Bij deze dien ik officieel mijn ontslag is als volwassene.
Ik heb besloten dat ik de verantwoordelijkheden van een 6 jarige weer wil.


Ik wil naar MacDonalds gaan en denken dat het een vier-sterrenrestaurant is
Ik wil met stokjes over een verse plas varen en havens maken van stenen.
Ik wil weer geloven dat je beter M&M`s kunt hebben dan geld, want die kan je opeten.
Ik wil onder een grote boom liggen en naar de wolken kijken en limonade verkopen op een hete zomerdag..


Ik wil terug naar de tijd dat het leven eenvoudig was; toen je alleen nog maar de kleuren,
rekentafels en kinderliedjes kende en dat maakte niet uit, want je wist niet wat je niet wist en het kon je niet schelen ook.


Je wist alleen hoe je gelukkig moest zijn,
want je was zalig onwetend van alle dingen die je bezorgd konden maken of van je stuk konden brengen!


Ik wil geloven dat alles mogelijk is.
Ik wil weer onwetend zijn over hoe ingewikkeld het leven is en weer gelukkig met de kleine dingen.
Ik wil weer simpel kunnen leven.


Ik wil niet dat mijn leven bestaat uit computer crashes, bergen papierwerk,
altijd maar weer de touwtjes aan elkaar moeten knopen, rekeningen, verzekeringen,
roddel, ziekte en het verlies van mijn geliefden.


Ik wil geloven in de kracht van een glimlach,
knuffels, een aardig woord, waarheid, eerlijkheid, vrede, dromen, verbeelding, de mensen en het maken van sneeuwpoppen


Dus... hier is mijn pinpas, mijn creditcard en autosleutels en mijn cv.

Ik doe officieel afstand van mijn volwassenheid. En als je er nog met me over wilt praten,
dan moet je me eerst zien te pakken want... ik zit in de ballenbak !!!!!