For The Love of House 4

Het Engelse Defected label werd in 1999 opgericht door Simon Dunmore (daarvoor betrokken bij het befaamde AM: PM label) en Janet Bell. Het label brengt al jaren een sound uit die op de Amerikaanse house gebaseerd is. Vanaf 1999 bleek het label een ware clubhit machine. Denk eens terug aan de zomerhits “Get Get Down” van Paul Johnson, Soulsearcher’s “Can’t Get Enough”, Masters At Work’s “To Be In Love”, “Another Chance” van Roger Sanchez en vele, vele anderen. Ook de vele compilaties, vaak onder de naam “In The House”, vonden gretig aftrek bij de liefhebber.

“For The Love of House” is toe aan haar vierde editie. Deze gemixte compilatie bestaat uit drie schijfjes, waardoor je in totaal meer dan veertig tracks voorbij hoort komen. De muziek op deel vier is weliswaar divers van aard, maar het tempo en het gevoel veranderd eigenlijk maar heel geleidelijk van soulful, jazzy en funky house naar meer electro en minimal getint werk. Daarom is het niet vanzelfsprekend dat je alle cd’s in één rit uitluistert.

Het vocale aspect is ruim vertegenwoordigd op zowel disc één als twee. Noem het gezellige house voor tijdens een lekkere chill-out sessie thuis op de bank of zomers in de tuin. Het is de muziek die onder andere door DJ’s als Ricky Rivaro, ROOG en Erick E gedraaid wordt op de intiemere dansvloeren. Doordat de Defected sound vaak US getint is, hoor je ook diverse verwijzingen naar de garage sound die halverwege jaren '90 gemeengoed was. Bekende tracks op disc één en twee zijn onder andere de Sebastian Ingrosso re-edit voor Julien Jabre’s “Swimming Places” met het herkenbare piano thema, het uiterst sferische en vocale “In-Ten-City” van Soul Central feat. Billie, “So Good Today” van Ben Westbeech (in de Yoruba Soul mix) welke ook al op Ame’s compilatie voor Sonar Kollektiv te vinden was en vooral de swingende housemix door Masters At Work voor “Mas Que Nada” van Sérgio Mendes feat. The Black Eyed Peas.

De populaire D-Ramirez mix voor Bodyrox “Yeah Yeah” staat op het derde schijfje en wordt momenteel veel op 3FM gedraaid (hier zonder de schreeuwerige vocalen). Ook de Ibiza klapper “Rej” van Ame en “Changes” van Chris Lake komen voorbij. Opvallend is dat de copycats alweer in de rij staan. “Body Resonance” van Pastaboys is een ordinaire ‘rip-off’ van het eerder genoemde “Rej”. Beste track op schijf drie is toch wel de soulful vs acid house van Akabu’s “I’m Not Afraid Of The Future” (Medusa mix), een productie van Joey Negro.

Kortom, deze cd bevat echt wel een groot aantal essentiële en kwalitatief bovengemiddelde housetracks, maar net als vrijwel alle andere gerelateerde compilatieseries zijn dit soort overzichten beperkt houdbaar.

Score: 75/100


Label: Defected (www.defected.com)
Distributie: N.E.W.S. (www.news.be)