Zelfmoord gedachtes

Waarom worden mensen die nadenken over zelfdoding en de gevolgen toch als psychisch ziek gezien? Ook ik vraag me wel eens af hoe het zou zijn als ik mezelf doodt en wat er daarna met me gebeurt. Dat heeft niets te maken met 'psychisch niet in orde te zijn' maar meer met nieuwsgierigheid naar de grootste mysteries van het menselijke bestaan. De dood. Ik heb geen angst voor de dood en zie het zelfs als 1 groot avontuur. Niet dat ik er aan toe zou geven aan die nieuwsgierigheid. Maar ik begrijp mensen die spelen met deze gedachtes die maatschappelijk gezien,nog steeds taboe zijn.

Wie heeft deze gedachtes ook en heel belangrijk, wie erkend en accepteert deze gedachtes en vind ze normaal?

U reactie

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 04:19:

Je word ziek gemaakt meestal,Geestelijk mishandeling bijvoorbeeld.

wat dacht je van de genen?!
vaak is het ook erfelijk!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

Maar jah, zolang je aan de buitenkant niets kunt zien,
ben je toch meteen gek?!
Niemand kiest er voor om geestelijk ziek te zijn..
Als dat toch eens kon!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 14:27:

wat dacht je van de genen?!
vaak is het ook erfelijk!

iemand dat stukje gezien van de week bij tyra show???
over die mensen met dwangstoornissen?

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 15:17:

iemand dat stukje gezien van de week bij tyra show???
over die mensen met dwangstoornissen?

heel boeiend was dat
die man legde ook uit dat hij wel 60 keer op een dag of avond de deuren controleert enzo.
dat doet hij omdat z,n hersens anders niet tevreden zullen zijn en dan kan hij niet rusten.

k heb bij een vrouw op de groep gezeten in therapie die had dat ook!!
rond de 70 keer gemiddelt, controleerde ze het hele huis of de deuren dicht waren stroom overal vanaf was en of de waterkraan helemaal dicht was, zelfs de deuren van haar auto.
lijkt me echt heel moeilijk!!!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 15:36:

heel boeiend was dat

oke

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 15:36:

rond de 70 keer gemiddelt, controleerde ze het hele huis of de deuren dicht waren stroom overal vanaf was en of de waterkraan helemaal dicht was, zelfs de deuren van haar auto.
lijkt me echt heel moeilijk!!!

pff dan zou ik helemaal gek worden van mezelf

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

Wat doe jij zelf dan?!

Door te zeggen dat het karakterloos is voor een persoon
met een psychische ziekte om zelfmoord te plegen,
kwets je enorm veel mensen!

Ook ik heb een psychische ziekte, waar ik medicatie voor neem en zoveel therapieen heb gevolgd, omdat ik
door wil en een beter leven wil voor mijzelf en mijn omgeving..
Maar ook ik heb periodes gekend dat je de leuke dingen
van het leven gewoon NIET meer ziet..
Je gevoelens zijn dan sterker dan je verstand en wie ben
jij om te oordelen dat dat karakterloos is?!
Jij kunt NIET in een ander zijn hoofd kijken en voelen
wat diegene voelt, aan gevoelens kun je namelijk vaak
niets doen, die zijn er nu eenmaal! Hoe graag je ze ook
wil veranderen, het is geen kwestie van zo maar even de knop om draaien..

En als je als mens al je hele leven met een ziekte loopt,
dan sloopt dat je! Het vreet je op..!

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

Maar jah, zolang je aan de buitenkant niets kunt zien,
ben je toch meteen gek?!
Niemand kiest er voor om geestelijk ziek te zijn..
Als dat toch eens kon!

Iemand die ermee te koop loopt en zo de aandacht wil trekken meent er de ballen niet van,
Iemand die zich steeds afweziger gaat verdragen en stiller word mut je in de gaten houden

gedragen

to [jenn] Super

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 04:19:

Je word ziek gemaakt meestal,Geestelijk mishandeling bijvoorbeeld.

Dat hoeft echt niet hoor, zoals Jenn aangeeft, erfelijkheid speelt zeker een rol, en denk eens aan onvoorziene gebeurtenissen zoals traumata (overlijden meerdere dierbaren bijv)

Niet iedere persoon die psychische problemen heeft, heeft een rotjeugd o.i.d. gehad hoor

vaak wel trouwens, schrikbarend ook in hoeveel gevallen er sprake is van seksuele mishandeling, incest, etc.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 20:00:

Iemand die ermee te koop loopt en zo de aandacht wil trekken meent er de ballen niet van,

Hoe kom je daarbij?

Uitspraak van ~Curl~ op woensdag 7 maart 2007 om 20:08:

Hoe kom je daarbij?

vind het meer een schreeuw om hulp..

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 20:25:

vind het meer een schreeuw om hulp..

idd, en met lang genoeg negeren, stapt zo iemand er ook uit (n)

Uitspraak van ~Curl~ op woensdag 7 maart 2007 om 21:34:

idd, en met lang genoeg negeren, stapt zo iemand er ook uit (n)

Uitspraak van verwijderd op vrijdag 2 februari 2007 om 19:05:

jazeker, maar dan nog is het laf om juist daardoor (tegenslagen problemen) zelfmoord te plegen. Overleven draait om het erkennen en overwinnen van diepe tegenslagen. Juist daardoor groeit wijsheid en overleef je en ga je het leven beter waarderen

Heb jij zelf wel eens wat meegemaakt?

Uitspraak van simone_1986 op vrijdag 2 februari 2007 om 19:51:

jij weet echt niet waar je over praat, sommige mensen hebben zoveel mee gemaakt en zijn zo depresief dat ze zelfmoord als uitweg zien.En er zijn ook mensen die psychisch in de war zijn en daarom zelfmoord plegen

Je heb helemaal gelijk hoor!

Uitspraak van Mercedes26 op zaterdag 3 februari 2007 om 01:58:

dat kun jij wel niet leuk vinden...
ik vind het allerminst leuk dat een machinist weer weken getraumatiseerd in huis zit.
misschien had die man 's avonds wel de verjaardag van zijn zoontje van 8 willen vieren. Misschien was hij de dag erop wel 25 jaar getrouwd, inclusief groot feest.
Maar nee hoor....er was zonodig iemand die besloten had dat de machine waar deze man in rijdt een einde aan zijn leven moest maken..

Daar heb je ook weer gelijk in maar ja je weet niet wat er in een mens omgaat wie weet liep hij daar toevallig zo in de put en sprong zonder erbij na te denken.
Maar inderdaad dat is wel erg als je dan toch met die gedachte rondloopt doe het dan eigenhandig.
Ik heb zoiets mensen zien het als een uitweg en kan die mensen zo goed begrijpen dat ze dat soort gedachten hebben omdat ik zelf ook het nodige heb meegemaakt.

even van mijn standpunt.

Ik vind het erg dat mensen je laf vinden degene die dat zeggen hebben nooit iets verschrikkelijks meegemaakt of ze zijn gewoon steenhard.
Het kan voor sommige mensen een uitweg zijn en die laat je in hun waarde er kunnen zoveel dingen zijn.
De 1 is wat gevoelige als de andere.

Stel je jezelf nou eens voor
Moet jij kijken of je wilt leven want geloof me mensen maken dingen mee.

Stel je voor ja dat je moeder dood gaat of ander dierbaar familielid of mischien vriend aan een vreselijke ziekte of via een ongeluk wat dan ook.
Je bent in je jeugd verkracht of je bent meerdere malen misbruikt door iemand die je kent.
Of je word zwanger van die verkrachter en pleegt daarna abortus dus je dood dan ook nog eens wat ook een deel jou kind is of je dochter zou het overkomen of zoon en die word daarna vermoord.


Het is allemaal een beetje krom maar zulke dingen gebeuren!

Zo ken ik een vrouw die jaren lang is misbruikt door de eigen vader haar zus ook en ze moest toekijken hoe haar zus werd verkracht door de vader.Dan kunnen er nu wel opmerkingen komen van nou had hem dit of dat gedaan als 6 jarig meisje tot aan je 11de denk je daar niet aan want je bent bang! Haar zus wilde later kinderen krijgen en doordat ze zo jong is misbruikt was alles kapot en kon ze geen kinderen krijgen ze heb meerdere pogingen gedaan om zelfmoord te plegen omdat ze dolgraag een kindje wilde.
Ze kreeg uiteindelijk haar grootste geschenk en het is gelukt maar dat soort dingen moet je ook nagaan wat als dit jullie was overkomen?
Vind je dat dan nog egoistisch?
Plus dat diegene ook nog wel meer voor hun kiezen hebben gehad familieleden die doodgaan klap na klap weer iets voor je kiezen krijgen.

Denk na voordat je zeg dat het laf is!

Zo ken ik nog iemand zijn moeder heeft zelfmoord gepleegt.
Hij belde zijn moeder ma ik kom wat later thuis maakt niet uit lieverd hang zo toch aan een touwtje.
Hij ging snel naar huis het was de verjaardag van zijn zusje.
Hij vond zijn moeder aan een touw hangen ze gorchelde nog en probeerde haar los te krijgen maar ze was al overleden.
Dat kunnen jullie egoistisch vinden maar wat ging er door zo'n vrouw heen.
En die jongen die dat mee heeft gemaakt stel je voor hij pleegt zelfmoord omdat hij dit weer heb meegemaakt.

Denk gewoon eens na voor je dingen zegt het is zo krom!
Als ik mijn moeder zo vind of ik heb dat andere meegemaakt dan vind ik het niet laf als je jezelf beroofd van het leven omdat je zo in de put zit!

Je bent dan gewoon op!
Stelletje dombo's!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 20:25:

vind het meer een schreeuw om hulp..

Het zegt mij idd ook niet dat de persoon in kwestie werkelijk zichzelf van kant zal maken,
Idd schreeuw om hulp...

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

Maar jah, zolang je aan de buitenkant niets kunt zien,
ben je toch meteen gek?!
Niemand kiest er voor om geestelijk ziek te zijn..
Als dat toch eens kon!

Je heb verdomd gelijk!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 20:00:

Iemand die ermee te koop loopt en zo de aandacht wil trekken meent er de ballen niet van,
Iemand die zich steeds afweziger gaat verdragen en stiller word mut je in de gaten houden

Dat is niet waar het kan een schreeuw om hulp of aandacht zijn maar die moet je altijd serieus nemen!!!!

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 01:25:

Idd schreeuw om hulp...

Ja maar die toch ook al denk je van die doet dat toch niet moet je dat wel altijd serieus nemen.
Niet iedereen word stiller.

Kijk maar het verhaal hierboven zijn moeder zei het ook mischien in de hoop dat z egevonden zou worden maar mischien ook dat ze het wel wilde!

Dus je ziet iedereen kan zelfmoord plegen of hij/zij een brief achterlaten of niet of het zeggen of niet het maakt niet uit.

Het hoeft geen aandacht te zijn want er zijn genoeg mensen met briefjes en afscheidsbriefjes die zelfmoord hebben gepleegt!

Uitspraak van simone_1986 op vrijdag 9 februari 2007 om 15:14:

Uitspraak van _Sliien op vrijdag 9 februari 2007 om 12:38:
Klopt.. In Nederland zijn genoeg instanties, maar weinig van die instanties kunnen goede hulp aanbieden..

sommige instanties willen de mensen geen hulp aan bieden, er zijn soms mensen die jaren smeken om hulp en pas dan als het bijna te laat is dan grijpen ze in

en het duurt hier in nl gewoon allemaal fucking lang voordat ze je is helpen!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

Ik heb deze gedachtes ook. Maar de meest voorkomende oorzaak van zelfdoding is niet de nieuwsgierigheid naar de dood, maar teleurstelling in het leven en nieuwsgierigheid is geen psychische ziekte.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 14:27:

wat dacht je van de genen?!
vaak is het ook erfelijk!

Dat is helemaal waar,

Ik heb dr maar al te veel ervaring mee en zelfmoord is nooit in me op gekomen. Ik heb ADHD en un dissociatieve stoornis en ik heb me op eigen kracht (weliswaar met hulp van ouders en vrienden, maar zonder professionele hulp) door een stuk of 5 ernstige depressies heen weten te slaan.

Een aantal mensen die zelfmoord proberen te plegen (met name degenen bij wie het lukt, je polsen doorsnijden is immers wat minder drastisch dan voor een trein springen) zijn idd machteloos en hebben de moed in hun belevingswereld terecht op gegeven, dat is erg triest en is helaas weinig aan te doen, maar al die aandachttrekkers die als hun relatie uit is een scheermesje in hun pols zetten die mogen van mij direct op flikkeren, ruggegraatloze figuren

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 04:08:

maar al die aandachttrekkers die als hun relatie uit is een scheermesje in hun pols zetten die mogen van mij direct op flikkeren, ruggegraatloze figuren

dat ligt er natuurlijk ook aan wie die persoon is, als hij/zij al zoveel heeft meegemaakt en al zwakker is omdat hij/zij sneller depresief is en alleen nog maar steun heeft aan zijn/haar partner, en het gaat na zoveel jaar uit dan kan ik best van sommige begrijpen dat ze weer in zo een depressie raken dat ze geen zin meer hebben in het leven.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 04:08:

maar al die aandachttrekkers die als hun relatie uit is een scheermesje in hun pols zetten die mogen van mij direct op flikkeren, ruggegraatloze figuren

waarom hebben die mensen geen ruggegraat dan?> Ik mag toch aannemen dat jij ook wel inziet dat dit ' foute' coping is, dat ze op zo'n moment niets anders kunnen bedenken. En zelfs al doen ze het voor de aandacht ( kijk mij het moeilijk hebben, help mij!) dan nog vind ik het triest om het ruggegraatloos te noemen.
Ik ken zat mensen die dit keer op keer doen of gedaan hebben, en stuk voor stuk zijn het eens heel sterke mensen geweest, die op een gegeven moment geknakt zijn.
En het feit dat ze inderdaad wat Jenn zegt, al zolang hun pijn en verdriet gedragen hebben, maakt ze nog steeds sterk, het lukt ze alleen niet om die kracht opnieuw, op een goede manier te gebruiken

Ik denk dat er echt maar weinig mensen zijn die door krassen puur alleen aandacht willen in de negatieve zin van het woord. Maar goed, het is mens eigen om niet verder te willen kijken dan de neus lang is.

oordelen kan iedereen, erin verdiepen ho maar

Nadenken erover, is heel iets anders als het serieus overwegen.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 04:08:

aandachttrekkers die als hun relatie uit is een scheermesje in hun pols zetten die mogen van mij direct op flikkeren, ruggegraatloze figuren

De 1 kan wat meer hebben als de ander!

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 04:08:

maar al die aandachttrekkers die als hun relatie uit is een scheermesje in hun pols zetten die mogen van mij direct op flikkeren, ruggegraatloze figuren

Denk je eens in..
Je bent met iemand samen en diegene is de hele
wereld voor je.. Jullie hebben plannen voor een
toekomst samen en je ziet het al helemaal zitten..
Tot over je oren verliefd ben je!
Dan ineens maakt hij/zij het uit..
Nou sorry hoor... maar ik kan heel goed begrijpen
dat voor sommigen onder ons dan de wereld even vergaat..
En niet iedereen kan daar even goed mee omgaan..

Een tante van mij was al jaren gelukkig getrouwd met wel 6 kinderen,
een prachtig huis en alles erop en eraan..
Tot op een dag haar man zegt, uh.. ik ben er niet aan toe, ik wil weer vrij zijn En zonder boe of bah vertrekt!
Haar achterlatend met de kinderen..
Nou dan krijg je echt wel een tik hoor..
Nou is zij overeind gebleven, maar er zijn genoeg mensen
die zoiets niet trekken..

Uitspraak van ~Curl~ op donderdag 8 maart 2007 om 09:06:

Ik denk dat er echt maar weinig mensen zijn die door krassen puur alleen aandacht willen in de negatieve zin van het woord. Maar goed, het is mens eigen om niet verder te willen kijken dan de neus lang is.

Idd, automutilatie blijft een soort taboe, al hebben zoveel mensen er last van..
Ik heb dit ook jaren gedaan, maar bij mij was het niet
om aandacht te vragen, want ik verstopte mijn krassen en littekens altijd, nu niet meer want mensen moeten me maar nemen zoals ik ben en zo niet kijken ze toch lekker een andere kant op..
Het krassen voor mij was een soort van opluchting, hoe vreemd dat ook klinkt voor iemand die het zelf niet kent..
Je voelt je zooooo vreselijk boos, verdrietig, onbegrepen, machteloos en zoveel meer, en alles door elkaar.. en je kunt t niet van je afschudden.. Die emoties nemen je met zich mee.. ze gaan met je op de loop.. Op zo'n moment weet je niet meer wat je moet doen, je kunt wel tegen de muren opklimmen.. alles wat je ziet is donker.. en ookal wil je misschien anders denken, het lukt niet..
Op zo'n moment kras je omdat je eruit wilt.. je wilt iets anders voelen.. na het snijden voel je je opgelucht en kun je weer "ademhalen"..
Ik begrijp best dat mensen dit niet kunnen begrijpen of willen begrijpen.. Tot dat je het zelf een keer hebt meegemaakt..
Dus vertel mij wanneer het aandacht trekken is, als je het alleen doet wanneer je alleen bent en lange truien draagt om het te verbergen?

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 20:25:

vind het meer een schreeuw om hulp..

Ja idd

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 01:32:

Ja maar die toch ook al denk je van die doet dat toch niet moet je dat wel altijd serieus nemen.
Niet iedereen word stiller.

Ben ik het niet mee eens, vaak mag je je meer zorgen maken over iemand die zich terug gaat trekken en zich stil houd of vanzelf ineens stiller word,
Iemand die zichzelf snijd maakt zo duidelijk dat hij hulp nodig heeft, En weet het op die manier aan te tonen...

Dus kan je er wat mee, Kan!!!

Als je je lit tekens en krassen verstopt ben je op jezelf gericht,
Doe je dat niet dan op anderen en heeft dat wat mij betrest met aandacht te maken...

of idd schreeuw om hulp

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 15:10:

Het krassen voor mij was een soort van opluchting, hoe vreemd dat ook klinkt voor iemand die het zelf niet kent..
Je voelt je zooooo vreselijk boos, verdrietig, onbegrepen, machteloos en zoveel meer, en alles door elkaar.. en je kunt t niet van je afschudden.. Die emoties nemen je met zich mee.. ze gaan met je op de loop.. Op zo'n moment weet je niet meer wat je moet doen, je kunt wel tegen de muren opklimmen.. alles wat je ziet is donker.. en ookal wil je misschien anders denken, het lukt niet..
Op zo'n moment kras je omdat je eruit wilt.. je wilt iets anders voelen.. na het snijden voel je je opgelucht en kun je weer "ademhalen"..

Als iemand echt dood wil dan springt ie voor de trein of hangt ie zichzelf op, anders is het gewoon een ondoordachte actie, immers als je je polsen door snijdt of je probeert je te verzuipen en wordt gered, dat had je van tevoren kunnen weten.

Vergelijk het maar met het verschil tussen moord met voorbedachte rade en doodslag...

Daarbij vind ik dat ik als voormalig depressief iemand best wel recht van spreken heb...

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 18:16:

Als iemand echt dood wil dan springt ie voor de trein of hangt ie zichzelf op, anders is het gewoon een ondoordachte actie, immers als je je polsen door snijdt of je probeert je te verzuipen en wordt gered, dat had je van tevoren kunnen weten.

Vergelijk het maar met het verschil tussen moord met voorbedachte rade en doodslag...

Daarbij vind ik dat ik als voormalig depressief iemand best wel recht van spreken heb...

Vind juist dat je als voormalig depressief iemand, best wat meer inleveningsvermogen zou kunnen tonen en niet alles zo zwart wit te bekijken

Zowieso, denk dat er weinig mensen écht dood willen, ze willen alleen niet met het leven doorgaan zoals het nu gaat. Als ze konden kiezen voor een beter, gelukkig leven zouden ze dat doen

Het snijden in polsen, slikken van pillen whatever, is op zo'n moment vaak wél een doodswens, met aan de andere kant toch nog de hoop op een beter perspectief.
dus in zwart-wit taal gezien, heb je gelijk hoor, bedoel, die doodswens is dus niet 100%

maar, even ter herinnering, we hebben het over mensen, dus meten in kleuren, procenten, wel/niet, hoog/laag is dan een beetje lastig (n)

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 18:16:

Als iemand echt dood wil dan springt ie voor de trein of hangt ie zichzelf op, anders is het gewoon een ondoordachte actie, immers als je je polsen door snijdt of je probeert je te verzuipen en wordt gered, dat had je van tevoren kunnen weten.

Vergelijk het maar met het verschil tussen moord met voorbedachte rade en doodslag...

ik denk dat de meeste mensen die dood willen zo in de war zijn dan ze niet helemaal een plan gaan bedenken van te voren, maar dat ze iets pakken wat in de buurt is, dus een mes of pillen enz.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 17:04:

Ben ik het niet mee eens, vaak mag je je meer zorgen maken over iemand die zich terug gaat trekken en zich stil houd of vanzelf ineens stiller word,
Iemand die zichzelf snijd maakt zo duidelijk dat hij hulp nodig heeft, En weet het op die manier aan te tonen...

Ja maar toch heb ik al een paar keer meegemaakt dat mensen ook zelfmoord plegen en het zeggen of briefjes achterlaten dus je moet het toch altijd serieus blijven nemen.

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

Door te zeggen dat het karakterloos is voor een persoon
met een psychische ziekte om zelfmoord te plegen,
kwets je enorm veel mensen!

Klopt, mensen kiezen er niet voor om psychisch ziek te zijn

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

Ook ik heb een psychische ziekte, waar ik medicatie voor neem en zoveel therapieen heb gevolgd, omdat ik
door wil en een beter leven wil voor mijzelf en mijn omgeving..

Same here, slik ook veel medicijnen, en ben al meerdere malen opgenomen geweest..
Binnenkort weer, en hoop ook de laatste

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

Maar ook ik heb periodes gekend dat je de leuke dingen
van het leven gewoon NIET meer ziet..
Je gevoelens zijn dan sterker dan je verstand en wie ben
jij om te oordelen dat dat karakterloos is?!
Jij kunt NIET in een ander zijn hoofd kijken en voelen
wat diegene voelt, aan gevoelens kun je namelijk vaak
niets doen, die zijn er nu eenmaal! Hoe graag je ze ook
wil veranderen, het is geen kwestie van zo maar even de knop om draaien..

Was die knop maar zo makkelijk, mensen denken vaak dat het zo even kan, en dat r niets meer aan de hand is..
Zo werkt het helaas niet!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

Helemaal mee eens!!

Uitspraak van verwijderd op woensdag 7 maart 2007 om 03:27:

Maar jah, zolang je aan de buitenkant niets kunt zien,
ben je toch meteen gek?!
Niemand kiest er voor om geestelijk ziek te zijn..
Als dat toch eens kon!

Idd, als dat eens kon!

Uitspraak van FlowHopper op donderdag 8 maart 2007 om 19:24:

En ik met mijn ervaring kan me heel goed voorstellen,
dat sommigen het op een gegeven moment gewoon niet meer
trekken! Karakterloos? Nee! Ze hebben lang genoeg gevochten! Ze zijn op!
Juist deze mensen zijn heel sterk! Die hebben jaren gekampt met de meest ondenkbare kwellingen in hun hoofd..
Je kan en mag NIET oordelen, als je hier geen ervaring mee hebt, daarvoor zou het ontwetendheid zijn!
Altijd maar opboksen tegen het "kwaad" in je hoofd,
daar moet je karakter voor hebben!

amen hier ben ik het volkomen mee eens.

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 15:10:

Denk je eens in..
Je bent met iemand samen en diegene is de hele
wereld voor je.. Jullie hebben plannen voor een
toekomst samen en je ziet het al helemaal zitten..
Tot over je oren verliefd ben je!
Dan ineens maakt hij/zij het uit..

dit is dan een iets anders voorbeeld.
44 jaar geleden ( me vader was 8 ) hebben me opa en oma een ongeluk gehad op de brommer.
me oma lag toen 2 weken in coma, en me opa is een paar minuten na het ongeluk overleden door inwendige bloedingen.
meteen na het ongeluk heeft hij me oma nog wel veilig op de stoep gelegt en is daarna overleden.

toen me oma weer uit coma kwam, was haar man al begraven en ze heeft dus nooit afscheid van hem kunnen nemen.
44 jaar later, nu dus gaat ze nog steeds naar het graf van me opa omdat ze het niet heeft kunnen verwerken.
ze is jaren later hertrouwt en is die man na een aantal jaar ook verloren door de dood.
ze heeft dus zo,n zwaar leven gehad, en ik heb respect voor haar dat ze nooit uit t leven is gestapt!!!!

maar dit kan een mens dus overhalen om zelfmoord te plegen.
en als me oma zelfmoord had gepleegt, had dat dan zo triest geweest?
k bedoel, is dit geen duidelijk voorbeeld dat mensen zelfmoord kunnen plegen?

Zelfmoord...

Zouden veel meer mensen moeten doen

Uitspraak van Bruindealer op dinsdag 13 maart 2007 om 00:10:

Zelfmoord...

Zouden veel meer mensen moeten doen

weer zo iemand die denkt grappig te zijn

Heb het een aantal keer serieus overwogen. Maar kan niet leven (ook niet sterven) met de gedachte dat ik m'n ouders/zussen/famillie/vrienden achterlaat met de sores die ik daarmee veroorzaak...

Uitspraak van Bruindealer op dinsdag 13 maart 2007 om 00:10:

Zelfmoord...

Zouden veel meer mensen moeten doen

Nou wat let je?

Uitspraak van verwijderd op dinsdag 13 maart 2007 om 03:28:

Heb het een aantal keer serieus overwogen. Maar kan niet leven (ook niet sterven) met de gedachte dat ik m'n ouders/zussen/famillie/vrienden achterlaat met de sores die ik daarmee veroorzaak...

inderdaad

Uitspraak van simone_1986 op dinsdag 13 maart 2007 om 11:39:

inderdaad

ben dus niet de enigste

Uitspraak van verwijderd op donderdag 8 maart 2007 om 15:10:

Denk je eens in..
Je bent met iemand samen en diegene is de hele
wereld voor je.. Jullie hebben plannen voor een
toekomst samen en je ziet het al helemaal zitten..
Tot over je oren verliefd ben je!
Dan ineens maakt hij/zij het uit..
Nou sorry hoor... maar ik kan heel goed begrijpen
dat voor sommigen onder ons dan de wereld even vergaat..
En niet iedereen kan daar even goed mee omgaan..

Uitspraak van verwijderd op woensdag 14 maart 2007 om 02:07:

ben dus niet de enigste