zeven en we horen het allemaal wel. Waarom die hekken er neergezet zijn, en ik vind het jammer dat mensen zo vooringenomen zijn, is dat de gemeente Bloemendaal het aantal mensen wil beperken omdat het jaar ervoor er dagen waren waarop vijftigduizend mensen op het strand liepen en er steekpartijen waren en er flessen op het strand lagen. Ik weet niet wat je liever hebt maar als je een veilig gevoel voor vijftienduizend mensen wilt dan moet er wel iets betaald worden. Linksom of rechtsom, want we gaan niet met z’n allen Beachbop organiseren als er geld bij moet. Een beetje geld mag het best kosten maar Beachbop liep op een gegeven moment helemaal uit de klauwen. Er moesten zelfs vervoersplannen komen. En natuurlijk vind ik het jammer. Dat de gemeente ineens hekken langs het strand wil vind ik debiel. Gelukkig hebben we het kunnen veranderen dat er alleen nog maar hekken aan de uiteinden zijn. Ik vind het helemaal niks maar je hebt je eraan te houden anders is er geen Beachbop. De gemeente ziet het als een evenement en ze willen het controleren en dat kan alleen als je kaartjes verkoopt en dus mensen kunt tellen. Die maatregelen zijn gekomen vanuit de gemeente en de Stichting Beachbop heeft het georganiseerd. En Bjorn neem ik het nog steeds kwalijk dat hij ons zo heeft neergezet met zijn ‘ik stop met Beachbop’, terwijl we bij de burgemeester zaten en hij er gewoon voor kon kiezen om niet mee te doen. De burgemeester was het ook zat en heeft gezegd “weet je wat Bjorn, dan zetten we gewoon een hek voor je tent en dan doe je niet meer mee”. Maar nee dat was ook niet de bedoeling. Alleen wij werden weer neergezet als ID&T en geld… dat is het beeld nog steeds.”

Gold (terrorworld.nl): ID&T Radio heeft van het begin af aan nooit de gewenste luistercijfers weten te halen. Nu komt er een nieuwe programmering aan, met meer hits en minder dance. De speciale avonden, zoals de woensdagavond met Q-dance en Thunderdome, komen hierbij te vervallen. Dit terwijl deze speciale avonden juist wel goed beluisterd werden, sterker nog, een programma als Q-radio was volgens mij het best beluisterde programma. Waarom is er voor gekozen deze buitenboord te zetten?
“Ten eerste omdat we twee miljoen euro hebben verloren met radio. Nou hadden we wel wat verlies gebudgetteerd en als er een stijgende lijn inzit vind ik dat niet erg, maar dat was totaal niet het geval. Ook niet op de avonden. Die werden wel goed beluisterd, maar ten opzichte van de concurrentie waren het nou niet de best beluisterde. Ikzelf vind het heel jammer en betreur het ook. Ik heb zelf ID&T Radio gedaan na het vertrek van Jos (Van Mieghem, voormalig directeur ID&T Media, red) en toen dacht ik echt ‘ik ga het flikken!’ Ik ben zelf iemand die heel nauw betrokken is bij zijn eigen dingen. Ik heb het acht maanden gedaan maar ik kreeg het niet onder de vingers. Het was het gewoon niet. De keuze was om het station helemaal te verkopen en te stoppen of het roer om. Als je nu luistert hoor je meer commerciële platen, maar in de kern zijn ze wel ‘danceable’. Ik snap de vraag wel want Q-radio was top. En de avondprogrammering gaan we sowieso online voortzetten. ‘Thunderdome’ komt straks terug met een online programma, ‘Q-radio’ krijgt een eigen station, ‘Welcome 2 the future’ komt online, met Armin zijn we nog in overleg, ‘True house music’? Misschien wel. Daar komen gespecialiseerde programma’s en die kan je gratis downloaden. Maar dus niet meer op een etherfrequentie waar wij alles bij elkaar toch 4,5 miljoen euro aan kwijt geweest zijn. We hebben nu zwaarder ingezet en er werken nu 27 mensen fulltime. Het is ons grootste bedrijf nu. Je kunt niet twee miljoen per jaar blijven verliezen. Per 1 februari wordt het Slam FM. We gaan daarin een stuk breder. Menthal Theo komt bijvoorbeeld bij het station. Het is Slam en daar kan je van houden of niet, maar ik denk dat binnen de commerciële omroepen wij nog steeds het interessantste zijn. Wij draaien nog steeds Tiësto en Ferry Corsten en een goede hardhouseplaat, alleen je draait ook Natasha Bedingfield. Waarbij ik snap dat er mensen zijn die zeggen ‘wat moet ik met die commerciële troep?’ maar er zijn ook veel mensen die het wel goed vinden. Ik vind het wel grappig dat dancemensen soms denken dat ze de hele wereld bezitten. Dat de hele wereld om dance draait. Er zijn ook mensen die dance leuk vinden én Natasha Bedingfield leuk vinden en die misschien ook nog naar rock luisteren. In de kern blijven wij dance. Op de studio op het Rembrandtplein zullen nog steeds DJ’s langskomen en er worden platen gedraaid en we besteden aandacht aan uitgaan. Maar we draaien ook Natasha Bedingfield erbij. Als je naar Amerikaanse sites gaat kijken zie je dat Puff Daddy dance gevonden wordt. Wie bepaalt wat dance is? Wie bepaalt wat Natasha Bedingfield is? Voor iemand die in Enschedé woont en op in een discotheek op zaterdagavond staat te dansen op Natasha Bedingfield is dat dance. Ik kom zelf uit de pure dance en ik snap wel dat mensen het commercieel vinden, zoals technoliefhebbers misschien hardhouse bagger vinden. Maar we moeten gewoon meer luisteraars krijgen, als dat niet gebeurt dan houdt het gewoon op. En wat gaan de luisteraars die we nu hebben dan luisteren? 538? Dé jongerenzender? Dat is toch geen alternatief? Met de publieke omroep kan ik me helaas niet vergelijken, we zijn geen publiek geld. Maar goed, om op de vraag terug te komen. De avondprogrammering komt terug, alleen online.”

MC Double T (terrorworld.nl): Al jaren worden jullie gekscherend ID$T genoemd, en zo zijn er wel meer dingen, vaak noemen mensen jullie geldwolven, oplichters. In hoeverre steekt dat jullie en is het niet verstandig soms open kaart te spelen over de werkelijke kosten en het werkelijke aantal bezoekers op een evenement. De eerste Sensation werd namelijk in tegenstelling tot jullie eigen berichten helemaal niet zo goed bezocht, en dit gold ook voor Mystery Land op Ruigoord.
“Daar heeft diegene gelijk in. Ik denk dat we nu inderdaad in een wereld gaan leven en een maatschappij waarin de realiteit de realiteit is en je mensen niet meer kunt foppen. Op dat moment was het gewoon marketing. Maar ook wel belangrijk, want als je na de eerste Sensation zegt ‘het viel allemaal wat tegen qua bezoekers’ wat worden je krantenkoppen dan? Of zeg ik ‘het was een leuk feest en er waren 25 duizend mensen’? Die waren er niet, het waren er achttienduizend, maar ja… ik denk nu dat dit gaat veranderen. We zitten met de feesten überhaupt op het hoogtepunt of we zijn er al overheen. Het is gewoon een volwaardige stroming. Tussen de grote pop en de rock en klassiek heb je gewoon dance of house of hoe je het noemen wil. De mensen zijn al zolang ermee bezig, die moet je ook niet meer foppen. Ik denk zoals Mystery Land Ruigoord waar er achttienduizend waren en we 25 hebben gecommuniceerd dat we een volgende keer gewoon zullen zeggen ‘het waren er 18’. Maar het ligt ook wel aan de dancemensen zelf die zich zo hypen. Dat op forums topics komen met ‘is het al uitverkocht of niet?’ Kennelijk vindt het publiek het ook belangrijk om onderdeel te zijn van iets dat uitverkocht is of niet. Het heeft voor een deel te maken met erbij willen horen, ik denk dat dit nu verandert. Voor Innercity zitten we er nu serieus over na te denken of we niet terug moeten naar dertigduizend bezoekers. Het ging ook altijd maar om ‘groot, groter, grootst’. Het was een soort strijd. Dat doen we ook niet meer. ‘De grootste…’ Alsof het belangrijk is dat je naar het grootste feest gaat. Dat moet helemaal niet meer belangrijk zijn. Maar het is wel belangrijk geweest. Ik wil ook niet meer liegen over bezoekers. Dit is het en punt.”

Mwtp (dancelinx.com): Hoe kan het zo zijn dat je de prijzen zover hebt kunnen laten oplopen zonder dat je zelf ervan bewust was dat je klanten het te duur vinden worden?
“Omdat het steeds uitverkocht ging. En voor het gemak zeg je elk jaar weer ‘doe maar vijf procent of tien procent omhoog’. Op een gegeven moment dachten we niet eens meer in procenten maar zeiden we, ‘doe maar vijf euro erbij’. Maar dat zie je nu overal. In de kledingbranche is er een zware inflatiecorrectie gaande. De horeca heeft hem al gehad en wij moeten hem ook toepassen. Op dat punt zijn wij ook gewoon een vak en een branche. Als het allemaal maar uitverkocht gaat dan denk je ‘doe maar vijf euro erbij’. Daar ben ik eerlijk in.”

Jor (dancelinx.com): Waarom heeft zo'n toonaangevend groot bedrijf als ID&T, marktleider in de dancescene in Nederland, op een bepaald punt niet gezegd tegen de DJ's die zulke asociale bedragen vroegen voor hun optreden; "hier doen wij niet aan mee"?
“Angst. Angst voor de concurrent. Met Innercity hebben we weer dingen meegemaakt met sommige DJ’s, dat pikken we gewoon niet meer. Met die 5-sterren DJ’s… ik snap het nu wel hoor. Ik reis zelf ook best veel en ik snap dat als je tweehonderd keer per jaar draait, vliegtuig in, vliegtuig uit, dan wil je in een hotel zitten waar het gewoon geregeld is. Waar je roomservice hebt, waar het lekker voelt, want je hebt een paar uur rust dan. Alleen hebben we voor dit feest gezegd, het 5-sterren hotel is het Sheraton bij Schiphol. Daar hebben we een goede overeenkomst mee. 99 van de honderd DJ’s vinden dat prima, ook de toppers. En dan zit er één topper bij, Morillo, ik ga het gewoon zeggen ook, die moet persé koste wat het kost in het Blakes (5-sterren hotel op de Keizersgracht, red) slapen. Wat doe je dan als organisatie? Ik ben zo’n type dat dan zegt ‘steek hem maar in je reet, dan kom je maar niet!’ maar dan stel je gewoon mensen teleur die een kaartje hebben gehaald voor een feest en voor hem komen. Maar het is ‘not done’ wat hij deed daar. Koste wat het kost moest hij in het Blakes zitten. Dan denk ik ‘waar slaat dat op?’ Dat doen we dan gewoon niet meer. Wat die gages voor de DJ’s betreft, het is een vraag- en aanbod spel. Maar we moeten zeker weer teruggaan naar de kern en dat is de muziek. Ik vind dat Tiësto het echt waard is. Laatst in het Gelredome, de mensen kwamen ook écht voor hem en zijn muziek. Daar is Tiësto zelf ook de mist mee ingegaan. Door een diepe set te gaan draaien terwijl de mensen voor ‘Love comes again’ kwamen. De mensen willen liedjes. Het zal altijd een eeuwige strijd blijven tussen vraag en aanbod. Eeuwig. Ik maak het nu al twaalf jaar mee. Een DJ wordt populair, wij boeken hem. Omdat wij hem boeken wordt hij nog populairder, soms ook in de wereld. Dan gaan we weer buigen en dan krijg je een opwaartse prijs. En dan heb je ook nog je concurrenten in Nederland. Rocco (Veenboer, organisator Awakenings, red) heeft dat goed gedaan. Die heeft gewoon gezegd ‘dit betaal ik!’ Dan maar geen Cox of Vath en daar heb ik zeker respect voor. Wij hebben met z’n allen al die jongens ook wel enorm op lopen hemelen en omhoog zitten schrijven. Er is nooit iemand naar hen toegekomen, ook ik niet, die heeft gezegd ‘en nu is het over’. Ik heb wel eens gezegd in een interview dat ik een fee belachelijk vond, wat deed UDC vervolgens? Meteen dat interview doorfaxen naar het management van Carl Cox. Krijg ik een boze Carl Cox aan de lijn die zegt ‘waar slaat dat nu op dat je zegt…?’ Dat soort problemen zijn er geweest. Maar de vraagsteller heeft gelijk. Op een gegeven moment moet je zeggen ‘dit is het’. Maar stel nou dat ik Roger Sanchez zou boeken op een dinsdagavond en ik zet hem in Escape neer. Dan wordt het druk en dus is die DJ geld waard. Dat is de maatstaf die je moet hanteren. Maar de DJ’s moeten wel inzien dat ze voor de kleinere feesten omlaag moeten. Als ik op Mystery Land vijftigduizend bezoekers heb vind ik het niet erg om wat meer te geven, maar dan moet ik het ook een keer terugkijken. Van heel veel DJ’s hebben we dat respect niet teruggekregen. Van sommige wel, toen we met Innercity Keulen moesten bezuinigen zei Sven Vath ‘doe maar de helft’. Dan ben je cool. Maar je bent niet cool als je weet dat er bezuinigd moet worden en je perse een duur 5-sterren hotel wilt. Dan denk je niet mee.”

Diven (clubcharts.nl): De diverse feesten afgelopen jaar kosten veelal zo tussen de 40 en 60 euro. Plotseling worden de prijzen van Innercity en Thunderdome gehalveerd. Hoe kan het zo zijn dat er zoveel geld bespaard kan worden zonder achteruitgang in kwaliteit van het desbetreffende feest? Of is er voorheen zoveel winst gemaakt per verkocht kaartje?
“Dat vind ik een goede vraag. Alleen het halveren hebben we in het kader van Innercity gedaan als een joke. Quitte of dubbel. Las Vegas. Gokken. We kregen toen heel veel mailtjes waarin stond ‘jij bent lekker, al mijn vrienden gaan naar Innercity en met Thunderdome doe je niets!’ Dus met Thunderdome hebben we hem ook gedaan. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat we die actie uiteindelijk hebben gedaan omdat het minder loopt. Je doet hem niet omdat het fantastisch loopt. Met Thunderdome verlies je geld en met Innercity verlies je geld, maar met ID&T hebben we het beste jaar ooit gehad. Als je alles in het begin van het jaar uitverkoopt kan je dit soort dingen doen. Ik heb wel iets bezuinigd op bepaalde dingen. Dat hebben mensen hopelijk niet gemerkt. In plaats van tachtig Braziliaanse danseressen vorig jaar waren er nu veertig Las Vegas showgirls. Ik had nog leuke ideeën om de gangen te decoreren. Dat zijn dingen die door bezuinigingen eruit vallen. Maar we konden dit doen omdat we een goed jaar gehad hebben. We kunnen in het vervolg een kaartje Innercity wel 25 euro maken, maar dan krijg je een heel ander feest. Dan krijg je het zoals het tien jaar geleden met The Final Exam was. Dan gaan we gewoon weer naar raves. Hekken, klein podium, geen decor. Irfan (van Ewijk, I in ID&T, red) had het idee om inderdaad een unit op te zetten om weer zulke feesten te gaan geven. Ik voel daar niet zoveel voor. Ik vind dat die tijd is geweest. De RAI is al niet de meest gezellige hal, laten we dat daar dan wel van proberen te maken. Maar het kaartje Innercity gaat volgend jaar wel drastisch zakken. Het is wel een heel moeilijk ‘ding’ hoor. Ik heb aangekondigd dat we gemiddeld tien procent zouden zakken. Voor Mystery Land zitten we nu in discussie, voor Sensation gaan we niet zakken. Er moet één feest over-the-top zijn. Er is ergens een psychologische grens hebben we gemerkt. Ik kan het wel nog luxer maken en mooier maar het houdt ergens op. Op feesten als Mystery Land en Innercity staan gewoon zestien lasers op een hoofdpodium, dan ga je naar Thunderdome waar twee hele grote stonden die goed geprogrammeerd waren met twee spiegels en het effect was bijna net zo mooi. Dan ga ik als professional zelfs denken, ‘hey Dunc, ben jij ook niet doorgeslagen nu?’ Daar zitten we nu middenin, zonder dat ik vind dat de kwaliteit naar beneden moet, maar zestien lasers op een hoofdpodium?”

Sohus (clubcharts.nl): Waarom blijft ID&T volhouden aan het urban concept waarvan is gebleken dat het a: geen succes is en b: voor problemen zorgt op dance feesten (Innercity)?
“Geen succes ben ik het niet mee eens. Wat is de maatstaf voor succes? De Heineken Music Hall uitverkocht met vijfduizend mensen. Dat vind ik echt veel. Mystery Land was minder, maar daar was niet goed geprogrammeerd. Innercity, fantastisch! Alleen vragen we ons inderdaad nu af of we urban wel in de dance moeten willen integreren. Daar zit ik wel mee. We gaan zeker door met urban. Ik vind dat op een festival als Mystery Land waar zeventien gebieden zijn dat we dat er beslist tussen moeten zetten. Innercity moet ik me afvragen of we dat willen. Je merkt inderdaad dat urban echt anders is dan dance. Qua drank, drugsgebruik, houding, agressiever zijn ze. Als je op een dancefeest per ongeluk tegen iemand aanloopt zeg je ‘sorry’, bij urban is het bijna ‘wat moet je?’ Maar dat is hun cultuur. Ikzelf vind het te gek om culturen te mengen en dat ik nu aan de basis kan staan dat wij jongeren met elkaar op een feest kunnen, ja het is een kutwoord nu, verbroederen. Het is wel wat gaande is. Ik was echt trots op Ambassador, waar we wel vijftienduizend kaarten in het land hebben gelegd. Omdat die mensen ook echt niet wisten wat dat voor een fenomeen was? Ik kom daar en er staan twintigduizend mensen in de ArenA en ik denk ‘wauw, doen wij dit? Dit doet ID&T man!’
Terwijl toen ik 16 was en ik in Landsmeer woonde ze nog met een kruis en een witte cape negers in elkaar stonden te slaan. Dan ben ik daar trots op. Ik snap dat sommige mensen het vervelend vinden, ik wil ook niet iets door de strot van mensen duwen en ik vraag me dus wel af of we het nog gaan mengen, maar dat we doorgaan met urban feesten? Ja! En op de radio zal zeker vijftig procent dance blijven, maar daar hoor je absoluut ook urbanplaten want die klinken gewoon lekker overdag. We gaan weer terug in de tijd. Toen ik 16 was stond ik in de Zorba op Keith Sweat te dansen. We zijn nu bijna twintig jaar verder. Het is natuurlijk een heikel issue nu überhaupt in de maatschappij. Hoe sta ik tegenover een Marokkaan? Hoe sta ik tegenover uitgaan? Hoe sta ik tegenover urban, negers, blanken op één feest? Maar nogmaals, ik sta honderd procent achter doorgaan met urban en ik moet wel kijken of we nog urban doen volgend jaar op Innercity.”

Floornoiz (phono.nl): Nieuwe zenders moeten een eigen identiteit hebben anders hebben ze geen bestaansrecht. Voor programma's geldt hetzelfde. Daarom is het RTL4 Nieuws anders dan het NOS Journaal. Waarom moet ID&T Radio verschuiven in de richting van Radio 538, terwijl het ijzersterke punt van ID&T Radio juist de mixshows zijn, gehost door Nederlandse top-DJ's?
“Ik vind het wel grappig want wat 538 kennelijk heel goed doet is een marketingtrucje. Mensen laten denken dat het echt nog een jongerenzender is, terwijl Edwin Evers in de ochtend af en toe nog Toto draait… Toto! We zijn wel wezenlijk anders dan 538! Wij draaien alleen dance, urban en pop. We draaien geen Volumia, we draaien geen Borsato, geen Toto, we draaien echt veel dingen niet. We hebben de Top 40 bekeken en daarvan zal meer dan de helft in wat voor een versie dan ook überhaupt nooit op ons station te horen zijn. Het zijn gewoon de Britney Spears, Natasha Bedingfield en Anastacia platen waardoor je zou denken dat we hetzelfde doen. Nou, dat is dan misschien even een plaat waarvan je dan als danceliefhebber zou kunnen denken ‘even de oren dicht, er komen straks wel weer drie of vier goede platen’. Zo werkt elk station. Je kunt niet een station maken met alleen maar dance. Ik heb het geprobeerd met ID&T Radio, overdag hadden we een luisterdichtheid van 0.1, 0.2, 0.3%. Niet eens 1 procent, nee 0. Dus waar is dan al die dance? Er hebben driehonderdvijftigduizend mensen naar ons station geluisterd, dat is veel en ik denk dat dit ook het dancepubliek is in Nederland. Maar ik heb een miljoen luisteraars nodig om commercieel een succes te zijn. Mijn visie is dat tien procent van de luisteraars zal afhaken, maar dat negentig procent zal zeggen ‘ik vind het zo eigenlijk ook wel lekker’. We zijn in een andere tijd beland. Je moet dancefeesten niet gaan verwarren met dancemuziek en het luisteren naar de radio of het kopen van de CD’s. Het zijn allemaal andere dingen. Ik dacht ook ‘en nu gaan we dance naar the next level tillen’ en dat we van die driehonderdvijftigduizend danceliefhebbers er zeshonderdduizend zouden maken… nee, helaas.”

M. Seimen (mail): Ik ben lid geworden door naar Sensation te gaan en me te registreren, maar hoe kan het dat ID&T Magazine alleen nog maar schrijft over DJ’s en feesten die bij een klein publiek bekend zijn? En over dingen die mij als Sensation bezoeker helemaal niet interesseren, zoals bezoek aan schoonheidssalons.
“Het blad moet een lifestyle magazine zijn. Het gaat Release heten, geen ID&T meer. Bij het magazine is dezelfde fout gemaakt als met het radiostation en dat is het denken vanuit ID&T. Ik kan niet vanuit ID&T iets maken en dan denken dat iedereen het snapt. ID&T doet Thunderdome, doet Trance Energy, doet Cineac, doet Bloomingdale en iedereen kijkt op een andere manier naar ID&T. Iemand die naar Sensation White gaat en van Armin van Buuren houdt wil het liefste daarover lezen. Je kunt niet een blad maken waar Promo, Armin en Morillo in staan. Dus daar gaan we mee stoppen. Release, dat gaat het worden en daar hou je van of daar hou je niet van. We gaan ook stoppen met de Sensation actie.”

Lari (phono.nl): Jullie zijn je op een breder publiek gaan richten. ID&T probeert jongeren aan te spreken met N-Joy. Cineac richt zich op een ouder publiek. Daarnaast met 4N en Luxurush worden ook de Urbanliefhebbers bedient. En nu wordt er met ID&T Radio geprobeerd een 538 doelgroep te bereiken. Denk je niet dat ID&T daarmee te ver van iedereen en dan met name de danceliefhebber af is gaan staan? Het gevoel dat jullie jaren geleden opriepen van ‘wij tegen de rest’ is volledig verdwenen. Vind je dat niet jammer?
“Nee, ik vind dat een heel normale groei. En dat ‘wij tegen de rest’ heb ik absoluut met 538 nu met het radiostation. Zij hebben twaalf procent marktaandeel, ik heb 0.4 dus ik heb nog wel een strijd te gaan. Dat is echt een uitdaging. Met dancefeesten wil ik helemaal geen uitdaging meer aangaan en wil ik geen strijd meer. Marktleider? Ik wil gewoon goede feesten geven. Over sommige dingen heb ik te makkelijk nagedacht. Pleasuredome? Dat doen we wel even in het Gelredome. Dat is naïef, gewoon echt naïef. Ook wij worden dan afgestraft. N-Joy, daar geloven we echt in. Het voorbeeld van radio is N-Joy. Ik zie als ondernemer, maar ook gewoon als persoon, dat er een heleboel mensen zijn van 18 tot 20 jaar die dance leuk vinden, maar ze zien het niet meer als hun hele leven. Zoals wij dat wel heel lang hebben gehad, zoals ik ook jarenlang heb gehad. Ik heb vijf jaar lang alleen maar middenin de hardcore gezeten. En toen kwam Innercity en was het alleen maar dat. En nu ben ik 33 en sta ik er niet meer middenin. Dat is wel grappig want dan kan je het beter objectief beoordelen. Alleen N-Joy vorig jaar was wel een ratjetoe, we hebben het niet goed voorbereid, we kregen de vergunning pas laat. Dit jaar zitten er vier mensen fulltime op en ik geloof daarin dat we echt iets kunnen betekenen. Ik baalde als een stekker van Thunderdome dit jaar. Topfeest achteraf, maar het was gewoon niet met passie in elkaar gezet. En datzelfde geldt voor Innercity. Niet met passie, niet met de volle honderd procent dedication neergezet. Dat is gewoon niet goed. Het was arrogantie misschien. Mijn persoonlijke uitdaging is nog steeds dat wat we doen goed moet zijn. Ik baal als een stekker als ik hoor dat de biefstuk niet goed is in Cineac en ik baal echt als een stekker van die gang bij Innercity. Daar baal ik van, alleen het moet niet meer mijn persoonlijke inspiratie zijn om Innercity of Sensation of Convertible te doen. Daar moet ik mensen voor vinden die daar helemaal voor honderd procent voor gaan. Dat is mijn kunst. Een nieuwe clubavond beginnen in Escape, krijg ik daar nog een kick van? Ja! Ik denk dat wij als ID&T eraan toe zijn om ook een heleboel kleinere clubdingetjes te doen. Alleen ik moet zorgen dat ik mensen vind om me heen die met passie hun baan kunnen doen en er echt voor willen gaan. Er werken bij ID&T vijftig mensen, met horeca erbij honderdtwintig. Aan mij als Duncan Stutterheim de taak om die mensen het gevoel te geven dat ze hun ei kwijt kunnen. Bij ons is uitgaan hetgeen waar het over gaat. Ik moet mensen vinden die het helemaal te gek vinden en daar hun werk van willen maken. Bij Thunderdome hadden we op dat moment niet iemand die daar helemaal voor ging. Dat is gewoon slecht. ID&T is doorgegroeid en groot geworden. Je kunt het vergelijken met Metallica. Die waren klein en hadden fanatieke fans. Maar ze kregen succes en werden groot en werden mainstream. Als fan van het eerste uur kan je dan denken ‘te gek!’ maar moet je je identiteit eraan ontlenen? We deden ons ding en we gaven feesten. We hebben altijd ons eigen persoonlijke gevoel daarin gevolgd. Met ‘fuck it all’ bedoel ik niet zozeer ‘wij tegen de rest’ maar meer dat je niet alleen maar werkt maar dat je goed omgaat met je vrije tijd. Ik hoop met ID&T daar een belangrijke rol in te spelen. Dat je bij ons los kunt gaan, dat je bij ons kunt ‘releasen’, dat je bij ons denkt ‘ja!’. Daar gaat het uitgaan ook voor een belangrijk deel over. Dat je weg wil. Eruit. Dat bedoelen we met ‘fuck it all’. Ik persoonlijk heb het ‘wij tegen de rest’ nooit echt gehad. In de hardcoretijd waren we natuurlijk wel zo. ‘Fuck it’… tegen de gemeente, tegen de kerk. Als ik erop terugkijk denderde het toen maar door. We stonden toen niet stil om rustig na te denken over wat we precies wilden.”

Jitske (dancelinx.com): Waar haal jij na al die jaren nog je motivatie vandaan om mooie feesten neer te zetten in een wereld vol mensen die denken dat ze het beter weten en altijd wat te zeiken hebben? Wat zijn de momenten waarop je denkt: hier doe ik het voor, ik wil nog heel wat jaren doorgaan?
“Laat ik voorop stellen dat ik nog een jaar of vijf ID&T wil doen. Dan heb ik er twintig jaar met pilletjes en biertjes en drank en nachtelijke uren opzitten en denk ik dat ik mijn ‘nachtfakkel’ moet overdragen. Je moet het wel in tweeën splitsen. We zijn een mediabedrijf en een evenementenbedrijf en deze vraag heeft voornamelijk betrekking op de feesten natuurlijk. Waar haal ik nog de kick vandaan? Op Sensation sta ik zelf nog steeds de megamix te doen en dat blijf ik doen. Innercity, uiteindelijk loop ik weer met twee biertjes in mijn hand bij Sanchez en dan ga ik naar de urban en dan sta ik bij Marco V en zie ik de Q-zaal en Expornstar. Daar haal ik de meeste inspiratie uit. Ik ga naar mijn eigen feesten alsof ik een bezoeker ben en als ik dan thuiskom dan merk ik dat die feesten eigenlijk toch wel heel erg ver boven de rest van wat ik in het dagelijks leven doe staan. De club? Leuk, daar ga ik dan even langs, maar Mystery Land dit jaar met zo’n heuvel van Q om te zien en Per die in zo’n loods staat. Ik denk dat ik daarvoor doe. En gelukkig maar. Thunderdome ben ik wel ontgroeid merk ik. Daar sta ik niet meer ’s ochtends om zeven uur nog tussen het publiek. Op Innercity, Sensation, Convertible, sta ik vooraan. Net als op Mystery Land bij de Q-stage. Maar een van de mooiste bijzondere momenten afgelopen jaar was op Thunderdome. Daar sta je dan met een biertje in je hand in de zaal en compleet spontaan was daar een aanstekermoment en hield iedereen zijn aansteker in de lucht. Ik merk dat de hardcore veranderd is. Het is niet meer zo’n monotone trein, er zitten weer melodieën in en breaks, en dat vind ik dan wel leuk. Dat is dan mijn vak, de herkenning van ‘hardcore heeft eindelijk weer een ontwikkeling doorgemaakt. Eindelijk!’ En dat is ook één van de redenen waarom we met hardcore gestopt zijn destijds. Omdat er geen evolutie meer inzat. En ik ben geen artiest, ik ben geen producer of DJ. Al die DJ’s waren op de automatische piloot beland, allemaal! Wie was ik dan nog? Wat moest ik organiseren? Bijeenkomsten waarop iedereen met zijn rechterhand omhoog stond en er veel vechten was? Toen dachten we echt ‘Jezus, het moet wel leuk blijven!’ Bij deze Thunderdome dit jaar merkte ik wel dat er een evolutie is gekomen. Er zijn nieuwe artiesten gekomen. En dan vind ik het ook belangrijk dat we met Thunderdome doorgaan. Maar dan wel met de juiste mensen en de juiste passie ervoor. Waarbij ik Irfan (verantwoordelijk voor Thunderdome binnen ID&T, red) niet onderuit wil halen want Irfan zit nu op Internationaal en heeft te weinig tijd gehad, maar hij wil Thunderdome absoluut blijven coördineren. Wij hebben de fout gemaakt om weer te denken dat we het even zouden doen. Er moet iemand komen van een jaar of 23, die zoeken we trouwens dus bij deze ‘gezocht!’, die mij kan vertellen wie we moeten hebben en hoe het eruit moet zien. Wij zijn zelf wel in staat om te herkennen of het iets is. Als je er zelf geen verstand meer van hebt heb je mensen nodig die zeggen ‘die is te gek!’ en dat zoeken we dan ook.”

Ellis (superfeesten.tv): Is er nog iets wat je graag wilt bereiken?
“Het radiostation is voor mij heel belangrijk. En ik wil Sensation internationaal op de kaart zetten, en niet alleen in België en Duitsland. Dat zijn de twee zakelijke ijkpunten voor mij persoonlijk. Als bedrijf vind ik het een uitdaging dat Sensation een houdbaar iets wordt voor tien, twintig jaar. En dat we elk jaar weer een show kunnen neerzetten waarvan men zegt ‘wauw!’ Dat je op een gegeven moment denkt ‘nou, ik ga dit jaar niet meer’ en dat je dan achteraf hoort dat je echt iets gemist hebt en er spijt van hebt. Ik vergelijk Sensation ook heel erg met Cirque du Soleil. En Mystery Land waar elk jaar weer nieuwe dingen gebracht moeten worden zodat het spannend blijft. Net zoals Pinkpop elk jaar weer nieuwe bandjes brengt moet Mystery Land ook vernieuwing brengen. Ik heb geen uitdaging om nu nog een stadionconcert te doen. N-Joy vind ik heel belangrijk omdat we daarmee toch laten zien dat er een festival mogelijk moet zijn met meerdere stijlen, opener. Het is nu nog echt dance of rock.”

Richard (superfeesten.tv):Wat heeft er in de afgelopen tien jaar dat je bezig bent met dance je het meeste beziggehouden? Wat heeft de meeste indruk op jou gemaakt?
“Het altijd maar weer toeleven naar iets. Het is een heel raar gevoel als je dan een maand of twee even helemaal niets hebt. Dat is nu wel verdwenen want we hebben nu altijd wel iets, maar dat hield me wel bezig. Steeds de vraag ‘wat nu?’ en dat je dan daar weer naartoe leeft en daarna weer naar iets anders. Wat de meeste indruk heeft gemaakt is Thunderdome Antwerpen met al die bussen. En het meemaken van de eerste overleden bezoeker op je feest. Hoewel dat in een top vijf van indrukwekkende gebeurtenissen op vijf zou staan. Ik vind dat de eerste keer Sensation daarin thuishoort. Ik wil altijd nieuw, nieuw, nieuw. Of het nu Mystery Land op Ruigoord was, of de opening van Cineac, of Bloomingdale dat af is, dat soort dingen zal ik nooit meer vergeten. Ik denk over tien jaar dat ik na zou moeten denken als je zegt Mystery Land 2006. Terwijl je Ruigoord nooit meer vergeet, de omschakeling naar een dagfestival.”

Reakie (phono.nl): Hoe kijk je terug op de afgelopen jaren? Heb je daarin beslissingen genomen waarvan je achteraf zegt: ‘dat heb ik verkeerd ingeschat’ of ‘dat had ik beter niet kunnen doen’? En wat is iets waar je nu echt trots op bent dat je dat hebt mogen doen/maken?
“Waar ik echt trots op ben is het boek. Omdat het boek een goede weerspiegeling geeft van wat we gedaan hebben. Er komt nog een deel 2 en in die twee bij elkaar heb ik al een selectie gemaakt van mijn hoogtepunten. Waar ik spijt van heb is om het radiostation en het blad allemaal ID&T noemen. Dat merk ik nu, door gewoon maar te denken dat als ik het zo zie, iedereen het zo moet zien, terwijl iemand die naar Thunderdome gaat ID&T heel anders ziet dan een bezoeker van Convertible. Dat vind ik wel een hele grote misvatting van mezelf. Naar het publiek toe zijn er niet zo heel veel dingen eigenlijk. Ja, onderschatting zoals met Pleasuredome. Of terug in de tijd dat je van Thunderdome zelfs schoolagenda’s gaat maken. Ik snap op dat punt wel dat mensen dachten ‘die Duncan is alleen maar met geld bezig’, dat vind ik achteraf ook wel. Thunderdome dat afzakte voor 14-jarigen, ‘Hakken for kids’, dat was natuurlijk een schande, gewoon een schande. Maar ik kan mezelf dat niet zo verwijten want ik was ook jong. Ik was 24 en het overkwam me allemaal maar. Het zal me nooit meer overkomen nu, een ‘Hakken for kids’ of een schoolagenda. Ja, ik weet nog wel iets. Critical Mass heb ik ooit neergezet op Thunderdome Antwerpen. Dat was natuurlijk een joke. Toen hadden we ruzie met Shadowlands Terrorists, toen kwam ik in de plaats daarvoor met Critical Mass. Dan is natuurlijk gewoon dom. Dat sloeg nergens op. Maar verder? Wat ik wel irritant vind is wanneer je leest ‘het was veel te druk in de Q-dance area, ik kon geen drinken halen.’ Ja, er was ook een bar achter het podium en die was rustig. Organisatorisch, waar ik zelf bij betrokken was, kan ik mijzelf gelukkig niet veel verwijten. Het garderobe incident op de eerste Innercity neem ik heel erg de security kwalijk. Die lieten het gewoon afweten en we werden gewoon beroofd. Er stappen inderdaad acht man over de balie heen en toen was het gebeurd. Dan sta je zelf op die balie en als de security je dan laat zitten dan flip je daar wel van.”

Dj????? (clubcharts.nl): Hoe denk jij over de concurrentie die het bedrijf ID&T de laatste jaren gekregen heeft. Is dit goed geweest voor de branche of is dit volgens jou een nadeel geweest?
“Ik wil daar wel iets over zeggen en dan met name over UDC. Brian (Bout, één van de eigenaren, red) blijft gewoon een heel vervelende jongen daarin. Die heeft zich lang als nummer 2 kunnen gedragen en veel ‘me 2’ kunnen doen met z’n eeuwige trucje om de hal en de vergunning te regelen en dan mensen te zoeken. En helaas voor UDC is dat hele UDC gewoon een flop als je nu kijkt. Want wat is nu echt wat? Dat is Dance Valley! Maar wat is Dance Valley? Dat waren Cor, Manfred, Ricardo en Dennis Luts. En daar is een Paard van Troje binnengekomen dat wel al die hallen en vergunningen kon regelen en die jongens zagen dat wel zitten. Ze zijn ooit bij ons geweest met de vraag of wij wilden participeren in Dance Valley. Toen zat Brian nog bij ons. Brian is toen weggegaan en ik zal nooit meer vergeten dat ik uit m’n dak op Dance Valley stond en met hun aan het kletsen was erover en toen had Brian kennelijk al gekonkeld. Toen heb ik daar een half uur op de dijk als een pispaal staan wachten op een van die jongens. En helaas hebben zij toen de keuze gemaakt om UDC op te zetten. Mijn mening, ik wil niemand schofferen daarin die een goede tijd heeft gehad op feesten als Impulz, maar ik zie een Impulz echt als een Speedrazor (voormalig hardcorefeest van ID&T in Triavium Nijmegen, red) wat wij deden. Wat is ervan over dan? Wat is de ziel daarvan? Dat vind ik hè? Ik vind daar geen visie achter zitten. En de jongens die Dance Valley hebben opgezet, dat is natuurlijk de top. Dat is een fantastisch festival, waarbij ik me ook afvraag nu of dit de goede koers is wat daar nu gedaan wordt. Wat er afgelopen december in de Brabanthallen gebeurde is toch een schande voor Dance Valley als merk? Dat je dat zo te grabbel gooit om maar een feestje te geven. Mede ook waardoor Innercity het moeilijker heeft, omdat er toch mensen zijn die denken ‘oh Dance Valley indoor, daar ga ik heen’ met zo’n verwachting. Die line-up was goed maar dan staat Sven Vath daar voor nog geen vijfentwintighonderd mensen in de Main. Dat was een schande! Op dat moment is het afbreuk aan de hele dance, aan DJ’s, aan iedereen, schofferen. Schermen in de Main met continu alleen maar Vodafone. Ik kan daar echt niet meer tegen. Ik heb daar ook echt niets mee. En ik heb ook echt iets van ‘ga voor mij een schoenenfabriek beginnen, of doe wat anders’, of vindt mensen die tenminste nog passie voor het vak hebben. Maar alleen maar DJ’s boeken en daar maar overheen gaan. Gelukkig hebben we dat allemaal achter ons. We hebben het op kantoor niet eens meer over UDC. Met Mystery Land hadden we een shitdatum vanwege Sail en we moesten misschien een week na Dance Valley. Dat had ik echt shit gevonden. Gelukkig hebben we nu een datum achterin augustus want Dance Valley is gewoon een prachtig product en dat moet je ook koesteren. Ik heb het heel hoog zitten. Ik vind het een goed festival, maar de laatste editie buiten is niet meer wat het echt was. Ik vind dat we überhaupt als grote organisatoren veel meer moeten kijken naar nieuwe dingen en niet alleen maar weet de zekerheidjes boeken voor de mensen. Waarom moet dat nu in godsnaam 67 euro kosten? Dat is gewoon een melkkoe voor ze geworden en daarvan doen ze de rest. Ik heb één advies voor ze, ga gewoon met een paar man met passie Dance Valley doen en doek de rest gewoon lekker op. Ik heb UDC niet meer zo hoog zitten en dat had ik op zich wel, maar na zo’n Dance Valley feest indoor…? Wat op zich al een keer geprobeerd was en waarvan ook gebleken was dat het geen werkzaam ding was. Dat werkte toen niet maar dat vond ik een goed initiatief en dan hoor je me niet. Ik sta echt niet negatief ten opzichte van dat soort dingen. Maar ineens een Dance Valley Winter omdat je dan meer mensen trekt? Ga dan door met je Impulz of als Impulz niet goed genoeg is, dan moet je daarmee stoppen. Maar wat er nu gebeurt is dat je wel Sven Vath in een Main had voor vijfentwintighonderd mensen met een chagrijnige bek. Hij niet blij, publiek niet blij, dus “hallo Brian, wat ben je aan het doen? Waar zijn we mee bezig? Maar je wel presenteren als de nummer 2 van de markt in de dance en het is allemaal zo geweldig.” Dat vind ik dan dus niet meer. En als ze de dag erna dan een Flügel party doen moeten ze dat zelf weten maar dan vind ik het moeilijk te verhappen dat de ijspegel van Dance Valley Winter nog aan het dak hangen. Ik gun ze het beste maar het is niet goed voor de markt en niet goed voor wie dan ook als ze met dit soort dingen door blijven gaan. Over Dance Valley zomer hoor je me gewoon niet. Daar staat een top line-up, alleen ook daarin was ik verbaasd. Ik dacht ‘tien jaar, nu gaan ze uitpakken’. Het was gewoon precies hetzelfde als het jaar daarvoor. En misschien zeggen zij wel hetzelfde over Mystery Land hoor dus het is ook onze taak om gewoon hard te blijven knokken voor dingen. Je hebt me nog nooit gehoord over Brian gehoord, maar als ik zelfs in de Quote moet lezen ‘ik wil net zoveel als Duncan’ dan ben je toch niet goed? Dan ben je echt niet goed. Is dat nu je zakelijke doel? Dat denk ik. Ik denk wel dat de bezoeker onbewust heeft gevoeld dat Dance Valley Winter Edition niet goed was. Ze zullen niet zeggen dat het een slecht feest was want dat was het niet. Maar wij als vakmensen zien dat wel. Sven Vath voor vijfentwintighonderd mensen in je belangrijkste zaal… Ik was nog nooit in de Brabanthallen geweest en wilde het zeker een keer zien. Ik kwam binnen via de VIP ingang en kwam bij de hoofdzaal. Ik vroeg aan Sander (Groet, collega bij ID&T, red) ‘waar is de Main?’ ‘Ja, dit is de Main!’ Als ik dat zo voel, heeft het publiek dat ook. Daarin onderschatten we het publiek never. Daarom ga ik altijd als gewone bezoeker naar onze feesten toe. Het overkwam mij niet dat ik op Innercity in die file terechtkwam in die gang omdat ik ervaring heb. Slimme partybezoekers weten dat er nog een andere gang was. Maar het is onze verantwoordelijkheid geweest dat wij en de Main en de Q allemaal door diezelfde gang lieten gaan. Daar ben ik ook echt kwaad over intern. Dat kan gewoon niet. Als vijfduizend mensen zich als een muis gevangen voelden. Dat gevoel wil je niet kennen als je uitgaat. Maar nog even terugkerend op UDC. Ik vind het gevaarlijk omdat hij zich steeds presenteert als de nummer 2, dat is hij helemaal niet. Dat is gewoon Q-dance. Maar het is wel Dance Valley dat er stond. Dance Valley als festival is wel een ding en dat je daar zo makkelijk mee om bent gesprongen is gewoon niet goed. Innercity gaat ook niet ineens naar Thialf of Sensation naar Martiniplaza. Dat klopt niet… Ik vond dat altijd maar strijden wel vermoeiend worden. Wij denken anders. Shockers? We stonden daar niet helemaal achter, ‘Wouter (Tavecchio, directeur Q-dance, red) jij bent daar beter in, doe jij het!’ Maar ik denk ook niet dat UDC een bedrijf is dat tien jaar bestaat. En ik hoop wel dat ID&T een bedrijf is dat twintig jaar bestaat. En dat denk ik ook echt. UDC heeft het ook met twintig/dertig man geprobeerd, maar daar heb je wel andere mensen en andere kennis voor nodig, om echt een merk en een gevoel en een goed bedrijf neer te zetten. Daar zit ook gewoon minder passie en dat is natuurlijk al begonnen met de uitloop van Marxman. Die hoort ook bij het rijtje van vier dat ik noemde. Dat was de kern. En als de kern weggaat dan verandert een bedrijf ook echt. Ik denk dat zij heel erg moeten waken met het zomerfestival dat het fris en nieuw oogt, ze moeten echt aan de bak. Ze moeten echt aan de bak om het vertrouwen terug te winnen. Maar goed, dat is mijn visie en ik denk dat Brian denkt ´die jongen moet z´n kop houden´. Ik wil ook helemaal niet voor hem praten, het is mijn mening over UDC als bedrijf en als dance en nee, daar heb ik geen hoge pet meer van op. Dance Valley? Ja! En ik zou er als ik hen was echt een klapper van maken de aankomende keer en dat kan ook. Dance Valley bestaat over tien jaar nog, dat weet ik zeker. Of Brian het nu doet of een ander, daar moeten gewoon mensen op komen die echt met passie dat neerzetten en dan kan je een keer een dipje hebben zoals met die regen maar het wel iets dat ‘there to stay’ is.”

Ludo (superfeesten.tv): Als je zelf op stap bent, wat verwacht jij dan van een evenement, club?
“Dat hangt natuurlijk heel erg af van met wat voor een idee ik uitga. Ga ik alleen een drankje drinken of ga ik naar een DJ luisteren? Ikzelf ga nu minder naar een DJ luisteren, maar soms ben je wel eens benieuwd. Ik ga ook minder nog los. Maar als ik echt los ga, en dan bedoel ik ook echt een pil nemen en gaan, dan wil ik gewoon dat er een goede sfeer is. Ik hou heel erg van techno en progressive, toch wel iets diepere muziek. Niet minimalistische techno, het moet wel ‘rollen en pompen’. Club vind ik te gek. De sfeer vind ik belangrijk en het geluid vind ik natuurlijk heel belangrijk. Dat is ook waarom we niet meer teruggegaan zijn naar Thialf, omdat 97 dB op de vloer het gewoon niet is. En we doen het ook niet meer, dat is moeilijk om te zeggen, maar dat is echt een eis van onszelf. Jaarbeurs aan de andere kant van het complex? We doen het niet meer, sorry Jaarbeurs. Ik ga geen feest geven waar 97 dB de limiet is terwijl je op 100 dB de muziek gewoon lekker hoort. Het geluid moet lekker zijn, dat is de basis. Licht? Interesseert me minder. Decor vind ik leuk als ik een biertje drink, als ik een pil op heb sta ik liever met m’n ogen dicht, maar het kan wel een versterker zijn. Als je de ArenA binnenkomt, en dat is waar ik twee jaar geleden ontzettend van baalde, dan moet mijn mond openvallen van ‘wauw!’ Dat gevoel moet ik hebben. Afgelopen jaar was dat wel zo. Dat het op je afkomt. Of het nu in een club is of op een feest, als je voelt dat het klopt dan zijn dat de mooie momenten van het uitgaan, jezelf erin verliezen. Mystery Land bijvoorbeeld op het moment dat de lichten ’s avonds aangaan in het sprookjesbos. Ik word nu niet meer zoveel verrast, dus als dat het geval is dan sta ik er wel van te kijken. Of het nu een DJ is of een act. Op Ibiza heb ik wel eens gehad dat de stroom uitviel en ik dacht dat het onderdeel van de show was en daar ruzie over kreeg. Op een feest moet het gewoon goed geregeld zijn. Je wilt niet in een file staan in een gang, je wilt niet dat je in de pis staat te pissen. Je wilt niet wachten op de bus. Dat moet gewoon goed zijn. Als je een auto koopt wil je dat die lekker rijdt en dat de airco het doet.”

Mad’r (love2party.nl): Stel je had de RoXY kunnen doen of je eerste Jaarbeurs, zou je dan nog dezelfde keuze hebben gemaakt en waarom?
“Sinds drie, vier jaar begrijp ik de RoXY pas. Nu begrijp ik dat jongetjes van 18 jaar zoals ik die gewoon willen gaan, daar niet in de sfeer en het beeld pasten van de RoXY. Alsnog ben ik tegen weigeren. Overal bij ons kom je naar binnen, punt. Sundale, Bloomingdale, clubmuziek, hoge hakken en een bikini? Je komt gewoon binnen. Het fenomeen van de hallen en het ‘grote’ vind ik nog steeds tien keer leuker om te doen. Leuk die feestjes in Cineac met vijfhonderdman en met Oud & Nieuw op de tafel dansen, maar geef mij dan toch maar een hal en de massa. Dat zit bij mij dieper erin dan kleine dingen. Terwijl mijn privé-leven nu zich absoluut afspeelt in de kleine dingen. Dat je toch even gaat kijken als The Mansion opengaat. En nu ik getrouwd ben en kinderen heb ben ik in een fase beland dat het me eigenlijk helemaal niet meer zo interesseert. Dat ik als ik uitga met Lisca (Duncans vrouw, red) gewoon wil relaxen. Ik ben niet meer bezig met wat ‘in’ is of niet.”

Mad’r (love2party.nl): Je kon een ander beroep hebben en daar ook succesvol in zijn. Wat zou je dan willen zijn?
“Als ik het opnieuw zou kunnen doen… ik heb altijd wel iets met mensen die echt een passie hebben voor een sport. Als June (oudste dochter van Duncan, red) ouder wordt zou ik het wel te gek vinden als ze zou zeggen ‘ik ga wakeboarden of snowboarden’. Vooral dat vrije. Dat je met je board de wereld overgaat. Dat vind ik wel stoer. Als ik heel goed zou kunnen autorijden, autocoureur… tuurlijk. Ik wilde vroeger altijd straaljagerpiloot worden. Ik heb ook wel eens gezegd ‘als ik een jaartje een strandtent zou mogen doen lijkt me dat helemaal te gek’. Maar dan als je dan ook verder niets anders aan je kop hebt, niet zoals Duncan Stutterheim die ook een bedrijf heeft. Nee, een strandtent runnen als een echte strandman. Korte broek aan en de zonnebedjes klaarleggen, en dan loop je daar op het strand. Dat lijkt me helemaal te gek.”

M.J. (phono.nl): Is je leven erg veranderd sinds je vader bent en kijk je anders tegen bepaalde zaken aan en dan vooral de zaken gerelateerd aan je werk?
“Je gaat door kinderen nog meer je privé en je werk gescheiden houden. Je gaat meer zien wat werk is en wat privé. Ik heb helemaal niets met Jan-Peter Balkenende, ik heb echt niets met die man, maar de familie als hoeksteen daar heeft hij wel een punt. Dat is een belangrijke basis. Sinds ik dat zelf heb kijk ik toch anders naar dingen. Clichés zijn er omdat ze waar zijn. Je relativeert de dingen meer, dat is gewoon echt zo. Ook bij mij.”

Dummy (partyflock.nl): Wat doe je zelf tijdens een feest en wat is je meest risicovolle of moeilijkste beslissing die je ooit hebt genomen tijdens een feest?
“Ik heb tijdens de eerste Innercity een pilletje genomen. Net toen ging de garderobe mis. Toen stond ik dus uit mijn dak daar op die balie met een pil op. Dus dat heb ik nooit meer gedaan, op mijn eigen feest een pilletje nemen. Ik ben ook geen directeur van onze feesten dus ik ga echt als bezoeker daarheen. Sensation pak ik de taxi en daar ga ik in mijn witte kloffie heen. Ik ga ook niet meer kijken bij de opbouw. Bij Mystery Land afgelopen jaar ben ik vanaf Hoofddorp in de bus gaan zitten. We zijn met de trein naar centraal gegaan, blikje bier gekocht om 12 uur ’s middags, bus in. Ik vind dat heel erg belangrijk. Ik voel dat ook als geen ander, toen dacht ik nog toen ik bij Mystery Land aankwam met de bus ‘hmm, krap geregeld hier’. Wat blijkt achteraf? Te druk bij het weggaan. Dan is dus je eigen gevoel kloppend. Met die gang bij Innercity zag ik dat het mis zou gaan en belde ik meteen op dat het geregeld moest worden. Helaas duurde het twintig minuten voor vijfduizend man, maar omdat ik als bezoeker ga sta je er middenin en voel je en kijk je en ruik je. Ik heb daarin echt een zesde zintuig ontwikkeld over wat mis is en wat niet en hoe de sfeer is.”

TheFluke (dancelinx.com): Waarom kosten kaartjes van feesten/festivals in België en Duitsland zo ongeveer de helft van wat ze in Nederland zouden kosten met een vergelijkbare line-up?
“Ga er maar eens heen. Decor kennen ze niet. Productie kennen ze wel maar die is standaard. Ik moet zeggen dat in België het personeel een stuk goedkoper is. Line-up weet ik niet maar we hebben in Nederland die prijs omhoog lopen bieden. Die Belgen schrokken zich helemaal rot van wat wij betaalden in de RAI. We betalen hier dus meer, dat moeten we zeker veranderen. Ik denk dat een productie als Sensation gewoon helemaal niet te vergelijken is met de rest, dat bestaat gewoon niet in het buitenland. Maar Nature One of Mystery Land, het is toch anders. Bij ons is het 1/3, 1/3, 1/3. Je line-up, je productie en je leuke dingen. Die derde hebben ze niet in het buitenland, ze hebben geen sprookjesbos of dure fotografen, decors en showacts. Irfan wilde een ‘back 2 classics’ om die derde eruit te halen, maar is dat het nou? Waar zeuren we over? Hoeveel feesten doen wij? Hoeveel echt grote feesten, dat zijn er drie. Mystery Land, Sensation, Innercity. En dan heb je Trance Energy en die is 35 euro en N-Joy komt erbij maar dat is voor de komende jaren want dit jaar willen we tienduizend bezoekers. Maar Sensation, 55 euro. Madonna kost 75 euro, waar heb ik het dan nog over? Als wij op Mystery Land een derde zouden bezuinigen kan het kaartje een derde goedkoper. En het is ook niet de helft. Nature One is geen 25 euro. Maar misschien verdienen we ook wel meer, als mensen dat willen horen. Als het uitverkocht gaat verdienen we inderdaad. Ik vind ook wel achteraf dat 55 euro voor Innercity echt teveel was. Is gewoon arrogantie van ons geweest omdat we vorig jaar uitverkocht gingen. Wouter heeft bewezen met 42,50 in het Gelredome een fantastische productie neer te kunnen zetten. Dat is ook de prijs waar wij heen moeten gaan. In oude guldens schrik je nog steeds ervan wat het kost.”

Go (dancelinx.com): Hoe groot is het hart en de betrokkenheid van ID&T voor de dance als cultuur/muziekstroming? Met andere woorden…is het van mij echt te naïef om te denken, dat je in de toekomst kleinschaligere feestjes gaat geven met (nog) onbekende talenten om hen een kans te geven zich te bewijzen en zo dance zal laten groeien en ontwikkelen? Of is het eerste dat je dan denkt: daar valt geen geld mee te verdienen?
“Escape is net begonnen. Daar ga ik niet alleen maar Erick Morillo boeken. Juist nieuwe dingen! Gisteren met Irfan Thunderdome besproken. Thunderdome moet zoals Awakenings worden. Het gaat niet altijd maar om één keer per jaar voor twintigduizend man. Nee, misschien moeten we met Thunderdome voor duizend man een feest geven ergens driehoog achter in een loods. We kwamen van die grote feesten en dat is zo gegaan. We doen Convertible voor drieduizend man, dat is naar ID&T maatstaven klein. Voor Amsterdam is het weer het grootste clubfeest, maar we gaan steeds meer kleinere dingen doen. Je ziet ook de ontwikkelingen op de festivals, dat die kleine dingen het gewoon heel goed doen. Al die eilandjes, dat bij elkaar opgeteld maakt dat er een hoop mensen komen. We willen juist die kant op, dat vind ik heel belangrijk. We hebben een radiostudio waar vijfhonderd mensen in kunnen, daar gaan we kleine dingen doen. En in de avondprogrammering komen er absoluut DJ’s langs die ook nieuw zijn. Dat is voor ons heel belangrijk en dat zeg ik ook zakelijk. Vernieuwing is van essentieel belang.”

Faceoff (dancelinx.com): ID&T heeft zich ontpopt als een groot media orgaan, enorme feesten, radio, magazine, noem maar op. In dit rijtje ontbreekt iets, televisie. Wanneer mogen wij ID&T televisie verwachten?
“Niet. Ik heb sowieso besloten om de naam ID&T van de mediatakken af te halen. Ik sluit niet uit dat er ooit een programma komt maar het is het eigenlijk nooit geweest. Sowieso die vertaling van feesten naar beeld. Ik heb er nog steeds niets mee. Ik kijk niet eens naar de registraties van mijn eigen feesten.”

DaHuge (dancelinx.com): Wanneer kunnen we verwachten dat de mediakanalen worden gebruikt voor politieke en maatschappelijke boodschappen daar het toch een krachtig medium is?
“ID&T wil ik nooit inzetten voor politiek. Het past er gewoon niet bij. Duncan Stutterheim? Ja… maar dan in een column. Er moet betrokkenheid zijn maar ik vind niet dat we kleur moeten bekennen voor een politieke partij. Het is overduidelijk waar wij achter staan. We zijn niet met z’n allen heel erg CDA minded. ID&T zweeft politiek tussen de VVD, D’66 en PvdA. Sociaal maar ook wel liberaal, dat je vrij moet zijn in de dingen die je doet. Dingen als ‘release’ en uitgaan vind ik belangrijker om te communiceren voor ons dan politiek.”

David (superfeesten.tv): Een hele simpele vraag; hoe zie je de toekomst van het Shockers concept? Langzaam dood laten bloeden of opnieuw leven in blazen?
“Shockers was heel moeilijk. Het was het net niet, maar wel weer te goed om te zeggen ‘dat doen we nooit meer’, alleen hoe? In elk geval is voor ons wel duidelijk dat als we het gaan doen, het zonder hardstyle is. Die twee moeten we gewoon gescheiden houden. Dus een puur op techno gericht feest en dan ook echt voor de liefhebbers. Maar of we dat dan op een kleine locatie moeten doen of juist misschien toch wel een grotere? We kijken dat nog even aan. Rocco zit komend jaar met een overvolle agenda bijvoorbeeld. Ik snap dat niet helemaal maar goed, ik ben benieuwd. Daarbij hebben we op dit moment op kantoor ook niet echt iemand met de passie die daarvoor nodig is die we daar op zouden kunnen zetten, maar als iemand met een goed plan komt hoor ik het graag.”

David (superfeesten.tv): Ik zie dat NJOY festival 2005 al weer gepland staat.. Kun je daar al iets over vertellen?
“Sander Groet heeft dat opgepakt vorig jaar omdat hij er heel erg in geloofde. En wij ook. We zijn alleen heel laat daarin gedoken en we hebben heel kort door de bocht gewoon maar wat geboekt. Het klopte niet helemaal. Er komt gewoon geen hoofdpodium meer. We gaan juist allemaal verschillende gebieden creëren met verschillende muziekstromingen. Ibiza wordt de club-area. Salou wordt meer Cooldown. Zonder echt naar een hoofdpodium te kijken waar Do staat. Do past gewoon echt niet. Ali B, Lange Frans, alles wat er leeft nu, absoluut! Het hele rappen, battelen, het voetbaltoernooi wat we hadden met ‘panna’. Het is gewoon wat er leeft op de straat. Dat vind ik ook te gek. Het is ook leuk om die bandjes te zien van Spits Breakthrough. Daar hebben we meer dan tweehonderd reacties op gekregen. Bandjes die echt goed konden spelen. Lange Frans is daar 2e geworden, zo snel kan het gaan. Het komt niet door ons natuurlijk dat hij zo populair is maar er is enorm veel behoefte aan een platform. Er zijn zeventigduizend mensen in Nederland die muziek spelen. Bij Lowlands krijgen ze geen kans hoor, en bij Pinkpop ook niet. Als we het over 1 bedrijf hebben is dat het. 100%, beursgenoteerd, Clearchannel. Gewoon de beurskoers als leidraad nemen, punt. Lowlands is volop met de grote hark werken. Maar als je zelf in een Saab rijdt, jezelf voordoet alsof je nooit iets verdient… hij (Leo Raaijmakers, voormalig eigenaar Mojo, red) heeft tachtig miljoen gulden in zijn zak gestoken. Ik hoop zelf persoonlijk dat ik ook ooit zoiets verdien, maar ik kom er eerlijk voor uit. Dat is het verschil tussen ons. Dat wij ervoor uitkomen. Bij ons rijden de mensen in mooie auto’s. Hij heeft het slim gedaan op dat punt, ik heb altijd maar ID$T moeten horen. Mojo nu is honderd procent Amerikaans. Maar er durft nooit iemand iets te zeggen over Mojo, omdat al die podia van die schijtbakken zijn die van Clearchannel afhankelijk zijn voor hun acts. Toen wij dat artikel deden over het monopolie van Mojo durfde niemand zijn mond open te doen. In heel Nederland. Allemaal angst. Het is zo’n machtsblok daar. Ik ga er niet eens aan beginnen, het proberen om populaire bands te krijgen daar. Het was een grappig streven bij ons, ik had het heel graag gewild al die jaren, maar ik ga toch echt niet twee ton neertikken voor weet ik veel wat. Laten ze dan lekker naar Mojo gaan in het popcircuit, ik zit er niet mee. Bij N-Joy hebben we dan nieuwe talenten en nieuwe bandjes. N-Joy moet vooral een straatfestival worden, en meerdere muziekstijlen waarbij er echt geen grenzen zijn. Van Cooldown tot dance, en dance krijgt waarschijnlijk twee of drie tenten. En een urbantent en een salsatent. En vooral heel belangrijk is de camping. Dat moet gewoon een groot ding gaan worden in de loop der jaren. Een kleine vakantie op zich waar geen hokjesgeest is. Vooral lachen. Veel lachen met elkaar. Lekker drinken en plezier hebben. Wat dat betreft willen we een tegenhanger van Lowlands zijn. Daar moet het allemaal verantwoord zijn. Het moet helemaal niet verantwoord zijn! Het moet vooral veel lol en veel pret zijn en vooral niet te serieus. We nemen onszelf wel heel serieus, ook in de dancescene, ook in ons blad. Daar moeten we af en toe ook iets aan doe. Als ik de forums lees. Iemand maakte laatst een mooie opmerking, het is niet meer de housescene maar de zeikscene. Er zijn wel dingen veranderd. Ik denk wel eens ‘Jezus, dat je zo’n levensstijl hebt dat je het allemaal opschrijft. Als ik het ergens niet leuk vind ga ik weg. Dan ga ik niet op internet complete epistels opschrijven.’ Dat je dance als lifestyle hebt is prima, maar sommigen maken er een vak van. Er moet structureel wel iets te zeiken zijn. Wat ik zei ‘de Q-zaal was te druk ik kon geen drinken krijgen, niet goed geregeld.’ Ik ben er zelf drie keer geweest, dan denk ik ‘ja, één rondje om het podium en je had gewoon drinken. Kom op zeg!’ Dus ja… N-Joy moet vooral veel lachen worden. Alle muziekstromingen en we proberen daarbij gewoon gave activiteiten te bedenken. Voetbal op een festival? Eerst zou je dat niet kunnen denken. Maar het was afgeladen vol dat weekend. Iedereen wilde maar tegen die gasten voetballen. Zelfs gasten die gewoon met kisten aanliepen en toen ze er eenmaal gingen staan wilden ze winnen ook. Dan zie je ineens dat die gasten op kisten ook gewoon op een voetbalclub zitten. We hebben alle abonnees op het magazine de mogelijkheid gegeven om te komen. We hebben daar best veel goede reacties op gehad. Ook wel mensen die zeiden ‘dit is niet mijn ding’, ook goed, maar toch wel reacties van mensen die het echt naar hun zin hebben gehad en die hebben gelachen, van Wipneus & Pim tot… maar goed, N-Joy is wel een speerpunt binnen ID&T, er zitten vier mensen fulltime op.”

John Wilbier (superfeesten.tv): Hoe zit het met dat partyeiland wat jullie zo graag willen en waarvan een mooie tekening staat in jullie mooie boek. Komt dat er nou echt ooit of is dat een droom?
“Het is meer een metafoor. Ik moest wel lachen omdat metaforen soms nog waar worden ook. Dat boek is kennelijk op Aruba beland. Ik werd opgebeld door een zakenman, ‘ik zie dat je een eiland wil’. Je moet soms dromen hebben om jezelf in fantasie te kunnen laten gaan. Maar als je dan zo’n belletje krijgt uit Aruba met de opmerking ‘ik heb een eiland hier’, dan wordt het ineens wel reëel. Of, zoals in Dubai, we bouwen het zelf. Ik sluit het niet uit, maar het is natuurlijk niet iets wat bij ons op de jaarkalender staat van ‘we gaan even een eiland ontwikkelen’. Het is in de eerste plaats een mooie metafoor.”

Naomilovestechno (phono.nl): Waarom heb je nooit zelf zoiets georganiseerd als Dance4Life? Ik vind het heel mooi dat jullie 25 eurocent van elk verkocht kaartje van dit jaar hebben geschonken. Maar heb je nooit zelf de behoefte gehad om iets als een benefiet/non profit feest te organiseren waar je gelijk draait in je kosten en je winst schenkt aan een goed doel?
“Dat hebben we wel vaker gedaan. Met de brand in Volendam hebben we voor de slachtoffers een nacht verzorgd op Sensation. Zij werden in het uitgaan natuurlijk heel veel bekeken en we hadden ze een skybox gegeven en alles wat daarbij hoort. Ik vond Dance4Life een goed initiatief omdat het zo dichtbij ons stond. Er werd gedanst voor het leven. Q produceerde dan ook nog het feest dus ik vond het bij ons passen. Wij zijn nu wel aan het kijken wat we dit jaar willen doen, ik vind het wel belangrijk dat wij ook iets maatschappelijks bijdragen. Nu vind ik al dat we iets maatschappelijks bijdragen, ik heb Lisca ontmoet in het uitgaan en uitgaan is een heel belangrijk deel van het maatschappelijk leven. Ik heb mijn huidige vrouw ontmoet op een feest. Uitgaan is geen goed doel, maar het heeft wel een maatschappelijke betekenis en ID&T heeft ook een rol daarin. Het goede doel moet wel bij ons passen. We hebben ook wel eens een actie voor Jantje Beton gedaan, maar daar hadden we niets mee. Dan komt er iemand van Jantje Beton, die vertelt zijn verhaal en dan geef je daar aan en vervolgens hoor je er nooit meer iets van. Wat heb ik daar nu aan? Het moet echt bij ons passen, misschien is de volgende stap wel iets ontwikkelen. Of dat je iets parallel laat lopen aan je feesten. We zijn aan het kijken.”

JEM (phono.nl): Kan je de drie belangrijkste factoren noemen in het succes van ID&T?
“Thunderdome. En waarom zeg ik dat? Omdat Thunderdome 3,5 miljoen CD’s heeft verkocht. Dat is de gewoon de fundering van het bedrijf. We hebben ook geld verloren toen, maar we hebben wel als bedrijf kunnen bestaan. In die tijd verdienden we helemaal niets aan feesten maar we hebben wel kunnen leren hoe je goede feesten geeft. Thunderdome is van essentieel belang geweest. Alle anderen zijn gestopt, afgevallen, van de Hellraisers tot die en die en die, maar wij hadden 3,5 miljoen CD’s verkocht en daardoor konden we doorgaan. Toen het allemaal minder ging en toen we een jaar moesten stoppen hadden wij 3 miljoen gulden op de bank staan. Dat heeft ons gered.
Ik denk dat wij toch wel een paar mensen om ons heen hebben met visie. En dat we vanaf dag 1 altijd wel hard gewerkt hebben. Vanaf dat ik 19 was en begon. We hebben ook best wel talent gehad. Mijn vaders visie is ‘zien wat iedereen ziet, doen wat niemand doet’. De ArenA, iedereen had kunnen bellen hoor! Dat deed niemand. De RAI, iedereen dacht dat we gek waren. Cineac, iedereen zegt weer ‘je bent gek’. Als je met ondernemen geen lef hebt… Die waardering hebben we nooit gehad. Als je iets doet zoals N-Joy nu, word je meteen afgezeken. Misschien staat er over vier jaar wel een festival met veertigduizend mensen en zijn er veertigduizend mensen die het wel leuk vinden. Er zijn mensen die Thunderdome leuk vinden en Trance Energy. Dat zijn heel verschillende mensen. Ik vind dat ik trouwens daarin naar UDC wel moet nuanceren wat ik net gezegd heb. Ze moeten zelf weten wat ze doen. Ik moet op dat punt ook niet lopen zeiken.
Een beetje geluk moet je ook hebben. Ik denk dat je wel een beetje mazzel moet hebben. Thunderdome is natuurlijk gewoon mazzel, dat het doorbreekt internationaal is gewoon geluk. Dat overkwam mij en Arcade zat overal, brengt die CD uit dan verkoop je er tweehonderdduizend. Daar heb ik zelf niet veel aan gedaan hoor. Er heeft wel eens iemand tegen me gezegd ‘dat geluk gaat je misschien nooit meer overkomen’ en ik denk dat die gelijk heeft. Ik heb met Dick (de Groot, voormalig A&R manager ID&T Music, red) jarenlang op de muziek gezeten, we hebben nooit een hit gehad. Nooit echt meer die grote hit, dat kan je niet afdwingen. Een artiest kan ik dit niet afdwingen. Hij kan er één jaar over doen, hij kan er tien jaar over doen. Zelfs een Wessel van Diepen die heel professioneel een hit wilde maken overkwam het tien jaar niet, het elfde jaar kwam Vengaboys. Er moet wat geluk ergens zijn dat net op dat moment een balletje valt. En geluk kan je niet afdwingen…En het worden er wel meer dan drie maar ik wil toch eindigen met één van de belangrijkste redenen… passie. Dat je doet wat je ook echt leuk vindt. Dat is een heel belangrijke drijfveer.”

Nick Blanc (phono.nl): Is er nog sprake (eventueel of concreet) van dat hardcore festival of is dat idee compleet van de baan?
“Ik wil het heel graag doen. We zitten nu in een gesprek om het samen met Matthijs (Hazeleger, organisator Master of Hardcore feesten, red) te doen. Wouter voert die gesprekken, hij voert die namens ID&T en Q-dance. Dus één hardcorefestival. Maar niet te groot, maar wel echt een festival. Ik zou het ook wel goed vinden als Thunderdome dat zou doen. Dat zou het kunnen zijn. Of Thunderdome vs Masters, daar zijn we over aan het praten. Ik heb Matthijs daarin wel hoog zitten. Die jongen is altijd jaren doorgegaan en als één van de weinigen daarin overeind gebleven. Dat respect krijgt hij gelukkig ook terug van de bezoekers. Matthijs heeft goede dingen gedaan en toch voor een groot deel wel de hardcore overeind gehouden. Op dat punt zou ik wel graag met hem samenwerken omdat hij wel tekst heeft, hij heeft het altijd gedaan. Het is zeker niet van de baan.”