Psychiatrische drugs

In het actueel forum staat een artikel over psychiatrische drugs die per ongeluk bij consumenten terrechtgekomen is welke direct met spoed behandeld dienden te worden door de heftige effecten op het lichaam.

Hierbij een schets van een situatie die in de Nederlandse psychiatrie veel voorkomt waar ik graag jullie mening over zou willen horen:

In Nederland injecteren ze het middel Haloperidol vaak bij lastige patiënten. Dan moet je niet meteen denken aan zware criminelen maar gewoon jongens van 18+ jaar die baldadigheid vertonen. Ze willen bijvoorbeeld een sigaret roken en dat mag alleen op gezette tijden. De jongen verzet zich en gaat een discussie aan om zijn gelijk te halen. Hij vind het te onzinnig voor woorden dat hij niet mag roken.

De behandelaren raken geagiteerd en lopen weg. De jongen roept ze na "krijg de xxxx, ik doe het toch, jullie hebben mij niets te zeggen!". De jongen steekt een sigaret op en 1-2 minuten later komen 4-5 behandelaren naar de kamer van de jongen en geven hem aan hem een injectie te gaan geven. De jongen tracht een discussie aan te gaan en roept vervolgens luid "xxxxx, xxxxx, xxxx" en de jongen wordt overmeesterd en afgevoerd naar een isoleercel waar hij onderwijl hevig verkrampend kan bijkomen en rustig kan worden.

De verkrampingen houden 3 dagen aan, de eerste en tweede dag zal de jongen om het half uur een totale lichaamsverkramping ervaren zoals kuitkramp maar dan over het gehele lichaam waardoor de jongen mogelijk zelfs verstikking ervaart. Wanneer behandelaren hem komen bezoeken zal de jongen amper op zijn voeten kunnen blijven staan en amper uit zijn woorden kunnen komen. De jongen is weer rustig.

Uitspraak van verwijderd op maandag 25 juni 2007 om 18:15:

Het is gebeurd zoals ik heb omschreven.

ja was je toen mét of zonder medicatie?

Uitspraak van verwijderd op maandag 25 juni 2007 om 18:15:

Komt het je bekend voor?

Nee niet echt, oude films schetsen weleens zoiets

Uitspraak van ~Curl~ op maandag 25 juni 2007 om 18:17:

Nee niet echt, oude films schetsen weleens zoiets

Werk je op een gesloten afdeling of op een ander soort afdeling?

Uitspraak van verwijderd op maandag 25 juni 2007 om 18:18:

Werk je op een gesloten afdeling of op een ander soort afdeling?

ander soort afdeling, behandelafdeling, maar ik werk samen met zowel open als gesloten, ambulant, etc. Werk in een crisisvoorziening, dagbehandeling

Ok, dan heb je kennis van de situaties die ik heb omschreven. Ik begrijp dat je voor jezelf probeert rechtvaardiging te vinden voor je handelen en dat je de situaties zoals ik die schets anders waarneemt en vooral kijkt vanuit het gevaarscriterium dat bij de patiënten bestaat. Het "mogelijke" gevaar dat sommige patiënten kunnen veroorzaken wat het rechtvaardigd om ze zonder dat ze iets misdaan hebben te behandelen zoals jullie doen met dwangmatige injecties van drugs, onbepaalde tijd gevangen houden in een isoleercel en gebruik maken van jullie machtspositie om iemand "aan te kunnen" en te onderdrukken.

ik dien geen medicatie toe hoor, wij hebben alleen mensen op vrijwillige basis, en de situaties die jij schetst bestaan wel, maar zijn echt niet alleen maar aan de orde, plus dat er vaak meer aan de hand is dan jij beschrijft.

Ik heb nog NOOIT meegemaakt dat een patiënt dwangmedicatie kreeg omdat hij schold, iets stuk maakte, dwars was, boos was, whatever

Alleen bij directe bedreigingen, uitbundige agressie (aanvallen) etc.

Uitspraak van ~Curl~ op maandag 25 juni 2007 om 18:30:

Ik heb nog NOOIT meegemaakt dat een patiënt dwangmedicatie kreeg omdat hij schold, iets stuk maakte, dwars was, boos was, whatever

ik heb het ook nog nooit gezien

Uitspraak van ~Curl~ op maandag 25 juni 2007 om 18:30:

Alleen bij directe bedreigingen, uitbundige agressie (aanvallen) etc.

inderdaad

als ik bij de psychiater kom
en ik loop zn praktijk binnen
gaat hij al liggen op de bank!!!
dus hij nie snappen
ikke helemoal nie

Uitspraak van verwijderd op maandag 25 juni 2007 om 17:43:

Bron?

Ikzelf, ik heb dit van nabij waargenomen.

Ik heb dus van nabij waargenomen dat het ook een positieve uitwerking kan hebben,
dat het gaat zoals het hoort,
en diegene eeuwig dankbaar is dat hij hulp gehad heeft en weer een normaal leven kan leiden.....
(zie tekst boven van mij)

het 1 sluit het ander niet uit,
naar mijn mening kun je over zulke zaken niet in algemeenheden spreken.

Persoonlijk vind ik dat het altijd nogal in het extreme wordt getrokken,
eerst werd elke psychologische klacht afgedaan als niet bestaand en onzin, en moest je gewoon doorgaan en het verbergen.
Toen had opeens iedereen psychiche klachten en moet opeens iedereen aan de medicijnen.
En nu wordt dat weer in twijfel getrokken en moet iedereen ervanaf en bestaat het niet meer.

Volgens mij zit de waarheid ergens tussenin, namelijk dat sommige mensen onterecht psychische klachten en medicijnen aangepraat krijgen en dat sommigen de juiste diagnose en medicijnen krijgen.

Uitspraak van swee op dinsdag 26 juni 2007 om 09:25:

En nu wordt dat weer in twijfel getrokken en moet iedereen ervanaf en bestaat het niet meer.

Het beste is om psychologische klachten als nietbestaand en onzin te beschouwen (in maatschappelijk verband) omdat je zo mensen die in problemen dreigen te komen automatisch mee omhoog trekt en kunt zeggen "nee, het is onzin, je bent gewoon ok, psychologische problemen zijn iets wat je zelf gelooft, je kunt ook zoals mij geloven ".

Uiteraard zijn er mensen die psychologisch erg in problemen verwikkeld kunnen raken maar ook zij zullen meer steun ondervinden van omstanders die hem of haar omhoog proberen te trekken en hem of haar op zijn of haar wangedrag aanspreken in plaats van dat hij of zij "ziek" genoemd wordt en achtergelaten in een inrichting of laten vallen in zijn of haar psychologische problemen.

En ik heb tig zeer ernstig gestoorde mensen gesproken, en allemaal waren ze voor reden vatbaar indien je ze inzicht gaf in hun eigen situatie. De menselijke psyche is zeer machtig en je kunt je in ongelooflijk complexe denksystemen denken, maar het denken is niet definitief. Je kunt met een aangepast geloof ook totaal anders denken over alles dat je gedacht hebt.

mijn ervaringen zijn anders en voor mij ligt de waarheid in het midden en niet aan 1 kant.

Beter nog; er is geen waarheid enkel ervaring en waarneming,
die van mij zijn compleet anders dan die van jouw,

daarom kan ik je geen gelijk of ongelijk geven het enige wat ik erover kan zeggen dat mijn ervaring is dat ik gezien heb dat het ook goed kan werken en iemand zijn leven weer terugheeft en nu een menswaardig bestaan leid en dankbaar is voor de hulp die hij heeft gekregen.

algemene waarheden zouden dat uitsluiten wat dus niet het geval is.

Bovendien gaat psychiatrie niet altijd over diagnoses stellen en medicijnen voorschrijven en wordt er soms geconcludeerd dat er eigenlijk niets ernstigs aan de hand is en in een paar gesprekken een paar handgrepen aangereikt worden waarmee jezelf eruit komt maar je net even een stukje inzicht of info nodig had waar jezelf niet op was gekomen

idd helemaal mee eens swee

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 26 juni 2007 om 09:36:

Het beste is om psychologische klachten als nietbestaand en onzin te beschouwen (in maatschappelijk verband) omdat je zo mensen die in problemen dreigen te komen automatisch mee omhoog trekt en kunt zeggen "nee, het is onzin, je bent gewoon ok, psychologische problemen zijn iets wat je zelf gelooft, je kunt ook zoals mij geloven ".

dus je wilt zeggen dat je die mensen moet vertellen, nee je bent normaal je hebt helemaal geen hulp nodig

Uitspraak van swee op dinsdag 26 juni 2007 om 10:42:

Bovendien gaat psychiatrie niet altijd over diagnoses stellen en medicijnen voorschrijven en wordt er soms geconcludeerd dat er eigenlijk niets ernstigs aan de hand is en in een paar gesprekken een paar handgrepen aangereikt worden waarmee jezelf eruit komt maar je net even een stukje inzicht of info nodig had waar jezelf niet op was gekomen

inderdaad