Jaren lang samen,
onafscheidelijk
iedere week samen uit tot in
de vroege uurtjes
mensen waarschuwden me wel
maar jij was toch mn vriendin?
ik wist wat erin je omging,
ik kende je
ik wilde je helpen,voor je
klaarstaan
ik was er voor je,altijd...
want jij was mijn vriendin
en ineens, ineens is het over
je belt me nog,maar heel even
en om te zeggen dat je niet
kunt
dat je andere afspraken hebt..
ineens liet je me vallen
na jaren lange vriendschap
je had nieuwe mensen leren
kennen
en ik? ach,ik zou mezelf wel
redden
maar ik red het niet!niet
zonder jou
ook al waarschuwden mensen
me hiervoor
ik mis jou,ik mis ons,het
samenzijn
je was toch mijn vriendin?
ik heb me er maar bij
neergelgd
ik wil niet,ik wil er voor
vechten
maar steeds weer een
afwijzing
nee,dat wil ik niet...
ik vraag je daarom, nog een
laatste vraag
denk nog eens aan mij,aan
ons
aan die leuke tijd die wij
samen gehad hebben
die avonden in de discotheek,
die wij doorgebracht hebben
kijk nog eens naar die
vakantiefoto's
geniet van deze herrineringen
die ze oproepen
ik doe dit nog regelmatig
want je was toch mijn
vriendin....