allejeuz wat een slap gelul over niks allemaal,
wel een hype, geen hype.. whatever.. Ik vind dat dansen op een manier die lijkt op shufflen o.i.d. behoorlijk in een triest licht is gezet door media en commercie, net als dat destijds met de hele hardcore scene is gebeurt met meuk als gabber piet en gabbersaurus en dat soort troep.. Of dat nou een hype heet of niet, ik noem het gemedieerde verkrachting..
En als mensen van 'met een bepaald pasje dansen op electronische muziek' een soort country-linedancing willen maken met meetings en op een rijtje of ergens op straat een beetje zitten showen... Vooral doen, leuke hobby, ga lekker naar Signapore, Mongolië en Papua Nieuw Guinea, whatever makes you happy...
Maar, nogmaals, een danser ben je, of ben je niet, wat mij betreft, en heeft niets te maken met een techniek die je beheerst en kan toepassen op welke muziek dan ook.. Om even een deel van een profiel van een mede PF'er te citeren:
Vergeet de danser, het centrum van het ego. Word die dans, dat is de meditatie. Ga zo op in de dans dat je volkomen vergeet dat jij het bent die danst, en dat je het gevoel krijgt dat jij de dans bènt. Pas als die scheiding opgeheven is, wordt het een meditatie. Zolang die scheiding er is, is het een oefening: goed, gezond, maar spiritueel kun je het niet noemen. Het is gewoon een dans. Dansen op zich is goed – tot op een bepaalde hoogte is het goed. Je voelt je erna weer fris en jong. Maar het is nog geen meditatie. De danser moet verdwijnen, totdat alleen nog de dans overblijft. Wat moet je dus doen? Ga volkomen in de dans op, want een scheiding is er alleen als jij niet volkomen in de dans opgaat. Als je aan de kant blijft staan en naar je eigen dans kijkt, houd je de scheiding in stand: jij bent de danser en jij bent het die kijkt. Dan is het dansen alleen een handeling, iets wat jij doet: het is niet je wezen. Geef je er volledig aan over, ga er helemaal in op. Distantieer je niet, wees geen toeschouwer. Doe mee! Laat de dans gaan zoals hij zelf wil, forceer niets. Integendeel, volg hem, laat hem gebeuren. Het is niet zo zeer een doen als wel een laten gebeuren. Behoud je feestelijke stemming. Je bent niets ernstigs aan het doen, je bent gewoon aan het spelen, spelen met je levensenergie, spelen met je bio-energie die je haar eigen gang laat gaan. Zoals de wind waait en de rivier stroomt, zo waai jij en stroom jij. Voel het. En wees speels. Onthoud dat woordje 'speels' altijd – bij mij is het een kernwoord. In India noemen we de schepping Gods leela – Gods spel. God heeft de wereld niet geschapen, de wereld is zijn spel.
dat God en spiritueel gebeuren hoeft er van mij niet echt bij, ben ook helemaal niet van dat zweverige geleuter, maar dit legt het wel zo'n beetje uit. Bron van deze tekst is ene
Osho. Als je dit niet echt begrijpt heeft het ook geen zin om het verder uit te leggen en zal het voor je een soort country-linedance blijven.
Ook leuk.
) volgen bij mij, onder het ronde dakje, je herkent mij aan de blauwe spijkerbroek en witte sneakers 
