Deze gebruiker is al geruime tijd niet meer langsgeweest en staat derhalve op non-actief.
Naam | Gerard Van de Wiel |
Relatie | ja |
Lid sinds | 8 februari 2017 13:38 |
Status | inactief |
Laatst hier | 8 februari 2017 13:38 |
Biografie
Geboren als 5e wiel aan de wagen. Met de nodige pechgevallen in mijn leven. Zoals ziekte, scheiding en financiële problemen. Nu eindelijk anno 2010 weer back in town. De vooruitgang was al sinds 2005 in zicht met een eigen bedrijf en daarna met mijn huidige vrouw nog een ander bedrijf gestart. Ik heb hierin al mijn creativiteit en energie kunnen leggen. Wat zich tot een van de grootste individueel particuliere KDV en BSO van omstreken genoemd mag worden. KDV het Witte Wiel heeft een totaalverblijfs capaciteit van 200 kinderen per dag. De grootste ruimte heeft wat weg van een Kinderspeelpaleis. Er is een echte Amerikaanse Schoolbus en een paard met huifkar, voor het ophalen van kinderen. Na vele creaties, nu dan toch eindelijk iets, wat groter is en hopelijk langer blijvend zal zijn. Mijn andere bezigheden zijn de hobby's en geven me nog steeds de uitdaging om creatief te kunnen blijven.
Wat ik nog wel steeds mis in mijn leven zijn mijn eigen kinderen van 17 en 12, Rick en Martin van de wiel. Onterecht zie ik deze niet meer, ondanks dat, kan ik mede door internet toch zien hoe het met ze gaat.
Ik hoop op een dag dat ze met hun "eigen ogen" ook hun eigen vader leren kennen.
Het is misschien niet nodig om het te zeggen. Maar doe het toch..
Weliswaar is dit een openbaar medium en er ligt nogal wat pricacy bloot maar ik hoop dat iedereen elkaar kan respecteren, om wie ze zijn, om wat ze doen, in dit leven. Niemand heeft zichzelf hier op de aardbol gezet. De een heeft meer geluk en de ander meer pech. Kortom, het word doorgaans roeien met die riemen die je hebt. Niemand is volmaakt en je haalt het beste uit jezelf. Waardeer je medemens zoals jezelf ook gewaardeerd wilt worden.
Nog een prettige voortzetting en gaat jullie allen goed!
afz. Gerard van de Wiel
Wat ik nog wel steeds mis in mijn leven zijn mijn eigen kinderen van 17 en 12, Rick en Martin van de wiel. Onterecht zie ik deze niet meer, ondanks dat, kan ik mede door internet toch zien hoe het met ze gaat.
Ik hoop op een dag dat ze met hun "eigen ogen" ook hun eigen vader leren kennen.
Het is misschien niet nodig om het te zeggen. Maar doe het toch..
Weliswaar is dit een openbaar medium en er ligt nogal wat pricacy bloot maar ik hoop dat iedereen elkaar kan respecteren, om wie ze zijn, om wat ze doen, in dit leven. Niemand heeft zichzelf hier op de aardbol gezet. De een heeft meer geluk en de ander meer pech. Kortom, het word doorgaans roeien met die riemen die je hebt. Niemand is volmaakt en je haalt het beste uit jezelf. Waardeer je medemens zoals jezelf ook gewaardeerd wilt worden.
Nog een prettige voortzetting en gaat jullie allen goed!
afz. Gerard van de Wiel
Agenda
Statistieken
1 | · | pagina bekeken |
2 | · | favorieten |