Partyflock
 

dinsdag 29 mei 2007 om 10:07

...Traveling In A Fried-Out Combie...
...On A Hippie Trail, Head Full Of Zombie...
...I Met A Strange Lady, She Made Me Nervous...
...She Took Me In And Gave Me Breakfast...
...And She Said...

...Do You Come From A Land Down Under?...
...Where Women Glow And Men Plunder?...
...Can't You Hear, Can't You Hear The Thunder?...
...You Better Run, You Better Take Cover...

...Buying Bread From A Man In Brussels...
...He Was Six Foot Four And Full Of Muscles...
...I Said, Do You Speak-a My Language?...
...He Just Smiled And Gave Me A Vegemite Sandwich...
...And He Said...

...I Come From A Land Down Under...
...Where Beer Does Flow And Men Chunder...
...Cant You Hear, Cant You Hear The Thunder?...
...You Better Run, You Better Take Cover...

...Lying In A Den In Bombay...
...With A Slack Jaw, And Not Much To Say...
...I Said To The Man, Are You Trying To Tempt Me...
...Because I Come From The Land Of Plenty?...
...And He Said...

...Oh! Do You Come From A Land Down Under? (Oh Yeah Yeah)...
...Where Women Glow And Men Plunder?...
...Cant You Hear, Cant You Hear The Thunder?...
...You Better Run, You Better Take Cover...

zondag 28 januari 2007 om 21:43

†...Als Je Ooit Gemene Mensen Tegenkomt In Je Leven...†
†...Denk Dan Dat Ze Als Schuurpapier Zijn...†
†...Ze Schaven En Schuren Je...†
†...Maar Jij Wordt Er Mooi En Glad Van...†
†...En Zij Zijn Het Die Lelijk En Versleten Achterblijven...†

woensdag 6 september 2006 om 11:34




:respect::respect::respect::respect::respect::respect:
:D:D:D
Vrienden???
6 september 2006

woensdag 6 september 2006 om 11:32

Echte vrienden?..Je denkt dat ze er zijn.. Dat ze er altijd zijn..
Ook voor jouw.. Maar echte vrienden leer je pas kenne als je
staat in de kouw... Echte vrienden blijf je in voor en tegenspoed...
Echte vrienden herken je die komen je tegemoet.. Vrienden moet
je kunne vertrouwen.. Je moet op ze kunne bouwen.. Echte vrienden
die zullen blijven zwijgen.. Echte vrienden denken niet alleen
maar aan hun eigen.. Je hebt ze leren kenne en ze zouden er zijn..
Echte vrienden helpen je de rest doet je pijn.. Echte vrienden
blijven.. Die zullen blijven staan.. Andere die laten je vallen..
En die zullen gaan..Je denkt dat ze er zijn.. Dat ze er altijd
zijn.. Ze zijn er wel.. Maar niet voor jou!!
Mooi Tekstje 2
6 september 2006

woensdag 6 september 2006 om 11:31

:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry:
"Hoe kun je"

Toen ik een pupje was, entertainde ik jou met mijn bokkensprongen en maakte je aan het lachen.
Je noemde me 'je kind' en ondanks sommige kapot gekauwde schoenen en een aantal kapot gemaakte dekens werd ik je beste vriend.
Als ik 'stout' was hief jij je vinger op en vroeg me "Hoe kun je?",
maar dan kreeg je medelijden met me en rolde je me om en gaf me buikkriebels.
Het kapot maken van dingen in huis duurde een beetje langer dan verwacht, omdat jij het enorm druk had.
Maar daar werkten we samen aan.
Ik herinner mij de nachten van lekker tegen elkaar aan liggen in bed, waarbij ik luisterde naar dingen die je me toevertrouwde en je geheime dromen, het leven was perfect op dat moment.
Samen maakten we lange wandelingen, renden in het park, maakten autoritten en stopten voor ijsjes (ik kreeg enkel het hoorntje omdat ijs slecht is voor honden, zei je) ik deed lange dutjes in de zon in afwachting van jouw thuiskomst aan het eind van de dag.
Geleidelijk aan begon je steeds meer tijd te spenderen aan je werk en je carrière, ook ging je op zoek naar een maatje uit de mensenwereld.
Ik wachtte geduldig op jou, ik hielp je met je soms gebroken hart en teleurstellingen, ik ging nooit tegen je tekeer als je een slechte beslissing had genomen en overrompelde je altijd met mijn vrolijkheid als je thuis kwam, ook toen je verliefd was.
Ze is nu je vrouw en geen 'hondenpersoon', maar ondanks dat verwelkomde ik haar in ons huis, ik probeerde haar affectie te tonen en gehoorzaamde haar.
Ik was gelukkig omdat jij ook gelukkig was.
Toen de mensenbaby's kwamen deelde ik jouw opwinding.
Ik was gefascineerd door hun roze kleur, hun bijzondere geur en ik wilde ook moeder van hun zijn.
Maar zij en jij raakten ongerust, waren bang dan ik hen pijn zou doen en ik spendeerde zodoende de meeste van mijn tijd opgesloten in een andere kamer of in een hondenmand.
Ik wilde zo graag van hun houden, maar ik werd een 'gevangene van de liefde'.
Toen ze groter werden, werd ik hun vriend. Ze trokken aan mijn vacht, duwden zichzelf omhoog aan mijn wiebelende benen, staken hun vingers in mijn ogen, onderzochten mijn oren en gaven me kusjes op mijn neus.
Ik hield van alles dat met de kinderen te maken had en van hun aanrakingen, omdat jouw aanrakingen vrijwel niet meer voor kwamen.
De kinderen zou ik verdedigen met mijn leven als dat nodig zou zijn.
Ik sloop vaak stiekem naar hun bed en luisterde naar hun angsten, onzekerheden en geheime dromen, samen wachtend op het geluid van jouw auto die de oprit op zou rijden. Er was ooit een tijd dat andere mensen je vroegen of je een hond had en dat je op dat moment mijn foto nam uit je beurs en hen verhalen vertelde over mij.
De afgelopen jaren antwoordde je slechts met "ja" en veranderde je van onderwerp.
Van 'jouw hond' veranderde ik een 'zomaar een hond', en je vond iedere kostenpost ten aanzien van mij teveel.
Nu heb je een nieuwe carrière kans gekregen in een andere stad, en jij en hun zullen gaan verhuizen naar een appartement waar ze geen huisdieren toestaan.
Je nam de juiste beslissing voor je 'familie', ......maar er was een tijd dat ik jouw enige familie was. Ik was opgewonden omdat we een autorit maakten totdat we aankwamen bij het asiel.
Ik rook de geur van honden en katten, ... van angst, .... verloren hoop.
Je vulde het papier in en zei: 'Ik weet zeker dat jullie een goed tehuis voor haar zullen vinden'.
Ze gaven je een pijnlijke blik.
Ze begrepen de realiteit van een hond op middelbare leeftijd, ondanks dat ik er eentje was met een stamboom.
Je moest de vingers van je zoontje van mijn halsband aftrekken toen hij schreeuwde: 'Nee papa! Alsjeblieft laat hun mijn hond niet afpakken!'.
Ik maakte me zorgen om hem en om de les die jij hem net gegeven had over vriendschap en loyaliteit, over liefde en verantwoordelijkheid en over respect voor alles wat leeft.
Je gaf me een vaarwel klopje op mijn hoofd en ontweek mijn ogen, je weigerde beleefd mijn halsband en riem mee te nemen.
Je had een deadline die je moest halen en nu had ik ook een deadline.
Toen je weg was, zeiden twee aardige dames over je dat je vast al maanden eerder had geweten dat je zou verhuizen en dat je geen enkele poging had genomen om voor mij een goed tehuis te vinden.
Ze schudden beide met hun hoofd en vroegen "Hoe kon je..."
In dit opvangcentrum geven ze je de aandacht die hun drukke schema toelaat.
Ze geven ons eten, natuurlijk, maar ik verloor mijn eetlust enkele dagen geleden.
In het begin rende ik steeds naar de voorkant van mijn hok als ik iemand hoorde lopen,
ik hoopte dat jij het was, dat je van gedachte was veranderd en dat het allemaal maar een nare droom was...ik hoopte dat er misschien iemand was die om mij gaf... , iemand die me zou redden.
Toen ik me realiseerde dat ik de concurrentie met de vrolijke kleine puppies niet kon winnen werd ik verplaatst naar een hok ver in de hoek en daar wachtte ik.
Ik hoorde haar voetstappen aan het eind, ze kwam voor mij en nam me mee naar een aparte kamer. Een heerlijk stille kamer.
Ze plaatste me op een tafel en aaide mijn oren en zei me dat ik me niet druk moest maken.
Mijn hart bonkte om wat er zou gebeuren, maar er was tegelijk een gevoel van verlossing.
De dagen van de gevangene van de liefde waren op.
Conform mijn natuur maakte ik mij meer druk om haar dan om mijzelf.
Ze droeg een zware last op haar schouders, dat wist ik, net zoals ik van jou iedere stemming kon aanvoelen.
Ze plaatste met gevoel een tourniquet om mijn voorpoot en ik zag een traan op haar wang.
Ik likte aan haar hand op dezelfde manier als ik dat deed om jou op je gemak te stellen, jaren geleden. Ze duwde kundig een naald in mijn ader en ik voelde de koele vloeistof door mijn lichaam gaan.
Ik ging slaperig liggen en keek in haar vriendelijke ogen en ik murmelde. "Hoe kun je.."
En omdat zij mijn hondentaal kon verstaan zei ze "het spijt me zo erg".
Ze knuffelde me en vertelde haastig dat het haar werk was om een betere plaats voor mij te bewerkstelligen, een plaats waar ik niet genegeerd zou worden, mishandeld of verlaten zou zijn.
Of waar ik mezelf een plek zou moeten veroveren zoals op deze aarde.
Met mijn laatste beetje energie probeerde ik het puntje van mijn staart te laten kwispelen om haar te vertellen dat mijn eerdere "Hoe kun je" niet bedoeld was voor haar.
Het was jij, mijn geliefde baas, waar ik aan dacht.
Ik zal aan je denken en voor eeuwig op je wachten.
Ik hoop dat ieder in jouw leven jou dezelfde loyaliteit zal tonen als ik.

:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry:
Mooi Tekstje
6 september 2006

woensdag 6 september 2006 om 11:29

Lange Frans en Baas B - Het land van

Ik kom uit het land van Pim Fortuin en Volkert van de G.
Het land van Theo van Gogh en Mohammed B
Kom uit het land van kroketten, frikadellen
Die je tot aan de Spaanse kust kunt bestellen
Kom uit het land waar index nooit uit de mode raken
waar ze je kraken op het moment dat je het groot gaat maken
Kom uit het land van rood wit blauw en de gouden leeuw
Plunderen de wereld noemen het de gouden eeuw
Kom uit het land van wietplantages en fietsvierdaagses
Het land waar je een junkie om een fiets kan vragen
Het land dat kampioen werd in ‘88
Het land van haring happen,dijken en grachten
Kom uit het land van, het land van lange Fransie
Dit is het land waar ik thuis kom na vakantie

Kom uit het land waar ik in 1982 geboren ben
Waar ik de guldens aan de euro verloren ben
Het land dat meedoet aan de oorlog in Irak
Want ome Bush heeft Balkenende in zijn zak
Het land van gierig zijn maakt gewoon helemaal niet uit
De Baas B komt toch wel weer uit Diemen zuid
Het land van rellen tussen Ajax en Feyenoord
Maar wanneer Oranje speelt iedereen er bij hoort
Het land van Johan Kruijf en Aben Lenstra
Het legioen laat de leeuw niet in zijn hemd staan
Het land waar we elke dag hopen op wat beter weer
Die Piet Paulusma vertrouw ik voor geen meter meer
Het land dat vrij is sinds ‘45
Het land waar ik blijf, ik vind het er heerlijk
Eerlijk

Ik kom uit het land waar je door heen rijdt in 3 uurtjes
Met een ander dialect elke 10 minuutjes
Kom uit het land waar op papier een plek voor iedereen is
En XTC, export nummer 1 is
Kom uit het land waar Andre Hazes over 100 jaar in elk café nog steeds de baas is
Kom uit het land waar Peter Gert-Jan Raymond en Jutten
Frans Bart en Ali de game runnen
Kom uit het land waar hiphop een kind van 30 is
En je mag zelf weer gaan vullen hoe vet dat is
Het land waar als je rijk wordt je zoveel inlevert
En dat je bij jezelf denkt, hoeveel zin heeft het?
Het land waar prostitutie en blowen mag
Het land van sinterklaas en koninginnedag
Dit is het land waar ik verloren en bedrogen ben
Kom uit het land waar ik geboren en getogen ben

Kom uit het land met de meeste culturen per vierkante meter
Maar men is bang om bij de buren te gaan eten
En integratie is een schitterend woord
Maar shit is fucking bitter wanneer niemand het hoort
Ik deel mijn land met Turken en Marokanen, Antilianen, Molukkers en Surinamers
Het land waar we samen veels te veel opkroppen
En wereldwijd gerepresent zijn door Harry Potter
Het land waar apartheid, internationaal
het meest bekende woord is uit de Nederlandse taal
Kom uit het land wat tikt als een tijdbom
Het land dat eet om zes uur en ook nog eens op tijd komt
Dit is het land waar ik zal overwinnen aan het einde
Totdat je deze meezingt aan de ArenAlijnen
En tot die tijd zal ik schijnen ik heb mijn hart verpand
Dit is voor Nederland, Baas B Lange Frans