elysa, ik schrijf graag gevoelens op papier, het is niet altijd even mooi,
maar ik verwerk mijn verdriet op deze manier.
ik ga huilen, omdat ik iets willen zeggen, iets willen vragen,
en ik niet kan praten aan de klank van de warmte in de kou,
is een wereld zonder jou. als me ziel sterft, sterf je vanbinnen.
al blijft je hart vanbinnen verder slaan,want je ziel kan dit alles niet meer aan.
niemand kan me gedachten lezen, soms denken ze dat ze het wel kunnen
lezen & wel denken dat ze het weten.
ja het leven is een strijd, dat heb ik in deze tijden wel gemerkt.
je moet vechten om iets, wat je lief hebt. ook voor ons meid.
steeds weer vallen en opstaan, ja dat was niet de beste tijd van mn leven.
maarja we gingen samen vechtend door het leven.
maar toen kwam er weer ruzie, ja daar zitten we nu weer midden in.
ik weet dat ik je hebt terleurgesteld. jij doet ook niet altijd alles.
& ik ook niet, nee we deden het beide. we zijn nu op het eind. ik wil hier niet meer mee door.
ik wil gewoon als vroeger. samen zinger in koor, samen lachen en samen huilen. zoals vroeger,
ja vroeger dat was een mooie tijd, altijd lachen, ookal was je van binnen kapot.
we hadden z'n lol in al die dagen, ik mis het ik wil het terug, en niet met deze kanker ruzie.
ik wil het goed maken. maar wanneer kan je?
we praten, niet we bellen niet, we vertragen. in alles wat we zien, gaat het niet van over.
we moeten praten ja dat is wat het vuur kan doven. ik was zo kwaad,
schat. sorry voor alles, ik zat in de dip. dus ik liet alles vallen.
was niet mn beste keus want nu is alles kapot.
ik wil niet langer zo door gaan, met zn twee jij niet en ik niet. bet
er kappen we er mee? ja lang genoeg heb ik hier gezeten, om dit de typen voor jou,
omdat ik toch altijd nog van je hou. ookal doe ik soms dom ,
weet dat ik het diep van binnen niet zo meen. je dacht het was een illusie,
maar beste vriendinnen hebben ook wel eens ruzie. door bepaalde problemen,
ga je dingen anders waarnemen.
ik ga de moed niet opgeven,want jij betekent veel in mijn leven.
ik moest er gewoon toen even tussen uit,dat is mijn besluit. dat moet je accepteren,
ik zeg niet dat je me dan gelijk moet negeren.
ik hoop, dat ik je snapt met dit gedicht, wat er allemaal gebeurde in mn leven. dat ene stukje maakte me kapot.
ik had geen zin meer in alles, wou niet uit mn bed komen. maar hopelijk spreek ik je snel weer. want ik mis je.
ik mis het, het gevoel gewoon.
het gevoel dat me z'n kick gaf.
dat ik het leven gewoon weer aan kon.
maar ik heb verkeerde keuzes gemaakt.
& alles laten, vallen & kapot gemaakt wat mn lief is.
liefs romy.
