ROTTERDAM - De 28-jarige Björn Jue kwam op afschuwelijke wijze om het leven: vastgebonden aan een stoel werd hij de dood in gemarteld. Wouter A., verdachte van de moord, zag een week eerder de bloedige film Hostel Part II. „Hij is een grote fan van horrorfilms.”
VORIGE STARTSTOPVOLGENDE
Gruwelijke misdaden lijken zich altijd af te spelen achter ramen met groezelige vitrages en rotte kozijnen. Ook de woning aan de Pastoriedijk in Pernis, waar Björn Jue de dood in werd gemarteld, heeft zo’n schimmig uiterlijk. De lichtbruine voordeur is afgesloten met twee nieuwe hangsloten, verzegeld met politiezegels.
Naar diezelfde voordeur, met een beige, gehaakt lapje stof achter het raampje, stonden vrijdagnacht 15 juni twee agenten te kijken, terwijl zij Jue om hulp hoorden roepen. De bewapende politieagenten wilden de kleine dijkwoning niet in gaan zonder versterking, die een half uur op zich zou laten wachten. En dus stonden zij, met de verzamelde buren op straat, machteloos te luisteren naar de doodskreten van Jue.
Toen de politie de woning uiteindelijk binnenviel, duurde het niet lang tot Jue bezweek aan zijn verwondingen. Diezelfde nacht werden Wouter A. en Jeffrey van S., beiden 25-jarige Rotterdammers, opgepakt als verdachten. Afgelopen dinsdag arresteerde de politie een 24-jarige Rotterdamse vrouw als laatste verdachte. Zij is vermoedelijk een ex-vriendin van Jue. Wouter kon zich de kick van een marteling wel voorstellen, vertelde hij aan zijn vriendin Magda, nadat zij samen de nieuwe, bloedige horrorfilm Hostel Part II hadden gekeken. Dat was precies een week voor de marteling van Björn Jue.
„In Hostel 2 worden een man en een aantal vrouwen op gruwelijke manier geslagen”, vertelt Magda. „Het is een goeie film. Wouter is een grote fan van horrorfilms. Ik ook trouwens.” Niets wees er volgens Magda op dat Wouter van plan was de film in het echt na te spelen. „In de week tussen het kijken van de film en de moord gebeurde er niets vreemds. Ik wist niet eens dat Wouter en Björn met elkaar omgingen. Ik kende Björn omdat ik eens een website voor zijn bedrijf heb gemaakt. Hij verdiende zijn geld met 0900-nummers.” Magda sliep net anderhalf uur, toen een vriendin haar in de nacht van 15 juni wakker belde om te vertellen wat er was gebeurd. En dat Wouter, met wie Magda een kind van zeventien maanden heeft, is opgepakt.
„Hij heeft het gedaan”, weet Magda zeker. Het gerucht gaat dat een ex-vriendin van het slachtoffer de daders zou hebben aangezet tot de martelpartij, uit wrok tegen Jue. Magda: „Zij heeft het verhaal verspreid dat Björn een vijfjarig meisje had misbruikt. Ik weet niet of dat waar is.” Inwoners van het kleine Pernis huiveren bij de gedachte aan de martelpartij in het huisje op de dijk, die als een halve wal tussen het dorp en de Nieuwe Maas ligt.
Zij zagen de rechercheurs in witte pakken, zagen het dode lichaam van Jue weggereden worden. Directe buren hoorden zijn laatste kreten. Toch vindt de groenteboer aan de overkant van de ‘martelwoning’ het begrijpelijk dat de twee agenten die er als eersten bij waren, hebben gewacht op versterking. „Je hebt geen idee wat er achter die voordeur gebeurt”, zegt hij. „Je kunt wel binnenstormen, maar wat als er direct een kalasjnikov (aanvalsgeweer, red.) op je wordt gericht? En het kost iedereen een half uur om vanuit Rotterdam naar Pernis te komen. Ook de politie.” Magda klinkt redelijk ontspannen, als zij vertelt over de gebeurtenissen. Zij heeft de relatie met Wouter verbroken. „Ik wil hem nog één keer zien. In de cel. Horen hoe en wat er is gebeurd die avond. En waarom. Daarna zoekt hij het zelf maar uit.”
Bron: http://www.pzc.nl/internationaal/binnenland/article1612942.ece
VORIGE STARTSTOPVOLGENDE
Gruwelijke misdaden lijken zich altijd af te spelen achter ramen met groezelige vitrages en rotte kozijnen. Ook de woning aan de Pastoriedijk in Pernis, waar Björn Jue de dood in werd gemarteld, heeft zo’n schimmig uiterlijk. De lichtbruine voordeur is afgesloten met twee nieuwe hangsloten, verzegeld met politiezegels.
Naar diezelfde voordeur, met een beige, gehaakt lapje stof achter het raampje, stonden vrijdagnacht 15 juni twee agenten te kijken, terwijl zij Jue om hulp hoorden roepen. De bewapende politieagenten wilden de kleine dijkwoning niet in gaan zonder versterking, die een half uur op zich zou laten wachten. En dus stonden zij, met de verzamelde buren op straat, machteloos te luisteren naar de doodskreten van Jue.
Toen de politie de woning uiteindelijk binnenviel, duurde het niet lang tot Jue bezweek aan zijn verwondingen. Diezelfde nacht werden Wouter A. en Jeffrey van S., beiden 25-jarige Rotterdammers, opgepakt als verdachten. Afgelopen dinsdag arresteerde de politie een 24-jarige Rotterdamse vrouw als laatste verdachte. Zij is vermoedelijk een ex-vriendin van Jue. Wouter kon zich de kick van een marteling wel voorstellen, vertelde hij aan zijn vriendin Magda, nadat zij samen de nieuwe, bloedige horrorfilm Hostel Part II hadden gekeken. Dat was precies een week voor de marteling van Björn Jue.
„In Hostel 2 worden een man en een aantal vrouwen op gruwelijke manier geslagen”, vertelt Magda. „Het is een goeie film. Wouter is een grote fan van horrorfilms. Ik ook trouwens.” Niets wees er volgens Magda op dat Wouter van plan was de film in het echt na te spelen. „In de week tussen het kijken van de film en de moord gebeurde er niets vreemds. Ik wist niet eens dat Wouter en Björn met elkaar omgingen. Ik kende Björn omdat ik eens een website voor zijn bedrijf heb gemaakt. Hij verdiende zijn geld met 0900-nummers.” Magda sliep net anderhalf uur, toen een vriendin haar in de nacht van 15 juni wakker belde om te vertellen wat er was gebeurd. En dat Wouter, met wie Magda een kind van zeventien maanden heeft, is opgepakt.
„Hij heeft het gedaan”, weet Magda zeker. Het gerucht gaat dat een ex-vriendin van het slachtoffer de daders zou hebben aangezet tot de martelpartij, uit wrok tegen Jue. Magda: „Zij heeft het verhaal verspreid dat Björn een vijfjarig meisje had misbruikt. Ik weet niet of dat waar is.” Inwoners van het kleine Pernis huiveren bij de gedachte aan de martelpartij in het huisje op de dijk, die als een halve wal tussen het dorp en de Nieuwe Maas ligt.
Zij zagen de rechercheurs in witte pakken, zagen het dode lichaam van Jue weggereden worden. Directe buren hoorden zijn laatste kreten. Toch vindt de groenteboer aan de overkant van de ‘martelwoning’ het begrijpelijk dat de twee agenten die er als eersten bij waren, hebben gewacht op versterking. „Je hebt geen idee wat er achter die voordeur gebeurt”, zegt hij. „Je kunt wel binnenstormen, maar wat als er direct een kalasjnikov (aanvalsgeweer, red.) op je wordt gericht? En het kost iedereen een half uur om vanuit Rotterdam naar Pernis te komen. Ook de politie.” Magda klinkt redelijk ontspannen, als zij vertelt over de gebeurtenissen. Zij heeft de relatie met Wouter verbroken. „Ik wil hem nog één keer zien. In de cel. Horen hoe en wat er is gebeurd die avond. En waarom. Daarna zoekt hij het zelf maar uit.”
Bron: http://www.pzc.nl/internationaal/binnenland/article1612942.ece
