Op woensdag 1 november heb ik 's avonds om kwart voor zeven mijn allerliefste hond in moeten laten slapen, iets wat mij ontzettend veel pijn heeft gedaan..
In het begin hebben we steeds gedacht dat hij noten had gegeten, met die groene schil eromheen. Daarin schijnen namelijk giftige stoffen te zitten en dat zou ervoor gezorgd hebben dat zijn lever en zijn nieren het niet meer deden..
Maar de laatste tijd hoor ik steeds meer over dat hij ook vergiftigd kan zijn, een worstje met gif erin enzo. Mijn buren hadden namelijk een ontzettende hekel aan 'm, hij was als pup nogal baldadig en is een aantal keer 'zichzelf uit gaan laten'. Dan sprong hij over de coniferen helemaal achter in de tuin (dat is overigens onze buurman zijn eigen schuld, hij houdt ze zo ontzettend laag dat zelfs een jackrussel eroverheen kan) en via de tuin van de buren liep hij dan de straat op, en tijdens een van zijn avonturen schijnt hij een kip van hun kapotgebeten te hebben..
Toen we net een nieuwe hond hadden en onze buurman ons ermee zag lopen zei hij ineens "Oh hebben jullie die andere toch in moeten laten slapen" terwijl er tijdens onze vlugge ontmoetingen op straat geen sprake was van praten over inslapen..
Ik ben er al vanaf de eerste dag dat hij dood was van overtuigd dat mijn buren er iets mee te maken hebben.. Zelfs toen we nog dachten dat het aan die noten heeft gelegen, maar wat hij heeft gezegd heeft mij weer aan het twijfelen gezet.. Zou het echt zijn dat een vent van 75 jaar míjn hond vergiftigd heeft? Kan iemand echt zó gevoelloos zijn? Hij was gvd pas 4 jaar en zo'n beetje het liefste beest wat je je maar kan voorstellen.. (zijn baldadige tijd niet meegerekend natuurlijk
)
'k was zo kwaad dat mijn moeder nu een nieuwe deur kan aanschaffen.. 2 gaten in geschopt..
Dit is hem dan, mijn trots.. ( nog steeds! )
In het begin hebben we steeds gedacht dat hij noten had gegeten, met die groene schil eromheen. Daarin schijnen namelijk giftige stoffen te zitten en dat zou ervoor gezorgd hebben dat zijn lever en zijn nieren het niet meer deden..
Maar de laatste tijd hoor ik steeds meer over dat hij ook vergiftigd kan zijn, een worstje met gif erin enzo. Mijn buren hadden namelijk een ontzettende hekel aan 'm, hij was als pup nogal baldadig en is een aantal keer 'zichzelf uit gaan laten'. Dan sprong hij over de coniferen helemaal achter in de tuin (dat is overigens onze buurman zijn eigen schuld, hij houdt ze zo ontzettend laag dat zelfs een jackrussel eroverheen kan) en via de tuin van de buren liep hij dan de straat op, en tijdens een van zijn avonturen schijnt hij een kip van hun kapotgebeten te hebben..
Toen we net een nieuwe hond hadden en onze buurman ons ermee zag lopen zei hij ineens "Oh hebben jullie die andere toch in moeten laten slapen" terwijl er tijdens onze vlugge ontmoetingen op straat geen sprake was van praten over inslapen..
Ik ben er al vanaf de eerste dag dat hij dood was van overtuigd dat mijn buren er iets mee te maken hebben.. Zelfs toen we nog dachten dat het aan die noten heeft gelegen, maar wat hij heeft gezegd heeft mij weer aan het twijfelen gezet.. Zou het echt zijn dat een vent van 75 jaar míjn hond vergiftigd heeft? Kan iemand echt zó gevoelloos zijn? Hij was gvd pas 4 jaar en zo'n beetje het liefste beest wat je je maar kan voorstellen.. (zijn baldadige tijd niet meegerekend natuurlijk
)'k was zo kwaad dat mijn moeder nu een nieuwe deur kan aanschaffen.. 2 gaten in geschopt..
Dit is hem dan, mijn trots.. ( nog steeds! )
Bono als pup..
03-03-2002 * 1-11-2006
03-03-2002 * 1-11-2006
laatste aanpassing
