Door Toby Kruisspin
Iedere dag lezen we onze kranten, digitaal en van papier en luisteren we naar nieuwslezers in de veronderstelling dat alles wat ze vertellen de waarheid is.
Maar niets is minder waar.
Peter Middendorp, columnist voor De Pers, gaf al eens aan dat de verslaggeving over politiek kant noch wal sloeg.
Hij is op 'missie' om het nieuws vanuit een appartement tegenover het Haagse Binnenhof een jaar lang te gaan verslaggeven en stuitte op wel heel erg voorpaginalustige verslaggevers.
Wekenlang had hij dag in dag uit in de kamer de debatten gevolgd en naar de persconferenties op het Binnenhof geluisterd.
Niets van wat hij daar zag en hoor verscheen in de media, maar bij de berichten die wel in de media naar voren kwamen werd de illusie gewekt dat wat zij schreven, beaamt of verworpen werd in de kamer en door de kamer.
Er waren persconferenties die hij niet kon vinden en journalisten stonden in de gangen van het binnenhof en politieke aangelegenheden om oneliners op te kunnen vangen die de krantenkoppen van morgen weer kunnen vullen.
Voor het nabijgelegen restaurant "de kraanpoort" moest je lid zijn wat hij niet was, en klaarblijkelijk werden hier ook genoeg krantenartikelen besproken door gevestigde politici en journalisten, de enigen die daar binnen konden komen.
November vorig jaar stond er ook een artikel in De Pers over de inobjectieve verslaggeving over de politiek; eindpublicaties moeten eerst ge-edit worden door het personeel van de politicus alvorens het gepubliceerd mag worden en binnen intervieuws mogen geen verkeerde vragen gesteld worden.
Werkelijk iedere partij had dit in de hand gewerkt, zo concludeerde 'De Pers' en deze vormen van riooljournalistiek is wat in mijn ziens 'het politieke klimaat' in Nederland heeft veroorzaakt.
Een vergelijking met de Russische manier van politiek is hier wel op zijn plaats; het enige verschil is dat de journalisten hier vrijwillig de politieke elite op een zeer inobjectieve manier weergeven en de Russische staat weigerende journalisten simpelweg bedreigd; met geweld als verbaal niet genoeg is.
Deze riooljournalisten zijn met zoveel verschillende bronnen die allemaal hetzelfde gaan verslaan, dat de regering een prachtig propaganda mediamodel heeft gecreeerd die het hele Nederlandse volk in die stemming kunnen krijgen dat de regering haar snode plannen er toch doorheen kan drukken.
In Nederland kunnen alternatieve media en journalisten dan ook weinig voet aan de grond krijgen; zij zijn niet uit hetzelfde hielenlik-hout gesneden en willen bovendien werken zonder censuur.
Er zijn dan ook genoeg andere beinvloedingen vanuit de media te vinden die het volk gerust zou moeten stellen of die fouten van de regering proberen te verdoezelen, zoals bijvoorbeeld de aanpak van 'de radicalisering van Slotervaart'.
Begin dit jaar werd een project in de wijk Slotervaart op touw gezet wat begon met een budget van 30.000 euro en waar een aantal moskeeen en scholen en uiteraard sociale werkers aan meewerkten.
Toen de hysterische regering met rapporten in de hand moord en brand schreeuwde die suggereerden dat verschillende delen van Nederland wel heel erg vlot radicaliseerden werd een antiradicaliseringsbudget van 16 miljoen opgezet waarvan 400.000 euro naar het al voorziene Slotervaart ging.
Waar dat geld aan gespendeerd gaat worden is niet duidelijk, en zal het ook zeker niet meer worden.
Geen enkele media die hiernaar kijkt, liever schrijven ze wat de regering zou moeten 'sieren'.
Toen vorig jaar bekend werd dat er een Christelijk Kruis ter herdenking aan de Tweede Wereldoorlog moest worden verwijderd omdat 3 moskeeen en een synagoge hadden gezegd dat de omwonenden het beeld als beledigend opvatten en daarom moest het maar verwijderd worden onder de omschrijving dat het monument niet strookte met de diversiteit van de bewoners.
Nadat Geert Wilders het hoorde en hierover onmiddelijk kamervragen stelde werd de verklaring ineens gewijzigd in de redenatie dat het monument tijdelijk plaats moest gaan maken voor de bouw van de nieuwe Westermoskee.
De Westermoskee is afgeblazen en het monument is nog steeds niet terug!
Landelijke media namen de leugens met alle plezier over van de Amsterdamse PvdA-raadsleden en schreven en praten de verklaringen na die ze werden opgedragen.
Tot op de dag vandaag heb ik nergens enige rectificatie of een artikel mogen lezen over deze gang van zaken.
Ook de verslaggeving omtrend steekpartijen op scholen slaat kant noch wal; eerst zien we een week verontwaardigde berichten en een zoektocht naar oplossingen, waarna we de week erop mogen lezen vanuit verschillende rapporten dat de (VMBO) scholen in Nederland veiliger zijn geworden.
Na de vier steekpartijen op drie ROC's en het Amsterdam MC van 20-22 maart namen we ook kennis van verdrietige ouders, geschrokken leerlingen en scholen die naar oplossingen zoeken.
Et voila; 26 Maart wordt alweer de tweejaarlijkse veiligheidsmonitor van de mbo-raad gepubliceerd die stelt dat de scholen de afgelopen 5 jaar veiliger zijn geworden.
Ook na de moorden rond 12 oktober op 2 scholen in het land, waarbij op 1 school een leerling en een helpende leerkracht met steken naar het ziekenhuis afgevoerd werden mochten we van leraren vernemen dat zij zich veiliger voelden op scholen.
Ik vraag me toch af waar al die onderzoeken vandaan komen en vooral in welke regio's zij worden gehouden; regio Groningen is immers een hemel in vergelijking met de ROC's in Utrecht's Kanaleneiland.
Daar voelen leerlingen en leraren zich namelijk niet veilig; een leraar die anoniem wilt blijven vertelde dat het op deze scholen dag in dag uit een gekkenhuis is.
Leerlingen gooien van alles naar leraren, inclusief de meest grove beledigingen, en maken het de leraren onmogelijk om te werken maar van de school moeten ze gewoon doorwerken onder deze omstandigheden.
Ook een anonieme leerling gaf aan dat sfeer op deze scholen niet gemoedelijk zijn, en dat drugshandel, agressieve klasgenoten en het gebrek aan een vrijheid om te zeggen wat je denkt daar de kop op steken.
Onhandelbare leerlingen worden door bepaalde instanties weer terug naar dezelfde school gestuurd en leraren die het niet pikken maken buiten een boos bestuur ook nog eens kans op agressieve en gewelddadige ouders.
Niks hiervan wordt weergegeven in de kranten; liever luisteren ze naar nietszeggende onderzoeken waarvan de objectiviteit niet te staven is.
Liever steken ze hun kop in het zand en berichten over incidenten in plaats van het topje van de ijsberg, en geven de schuld aan radicalisering in plaats van zichzelf.
Onderzoeken van tegenwoordig worden uitgegeven met een doel, en niet meer om een doel te bereiken.
Ook Jaap van Donselaar, de AFA en de Anne Frank Stichting kunnen rapporten schrijven met heel wat leugens erin, zoals eerder al duidelijk werd op uitgesproken!, een rapport die vervolgens klakkeloos overgenomen wordt door alle landelijke media.
Het 26 pagina's tellende rapport 'racisme & extremisme' stond boordevol met foutieve statistieken, citaten die elkaar tegenspreken en feitelijke onjuistheden.
Nergens lezen we daarvan, we lezen alleen het bijgevoegd nieuwsbericht dat er 67 extreem-rechts gerelateerde geweldsincidenten zijn geweest.
Maar welke dit dan zijn geweest, wordt nergens in het rapport ook maar een beetje duidelijk en er is zelfs een citaat die dit helemaal tegenspreekt.
Toch lezen we overal de uitkomsten van dit nietszeggende rapport, en worden overheidsmaatregelen genomen op basis van dat in elkaar geknutselde rapport die in geen enkel opzicht klopt.
De bloggers die een alternatief aan willen bieden aan de massa komen simpelweg niet door deze maalmachine van leugens heen, het ontbreekt de meesten aan geld voor promotie, connecties en een diploma journalistiek.
Het is een gesloten net van journalistiek en politiek waar men niet zomaar even tussen komt.
Als dat zo zou kunnen, zou Nederland er heel anders uit zien en dan zou de regering wellicht niet zo overdreven impulsief reageren op ieder akkefietje.
Waar slaat uiteindelijk een bezuiniging op in het onderwijs maar wel honderden miljoenen voor achterstandswijken die visueel gezien zo'n achterstand niet eens hebben?
Iedere dag lezen we onze kranten, digitaal en van papier en luisteren we naar nieuwslezers in de veronderstelling dat alles wat ze vertellen de waarheid is.
Maar niets is minder waar.
Peter Middendorp, columnist voor De Pers, gaf al eens aan dat de verslaggeving over politiek kant noch wal sloeg.
Hij is op 'missie' om het nieuws vanuit een appartement tegenover het Haagse Binnenhof een jaar lang te gaan verslaggeven en stuitte op wel heel erg voorpaginalustige verslaggevers.
Wekenlang had hij dag in dag uit in de kamer de debatten gevolgd en naar de persconferenties op het Binnenhof geluisterd.
Niets van wat hij daar zag en hoor verscheen in de media, maar bij de berichten die wel in de media naar voren kwamen werd de illusie gewekt dat wat zij schreven, beaamt of verworpen werd in de kamer en door de kamer.
Er waren persconferenties die hij niet kon vinden en journalisten stonden in de gangen van het binnenhof en politieke aangelegenheden om oneliners op te kunnen vangen die de krantenkoppen van morgen weer kunnen vullen.
Voor het nabijgelegen restaurant "de kraanpoort" moest je lid zijn wat hij niet was, en klaarblijkelijk werden hier ook genoeg krantenartikelen besproken door gevestigde politici en journalisten, de enigen die daar binnen konden komen.
November vorig jaar stond er ook een artikel in De Pers over de inobjectieve verslaggeving over de politiek; eindpublicaties moeten eerst ge-edit worden door het personeel van de politicus alvorens het gepubliceerd mag worden en binnen intervieuws mogen geen verkeerde vragen gesteld worden.
Werkelijk iedere partij had dit in de hand gewerkt, zo concludeerde 'De Pers' en deze vormen van riooljournalistiek is wat in mijn ziens 'het politieke klimaat' in Nederland heeft veroorzaakt.
Een vergelijking met de Russische manier van politiek is hier wel op zijn plaats; het enige verschil is dat de journalisten hier vrijwillig de politieke elite op een zeer inobjectieve manier weergeven en de Russische staat weigerende journalisten simpelweg bedreigd; met geweld als verbaal niet genoeg is.
Deze riooljournalisten zijn met zoveel verschillende bronnen die allemaal hetzelfde gaan verslaan, dat de regering een prachtig propaganda mediamodel heeft gecreeerd die het hele Nederlandse volk in die stemming kunnen krijgen dat de regering haar snode plannen er toch doorheen kan drukken.
In Nederland kunnen alternatieve media en journalisten dan ook weinig voet aan de grond krijgen; zij zijn niet uit hetzelfde hielenlik-hout gesneden en willen bovendien werken zonder censuur.
Er zijn dan ook genoeg andere beinvloedingen vanuit de media te vinden die het volk gerust zou moeten stellen of die fouten van de regering proberen te verdoezelen, zoals bijvoorbeeld de aanpak van 'de radicalisering van Slotervaart'.
Begin dit jaar werd een project in de wijk Slotervaart op touw gezet wat begon met een budget van 30.000 euro en waar een aantal moskeeen en scholen en uiteraard sociale werkers aan meewerkten.
Toen de hysterische regering met rapporten in de hand moord en brand schreeuwde die suggereerden dat verschillende delen van Nederland wel heel erg vlot radicaliseerden werd een antiradicaliseringsbudget van 16 miljoen opgezet waarvan 400.000 euro naar het al voorziene Slotervaart ging.
Waar dat geld aan gespendeerd gaat worden is niet duidelijk, en zal het ook zeker niet meer worden.
Geen enkele media die hiernaar kijkt, liever schrijven ze wat de regering zou moeten 'sieren'.
Toen vorig jaar bekend werd dat er een Christelijk Kruis ter herdenking aan de Tweede Wereldoorlog moest worden verwijderd omdat 3 moskeeen en een synagoge hadden gezegd dat de omwonenden het beeld als beledigend opvatten en daarom moest het maar verwijderd worden onder de omschrijving dat het monument niet strookte met de diversiteit van de bewoners.
Nadat Geert Wilders het hoorde en hierover onmiddelijk kamervragen stelde werd de verklaring ineens gewijzigd in de redenatie dat het monument tijdelijk plaats moest gaan maken voor de bouw van de nieuwe Westermoskee.
De Westermoskee is afgeblazen en het monument is nog steeds niet terug!
Landelijke media namen de leugens met alle plezier over van de Amsterdamse PvdA-raadsleden en schreven en praten de verklaringen na die ze werden opgedragen.
Tot op de dag vandaag heb ik nergens enige rectificatie of een artikel mogen lezen over deze gang van zaken.
Ook de verslaggeving omtrend steekpartijen op scholen slaat kant noch wal; eerst zien we een week verontwaardigde berichten en een zoektocht naar oplossingen, waarna we de week erop mogen lezen vanuit verschillende rapporten dat de (VMBO) scholen in Nederland veiliger zijn geworden.
Na de vier steekpartijen op drie ROC's en het Amsterdam MC van 20-22 maart namen we ook kennis van verdrietige ouders, geschrokken leerlingen en scholen die naar oplossingen zoeken.
Et voila; 26 Maart wordt alweer de tweejaarlijkse veiligheidsmonitor van de mbo-raad gepubliceerd die stelt dat de scholen de afgelopen 5 jaar veiliger zijn geworden.
Ook na de moorden rond 12 oktober op 2 scholen in het land, waarbij op 1 school een leerling en een helpende leerkracht met steken naar het ziekenhuis afgevoerd werden mochten we van leraren vernemen dat zij zich veiliger voelden op scholen.
Ik vraag me toch af waar al die onderzoeken vandaan komen en vooral in welke regio's zij worden gehouden; regio Groningen is immers een hemel in vergelijking met de ROC's in Utrecht's Kanaleneiland.
Daar voelen leerlingen en leraren zich namelijk niet veilig; een leraar die anoniem wilt blijven vertelde dat het op deze scholen dag in dag uit een gekkenhuis is.
Leerlingen gooien van alles naar leraren, inclusief de meest grove beledigingen, en maken het de leraren onmogelijk om te werken maar van de school moeten ze gewoon doorwerken onder deze omstandigheden.
Ook een anonieme leerling gaf aan dat sfeer op deze scholen niet gemoedelijk zijn, en dat drugshandel, agressieve klasgenoten en het gebrek aan een vrijheid om te zeggen wat je denkt daar de kop op steken.
Onhandelbare leerlingen worden door bepaalde instanties weer terug naar dezelfde school gestuurd en leraren die het niet pikken maken buiten een boos bestuur ook nog eens kans op agressieve en gewelddadige ouders.
Niks hiervan wordt weergegeven in de kranten; liever luisteren ze naar nietszeggende onderzoeken waarvan de objectiviteit niet te staven is.
Liever steken ze hun kop in het zand en berichten over incidenten in plaats van het topje van de ijsberg, en geven de schuld aan radicalisering in plaats van zichzelf.
Onderzoeken van tegenwoordig worden uitgegeven met een doel, en niet meer om een doel te bereiken.
Ook Jaap van Donselaar, de AFA en de Anne Frank Stichting kunnen rapporten schrijven met heel wat leugens erin, zoals eerder al duidelijk werd op uitgesproken!, een rapport die vervolgens klakkeloos overgenomen wordt door alle landelijke media.
Het 26 pagina's tellende rapport 'racisme & extremisme' stond boordevol met foutieve statistieken, citaten die elkaar tegenspreken en feitelijke onjuistheden.
Nergens lezen we daarvan, we lezen alleen het bijgevoegd nieuwsbericht dat er 67 extreem-rechts gerelateerde geweldsincidenten zijn geweest.
Maar welke dit dan zijn geweest, wordt nergens in het rapport ook maar een beetje duidelijk en er is zelfs een citaat die dit helemaal tegenspreekt.
Toch lezen we overal de uitkomsten van dit nietszeggende rapport, en worden overheidsmaatregelen genomen op basis van dat in elkaar geknutselde rapport die in geen enkel opzicht klopt.
De bloggers die een alternatief aan willen bieden aan de massa komen simpelweg niet door deze maalmachine van leugens heen, het ontbreekt de meesten aan geld voor promotie, connecties en een diploma journalistiek.
Het is een gesloten net van journalistiek en politiek waar men niet zomaar even tussen komt.
Als dat zo zou kunnen, zou Nederland er heel anders uit zien en dan zou de regering wellicht niet zo overdreven impulsief reageren op ieder akkefietje.
Waar slaat uiteindelijk een bezuiniging op in het onderwijs maar wel honderden miljoenen voor achterstandswijken die visueel gezien zo'n achterstand niet eens hebben?
