It’s exactly half past four, when the young band MANIAC FORCES starts doing their thing for an almost empty hall. Not that they really mind. They start off a little unsure, but their self- confidence grows visibly during their set. Their thrash metal has been strongly influenced by the Bay Area scene that dominated during the mid-eighties. We get to hear a few strong covers by several of those well-known trendsetters back in those days, like "Piranha" of EXODUS and "Death & Insanity" of HALLOW'S EVE. Yes, these gentlemen know their classic, that’s for sure. Their enthusiasm is so big, I think that things will turn out just fine for the future of MANIAC FORCES.
----------------------------------------------------------------
Thrashing Metals Festival 2010
Assen www.metalkrant.nl
Terwijl ik naar binnen liep werden enkele instrumenten naar buiten gedragen en moest ik helaas constateren de opener van de avond, Alcoholic Nightmare, gemist te hebben. Gelukkig kwamen er nog genoeg andere bandjes die ik wél zou kunnen zien. De volgende band die zou spelen was Maniac Forces. Tijdens de soundcheck werd mijn aandacht getrokken door een zware strakke drumpartij wat zeer prettig in het gehoor lag. Toen de band begon te spelen haastte het aanwezige publiek zich naar voren. Een aantal aanwezigen renden letterlijk om maar vooral niets te hoeven missen.
Het hele optreden door ging het publiek geweldig uit zn dak. Er werd geheadbangd en gecrowdsurfd op zo'n gemoedelijke manier waardoor de toch al zo relaxte sfeer nog meer versterkt werd. De band speelde hard, strak en meedogenloos lekker. Een absolute aanrader als je van het stevigere werk houdt.
-----------------------------------------------------------------
Riots EP review
bron: Fury Rocks
Dit is een debuut EP van een thrash band uit het zonnige Horst (of is het zondige?), maar het had net zo goed een demo kunnen heten. Er zit een erg summiere infostrook bij, waarop staat dat ze begonnen zijn als coverband, waarbij ze songs van Kreator, Exodus en DRI speelden. Zo, weet je ook meteen welke richting ze met hun eigen songs gekozen hebben. Vooral opener Riots is puur Exodus ten tijde van Pleasures Of The Flesh.
Meer moet je ook niet achter deze release zoeken, want het is bedoeld als een visitekaartje en het is ook meteen een lekkere. De songs zijn redelijk tot aardig te noemen. Er zit niets in waardoor je ineens uit je stoel valt of die je haren overeind doen staan. Aan de andere kant is er ook niets waardoor je deze mannen in een negatief daglicht wilt en kunt zetten. Het rockt en je kunt er onwaarschijnlijk lekker op bangen. Dus wat wil je nog meer?
Onlangs kreeg ik de debuut EP ‘Riots’ aangeboden van de Nederlandse thrash formatie Maniac Forces. De band is afkomstig uit het Limburgse Horst. De bijgeleverde info is verder erg beperkt maar als ik het goed begrijp is Maniac Forces ooit als coverband ontstaan waarbij nummers van bands als Kreator, Exodus en DRI gespeeld werden. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het geluid van de band in ditzelfde straatje ligt.
Het album gaat van start met “Riots”, een stevige track voorzien van felle, thrashy riffs en degelijke zangpartijen van Pieter Sitaniapessy. Verder bevat de song spetterend gitaarwerk en ook drummer Joey Joosten hakt heerlijk door. Ook het volgende “Underground” valt op door het uitstekende drum en gitaarwerk. Verder ligt het geluid van zanger Pieter ergens tussen het oudere werk van Destruction, Exodus en DRI. Ook tijdens “Suicide Attack” en “Senseless War” gaat de band op volle snelheid door. Deze korte EP wordt vervolgens afgesloten met het stevige “Natural Disaster”. De song bevat tevens wat crossover invloeden en is mede door de afwisselende riffs en breaks naar mijn idee een van de betere nummers van dit album.
Met deze EP levert de band een prima visite kaartje af, de songs zitten goed in elkaar en de band is in het bezit van een aantal goede muzikanten. Het zal me dan ook niet verbazen als de ze band met de juiste promotie en publiciteit behoorlijk populair zal worden. Verder is de productie voor een album dat in eigen beheer is opgenomen zeer goed te nomen, de gitaren, drums en zang staan goed in de juiste balans waardoor de song heerlijk weg luisteren. Maar ook het artwork prima in orde, de foto’s aan de binnenkant van het hoesje zijn in ieder geval heerlijk oldschool. Fans van het oudere werk van Exodus, Kreator, Destruction, Slayer en DRI moeten dit bandje dan ook zeker eens live gaan bekijken,
Als je je band Maniac Forces noemt wat tevens de titel is van een werkje op de eerste Tankard elpee, en als je de binnenkant van je cd boekje vol plakt met kleine foto’s zoals vroeger Slayer, Kreator, Nuclear Assault en noem ze maar op ook deden, en als daar tussen die foto’s ook nog eens die mooie bierbuik van Metal Mario te zien is, dan weet je als thrasher genoeg: dit is old school thrash.
Gedurende vijf songs die samen zeventien minuten klokken lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan: recht toe recht aan thrash wordt hier gepresenteerd die gevuld is met doordenderende drums en ditto riffs en een kleine hardcore inslag. We horen op tijd een break en een zanger die tijdens ‘Underground’ de Schmier uithaal tevoorschijn tovert, en hier en daar een piepende solo. Kortom, alle ingrediënten voor een smakelijk potje thrash in de puurste zin van het woord is hier aanwezig en zelfs aan de kritische maatschappelijke teksten is gedacht, waarvoor hulde.
Nu moet ik echter niet vergeten om in al mijn enthousiasme ook nog even te melden dat wel duidelijk wordt dat dit het debuut is van deze Limburgers en dat men zich behoorlijk verdienstelijk weet voor te stellen middels ‘Riots’, maar dat het ook allemaal nog wel wat strakker en scherper (en dan denk ik voornamelijk aan de solo’s) zou kunnen. Ook de productie is nogal onzuiver maar dat wordt weggepoetst door de energie die van de songs afstraalt. De Maniac Forces mogen zich wat mij betreft dan ook samen met de Thrash Core Fanatics tot de nieuwe lichting old school thrashers der Lage Landen rekenen.
Als je in 2010 negentien jaar oud bent dan heb je de eerste golf thrash metal compleet gemist. Toch weerhoudt dit de kerels van Maniac Forces er niet van om zo authentiek mogelijk er op los te thrashen, en dat zonder daarbij oubollig over te komen. Luister maar eens naar hun eerste release ‘Riots’. Een knappe prestatie waar Tormentor Erich meer over wilde weten. Gitarist Koen Janssen legt het een en ander uit.
Text: Tormentor Erich
Mag ik vragen hoe oud jullie eigenlijk zijn?
Wij zijn allemaal negentien of twintig.
Weet je dan wel dat jullie bandnaam gelijk staat aan een song van de eerste Tankard elpee?
Jazeker, daar hebben we ons zelfs naar vernoemd.
Maar hoe komen jullie op deze toch nog vrij jonge leeftijd dan aan al die oude eighties invloeden?
Wij zijn allemaal redelijk grote muziekliefhebbers, en we zijn altijd op zoek naar meer. Als liefhebbers van thrash begonnen we bij Slayer, via Slayer gingen we terug naar de eerste Exodus albums en via die konden we weer meer bands uit de eerste periode ontdekken. Het is ondertussen een hobby geworden om steeds meer stoffige releases bij elkaar te zoeken.
En wat trekt je dan in het bijzonder aan deze stijl van thrash?
Het is vooral de rauwe energie en het niet overgeproduceerde van die tijd wat ons zo aanspreekt.
Heb je er dan ook nog aan gedacht om jullie mini CD ‘Riots’ ook op vinyl uit te brengen?
Jazeker. We verzamelen zelf ook elpees dus dat zou wel te gek zijn geweest, maar het zou uiteindelijk te duur worden. Bovendien moest de oplage dan gelijk dubbel zo groot zijn als nu, en dan is de kans groot dat je met een hele stapel blijft zitten en dat zou natuurlijk zonde zijn.
’Riots’ is verschenen op het voor mij onbekende Sixkiller Records. Is dit een nieuw label?
Het is een klein label uit Lottum, een plaatsje vlak bij onze woonplaats Horst. Het is geen echt thrash label maar degene die voor ons de hoes heeft ontworpen werkt bij hun en zo konden we die twee zaken met elkaar combineren.
En nou je het toch over Horst hebt… zijn jullie wellicht nog een beetje beïnvloed door die andere band uit jullie dorp?
Ha ha, op die vraag zat ik eigenlijk te wachten. En als je Rowwen Heze bedoelt, dan is het antwoord nee. En als je de Heideroosjes bedoelt dan is het antwoord eigenlijk ook nee, alhoewel ik wel moet zeggen dat de Heideroosjes altijd een erg energieke podiumpresentatie hebben en dat willen wij ook.
Tijdens de titelsong zingen jullie: “Hooliganism is about fuckin’ pride. You have to stand your ground and fight.” Dit is dus een pro hooligans song neem ik aan?
Wat mij betreft niet. Ikzelf zie deze tekst meer als een metamorfoor voor mensen in de mosh pit. Wat mij betreft gaat het over mensen die hun energie kwijt moeten tijdens de gig. Maar de tekst is wel geschreven door onze drummer Joey en hij is wel een groot voetballiefhebber, dus het zou ook anders kunnen zijn inderdaad.
En uit ‘Underground’ kan ik opmaken dat jullie weekenden bestaan uit veel thrash metal spelen en zuipen?
Veel spelen is wel ons doel ja. ‘Underground’ is eigenlijk een soort ode aan alle rokerige kroegjes waar we voor een mannetje of vijftig hebben staan spelen en die dan lekker uit hun dak gingen.
En daar hoort ook de ‘Beer Bong’ bij. Ben je niet bang dat iemand die dat ding in z’n mond krijgt geduwd uiteindelijk op de bühne ontzettend over z’n nek gaat?
Ha ha ha, dat is al eens gebeurd, alhoewel hij nog wel kon sprinten naar de wc. Maar als het een keer mis gaat, tja.
Ik krijg trouwens het idee dat old school thrash weer sterk aan het terugkomen is. Zeker nu jullie met ‘Riots’ en de Thrash Core Fanatics met ‘Speed Or Bleed’ ook nog eens erg leuke mini albums hebben uitgebracht.
Of deze vorm van thrash helemaal terug is weet ik niet, maar ik merk wel dat er een hele hechte scene is. We zien wel vaker dezelfde mensen bij verschillende optredens weer terugkomen en dat is tof, en er zijn de laatste tijd wel meer bands die in deze stijl spelen.
En wat gaat Maniac Forces in de toekomst nog doen?
We willen meer nieuwe songs schrijven zodat we een setlist kunnen samenstellen zonder covers, en we willen natuurlijk zo veel mogelijk optreden.
Da’s mooi. Ik hoop jullie binnenkort een keer aan het werk te kunnen zien. Voor nu sluiten we echter af met famous last words.
Oei… euh… ik zou zeggen kom vooral naar onze gigs, daar zijn we op ons best!
